3.2. Sarcoplasmic proteome analyses

3.2. Sarcoplasmic proteome analyses
The gel image of ISM is presented in Fig. 4, where 186 protein spots
were identified by image analyses. Fifteen spots were differentially
abundant in ISM and OSM 48 h post-mortem, and they are encircled
and numbered. These spots exhibited 1.5-fold difference (P b 0.01)
between ISM and OSM. Among the differentially abundant spots, 10
were over-abundant in OSM, whereas 5 spots were over-abundant in
ISM. Tandemmass spectrometry determined the identity of differentially
abundant spots, and all proteins were matched to the bovine family
(Bos taurus) in the NCBI database (Table 2). Six proteinswere identified
to be differentially abundant between ISM and OSM (Table 2). Of
these, triosephosphate isomerase and creatine kinase M-type were
over-abundant in OSM, whereas beta-enolase, fructose-bisphosphate
aldolase A, phosphoglycerate mutase 2, and phosphatidylethanolaminebinding
protein 1 were over-abundant in ISM (Table 2). Several spots
with similar molecular weight, but different isoelectric point (pI),
were identified as the same protein; therefore, only 6 proteins were
identified to be differentially abundant. Detection of protein isoforms
in 2-DE gels have been reported previously (Joseph et al., 2012) and
could be attributed to post-translational modification such as phosphorylation
(Anderson et al., 2014). Phosphorylation could lead to
acidic shift in pI of proteins (Maurides, Akkaraju, & Jagus, 1989; Zhu,
Zhao, Lubman, Miller, & Barder, 2005). Nonetheless, phosphorylation
was not confirmed in the present study. Previous research on
intermuscular variation in beef color stability reported differential abundance
of sixteen proteins between color-stable (longissimus lumborum)
and color-labile (psoas major) muscles (Joseph et al., 2012). However,
the present study is the first one to investigate the proteomic basis for
the intramuscular variation in beef color stability.
3.3. Correlation of differentially abundant proteins with color traits
The correlation between differentially abundant sarcoplasmic
proteins and meat color attributes is presented in Table 3. Creatine
kinaseM-type and triosephosphate isomerase exhibited positive correlation
(P b 0.05) with MRA and R630/580 (color stability), whereas
beta-enolase and phosphoglycerate mutase 2 exhibited negative
correlation (P b 0.05) with MRA and R630/580. In addition, fructosebisphosphate
aldolase A, and phosphatidylethanolamine-binding
protein 1 exhibited negative correlation (P b 0.05) with MRA.
3.4. Functional roles of differentially abundant proteins
The functional roles of differentially abundant proteins are listed in
Table 4. Beta-enolase, fructose-bisphosphate aldolase A, phosphoglycerate
mutase 2, and triosephosphate isomerase are involved in glycolysis,
whereas creatine kinase M-type and phosphatidylethanolaminebinding
protein is involved in ATP regeneration and ATP binding,
respectively. Among the glycolytic enzymes, fructose-bisphosphate
aldolase A, phosphoglycerate mutase 2, and beta-enolase were overabundant
(P b 0.01) in color-labile ISM whereas triosephosphate
isomerase was over-abundant (P b 0.01) in color-stable OSM.
Fructose-bisphosphate aldolase A, also known asmuscle-type aldolase
(www.uniprot.org) is an enzyme catalyzing the cleavage of fructose
1, 6-bisphosphate to glyceraldehyde 3-phosphate and dihydroxyacetone
phosphate; it exhibited a negative correlation (P b 0.05) with
MRA. On their investigations on pork quality, Zelechowska, Przybylski,
Jaworska, and Santé-Lhoutellier (2012) reported that aldolase A present
in the drip exhibited a positive correlation to b* values of longissimus
chops. Furthermore, a greater level of aldolase activity was observed
in rabbit meat with higher glycolytic characteristics compared with
the control group (Ramirez et al., 2004).
Triosephosphate isomerase is also a glycolytic enzyme, which
catalyzes the interconversion of glyceraldehyde 3-phosphate and
dihydroxyacetone phosphate (Albery & Knowles, 1976). Five spots
(spots 51–55 in Fig. 4) were identified as triosephosphate isomerase,
were of over-abundance (P b 0.01) in color-stable OSM, and exhibited
positive correlation (P b 0.05) with MRA and R630/580. In support,
Joseph et al. (2012) also reported over-abundance of triosephosphate
isomerase in color-stable beef longissimus lumborum in comparison
with color-labile psoas major.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.2. sarcoplasmic proteome วิเคราะห์ภาพเจ ISM แสดงใน Fig. 4, 186 จุดโปรตีนมีระบุ โดยวิเคราะห์ภาพ จุดที่ห้าถูก differentiallyอุดมสมบูรณ์ใน ISM และ OSM 48 h ลงพ้น และพวกเขาจะล้อมรอบและลำดับเลข จุดเหล่านี้จัดแสดงความแตกต่าง 1.5-fold (P b 0.01)ระหว่าง ISM และ OSM ระหว่างจุดอุดมสมบูรณ์ differentially, 10ถูกมากมากใน OSM ในขณะที่จุดที่ 5 ถูกมากมากในISM Tandemmass spectrometry กำหนดลักษณะเฉพาะของ differentiallyจุดที่อุดมสมบูรณ์ และโปรตีนทั้งหมดถูกจับคู่กับครอบครัววัว(บอสพฤษภ) ในฐานข้อมูล NCBI (ตารางที่ 2) หก proteinswere ที่ระบุมี differentially มากมายระหว่าง ISM และ OSM (ตาราง 2) ของคนเหล่านี้ triosephosphate ไอโซเมอเรสและนื้คือ kinase ประเภท Mกว่ามากใน OSM ในขณะที่เบต้า enolase ฟรักโทส-bisphosphatealdolase A, phosphoglycerate mutase 2 และ phosphatidylethanolaminebindingโปรตีน 1 ถูกกว่ามากใน ISM (ตาราง 2) หลายจุดมีน้ำหนักโมเลกุลที่คล้ายกัน แต่จุดอื่น isoelectric (ปี่),ระบุเป็นโปรตีนเหมือนกัน ดังนั้น มีโปรตีนเพียง 6ระบุจะอุดมสมบูรณ์ differentially ตรวจพบโปรตีน isoformsในเจเดอ 2 มีการรายงานก่อนหน้านี้ (โจเซฟ et al., 2012) และสามารถบันทึกการแก้ไข post-translational เช่น phosphorylation(แอนเดอร์สันและ al., 2014) Phosphorylation อาจนำไปสู่กะเปรี้ยวใน pI ของโปรตีน (Maurides, Akkaraju, & Jagus, 1989 ซูเส้า Lubman มิลเลอร์ & Barder, 2005) กระนั้น phosphorylationได้ยืนยันในการศึกษาปัจจุบัน วิจัยก่อนหน้านี้ความผันแปร intermuscular ในเนื้อสีความมั่นคงรายงานความแตกต่างของโปรตีนสิบหกระหว่างสีคอก (longissimus lumborum)และสี labile (psoas หลัก) กล้ามเนื้อ (โจเซฟ et al., 2012) อย่างไรก็ตามการศึกษาปัจจุบันเป็นคนแรกเพื่อตรวจสอบพื้นฐานของ proteomicความผันแปรบาดทะยักจากในเนื้อสีความมั่นคง3.3. ความสัมพันธ์ของโปรตีน differentially อุดมสมบูรณ์ด้วยลักษณะสีความสัมพันธ์ระหว่างอุดมสมบูรณ์ differentially sarcoplasmicคุณลักษณะของสีของโปรตีนและเนื้อสัตว์จะแสดงในตาราง 3 ควรบริโภคไอโซเมอเรสชนิด kinaseM และ triosephosphate จัดแสดงความสัมพันธ์ในเชิงบวก(P b 0.05) กับ MRA และ R630/580 (สีเสถียรภาพ), ในขณะที่เบต้า-enolase และ phosphoglycerate mutase 2 จัดแสดงค่าลบความสัมพันธ์ของ (P b 0.05) กับ MRA และ R630/580 นอกจากนี้ fructosebisphosphatealdolase A และ phosphatidylethanolamine รวมโปรตีน 1 จัดแสดงความสัมพันธ์เชิงลบ (P b 0.05) กับ MRA3.4 การทำบทบาทของโปรตีน differentially มากมายบทบาทหน้าที่ของโปรตีน differentially อุดมสมบูรณ์อยู่ในตาราง 4 เบต้า-enolase ฟรักโทส bisphosphate aldolase A, phosphoglycerateเกี่ยวข้องกับ mutase 2 และ triosephosphate ไอโซเมอเรสใน glycolysisขณะนื้คือ kinase ประเภท M และ phosphatidylethanolaminebindingโปรตีนมีส่วนร่วมในการฟื้นฟู ATP และ ATP รวมrespectively. Among the glycolytic enzymes, fructose-bisphosphatealdolase A, phosphoglycerate mutase 2, and beta-enolase were overabundant(P b 0.01) in color-labile ISM whereas triosephosphateisomerase was over-abundant (P b 0.01) in color-stable OSM.Fructose-bisphosphate aldolase A, also known asmuscle-type aldolase(www.uniprot.org) is an enzyme catalyzing the cleavage of fructose1, 6-bisphosphate to glyceraldehyde 3-phosphate and dihydroxyacetonephosphate; it exhibited a negative correlation (P b 0.05) withMRA. On their investigations on pork quality, Zelechowska, Przybylski,Jaworska, and Santé-Lhoutellier (2012) reported that aldolase A presentin the drip exhibited a positive correlation to b* values of longissimuschops. Furthermore, a greater level of aldolase activity was observedin rabbit meat with higher glycolytic characteristics compared withthe control group (Ramirez et al., 2004).Triosephosphate isomerase is also a glycolytic enzyme, whichcatalyzes the interconversion of glyceraldehyde 3-phosphate anddihydroxyacetone phosphate (Albery & Knowles, 1976). Five spots(spots 51–55 in Fig. 4) were identified as triosephosphate isomerase,were of over-abundance (P b 0.01) in color-stable OSM, and exhibitedpositive correlation (P b 0.05) with MRA and R630/580. In support,Joseph et al. (2012) also reported over-abundance of triosephosphateisomerase in color-stable beef longissimus lumborum in comparisonมีสี labile psoas หลัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.2 sarcoplasmic
โปรตีนวิเคราะห์ภาพเจลของISM จะนำเสนอในรูป 4 ที่ 186
จุดโปรตีนที่ถูกระบุโดยการวิเคราะห์ภาพ สิบห้าจุดที่มีความแตกต่างกันมากใน ISM และ OSM 48 ชั่วโมงชันสูตรศพและพวกเขาจะล้อมรอบและหมายเลข จุดเหล่านี้แสดงให้เห็นความแตกต่างที่ 1.5 เท่า (P 0.01 ข) ระหว่าง ISM และ OSM ท่ามกลางจุดที่แตกต่างกันมากมาย 10 กว่า-มากมายใน OSM ในขณะที่ 5 จุดมีมากกว่ามากมายในISM spectrometry Tandemmass กำหนดตัวตนของแตกต่างกันจุดมากมายและโปรตีนทั้งหมดถูกจับคู่กับครอบครัววัว(Bos taurus) ในฐานข้อมูล NCBI (ตารางที่ 2) หก proteinswere ระบุว่าเป็นที่แตกต่างกันมากมายระหว่าง ISM และ OSM (ตารางที่ 2) ของเหล่านี้ isomerase triosephosphate และรีไคเนส M-ชนิดมีมากกว่าOSM มากมายในขณะเบต้า enolase ฟรุกโตส-bisphosphate aldolase A, phosphoglycerate mutase 2 และ phosphatidylethanolaminebinding โปรตีนได้มากกว่า 1-มากมายใน ISM (ตารางที่ 2) หลายจุดมีน้ำหนักโมเลกุลคล้ายกัน แต่แตกต่างกันจุด Isoelectric (PI) ถูกระบุว่าเป็นโปรตีนเดียวกัน ดังนั้นเพียง 6 โปรตีนที่ถูกระบุว่าเป็นที่แตกต่างกันมากมาย การตรวจหาโปรตีนไอโซฟอร์มในเจล 2 DE ได้รับการรายงานก่อนหน้านี้ (โจเซฟ et al., 2012) และสามารถนำมาประกอบกับการปรับเปลี่ยนการโพสต์แปลเช่นphosphorylation (แอนเดอ et al., 2014) phosphorylation อาจนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงที่เป็นกรดในpI ของโปรตีน (Maurides, Akkaraju และ Jagus 1989; จู้Zhao, Lubman มิลเลอร์และ Barder 2005) อย่างไรก็ตาม phosphorylation ไม่ได้รับการยืนยันในการศึกษาในปัจจุบัน วิจัยก่อนหน้านี้ในรูปแบบ intermuscular ในเสถียรภาพสีเนื้อรายงานความอุดมสมบูรณ์ที่แตกต่างกันสิบหกโปรตีนระหว่างสีที่มีเสถียรภาพ(longissimus lumborum) และสี labile (psoas หลัก) กล้ามเนื้อ (โจเซฟ et al., 2012) อย่างไรก็ตามการศึกษานี้เป็นคนแรกที่จะตรวจสอบโปรตีนพื้นฐานสำหรับการเปลี่ยนแปลงในความมั่นคงเข้ากล้ามเนื้อสี. 3.3 ความสัมพันธ์ของโปรตีนที่อุดมสมบูรณ์ที่มีสีแตกต่างกันมีลักษณะความสัมพันธ์ระหว่าง sarcoplasmic มากมายแตกต่างกันโปรตีนและสีเนื้อคุณลักษณะจะนำเสนอในตารางที่3 Creatine kinaseM ชนิดและ isomerase triosephosphate แสดงความสัมพันธ์เชิงบวก(P ข 0.05) กับ MRA และ R630 / 580 (ความมั่นคงสี) ขณะเบต้าenolase และ phosphoglycerate mutase 2 แสดงเชิงลบความสัมพันธ์(P ข 0.05) กับ MRA และ R630 / 580 นอกจากนี้ fructosebisphosphate aldolase A, และ phosphatidylethanolamine ผูกพันโปรตีน1 แสดงความสัมพันธ์ทางลบ (P ข 0.05) กับ MRA. 3.4 บทบาทการทำงานของโปรตีนที่อุดมสมบูรณ์แตกต่างกันบทบาทการทำงานของโปรตีนที่อุดมสมบูรณ์แตกต่างกันมีการระบุไว้ในตารางที่4 Beta-enolase, aldolase ฟรุกโตส-bisphosphate A, phosphoglycerate mutase 2 และ isomerase triosephosphate มีส่วนร่วมใน glycolysis, ในขณะที่ไคเนสรี M-ชนิดและ phosphatidylethanolaminebinding โปรตีน มีส่วนร่วมในการฟื้นฟูและเอทีพีเอทีพีผูกพันตามลำดับ ท่ามกลางเอนไซม์ glycolytic ที่ฟรุกโตส-bisphosphate aldolase A, phosphoglycerate mutase 2 และเบต้า enolase เป็นอุดมเกินไป(P ข 0.01) ใน ISM สี labile ขณะ triosephosphate isomerase เป็นมากกว่าความอุดมสมบูรณ์ (P ข 0.01) ใน OSM สีที่มีเสถียรภาพ. ฟรุคโต -bisphosphate aldolase A, ยังเป็นที่รู้จัก asmuscle ชนิด aldolase (www.uniprot.org) เป็นเอนไซม์ที่กระตุ้นความแตกแยกของฟรุกโตส1, 6-bisphosphate เพื่อ glyceraldehyde 3 ฟอสเฟตและ dihydroxyacetone ฟอสเฟต; มันแสดงให้เห็นความสัมพันธ์เชิงลบ (P ข 0.05) กับMRA ในการสืบสวนของพวกเขาที่มีต่อคุณภาพเนื้อหมู Zelechowska, Przybylski, Jaworska และSanté-Lhoutellier (2012) รายงานว่า aldolase ของขวัญในหยดแสดงความสัมพันธ์เชิงบวกที่จะb * ค่าของ longissimus สับ นอกจากนี้ระดับสูงของกิจกรรม aldolase ถูกพบในเนื้อกระต่ายที่มีลักษณะglycolytic สูงขึ้นเมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุม(รามิเรซ et al., 2004). isomerase Triosephosphate ยังเป็นเอนไซม์ glycolytic ซึ่งกระตุ้นinterconversion ของ glyceraldehyde 3 ฟอสเฟตและdihydroxyacetone ฟอสเฟต (Albery & Knowles, 1976) ห้าจุด(จุดที่ 51-55 ในรูปที่. 4) ถูกระบุว่าเป็น isomerase triosephosphate, มีความอุดมสมบูรณ์มากกว่า (P 0.01 ข) ใน OSM สีที่มีความเสถียรและแสดงความสัมพันธ์เชิงบวก(P ข 0.05) กับ MRA และ R630 / 580 ในการสนับสนุน, โจเซฟเอตอัล (2012) ยังมีรายงานมากกว่าความอุดมสมบูรณ์ของ triosephosphate isomerase ในเนื้อสีที่มีความเสถียร longissimus lumborum ในการเปรียบเทียบกับสีlabile psoas ที่สำคัญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความอยู่รอดและการส่งผ่านของ Colletotrichum lindemuthianum จากธรรมชาติเมล็ดถั่วให้ต้นกล้าติดเชื้อทั่วไป