1. Introduction
One of the most important problems in the coastal areas all over
the world is erosion which has threatened human activities in the
areas exposed to such hazard. Coastline retreat could result in very
serious economic, environmental, and social impacts depending on
the eroded area.
Over the past decades, as development has taken place in
Malaysian coastal states, overlogging and clear-cutting of
mangroves along coastlines has made coastal areas exposed to
natural phenomena such as tidal inundation, storm surges,
currents, and wave action. These pressures have resulted in severe
coastline retreat. It has been generally proved that mangroves can
decrease the wave energy (Kathiresan and Rajendran, 2005).
Although mangroves may not completely halt the coastal erosion,
the presence of mangroves reduces the erosion rate (Thampanya
et al., 2006). Department of Irrigation and Drainage (DID) of
Malaysia (2006) reported that 1414.5 km, 29%, of Malaysian
shorelines face erosion impacts. The area of mangrove forests
continues to decline at a rate of 1% per year (Gong and Ong, 1990)
which means natural rehabilitation process is not capable of
effectively recovering mangroves from degradation.
Rehabilitation efforts may be more successful at sites where
mangroves previously existed, but the topography of a degraded
site may be changed due to erosion/accretion and consequently the
hydrologic regime could be altered. Therefore, normal hydrology
assessment (depth, duration, and frequency of inundation) of target
mangrove species is the most important factor in a mangrove
restoration project (Lewis, 2005). In designing a successful restoration
project, special attention must be paid to environmental
conditions (e.g. hydrology, wave energy, salinity regime, soil and
water pH, soil texture, nutrient concentration, elevation, and slope)
required by existing natural mangrove species in an adjacent
reference site (Elster, 2000; Gilman and Ellison, 2007).
The primary objective ofmangrove rehabilitation projects is often
to restore structure and functionality of degraded mangroves to
a ‘‘least disturbed condition’’ (Lewis, 2005; Gilman and Ellison, 2007).
The term ‘‘functionality’’ is taken to mean the ability of restored
mangroves to stabilise shoreline, trap sediments, improve shoreline
protection, offer suitable habitat for animals, provide timber and
firewood, and promote aesthetic value of coastal areas, in a similar
way to natural mangroves (Bosire et al., 2008). The current study is
aimed to present an integrated approach to mangrove restoration,
and its key objectives are: (1) to improve sediment deposition on the
restoration site in order to raise the sea floor (datum recovery) to the
elevation that provides the correct hydrologic regime; and (2) to
restoremangroves to create a sustainable ecosystemthat functions at
an equivalent level to the adjoining natural mangrove ecosystem. To
1. บทนำหนึ่งในปัญหาสำคัญในพื้นที่ชายฝั่งทะเลมากกว่าโลกจะพังทลายซึ่งได้คุกคามมนุษย์กิจกรรมในการพื้นที่สัมผัสกับอันตรายดังกล่าว สถานที่พักผ่อนชายฝั่งอาจมีผลมากผลกระทบทางเศรษฐกิจ สิ่งแวดล้อม และสังคมขึ้นอยู่กับรุนแรงพื้นที่ erodedกว่าทศวรรษที่ผ่านมา เป็นการพัฒนาได้เกิดขึ้นในมาเลเซียฝั่งอเมริกา overlogging และ clear-cutting ของโกรฟส์ตามชายฝั่งอันได้สัมผัสกับพื้นที่ชายฝั่งทะเลปรากฏการณ์ธรรมชาติเช่น inundation บ่า พายุกระชากกระแส และการกระทำของคลื่น แรงกดดันเหล่านี้ทำให้รุนแรงสถานที่พักผ่อนชายฝั่ง มันได้รับโดยทั่วไปพิสูจน์โกรฟส์สามารถลดพลังงานคลื่น (Kathiresan และ Rajendran, 2005)แม้ว่าโกรฟส์อาจไม่ทั้งหมดหยุดการกัดเซาะชายฝั่งของโกรฟส์ช่วยลดอัตราการกัดเซาะ (Thampanyaและ al., 2006) กรมชลประทานและการระบายน้ำ (ไม่ได้)มาเลเซีย (2006) รายงานว่า km 1414.5, 29% มาเลเซียอยู่หน้าผลกระทบการกัดเซาะ พื้นที่ของป่าชายเลนยังคงลดลงในอัตรา 1% ต่อปี (กงและอ๋อง 1990)ซึ่งหมายความว่า กระบวนการฟื้นฟูธรรมชาติไม่สามารถกู้คืนโกรฟส์จากสลายตัวได้อย่างมีประสิทธิภาพความพยายามฟื้นฟูอาจประสบความสำเร็จในอเมริกาที่โกรฟส์ก่อนหน้านี้อยู่ แต่ภูมิประเทศของความเสื่อมโทรมเว็บไซต์อาจเปลี่ยนแปลงเนื่องจากการกัด เซาะ/accretion และดังนี้สามารถเปลี่ยนระบอบการปกครองที่อุทกวิทยา ดังนั้น อุทกวิทยาปกติประเมิน (ความลึก ระยะเวลา และความถี่ของ inundation) ของเป้าหมายป่าชายเลนเป็นปัจจัยที่สำคัญในป่าชายเลนโครงการฟื้นฟู (Lewis, 2005) ในการออกแบบฟื้นฟูประสบความสำเร็จโครงการ พิเศษต้องใส่ใจกับสิ่งแวดล้อมเงื่อนไข (เช่นอุทกวิทยา พลังงานคลื่น ระบอบเค็ม ดิน และน้ำ pH เนื้อดิน ธาตุอาหารเข้มข้น ยกระดับ ลาด)จำเป็นต้องใช้สายพันธุ์ธรรมชาติป่าชายเลนที่มีอยู่ในการติดเว็บไซต์อ้างอิง (Elster, 2000 Gilman กเอลลิสัน 2007)โครงการฟื้นฟู ofmangrove วัตถุประสงค์หลักคือคืนค่าโครงสร้างและหน้าที่ของโกรฟส์เสื่อมโทรมไปนิ้วสภาพอย่างน้อย disturbed'' (Lewis, 2005 Gilman กเอลลิสัน 2007)คำว่า ''ทำงาน '' มาใช้หมายถึง ความสามารถของการคืนค่าโกรฟส์รับชายฝั่ง ดักตะกอน พัฒนาชายฝั่งป้องกัน มีการอยู่อาศัยเหมาะสำหรับสัตว์ ให้ไม้ และฟืน และค่าความงามของพื้นที่ชายฝั่ง ในความคล้ายคลึงกันวิธีธรรมชาติโกรฟส์ (Bosire et al., 2008) การศึกษาปัจจุบันเป็นมีวัตถุประสงค์เพื่อนำเสนอวิธีการบูรณาการเพื่อฟื้นฟูป่าชายเลนและวัตถุประสงค์หลัก: (1) การปรับปรุงการสะสมตะกอนในคืนค่าไซต์เพื่อยกพื้นทะเล (วันที่โพสกู้) ไปยกที่ระบอบอุทกวิทยาถูกต้อง และ (2) การrestoremangroves การสร้างฟังก์ชันที่ ecosystemthat ยั่งยืนระดับที่เทียบเท่ากับระบบนิเวศป่าชายเลนธรรมชาติที่อยู่ติดกัน ถึง
การแปล กรุณารอสักครู่..

1.
บทนำหนึ่งในปัญหาที่สำคัญที่สุดในพื้นที่ชายฝั่งทะเลทั่วทุกมุมโลกที่มีการกัดเซาะซึ่งได้ขู่ว่ากิจกรรมของมนุษย์ในพื้นที่สัมผัสกับอันตรายดังกล่าว ถอยชายฝั่งอาจส่งผลให้มากทางเศรษฐกิจอย่างรุนแรงด้านสิ่งแวดล้อมและผลกระทบทางสังคมขึ้นอยู่กับพื้นที่กัดเซาะ. กว่าทศวรรษที่ผ่านมาการพัฒนาเกิดขึ้นในรัฐชายฝั่งมาเลเซีย overlogging และชัดเจนตัดของป่าชายเลนตามแนวชายฝั่งได้ทำพื้นที่ชายฝั่งทะเลสัมผัสกับปรากฏการณ์ทางธรรมชาติเช่นน้ำท่วมน้ำขึ้นน้ำลง, กระชากพายุกระแสและการกระทำของคลื่น แรงกดดันเหล่านี้มีผลในการที่รุนแรงถอยชายฝั่ง มันได้รับการพิสูจน์โดยทั่วไปว่าป่าชายเลนสามารถลดพลังงานคลื่น (Kathiresan และ Rajendran 2005). แม้ว่าป่าชายเลนอาจไม่สมบูรณ์หยุดการกัดเซาะชายฝั่ง, การปรากฏตัวของป่าชายเลนช่วยลดอัตราการกัดเซาะ (Thampanya et al., 2006) กรมชลประทานและการระบายน้ำ (DID) ของมาเลเซีย(2006) รายงานว่า 1,414.5 กม. 29% ของมาเลเซียชายฝั่งต้องเผชิญกับผลกระทบต่อการพังทลาย พื้นที่ป่าชายเลนยังคงลดลงในอัตรา 1% ต่อปี (Gong และองค์ 1990) ซึ่งหมายความว่ากระบวนการฟื้นฟูกิจการตามธรรมชาติจะไม่สามารถได้อย่างมีประสิทธิภาพการกู้คืนป่าชายเลนจากการย่อยสลาย. ความพยายามฟื้นฟูอาจจะประสบความสำเร็จในเว็บไซต์ที่ป่าชายเลนที่มีอยู่ก่อนหน้านี้แต่สภาพภูมิประเทศของเสื่อมโทรมเว็บไซต์อาจมีการเปลี่ยนแปลงเนื่องจากการกัดเซาะเพิ่ม / และเพราะฉะนั้นอุทกวิทยาอาจจะมีการเปลี่ยนแปลง ดังนั้นอุทกวิทยาปกติการประเมิน (ความลึกระยะเวลาและความถี่ของน้ำท่วม) เป้าหมายของสายพันธุ์โกงกางเป็นปัจจัยที่สำคัญที่สุดในป่าชายเลนโครงการฟื้นฟู(ลูอิส 2005) ในการออกแบบการบูรณะที่ประสบความสำเร็จโครงการให้ความสนใจเป็นพิเศษจะต้องจ่ายให้กับสิ่งแวดล้อมเงื่อนไข(เช่นอุทกวิทยาพลังงานคลื่นระบอบการปกครองของความเค็มของดินและค่า pH ของน้ำเนื้อดินความเข้มข้นของสารอาหารสูงและลาดชัน) ที่จำเป็นโดยสายพันธุ์ป่าชายเลนธรรมชาติที่มีอยู่ในที่อยู่ติดกันเว็บไซต์อ้างอิง (Elster 2000; กิลแมนและเอลลิสัน, 2007). วัตถุประสงค์หลัก ofmangrove โครงการฟื้นฟูสมรรถภาพมักจะเป็นที่จะเรียกคืนโครงสร้างและการทำงานของป่าชายเลนเสื่อมโทรมไปว่า'' น้อยสภาพรบกวน '' (ลูอิส 2005 กิลแมนและเอลลิสัน, 2007) . คำว่า '' ฟังก์ชั่น '' จะนำไปหมายถึงความสามารถในการเรียกคืนป่าชายเลนเพื่อรักษาเสถียรภาพชายฝั่งดักตะกอนปรับปรุงชายฝั่งป้องกันนำเสนอที่อยู่อาศัยที่เหมาะสมสำหรับสัตว์ให้ไม้ฟืนและส่งเสริมค่าความงามของพื้นที่ชายฝั่งทะเลในที่คล้ายกันวิธีที่จะป่าชายเลนธรรมชาติ (Bosire et al., 2008) การศึกษาปัจจุบันมีวัตถุประสงค์เพื่อนำเสนอวิธีการแบบบูรณาการเพื่อการฟื้นฟูป่าชายเลนและวัตถุประสงค์ที่สำคัญของคือ(1) เพื่อปรับปรุงการสะสมตะกอนในเว็บไซต์ฟื้นฟูเพื่อยกระดับพื้นทะเล(กู้คืนตัวเลข) เพื่อยกระดับที่ให้อุทกวิทยาที่ถูกต้องระบอบการปกครอง; และ (2) การrestoremangroves การสร้างฟังก์ชั่น ecosystemthat ที่ยั่งยืนในระดับที่เทียบเท่ากับระบบนิเวศป่าชายเลนติดกับธรรมชาติ ไปยัง
การแปล กรุณารอสักครู่..

1 . บทนำ
ที่สำคัญที่สุดปัญหาในพื้นที่ชายฝั่งทั่วประเทศ
โลกคือการกัดเซาะซึ่งมีขู่ กิจกรรมของมนุษย์ในพื้นที่ตาก
เช่นอันตราย ชายฝั่งหนีอาจส่งผลมาก
ร้ายแรงเศรษฐกิจ สิ่งแวดล้อม และผลกระทบทางสังคม ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับการกัดเซาะพื้นที่
.
กว่าทศวรรษที่ผ่านมา เช่น การพัฒนาได้เกิดขึ้นใน
รัฐชายฝั่งมาเลเซียoverlogging และตัดชัดเจนของป่าชายเลนตามชายฝั่งทะเล ทำให้ชายฝั่ง
พื้นที่สัมผัสกับปรากฏการณ์ทางธรรมชาติเช่นน้ำขึ้นน้ำลงท่วม พายุไฟกระชาก ,
กระแสน้ำ และคลื่น การกระทำ แรงกดดันเหล่านี้มีผลในถอยชายฝั่งรุนแรง
จะได้รับโดยทั่วไปพิสูจน์ว่าป่าชายเลนสามารถลดพลังงานของคลื่น ( kathiresan
สร้างและ 2005 )แม้ว่าป่าชายเลนอาจไม่ได้หยุดการกัดเซาะชายฝั่ง ,
มีป่าชายเลนลดอัตราการชะล้างพังทลาย ( thampanya
et al . , 2006 ) กรมชลประทานและการระบายน้ำ ( ไม่ )
มาเลเซีย ( 2549 ) รายงานว่า 1414.5 กม. 29 เปอร์เซ็นต์ จากแนวชายฝั่งของมาเลเซีย
หน้าผลกระทบ พื้นที่ป่าชายเลน
ยังคงลดลงในอัตรา 1% ต่อปี ( กง Ong , 1990 )
ซึ่งหมายถึงกระบวนการฟื้นฟูธรรมชาติไม่สามารถได้อย่างมีประสิทธิภาพฟื้นป่าชายเลนจากการย่อยสลาย
.
ความพยายามฟื้นฟูอาจจะประสบความสำเร็จมากขึ้นในเว็บไซต์ที่
ป่าชายเลนก่อนหน้านี้อยู่ แต่สภาพภูมิประเทศเสื่อมโทรม
เว็บไซต์อาจจะมีการเปลี่ยนแปลงเนื่องจากการกัดกร่อน / หรือไม่และจากนั้น
ระบบอุทกวิทยาอาจเปลี่ยนแปลง . ดังนั้น การประเมินอุทกวิทยา
ปกติ ( ความลึก , ระยะเวลา ,
การแปล กรุณารอสักครู่..
