The project method is an educationa

The project method is an educational enterprise in which children solve a practical problem over a period of several days or weeks. It may involve building a rocket, designing a playground, or publishing a class newspaper. The projects may be suggested by the teacher, but they are planned and executed as far as possible by the students themselves, individually or in groups. Project work focuses on applying, not imparting, specific knowledge or skills, and on improving student involvement and motivation in order to foster independent thinking, self-confidence, and social responsibility.

According to traditional historiography, the project idea is a genuine product of the American Progressive education movement. The idea was thought to have originally been introduced in 1908 as a new method of teaching agriculture, but educator William H. Kilpatrick elaborated the concept and popularized it worldwide in his famous article, "The Project Method" (1918). More recently, Michael Knoll has traced the project method to architectural education in sixteenth-century Italy and to engineering education in eighteenth-century France. This illustrates that the project of the architect–like the experiment of the scientist, the sandbox exercise of the staff officer, and the case study of the jurist–originated in the professionalization of an occupation.

The project method was first introduced into colleges and schools when graduating students had to apply on their own the skills and knowledge they had learned in the course of their studies to problems they had to solve as practicians of their trade. With some simplification, five phases in the history of the project method can be differentiated:

1590–1765: At the academies of architecture in Rome and Paris, advanced students work on a given problem, such as designing a monument, fountain, or palace.
1765–1880: The project becomes a regular teaching method; newly established schools of engineering in France, Germany, and Switzerland adopt the idea. In 1865, the project is introduced by William B. Rogers at the Massachusetts Institute of Technology into the United States.
1880–1918: Calvin M. Woodward adapts the project concept to schoolwork. At his Manual Training School students actually produce the projects they designed. Gradually the idea spreads from manual training (Charles R. Richards) to vocational education (David. S. Snedden, Rufus W. Stimson) and general science (John F. Woodhull).
1918–1965: Kilpatrick conceives the project broadly as "whole-hearted purposeful activity proceeding in a social environment." After being criticized by Boyd H. Bode, John Dewey, and other leading American Progressive educators, Kilpatrick's approach loses its attraction in the United States, yet receives general approval in Europe, India, and the Soviet Union.
The 1970s: Kilpatrick's project method, now taken as the only adequate method of teaching in a democratic society, is rediscovered in Germany, the Netherlands, and other European countries. Under the influence of British primary school education, U.S. educators attempt to redefine the project, viewing it as an important supplement to the traditional teacher-oriented, subject-centered curriculum.
There are two basic approaches for implementing the project method. According to the historically older approach, the students take two steps: initially, they are taught in a systematic course of study certain skills and facts, then they apply these skills and knowledge, creatively and self-directed to suitable projects. According to the second approach, the instruction by the teacher does not precede the project but is integrated in it. In other words the students first choose the project, then they discuss what they need to know for solving the problem and learn the required techniques and concepts. Finally they execute the chosen project by themselves. In both approaches, time for reflection should be provided during all phases of project learning, giving students the opportunity to evaluate their progress. Many teachers–especially vocational and industrial arts educators–use a series of small-scale projects to help students develop continuously increasing competence in practical problem solving.



Read more: Project Method - Education, Students, Kilpatrick, and Approach - StateUniversity.com http://education.stateuniversity.com/pages/2337/Project-Method.html#ixzz3VPPOalYS

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีการโครงการเป็นองค์กรทางการศึกษาซึ่งเด็กแก้ปัญหาในทางปฏิบัติเป็นเวลาหลายวันหรือสัปดาห์ มันอาจเกี่ยวข้องกับสร้างจรวด ออกแบบสนามเด็กเล่น หรือประกาศหนังสือพิมพ์ชั้น โครงการอาจมีการแนะนำ โดยครู แต่พวกเขาจะวางแผน และดำเนินการเท่าที่เป็นไป โดยนักเรียนเอง รายบุคคล หรือ เป็นกลุ่ม โครงการเน้นงานใช้ ไม่ imparting ความรู้ หรือทักษะ และ การมีส่วนร่วมของนักเรียนและแรงจูงใจเพื่อส่งเสริมความคิดอิสระ มั่นใจ และความรับผิดชอบต่อสังคมตามเขียนประวัติศาสตร์แบบดั้งเดิม คิดโครงการเป็นผลิตภัณฑ์ของแท้ของการเคลื่อนไหวการศึกษาก้าวหน้าอเมริกัน ความคิดมีความคิดที่มีแต่เดิมถูกนำมาใช้ใน 1908 เป็นวิธีใหม่ของการเรียนการสอนเกษตร แต่ประวัติผู้สอนและ William H. คิลแพทริคมา elaborated แนวคิด และ popularized มันทั่วโลกในบทความของเขามีชื่อเสียง "โครงการวิธี" (ค.ศ. 1918) เมื่อเร็ว ๆ นี้ Michael Knoll ได้ติดตามโครงการวิธี การศึกษาสถาปัตยกรรมในศตวรรษที่ sixteenth อิตาลี และฝรั่งเศสราชศึกษาวิศวกรรม นี้แสดงให้เห็นว่าโครงการของสถาปนิก – เช่นการทดลองของนักวิทยาศาสตร์ sandbox ออกกำลังกายของเจ้าหน้าที่พนักงาน และการศึกษากรณีลูกขุน – มาใน professionalization ของอาชีพวิธีการโครงการแรกได้ถูกนำมาใช้ในวิทยาลัย และโรงเรียนเมื่อจบการศึกษานักเรียนต้องใช้ทักษะของตนเอง และความรู้ที่พวกเขาได้เรียนรู้ในหลักสูตรการศึกษาของปัญหามีให้แก้เป็น practicians ค้าของตน ด้วยการรวบบาง ระยะห้าประวัติศาสตร์วิธีการโครงการสามารถแยกแยะ:1590 – ลตัน: ที่ทหารของสถาปัตยกรรมในโรมและปารีส เรียนรู้งานในปัญหาให้ เช่นออกแบบอนุสาวรีย์การ น้ำพุ หรือพาลตัน – 1880: โครงการกลายเป็น วิธีการสอนปกติ โรงเรียนจัดตั้งขึ้นใหม่ของวิศวกรรม ในฝรั่งเศส เยอรมนี สวิตเซอร์แลนด์นำความคิด ในปี 1865 โครงการแนะนำ โดย William B. โรเจอร์ที่สถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์ในสหรัฐอเมริกา1880-1918: วูดวาร์ดคาลวิน M. ปรับแนวคิดโครงการเพื่อ schoolwork โรงเรียนฝึกอบรมด้วยตนเองของ นักเรียนผลิตโครงการพวกเขามาจริง ค่อย ๆ แพร่กระจายความคิดจากการฝึกอบรมด้วยตนเอง (ชาร์ลส์ R. ริชาร์ด) การอาชีวศึกษา (David S. Snedden, Rufus W. Stimson) และวิทยาศาสตร์ทั่วไป (จอห์น F. Woodhull)1918 – 1965: คิลแพทริคมา conceives โครงการทั่วไปเป็น "whole-hearted purposeful กิจกรรมดำเนินการในสภาพแวดล้อมทางสังคม" หลังจากถูกวิพากษ์วิจารณ์โดย Boyd H. Bode จอห์น Dewey และอื่น ๆ ความก้าวหน้าอเมริกันชั้นนำ วิธีการของคิลแพทริคมาสูญเสียของสถานที่ท่องเที่ยวในสหรัฐอเมริกา ได้ รับการอนุมัติทั่วไปในยุโรป อินเดีย และสหภาพโซเวียตสาว ๆ: วิธีโครงการของคิลแพทริคมา ตอนนี้ ถือเป็นวิธีการสอนในสังคมประชาธิปไตย เพียงพอถูก rediscovered ในเยอรมนี เนเธอร์แลนด์ และประเทศอื่น ๆ ในยุโรป ภายใต้อิทธิพลของอังกฤษประถมศึกษา นักการศึกษาของสหรัฐอเมริกาพยายามกำหนดโครงการ ดูเป็นอาหารเสริมที่สำคัญหลักสูตรครูแปลก เรื่องแปลกแบบดั้งเดิมมีสองแนวทางพื้นฐานสำหรับการใช้วิธีการโครงการ ตามวิธีเก่าประวัติ นักเรียนทำตามขั้นตอนที่สอง: เริ่มต้น พวกเขามีสอนในหลักสูตรระบบการศึกษาบางอย่างทักษะ และข้อเท็จจริง แล้วพวกเขาใช้ทักษะและความรู้ เหล่านี้อย่างสร้างสรรค์ และตนเองโดยตรงกับโครงการที่เหมาะสม ตามแนวทางที่สอง คำสั่ง โดยครูนำหน้าโครงการ แต่รวมใน ในคำอื่น ๆ นักเรียนต้องเลือกโครงการ นั้นจะหารือเกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขาต้องการรู้การแก้ปัญหา และเรียนรู้เทคนิคที่จำเป็นและแนวคิด ในที่สุด พวกเขาดำเนินโครงการท่านเอง ในทั้งสองวิธี ควรให้เวลาในระหว่างขั้นตอนทั้งหมดของโครงการเรียน ให้นักเรียนมีโอกาสที่จะประเมินความก้าวหน้าของพวกเขา ศิลปะครูโดยเฉพาะอย่างยิ่งอาชีพ และอุตสาหกรรมมากความ – ใช้ชุดของโครงการระบุเพื่อช่วยนักเรียนพัฒนาความสามารถเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องในการแก้ปัญหาทางปฏิบัติอ่านเพิ่มเติม: โครงการวิธีการการศึกษา นักเรียน คิลแพทริคมา และ วิธี - StateUniversity.com http://education.stateuniversity.com/pages/2337/Project-Method.html#ixzz3VPPOalYS

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีการโครงการเป็นองค์กรการศึกษาซึ่งในเด็กแก้ปัญหาในทางปฏิบัติในช่วงหลายวันหรือหลายสัปดาห์ที่ผ่านมา มันอาจจะเกี่ยวข้องกับการสร้างจรวดออกแบบสนามเด็กเล่นหรือเผยแพร่หนังสือพิมพ์ชั้น โครงการที่อาจจะได้รับการแนะนำโดยครู แต่พวกเขามีการวางแผนและดำเนินการเท่าที่เป็นไปโดยนักเรียนเองเป็นรายบุคคลหรือเป็นกลุ่ม มุ่งเน้นไปที่การทำงานของโครงการใช้ไม่ให้ความความรู้ที่เฉพาะเจาะจงหรือทักษะและการมีส่วนร่วมในการปรับปรุงนักเรียนและแรงจูงใจในการที่จะส่งเสริมให้เกิดการคิดที่เป็นอิสระความมั่นใจในตนเองและความรับผิดชอบต่อสังคม. ตามประวัติศาสตร์แบบดั้งเดิม, ความคิดโครงการเป็นสินค้าของแท้ อเมริกันเคลื่อนไหวการศึกษาก้าวหน้า ความคิดที่คิดว่าจะได้รับการแนะนำให้รู้จัก แต่เดิมในปี 1908 เป็นวิธีการใหม่ของการเรียนการสอนทางการเกษตร แต่การศึกษาวิลเลียมเอชคิลเนื้อหาแนวคิดและความนิยมทั่วโลกในบทความที่มีชื่อเสียงของเขา "วิธีสอนแบบโครงการ" (1918) เมื่อเร็ว ๆ นี้ไมเคิลเนินได้ตรวจสอบวิธีการโครงการเพื่อการศึกษาสถาปัตยกรรมในศตวรรษที่สิบหกประเทศอิตาลีและการศึกษาด้านวิศวกรรมในศตวรรษที่สิบแปดฝรั่งเศส นี้แสดงให้เห็นว่าโครงการของสถาปนิกเหมือนการทดลองของนักวิทยาศาสตร์การออกกำลังกายทรายของเจ้าหน้าที่ตำรวจและกรณีศึกษาของกฏหมายที่มีถิ่นกำเนิดในสายงานอาชีพ. วิธีการโครงการเป็นที่รู้จักครั้งแรกในวิทยาลัยและโรงเรียน เมื่อนักเรียนจบการศึกษามีการใช้ของตัวเองทักษะและความรู้ที่พวกเขาได้เรียนรู้ในหลักสูตรการศึกษาของพวกเขาในการแก้ไขปัญหาที่พวกเขาต้องแก้เป็น practicians ของการค้าของพวกเขา ด้วยความเรียบง่ายบางห้าขั้นตอนในประวัติศาสตร์ของวิธีการโครงการสามารถที่แตกต่าง: 1590-1765: ที่โรงเรียนของสถาปัตยกรรมในกรุงโรมและปารีสนักเรียนระดับสูงทำงานในปัญหาที่กำหนดเช่นการออกแบบอนุสาวรีย์น้ำพุหรือพระราชวัง1765-1880: โครงการจะกลายเป็นวิธีการสอนปกติ โรงเรียนที่จัดตั้งขึ้นใหม่ของวิศวกรรมในฝรั่งเศสเยอรมนีและสวิตเซอร์นำมาใช้ความคิด ในปี 1865 โครงการนี้เป็นที่รู้จักโดยวิลเลียมบีโรเจอร์สที่สถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์ในสหรัฐอเมริกา. 1880-1918: คาลวินเอ็มวู้ดเวิร์ดปรับแนวคิดโครงการที่จะเรียน ที่นักเรียนโรงเรียนคู่มือการฝึกอบรมของเขาจริงผลิตโครงการที่พวกเขาได้รับการออกแบบ ค่อยๆคิดที่แพร่กระจายจากการฝึกอบรมคู่มือ (ชาร์ลส์ริชาร์ดอาร์) ในการศึกษาอาชีวศึกษา (เดวิดเอ Snedden รูฟัสสติมสันดับเบิลยู.) และวิทยาศาสตร์ทั่วไป (จอห์นเอฟ Woodhull). 1918-1965: คิลตั้งครรภ์โครงการวงกว้างเป็น "ทั้ง การดำเนินกิจกรรม -hearted เด็ดเดี่ยวในสภาพแวดล้อมทางสังคม. " หลังจากได้รับการวิพากษ์วิจารณ์จากบอยด์สเอชเป็นลางบอกเหตุ, จอห์นดิวอี้และอื่น ๆ การศึกษาชั้นนำอเมริกันก้าวหน้าวิธีคิลสูญเสียสถานที่ในประเทศสหรัฐอเมริกายังได้รับการอนุมัติโดยทั่วไปในยุโรป, อินเดีย, และสหภาพโซเวียต. 1970: วิธีการโครงการคิล, ดำเนินการในขณะนี้เป็นเพียงวิธีการเดียวที่เพียงพอของการเรียนการสอนในสังคมประชาธิปไตยคือการค้นพบในเยอรมนีเนเธอร์แลนด์และประเทศอื่น ๆ ในยุโรป ภายใต้อิทธิพลของการศึกษาในโรงเรียนประถมศึกษาของอังกฤษศึกษาสหรัฐพยายามที่จะกำหนดโครงการที่ดูมันเป็นสิ่งสำคัญที่จะเสริมแบบดั้งเดิมครูที่มุ่งเน้นการเรียนการสอนเรื่องเป็นศูนย์กลาง. มีสองวิธีพื้นฐานสำหรับการดำเนินการโครงการที่มี ตามวิธีการทางประวัติศาสตร์เก่านักเรียนใช้เวลาสองขั้นตอนแรกที่พวกเขาได้รับการสอนในหลักสูตรระบบการศึกษาทักษะบางอย่างและข้อเท็จจริงแล้วพวกเขาก็ใช้ทักษะเหล่านี้และความรู้อย่างสร้างสรรค์และกำกับตนเองกับโครงการที่เหมาะสม ตามแนวทางที่สอง, การเรียนการสอนโดยครูผู้สอนไม่ได้นำโครงการ แต่จะรวมอยู่ในนั้น ในคำอื่น ๆ นักเรียนเลือกโครงการแรกแล้วพวกเขาก็หารือเกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขาจำเป็นต้องรู้สำหรับการแก้ปัญหาและเรียนรู้เทคนิคที่จำเป็นและแนวความคิด ในที่สุดพวกเขาดำเนินโครงการได้รับการแต่งตั้งด้วยตัวเอง ในวิธีการทั้งสองเวลาสำหรับการสะท้อนควรจะให้ในระหว่างการทุกขั้นตอนของการเรียนรู้โครงการให้นักเรียนมีโอกาสที่จะประเมินความคืบหน้าของพวกเขา ครูหลายคนโดยเฉพาะอย่างยิ่งศิลปะอาชีพและอุตสาหกรรมการศึกษาการใช้ชุดของโครงการขนาดเล็กเพื่อช่วยให้นักเรียนพัฒนาความสามารถที่เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องในการแก้ปัญหาในทางปฏิบัติ. อ่านเพิ่มเติม: วิธีสอนแบบโครงการ - การศึกษา, นักเรียน, คิลและวิธีการ - StateUniversity.com http: //education.stateuniversity.com/pages/2337/Project-Method.html#ixzz3VPPOalYS

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิธีสอนแบบโครงงาน เป็นองค์กรการศึกษาที่เด็กแก้ปัญหาในทางปฏิบัติเป็นเวลาหลายวันหรือหลายสัปดาห์ มันอาจเกี่ยวข้องกับการสร้างจรวด , การออกแบบสนามเด็กเล่น หรือการประกาศคลาสหนังสือพิมพ์ โครงการที่อาจจะแนะนำ โดยอาจารย์ แต่พวกเขาจะวางแผนและดำเนินการเท่าที่เป็นไปได้โดยตัวนักเรียน เป็นรายบุคคลหรือในกลุ่มโครงงานที่เน้นการใช้ ไม่ได้ให้ความรู้ หรือทักษะเฉพาะ และนักเรียนมีส่วนร่วมในการปรับปรุงและแรงจูงใจเพื่อส่งเสริมความคิดอิสระ ความมั่นใจในตนเอง และความรับผิดชอบต่อสังคม

ตามประวัติศาสตร์ดั้งเดิม แนวคิดโครงการเป็นผลิตภัณฑ์ของแท้ของอเมริกันเคลื่อนไหวการศึกษาก้าวหน้าความคิดนี้ได้ถูกแนะนำใน 1908 เดิมเป็นวิธีใหม่ของเกษตรสอน แต่อาจารย์วิลเลี่ยม เอช. คิลอธิบายแนวคิดและความนิยมทั่วโลกในบทความที่มีชื่อเสียงของเขา " วิธีสอนแบบโครงงาน " ( 1918 ) เมื่อเร็วๆ นี้ไมเคิล Knoll ติดตามโครงการแนวทางการศึกษาสถาปัตยกรรมในศตวรรษที่สิบหกอิตาลีและการศึกษาวิศวกรรมในศตวรรษที่ 18 ฝรั่งเศส นี้แสดงให้เห็นว่าโครงการของสถาปนิกและชอบการทดลองของนักวิทยาศาสตร์ , sandbox การออกกำลังกายของเจ้าหน้าที่ และกรณีศึกษาของนักกฎหมาย–มาใน professionalization ของอาชีพ

วิธีสอนแบบโครงงานเป็นครั้งแรกในโรงเรียนวิทยาลัยและเมื่อเรียนจบแล้วนักศึกษาต้องสมัครด้วยตนเอง ทักษะและความรู้ที่เรียนในหลักสูตรของการศึกษา ปัญหามันต้องแก้ที่ practicians ของการค้าของตน มีหนึ่งเดียว ห้าขั้นตอนในประวัติศาสตร์ของโครงการวิธีสามารถที่แตกต่าง :

1549 – 765 :ที่โรงเรียนสถาปัตยกรรมในโรมและปารีส เรียนเก่งทำงานได้รับปัญหา เช่นการออกแบบอนุสาวรีย์น้ำพุ หรือพระราชวัง
1765 – 1880 : โครงการเป็นวิธีสอนปกติ ; จัดตั้งโรงเรียนวิศวกรรมในฝรั่งเศส เยอรมนี และสวิตเซอร์แลนด์ ใช้ความคิด ในปี 1865 , โครงการจะนำโดยวิลเลียมบี.โรเจอร์ที่ Massachusetts Institute of Technology ในสหรัฐอเมริกา .
1880 – 1918 : คาลวิน เอ็ม. วู้ดเวิร์ด ปรับแนวคิดโครงการ งาน เรียน ที่นักเรียนโรงเรียนคู่มือการฝึกอบรมของเขาจริงผลิตโครงการที่พวกเขาออกแบบ ค่อยๆคิดแพร่กระจายจากคู่มือการฝึกอบรม ( Charles R . Richards ) อาชีวศึกษา ( เดวิด S . สเนดเดิ้น รูฟัส ดับเบิลยู สติมสัน ) และวิทยาศาสตร์ทั่วไป ( จอห์นเอฟ.วูดฮัล ) .
1918 – 1965 : คิล conceives โครงการกว้างเป็น " ดำเนินกิจกรรมทั้งจิตใจเด็ดเดี่ยวในสภาพแวดล้อมของสังคม หลังจากถูกวิจารณ์โดยบอยด์ . ลาง จอห์น ดิวอี้ และอื่น ๆนำชาวอเมริกันนักการศึกษา คิลเป็นวิธีการสูญเสียของการเที่ยวในสหรัฐอเมริกา แต่ได้รับการอนุมัติทั่วไปในยุโรป อินเดีย และสหภาพโซเวียต .
1970 :คิลเป็นแบบโครงการ ตอนนี้ถ่ายเป็นเพียงเพียงพอวิธีการสอนในสังคมประชาธิปไตย ถูกค้นพบในเยอรมนี เนเธอร์แลนด์ และประเทศในยุโรปอื่น ๆ ภายใต้อิทธิพลของการศึกษาระดับประถมศึกษาอังกฤษและสหรัฐพยายามที่จะสร้างโครงการดู มันเป็นอาหารเสริมที่สำคัญแบบอาจารย์มุ่งเน้นสิ่งจักสาน .