LifeFlamsteed was born in Denby, De

Life

Flamsteed was born in Denby, Derbyshire, England, the only son of Stephen Flamsteed and his first wife, Mary Spadman. He was educated at the free school of Derby, and was educated at Derby School, in St Peter's Churchyard, Derby, near where his father carried on a malting business. At that time, most masters of the school were Puritans. Flamsteed had a solid knowledge of Latin, essential for reading the literature of the day, and a love of history, leaving the school in May, 1662.[2]:3–4

His progress to Jesus College, Cambridge, recommended by the Master of Derby School, was delayed by some years of chronic ill health. During those years, Flamsteed gave his father some help in his business, and from his father learnt arithmetic and the use of fractions, developing a keen interest in mathematics and astronomy. In July 1662, he was fascinated by the thirteenth century work of Johannes de Sacrobosco, De sphaera mundi, and on 12 September 1662 observed his first partial solar eclipse. Early in 1663, he read Thomas Fale's The Art of Dialling, which set off an interest in sundials. In the summer of 1663, he read Wingate's Canon, William Oughtred's Canon, and Thomas Stirrup's Art of Dialling. At about the same time, he acquired Thomas Street's Astronomia Carolina, or A New Theory of the Celestial Motions (Caroline Tables). He associated himself with local gentlemen interested in astronomy, including William Litchford, whose library included the work of the astrologer John Gadbury which included astronomical tables by Jeremiah Horrocks, who had died in 1641 at the age of twenty-two. Flamsteed was greatly impressed (as Isaac Newton had been) by the work of Horrocks.[2]:8–11

In August 1665, at the age of nineteen and as a gift for his friend Litchford, Flamsteed wrote his first paper on astronomy, entitled Mathematical Essays, concerning the design, use and construction of an astronomer's quadrant, including tables for the latitude of Derby.[2]:11

In September 1670, Flamsteed visited Cambridge and entered his name as an undergraduate at Jesus College.[3] While it seems he never took up full residence, he was there for two months in 1674, and had the opportunity to hear Isaac Newton's Lucasian Lectures.[2]:26

Ordained a deacon, he was preparing to take up a living in Derbyshire when he was invited to London by his patron Jonas Moore, Surveyor-General of the Ordnance. Moore had recently made an offer to the Royal Society to pay for the establishment of an observatory. These plans were, however, preempted when Charles II was persuaded by his mistress, Louise de Kérouaille, Duchess of Portsmouth, to hear about a proposal to find longitude by the position of the Moon from an individual known as Le Sieur de St. Pierre. Charles appointed a Royal Commission to examine the proposal in December 1674, consisting of Lord Brouncker, Seth Ward, Samuel Moreland, Christopher Wren, Silius Titus, John Pell and Robert Hooke.

Having arrived in London on 2 February 1675, and staying with Jonas Moore at the Tower of London, Flamsteed had the opportunity to be taken by Titus to meet the King. He was subsequently admitted as an official Assistant to the Royal Commission and supplied observations in order to test St Pierre's proposal and to offer his own comments. The Commission's conclusions were that, although St Pierre's proposal was not worth further consideration, the King should consider establishing an observatory and appointing an observer in order to better map the stars and the motions of the Moon in order to underpin the successful development of the lunar-distance method of finding longitude.[4]

On 4 March 1675 Flamsteed was appointed by royal warrant "The King's Astronomical Observator" — the first English Astronomer Royal, with an allowance of £100 a year. The warrant stated his task as "rectifieing the Tables of the motions of the Heavens, and the places of the fixed stars, so as to find out the so much desired Longitude of places for Perfecteing the Art of Navigation".[5] In June 1675, another royal warrant provided for the founding of the Royal Greenwich Observatory, and Flamsteed laid the foundation stone on 10 August.[6]

In February 1676, he was admitted a Fellow of the Royal Society, and in July, he moved into the Observatory where he lived until 1684, when he was finally appointed priest to the parish of Burstow, Surrey. He held that office, as well as that of Astronomer Royal, until his death. He is buried at Burstow, and the east window in the church was dedicated to him as a memorial.[7]
Memorial marking grave of John Flamsteed and his wife in the Chancel of St Bartholomew, Burstow

The will of Flamsteed’s widow, Margaret, left instructions for her own remains to be deposited “in the same Grave in which Mr John Flamsteed is buryed in the Chancell of Burstow Church.” Intriguingly, she also left instructions, and twenty five pounds, for the executor of her will to place “in the aforesaid Chancell of Burstow… A Marble stone or Monument, with an inscription in Latin, in memory of the late Reverend Mr. John Flamsteed.” It seems no such monument was created, and almost 200 years later, a plaque was placed to mark his burial in the Chancel.[8]

After his death, his papers and scientific instruments were taken by his widow. The papers were returned many years later, but the instruments disappeared.[9]
Scientific work
Bust of John Flamsteed in the Museum of the Royal Greenwich Observatory

Flamsteed accurately calculated the solar eclipses of 1666 and 1668. He was responsible for several of the earliest recorded sightings of the planet Uranus, which he mistook for a star and catalogued as '34 Tauri'. The first of these was in December 1690, which remains the earliest known sighting of Uranus by an astronomer.

On 16 August 1680 Flamsteed catalogued a star, 3 Cassiopeiae, that later astronomers were unable to corroborate. Three hundred years later, the American astronomical historian William Ashworth suggested that what Flamsteed may have seen was the most recent supernova in the galaxy's history, an event which would leave as its remnant the strongest radio source outside of the solar system, known in the third Cambridge (3C) catalogue as 3C 461 and commonly called Cassiopeia A by astronomers. Because the position of "3 Cassiopeiae" does not precisely match that of Cassiopeia A, and because the expansion wave associated with the explosion has been worked backward to the year 1667 and not 1680, some historians feel that all Flamsteed may have done was incorrectly note the position of a star already known.[10]

In 1681 Flamsteed proposed that the two great comets observed in November and December 1680 were not separate bodies, but rather a single comet travelling first towards the Sun and then away from it. Although Isaac Newton first disagreed with Flamsteed, he later came to agree with him and theorized that comets, like planets, moved around the sun in large, closed elliptical orbits. An angry Flamsteed later learned that Newton had gained access to Flamsteed's observations and data, with the aid of Edmund Halley.[11]

As Astronomer Royal, Flamsteed spent some forty years observing and making meticulous records for his star catalogue, which would eventually triple the number of entries in Tycho Brahe's sky atlas. Unwilling to risk his reputation by releasing unverified data, he kept the incomplete records under seal at Greenwich. In 1712, Isaac Newton, then President of the Royal Society, and Edmund Halley again obtained Flamsteed's data and published a pirated star catalogue.[11] Flamsteed managed to gather three hundred of the four hundred printings and burned them. "If Sir I.N. would be sensible of it, I have done both him and Dr. Halley a great kindness," he wrote to his assistant Abraham Sharp.[12]

In 1725 Flamsteed's own version of Historia Coelestis Britannica was published posthumously, edited by his wife, Margaret. This contained Flamsteed's observations, and included a catalogue of 2,935 stars to much greater accuracy than any prior work. It was considered the first significant contribution of the Greenwich Observatory, and the numerical Flamsteed designations for stars that were added subsequently to a French edition are still in use.[13] In 1729 his wife published his Atlas Coelestis, assisted by Joseph Crosthwait and Abraham Sharp, who were responsible for the technical side.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชีวิตเฟลมสตีดเกิด Denby ดาร์บีเชอร์ ประเทศอังกฤษ บุตรเฉพาะของเฟลมสตีด Stephen และแรก ภรรยา แมรี่ Spadman เขาได้รับการศึกษาที่โรงเรียนฟรีของดาร์บี้ และได้รับการศึกษาที่โรงเรียนดาร์บี้ ในเซนต์ปีเตอร์ Churchyard ดาร์บี้ ใกล้ที่พ่อของเขาดำเนินธุรกิจ malting ในขณะนั้น ต้นแบบส่วนใหญ่ของโรงเรียนถูก Puritans เฟลมสตีดมีความรู้แข็งของละติน จำเป็นสำหรับการอ่านวรรณกรรมของวัน และความรักในประวัติศาสตร์ ออกจากโรงเรียนในพฤษภาคม ค.ศ. 1662 [2]: 3 – 4ความคืบหน้าของเขาเพื่อพระเยซูวิทยาลัย เคมบริดจ์ แนะนำหลักของดาร์บี้โรงเรียน ล่าช้า โดยบางปีป่วยเรื้อรัง ในระหว่างปี เฟลมสตีดให้พ่อช่วยเหลือบางอย่างในธุรกิจของเขา และจากพ่อเรียนเลขคณิตและการใช้เศษส่วน การพัฒนาความสนใจกระตือรือร้นในวิชาคณิตศาสตร์และดาราศาสตร์ ในเดือนกรกฎาคมค.ศ. 1662 เขาได้หลงใหลงานสงครามของโยเด Sacrobosco เด sphaera mundi และบน 12 กันยายนค.ศ. 1662 สังเกตเขาแรกบางส่วนสุริยุปราคา ใน 1663 ช่วงเขาอ่าน Thomas Fale ศิลปะของฟังก์ การตั้งค่าของความสนใจใน sundials ในฤดูร้อนของ 1663 อ่านวินเกทแมของแคนนอน William Oughtred แคนนอน และ Thomas Stirrup ศิลปะของฟังก์ ที่เกี่ยวกับกัน เขามา Thomas ถนน Astronomia แคโรไลนา หรือทฤษฎีใหม่ A ดังฑูต (แคโรไลน์ตาราง) เขาเชื่อมโยงตัวเองกับภายในท่านที่สนใจในทางดาราศาสตร์ รวมถึง William Litchford ไลบรารีซึ่งรวมการทำงานของ astrologer จอห์น Gadbury ที่รวมตารางดาราศาสตร์ โดยฮอร์รอกส์ ผู้เสียชีวิตใน 1641 อายุยี่สิบสอง เฟลมสตีดประทับใจ (เป็นไอแซคนิวตันได้) โดยการทำงานของ Horrocks [2]: 8-11ในเดือนสิงหาคมค.ศ. 1665 อายุ ของ nineteen และ เป็นของขวัญสำหรับเพื่อนของเขา Litchford เฟลมสตีดเขียนกระดาษครั้งแรกของเขากับดาราศาสตร์ นักคณิตศาสตร์ เกี่ยวกับการออกแบบ ใช้ และก่อสร้างของควอดร้อนท์เป็นนักดาราศาสตร์ รวมถึงตารางละติจูดของดาร์บี้ได้รับ [2]: 11ในเดือน 1670 กันยายน เฟลมสตีดเข้าเคมบริดจ์ และป้อนชื่อของเขาเป็นการระดับปริญญาตรีที่วิทยาลัยพระเยซู [3] ในขณะที่ดูเหมือนว่าเขาไม่ได้ตั้งเต็ม เขามีสองเดือนใน 1674 และมีโอกาสฟังบรรยาย Lucasian ไอแซกนิวตัน [2]: 26ออกบวชเป็น deacon กำลังเตรียมใช้นั่งเล่นในดาร์บีเชอร์เมื่อเขาได้รับเชิญไปลอนดอน โดยโจนัสมัวร์ เมเนจเมนท์ทั่วไปของสรรพาวุธสมาชิกของเขา มัวร์มีเมื่อเร็ว ๆ นี้ได้ยื่นข้อเสนอให้ราชสมาคมแห่งลอนดอนจะจ่ายสำหรับการจัดตั้งเป็นหอดูดาว แผนนี้มี คั่นทำอย่างไรก็ตาม เมื่อชาร์ลส์ II ถูกเกลี้ยกล่อม โดยเขาเล็ก หลุยส์เดอ Kérouaille ดัชพอร์ตสมัธ ฟังเกี่ยวกับข้อเสนอการหาลองจิจูด โดยที่ตำแหน่งของดวงจันทร์จากการรู้จักละเลอ Sieur de St. Pierre ชาร์ลส์แต่งตั้งคณะกรรมการราชเพื่อตรวจสอบข้อเสนอในเดือน 1674 ธันวาคม ประกอบด้วยพระ Brouncker, Ward บริษัทเศรษฐ์ Samuel Moreland คริสโตเฟอร์เรน ไท ทัส Silius, Pell จอห์น และโรเบิร์ต Hookeมาถึงในลอนดอน 2 1675 กุมภาพันธ์ และพักกับโจนัสมัวร์ที่หอคอยแห่งลอนดอน เฟลมสตีดมีโอกาสนำ โดยไททัสกับกษัตริย์ เขาได้รับเข้ามาเป็นผู้ช่วยราชการกับนายหลวง และให้ข้อสังเกต เพื่อทดสอบข้อเสนอเซนต์ของ Pierre และเสนอข้อคิดเห็นของเขาเอง บทสรุปของคณะกรรมการถูกที่ แม้ว่าข้อเสนอเซนต์ของ Pierre คุ้มไม่พิจารณาเพิ่มเติม พระควรพิจารณาการสร้างหอดูดาวเป็น และแต่งตั้งนักการเป็นการดีกว่าแผนที่ดาวและการเคลื่อนไหวของดวงจันทร์เพื่อหนุนฟอร์ดที่มีการพัฒนาวิธีการหาลองจิจูดระยะทางจันทรคติประสบความสำเร็จ [4]บน 4 1675 มีนาคม เฟลมสตีดถูกแต่งตั้ง โดยหมายราช "กษัตริย์ดาราศาสตร์ Observator" — แรกอังกฤษนักดาราศาสตร์หลวง มีการหักของ £100 ปี หมายที่ระบุงานของเขาเป็น "rectifieing ตารางดังของฟากฟ้า และสถานที่ของดาวคง เพื่อค้นหามากต้องลองจิจูดของสถานที่สำหรับ Perfecteing ศิลปะของการนำทาง" [5] ในเดือน 1675 มิถุนายน รอยัลหมายอื่นให้ก่อตั้งหอดูดาวกรีนิชหลวง และเฟลมสตีดวางหินมูลนิธิในเดือน 10 สิงหาคม [6]ในเดือน 1676 กุมภาพันธ์ เขาได้รับเข้าเพื่อนของราชสมาคมแห่งลอนดอน และในเดือนกรกฎาคม เขาย้ายไปยังหอดูดาวที่เขาอาศัยอยู่จนถึง 1684 เมื่อเขาได้รับพระสงฆ์การแพริชของ Burstow เซอร์เรย์ในที่สุด เขาจัดที่สำนักงาน เช่นเดียวกับที่นักดาราศาสตร์หลวง จนตาย เขาถูกฝังอยู่ที่ Burstow และหน้าต่างทิศตะวันออกในคริสตจักรถูกสร้างอุทิศให้เขาเป็นที่ระลึก [7]อนุสรณ์สถานเครื่องจนจอห์นเฟลมสตีดและภรรยาในบริเวณคริสต์ศาสนพิธีของเซนต์ Bartholomew, Burstowของแม่ม่ายของเฟลมสตีด มาร์กาเร็ต ยังคงคำแนะนำด้านซ้ายสำหรับคนที่จะฝาก "ในเดียวศพซึ่งนายจอห์นเฟลมสตีดมี buryed ใน Chancell ของคริสตจักร Burstow" Intriguingly เธอยังเหลือคำแนะนำ และยี่สิบห้าปอนด์ การดำเนินการของเธอจะวาง "ใน Chancell aforesaid ของ Burstow... เป็นหินอ่อนหรืออนุสาวรีย์ กับจารึกในภาษาละติน ในความทรงจำปลาย Reverend นายจอห์นเฟลมสตีด" เหมือนสร้างอนุสาวรีย์ดังกล่าวไม่ และเกือบ 200 ปีต่อมา หินปูนถูกวางศพในบริเวณคริสต์ศาสนพิธีทำเครื่องหมาย [8]หลังจากการตาย เอกสารและเครื่องมือทางวิทยาศาสตร์ของเขาที่ถ่าย โดยแม่ม่ายของเขา เอกสารส่งคืนในภายหลังหลายปี แต่เครื่องมือหายไป [9]งานทางวิทยาศาสตร์หน้าอกของจอห์นเฟลมสตีดในพิพิธภัณฑ์หอดูดาวหลวงกรีนิชเฟลมสตีดคำนวณ eclipses แสงน่า 1666 1668 ได้อย่างถูกต้อง เขาชอบหลายเร็วที่สุดบันทึก sightings ของมฤตยู ซึ่งเขา mistook สำหรับดาว และ catalogued เป็น '34 Tauri' ครั้งแรกของเหล่านี้ใน 1690 ธันวาคม ซึ่งยังคงเป็นที่แรกสุดชื่อดังเชื่อเล็งของดาวยูเรนัสโดยนักดาราศาสตร์ที่ ได้ในค.ศ. 1680 ที่ 16 สิงหาคมนี่ เฟลมสตีด catalogued ดาว Cassiopeiae 3 ที่นักดาราศาสตร์ในภายหลังไม่สามารถ corroborate สามร้อยปีต่อมา นักประวัติศาสตร์ดาราศาสตร์อเมริกัน William Ashworth แนะนำว่า อะไรเฟลมสตีดอาจได้เห็นเป็นมหานวดาราล่าสุดในประวัติศาสตร์ของกาแล็กซี่ เหตุการณ์ซึ่งจะทำให้เป็นสติของแหล่งวิทยุแข็งแกร่งนอกระบบสุริยะ รู้จักในสามเคมบริดจ์ (3 C) แคตตาล็อก เป็น 3C 461 และโดยทั่วไปเรียกว่าแคสซิโอเปีย A โดยนักดาราศาสตร์ เนื่องจากตำแหน่งของ "3 Cassiopeiae" ไม่ตรงตรงที่แคสซิโอเปีย A และเนื่องจากคลื่นขยายที่เกี่ยวข้องกับ การกระจายการทำงานย้อนหลังปี 1667 และไม่ค.ศ. 1680 ที่นี่ บางรู้สึกนักประวัติศาสตร์ว่าเฟลมสตีดทั้งหมดอาจทำได้ไม่ถูกต้องบันทึกตำแหน่งของดาวที่รู้จักกันอยู่แล้ว [10]ใน 1681 เฟลมสตีดเสนอว่า ดาวหางดีสองในเดือนพฤศจิกายนและธันวาคมค.ศ. 1680 ที่นี่ไม่ได้ร่างกายแยกต่างหาก แต่ค่อนข้างเดียวดาวหางเดินทางแรก ไปทางดวงอาทิตย์ และ จากนั้น แม้ว่าไอแซคนิวตันแรก disagreed กับเฟลมสตีด เขาในภายหลังมาเห็นด้วยกับเขา แล้ว theorized ว่า ดาวหาง ดาวเคราะห์ เช่นย้ายรอบดวงอาทิตย์ในวงโคจรที่รีมาก ปิด เฟลมสตีดความโกรธภายหลังเรียนนิวตันก็ได้เข้าไปสังเกตการณ์และข้อมูล ความช่วยเหลือของ Edmund ฮัลของเฟลมสตีด [11]เป็นนักดาราศาสตร์หลวง เฟลมสตีดใช้เวลาบาง 40 ปีสังเกต และทำระเบียนพิถีพิถันสำหรับเขาดาวแคตตาล็อก ซึ่งในที่สุดจะสามหมายเลขของรายการใน Tycho Brahe ฟ้าแอตลาส ยอมเสี่ยงต่อชื่อเสียงของเขา โดยปล่อย unverified ข้อมูล เขาเก็บข้อมูลที่ไม่สมบูรณ์ภายใต้ตราที่กรีนิช ในค.ศ. 1712 ไอแซคนิวตัน ประธานราชสมาคมแห่งลอนดอน และฮัล Edmund อีกได้รับข้อมูลของเฟลมสตีด แล้วเผยแพร่แคตตาล็อกดาวละเมิด [11] เฟลมสตีดจัดการรวบรวมสามร้อยของสิ่งพิมพ์สี่ร้อย และเขียนได้ "ถ้ารัก I.N. จะสมเหตุสมผลของมัน ผมทำเขาและดร.ฮัลเมตตาดี เขาเขียนเพื่อความคมชัดของอับราฮัมผู้ช่วยของเขา [12]ใน 1725 รุ่น Historia Coelestis Britannica เฟลมสตีดของตัวเองถูกเผยแพร่ posthumously แก้ไข โดยภรรยาของเขา มาร์กาเร็ต นี้ประกอบด้วยข้อสังเกตุของเฟลมสตีด กรวมแคตตาล็อกของดาว 2,935 เพื่อความถูกต้องมากยิ่งกว่างานใด ๆ ก่อนหน้านี้ มันถือเป็นส่วนสำคัญแรกของหอดูดาวกรีนิช และระบุชื่อเฟลมสตีดเลขดาวที่เพิ่มเข้ามาเป็นรุ่นฝรั่งเศสใช้ [13] ใน 1729 ภรรยาเผยแพร่ Coelestis เขาแอตลาส ช่วย Crosthwait โจเซฟและความคมชัดของอับราฮัม ที่รับผิดชอบด้านเทคนิค

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชีวิตFlamsteed เกิดในเดนบี้, Derbyshire, อังกฤษ, ลูกชายคนเดียวของสตีเฟ่น Flamsteed และภรรยาคนแรกของเขาแมรี่ Spadman เขาได้รับการศึกษาที่โรงเรียนฟรีดาร์บีและได้รับการศึกษาที่โรงเรียนดาร์บี้ในเซนต์ปีเตอร์สุสานดาร์บี้ใกล้กับที่พ่อของเขาดำเนินการเกี่ยวกับธุรกิจ malting ในขณะที่โทส่วนใหญ่ของโรงเรียนเป็น Puritans Flamsteed มีความรู้ที่มั่นคงของลาตินที่จำเป็นสำหรับการอ่านวรรณกรรมของวันและความรักของประวัติศาสตร์ออกจากโรงเรียนพฤษภาคมที่ 1,662 [2]: 3-4 ความคืบหน้าของเขาพระเยซู College, Cambridge, แนะนำโดยโท ดาร์บี้โรงเรียนโดยอ้างว่าเป็นเวลาหลายปีของสุขภาพไม่ดีเรื้อรัง ในช่วงปีที่ผ่านมาได้ให้ความช่วยเหลือ Flamsteed พ่อของเขาบางส่วนในธุรกิจของเขาและจากพ่อของเขาได้เรียนรู้ทางคณิตศาสตร์และการใช้เศษส่วนการพัฒนาความสนใจในวิชาคณิตศาสตร์และดาราศาสตร์ ในเดือนกรกฎาคม 1662 เขารู้สึกทึ่งกับการทำงานของศตวรรษที่สิบสามของโยฮันเนเด Sacrobosco เด Sphaera มุนและ 12 กันยายน 1662 สังเกตสุริยุปราคาบางส่วนครั้งแรกของเขา ในช่วงต้น 1663 เขาอ่านโทมัส Fale ของศิลปะแห่งการโทรออกซึ่งตั้งปิดความสนใจใน sundials ในฤดูร้อนปี 1663 ที่เขาอ่านวินเกทของแคนนอน, วิลเลียม Oughtred ของแคนนอนและ Art โทมัสโกลนของโทรออก ในเวลาเดียวกันเขาได้มาโทมัสถนน Astronomia แคโรไลนาหรือทฤษฎีใหม่ของการเคลื่อนไหวสวรรค์ (แคโรไลน์ตาราง) เขาเกี่ยวข้องกับตัวเองสุภาพบุรุษท้องถิ่นที่สนใจในดาราศาสตร์รวมทั้งวิลเลียม Litchford ซึ่งห้องสมุดรวมถึงการทำงานของจอห์นโหร Gadbury ซึ่งรวมถึงตารางดาราศาสตร์โดยเยเรมีย์ร็อกส์ที่เพิ่งเสียชีวิตใน 1641 ที่อายุยี่สิบสอง Flamsteed รู้สึกประทับใจอย่างมาก (ตามที่ Isaac Newton ได้รับ) จากการทำงานของร็อกส์ [2]:. 8-11 สิงหาคม 1665 ตอนอายุสิบเก้าและเป็นของขวัญสำหรับเพื่อนของเขา Litchford ที่ Flamsteed เขียนกระดาษแรกของเขาในดาราศาสตร์ ชื่อบทความคณิตศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับการออกแบบการใช้งานและการก่อสร้างด้านของนักดาราศาสตร์รวมทั้งตารางสำหรับละติจูดของดาร์บี้ [2]: 11.. ในเดือนกันยายน 1670 Flamsteed เยี่ยมชมเคมบริดจ์และเข้าชื่อของเขาในฐานะที่เป็นนักศึกษาปริญญาตรีที่วิทยาลัย Jesus [3] ในขณะที่มันดูเหมือนว่าเขาไม่เคยพาเข้าพักเต็มเขาอยู่ที่นั่นเป็นเวลาสองเดือนใน 1674 และมีโอกาสที่จะได้ยินไอแซกนิวตัน Lucasian บรรยาย [2]:. 26 ออกบวชปลอมเขาก็เตรียมที่จะใช้เวลาที่อยู่อาศัยใน Derbyshire เมื่อ เขาได้รับเชิญไปลอนดอนโดยผู้มีพระคุณของเขาโจนามัวร์กล้องทั่วไปของกรมสรรพาวุธ มัวร์เมื่อเร็ว ๆ นี้ได้ทำข้อเสนอที่จะ Royal Society ที่จะจ่ายสำหรับสถานประกอบการของหอดูดาวที่ แผนเหล่านี้ได้ แต่จองเมื่อชาร์ลส์ได้รับการชักชวนจากผู้เป็นที่รักของเขาหลุยส์เดอKérouailleดัชเชสพอร์ตสมั ธ ที่จะได้ยินเกี่ยวกับข้อเสนอที่จะหาลองจิจูดโดยตำแหน่งของดวงจันทร์จากบุคคลที่รู้จักกันเป็น Le Sieur เดอเซนต์ปิแอร์ที่ ชาร์ลส์ได้รับการแต่งตั้งพระราชอำนาจในการตรวจสอบข้อเสนอในเดือนธันวาคม 1674 ซึ่งประกอบด้วยพระเจ้า Brouncker เซทวอร์ด, ซามูเอลมอร์แลนด์, คริสโตเฟอร์เรน Silius ติตัส, จอห์นเพลล์และโรเบิร์ตฮุค. หลังจากที่เข้ามาอยู่ในลอนดอนในวันที่ 2 กุมภาพันธ์ 1675 และพักอาศัยอยู่กับโจนัสมัวร์ ที่หอคอยแห่งลอนดอน Flamsteed มีโอกาสที่จะต้องดำเนินการโดยติตัสเพื่อตอบสนองกษัตริย์ เขาได้รับการยอมรับต่อมาเป็นผู้ช่วยอย่างเป็นทางการกับพระราชอำนาจและจัดจำหน่ายสังเกตเพื่อทดสอบข้อเสนอเซนต์ปิแอร์และที่จะนำเสนอความคิดเห็นของตัวเอง ข้อสรุปของคณะกรรมาธิการพบว่าแม้จะมีข้อเสนอเซนต์ปิแอร์ก็ไม่คุ้มค่าการพิจารณาต่อกษัตริย์ควรพิจารณาการสร้างหอดูดาวและแต่งตั้งผู้สังเกตการณ์เพื่อให้ดีขึ้นแผนที่ดาวและการเคลื่อนไหวของดวงจันทร์เพื่อหนุนการพัฒนาความสำเร็จของดวงจันทร์ . วิธีการหา -distance ลองจิจูด [4] เมื่อวันที่ 4 มีนาคม 1675 Flamsteed ได้รับการแต่งตั้งจากพระราชใบสำคัญแสดงสิทธิ "ของกษัตริย์ดาราศาสตร์ Observator" - ครั้งแรกที่นักดาราศาสตร์อังกฤษรอยัลด้วยค่าเผื่อการ£ 100 ปีหนึ่ง ใบสำคัญแสดงสิทธิดังกล่าวงานเขาในฐานะ "rectifieing ตารางของการเคลื่อนไหวของสวรรค์และสถานที่ของดาวคงที่เพื่อที่จะหาสิ่งที่ต้องการมากสถานที่ลองจิจูดสำหรับ Perfecteing ศิลปะการเดินเรือ." [5] ในเดือนมิถุนายน 1675 อีกใบสำคัญแสดงพระราชไว้สำหรับการตั้งของหอดูดาวหลวงกรีนวิชและ Flamsteed วางศิลาฤกษ์เมื่อวันที่ 10 สิงหาคม. [6] ในกุมภาพันธ์ 1676 เขาได้รับการยอมรับว่าเป็นเพื่อนของ Royal Society และในเดือนกรกฎาคมเขาย้ายเข้ามาอยู่ หอดูดาวที่เขาอาศัยอยู่จนกระทั่ง 1684 เมื่อเขาได้รับการแต่งตั้งในที่สุดพระสงฆ์ตำบล Burstow ที่เซอร์เรย์ เขาจัดที่สำนักงานเช่นเดียวกับที่นักดาราศาสตร์รอยัลจนกระทั่งเขาเสียชีวิต เขาถูกฝังอยู่ Burstow และหน้าต่างทางทิศตะวันออกในคริสตจักรที่ถูกเพื่อให้เขาเป็นที่ระลึก. [7] อนุสรณ์เครื่องหมายหลุมฝังศพของจอห์น Flamsteed และภรรยาของเขาในพลับพลาเซนต์บาร์โธโลมิ Burstow เจตจำนงของภรรยาม่ายของ Flamsteed มาร์กาเร็ซ้าย คำแนะนำสำหรับการยังคงเป็นของเธอเองที่จะฝาก "ในหลุมฝังศพเดียวกับที่นายจอห์น Flamsteed เป็น buryed ใน Chancell ของคริสตจักร Burstow." Intriguingly เธอยังมีคำแนะนำซ้ายและ£ 25 สำหรับผู้บริหารของเธอจะไปยังสถานที่ "ใน ดังกล่าวข้างต้น Chancell ของ Burstow ... หินหินอ่อนหรืออนุสาวรีย์จารึกในลาตินที่อยู่ในความทรงจำของช่วงปลายนายนายจอห์น Flamsteed. "มันดูเหมือนไม่มีอนุสาวรีย์ดังกล่าวถูกสร้างขึ้นและเกือบ 200 ปีหลังจากนั้นแผ่นถูกนำมาวางเพื่อทำเครื่องหมาย ที่ฝังศพของเขาในพลับพลา. [8] หลังจากการตายของเอกสารและเครื่องมือทางวิทยาศาสตร์ของเขาถูกถ่ายโดยหญิงม่าย เอกสารที่ถูกส่งกลับมาหลายปีต่อมา แต่เครื่องมือที่หายไป. [9] การทำงานทางวิทยาศาสตร์ปั้นครึ่งตัวของจอห์น Flamsteed ในพิพิธภัณฑ์ของ Royal Observatory Greenwich Flamsteed คำนวณอย่างถูกต้องสุริยคราสของ 1,666 และ 1,668 เขาเป็นผู้รับผิดชอบสำหรับหลายคนที่เก่าแก่ที่สุดที่บันทึกไว้ ปรากฏการณ์ของดาวเคราะห์ดาวยูเรนัสซึ่งเขาเข้าใจผิดคิดว่าสำหรับดาวและจัดหมวดหมู่เป็น 34 Tauri ' ครั้งแรกของเหล่านี้ในเดือนธันวาคม 1690 ซึ่งยังคงเล็งรู้จักของดาวยูเรนัสโดยนักดาราศาสตร์. เมื่อวันที่ 16 สิงหาคม 1680 Flamsteed หมวดหมู่ดาว 3 Cassiopeiae ที่นักดาราศาสตร์ในภายหลังไม่สามารถที่จะยืนยัน สามร้อยปีต่อมานักประวัติศาสตร์ดาราศาสตร์อเมริกันวิลเลียมแอชเวิร์ชี้ให้เห็นว่าสิ่งที่ Flamsteed อาจจะได้เห็นเป็นซูเปอร์โนวาที่ผ่านมามากที่สุดในประวัติศาสตร์ของกาแลคซีเหตุการณ์ที่จะปล่อยให้เป็นเศษเล็กเศษน้อยของแหล่งที่มาของวิทยุที่แข็งแกร่งด้านนอกของระบบสุริยะที่รู้จักกันในไตรมาสที่สาม เคมบริดจ์ (3C) แคตตาล็อกเป็น 3C 461 และเรียกกันว่า Cassiopeia โดยนักดาราศาสตร์ เพราะตำแหน่งของ "3 Cassiopeiae" ไม่ได้อย่างแม่นยำตรงกับ Cassiopeia และเพราะคลื่นการขยายตัวที่เกี่ยวข้องกับการระเบิดได้รับการทำงานย้อนหลังปี 1667 และไม่ได้ 1680 นักประวัติศาสตร์บางคนรู้สึกว่า Flamsteed ทั้งหมดอาจได้กระทำได้ทราบอย่างไม่ถูกต้อง ตำแหน่งของดาวที่รู้จักกันอยู่แล้ว. [10] ใน 1681 Flamsteed เสนอว่าทั้งสองดาวหางที่ดีสังเกตได้ในเดือนพฤศจิกายนและธันวาคม 1680 ไม่ได้ร่างกายที่แยกจากกัน แต่ดาวหางเดียวเดินทางแรกของดวงอาทิตย์และจากนั้นออกไปจากมัน แม้ว่า Isaac Newton แรกที่ไม่เห็นด้วยกับ Flamsteed เขาต่อมาเห็นด้วยกับเขาและมหาเศรษฐีที่ดาวหางเช่นดาวเคราะห์ย้ายไปรอบ ๆ ดวงอาทิตย์ขนาดใหญ่ปิดวงโคจรเป็นรูปวงรี โกรธ Flamsteed ต่อมาได้เรียนรู้ว่านิวตันได้รับการเข้าถึงข้อสังเกต Flamsteed และข้อมูลด้วยความช่วยเหลือของเอ็ดมันด์ฮัลเลย์ได้. [11] ในฐานะที่เป็นนักดาราศาสตร์รอยัล Flamsteed ใช้เวลาสี่สิบปีการสังเกตและการทำบันทึกอย่างพิถีพิถันสำหรับแคตตาล็อกดาวของเขาซึ่งในที่สุดก็จะสาม จำนวนของรายการในไทโคบราเฮแผนที่ของท้องฟ้า ไม่เต็มใจที่จะมีความเสี่ยงที่ชื่อเสียงของเขาโดยการปล่อยข้อมูลที่ไม่ได้ยืนยันเขาเก็บบันทึกไม่สมบูรณ์ภายใต้ตราประทับที่กรีนิช ใน 1712 ไอแซคนิวตันนั้นประธานของ Royal Society และเอ็ดมันด์ฮัลเลย์ได้อีกครั้งข้อมูล Flamsteed และตีพิมพ์แคตตาล็อกละเมิดลิขสิทธิ์ดาว. [11] Flamsteed การจัดการที่จะรวมตัวกันของสามร้อยสี่ร้อยสิ่งพิมพ์และเผาเสีย "หากเซอร์ในจะมีเหตุผลของมันที่ฉันได้ทำทั้งเขาและดร. ฮัลเลย์ความเมตตาที่ดี" เขาเขียนถึงผู้ช่วยของเขาอับราฮัมคม. [12] ใน 1725 รุ่นของตัวเอง Flamsteed ของ Historia Coelestis สารานุกรมตีพิมพ์แก้ไขโดย ภรรยาของเขามาร์กาเร็ นี้มีข้อสังเกต Flamsteed และแคตตาล็อกรวมของดาว 2935 ความถูกต้องมากขึ้นกว่างานใด ๆ ก่อน มันก็ถือว่าเป็นผลงานที่สำคัญครั้งแรกของหอดูดาวกรีนิชและการกำหนดตัวเลข Flamsteed ดาวที่ถูกเพิ่มต่อมารุ่นที่ฝรั่งเศสยังใช้งานอยู่. [13] ใน 1729 ภรรยาของเขาตีพิมพ์ Atlas ของเขา Coelestis ช่วยเหลือจากโจเซฟ Crosthwait และอับราฮัม ชาร์ปซึ่งเป็นผู้รับผิดชอบในการด้านเทคนิค

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชีวิต

เฟลมสตีดเกิดเดนบี้ลีดส์ , อังกฤษ , , ลูกชายคนเดียวของ สตีเฟน แฟลมสตีด และภรรยาคนแรกของเขา , แมรี่ spadman . เขาได้รับการศึกษาที่โรงเรียนฟรีของ ดาร์บี้ และได้รับการศึกษาที่โรงเรียนดาร์บี้ , พยาบาท , เซนต์ปีเตอร์ดาร์บี้ , ใกล้ที่พ่ออุ้มในข้าวมอลต์ธุรกิจ ตอนนั้น อาจารย์ส่วนใหญ่ของโรงเรียนเป็นเพียวริตัน . แฟลมสตีด มีความรู้ที่แข็งแกร่งของภาษาละตินที่จำเป็นสำหรับการอ่านวรรณกรรมของวัน , และรักประวัติศาสตร์ ออกจากโรงเรียนในเดือนพฤษภาคมตอนนี้ . [ 2 ] : 3 – 4

ความคืบหน้าของเขากับพระเยซูวิทยาลัยเคมบริดจ์ แนะนำโดย อาจารย์ของโรงเรียนดาร์บี้ที่ล่าช้า โดยบางปีเรื้อรัง สุขภาพไม่ดี ในระหว่างปีนั้น ให้พ่อเฟลมสตีดบางอย่างช่วยในธุรกิจของเขาและจากพ่อเรียนคณิตศาสตร์และการใช้เศษส่วนพัฒนาความสนใจในคณิตศาสตร์และดาราศาสตร์ ในเดือนกรกฎาคม ตอนนี้ เขาหลงใหลศตวรรษที่สิบสาม งานของ Johannes de sacrobosco เดอ sphaera มันดิ และวันที่ 12 กันยายนแรกของเขาตอนนี้สังเกตสุริยุปราคาบางส่วน . ต้นใน 1663 , เขาอ่านโทมัส fale เป็นศิลปะของการโทรออก ซึ่งถอดชุดสนใจนาฬิกาแดด . ในฤดูร้อนของ 1663 , เขาอ่าน Wingate ของแคนนอนวิลเลียม ตเทรต Canon , และโทมัสโกลนเป็นศิลปะของการโทรออก . ที่เกี่ยวกับเวลาเดียวกัน เขาได้รับ โทมัส ถนน astronomia แคโรไลนา หรือทฤษฎีใหม่ของการเคลื่อนไหวสวรรค์ ( แคโรไลน์ตาราง ) เขามีความสัมพันธ์ของตัวเองกับสุภาพบุรุษท้องถิ่นสนใจดาราศาสตร์ รวมถึง litchford วิลเลียม ,ที่ห้องสมุดรวมการทำงานของโหราจารย์ จอห์น gadbury ซึ่งรวมถึงตารางดาราศาสตร์โดยเว็บเบราว์เซอร์ ที่ได้ตายใน 1 ตอนอายุ 22 แฟลมสตีด ประทับใจมาก ( เช่น ไอแซก นิวตัน ได้ ) โดยการทำงานของฮอร์เริกส์ [ 2 ] : 8 – 11

ในเดือนสิงหาคมค.ศ. 1665 เมื่ออายุสิบเก้า และเป็นของขวัญสำหรับเพื่อน litchford เฟลมสตีดเขียน , กระดาษแรกของเขาในดาราศาสตร์เรื่องบทความทางคณิตศาสตร์ เกี่ยวกับการออกแบบ การใช้งานและการก่อสร้างที่นักดาราศาสตร์สามารถรวมตารางละติจูด Derby [ 2 ] : 11

ในเดือนกันยายน 1670 เฟลมสตีดเยี่ยม , เคมบริดจ์และป้อนชื่อของเขาในฐานะที่เป็นนักศึกษาระดับปริญญาตรีที่วิทยาลัยของพระเยซู [ 3 ] ในขณะที่ดูเหมือนว่าเขาไม่เคยเอาขึ้นเต็มบ้าน เขา อยู่ที่นั่นสองเดือนใน 1 ,และมีโอกาสได้ฟังการบรรยายของไอแซค นิวตัน lucasian [ 2 ] : 26

บวชเป็นบาทหลวง เขาเตรียมที่จะใช้ชีวิตใน Derbyshire เมื่อเขาถูกเชิญไปที่ลอนดอน โดยเขาอุปถัมภ์โจนัสมัวร์ , ผู้ตรวจสอบทั่วไปของกรมสรรพาวุธ . มัวร์เพิ่งทำข้อเสนอต่อสังคมที่จะจ่ายสำหรับการจัดตั้งหอดูดาว แผนการเหล่านี้ อย่างไรก็ตามซึ่งยึดเอาไปก่อนเมื่อชาร์ลส์ ii ถูกชักชวนโดยเมียน้อยของเขา หลุยส์ เดอ K é rouaille ดัชเชสแห่งพอร์ทสมัธ ที่ได้ยินเกี่ยวกับข้อเสนอที่จะหาลองจิจูดโดยตำแหน่งของดวงจันทร์จากบุคคลที่เรียกว่า เลอ sieur เดอ เซนต์ปิแอร์ ชาร์ลส์แต่งตั้งคณะกรรมาธิการเพื่อตรวจสอบข้อเสนอในเดือนธันวาคม 1 ประกอบด้วยองค์ brouncker เซทวอร์ด ซามูเอลมอร์แลนด์ คริสโตเฟอร์ เรน silius ทิตัสจอห์น เพล และ โรเบิร์ต ค .

มีมาถึงในลอนดอนเมื่อวันที่ 2 กุมภาพันธ์ นัง และพักอยู่กับโจนัสมัวร์ที่หอคอยแห่งลอนดอน แฟลมสตีด มีโอกาส ได้ ถ่ายโดยทิตัสไปพบพระราชา เขาต่อมาได้เข้าเป็นผู้ช่วยเจ้าหน้าที่ในคณะกรรมาธิการต่างๆมาเพื่อทดสอบข้อเสนอเซนต์ปีแอร์ และเสนอความคิดเห็นของตัวเองข้อสรุปของคณะกรรมการ พบว่า แม้ข้อเสนอของเซนต์ปีแอร์ไม่คุ้มค่าที่จะพิจารณาต่อไป , กษัตริย์ควรพิจารณาสร้างหอดูดาวและแต่งตั้งผู้สังเกตการณ์เพื่อให้แผนที่ดาวและการเคลื่อนที่ของดวงจันทร์ เพื่อหนุนการพัฒนาที่ประสบความสำเร็จของระยะทางจันทรคติวิธีการหาลองจิจูด [ 4 ]

เมื่อวันที่ 4 มีนาคม นังเฟลมสตีดได้รับแต่งตั้งจากพระราชหมายจับ " ของกษัตริย์ observator ดาราศาสตร์ " ภาษาอังกฤษแรกที่นักดาราศาสตร์หลวง กับเผื่อจากกว่า 100 ปี หมายไว้งานของเขาเป็น " rectifieing ตารางของการเคลื่อนไหวของอากาศ และสถานที่ของดาวฤกษ์เพื่อค้นหามากที่ต้องการเส้นแวงของสถานที่สำหรับ perfecteing ศิลปะแห่งการเดินเรือ "[ 5 ] ในเดือนมิถุนายนนังอีกพระราชหมายจับให้ที่ตั้งของหอดูดาวหลวงกรีนิชและเฟลมสตีดวางรากฐานหินเมื่อวันที่ 10 สิงหาคม . [ 6 ]

เมื่อ 1439 เขายอมรับว่าเพื่อนของ Royal Society , และในเดือนกรกฎาคมเขาย้ายเข้ามาอยู่ในหอที่เค้าอยู่จน 1684 , เมื่อเขาได้แต่งตั้งพระสงฆ์ตำบลของ burstow , Surrey . เขาจัดสำนักงานที่เช่นเดียวกับที่ของนักดาราศาสตร์หลวง จนถึงความตายของเขา เขาถูกฝังอยู่ที่ burstow และตะวันออกในโบสถ์เขาทุ่มเทให้เขาเป็นที่ระลึก [ 7 ]
อนุสรณ์สถานเครื่องหมายหลุมฝังศพของจอห์น เฟลมสตีดและภรรยาของเขาในบริเวณพิธีเซนต์บาร์โธโลมิว burstow

จะของเฟลมสตีดเป็นแม่ม่าย มาร์กาเร็ตสั่งทิ้งไว้ให้ยังคงของตัวเองจะฝาก " ในหลุมศพเดียวกัน ซึ่ง นายจอห์น เฟลมสตีดเป็น buryed ใน chancell ของโบสถ์ burstow " ฟังดู เธอยังสั่งทิ้งไว้ และยี่สิบห้าปอนด์ สำหรับผู้ปฏิบัติการที่เธอจะวาง " ใน chancell ดังกล่าวของ burstow . . . หินอ่อนหิน หรืออนุสาวรีย์ กับ คำจารึกภาษาละติน ในความทรงจำของสายหลวงพ่อคุณจอห์น เฟลมสตีด " ดูเหมือนว่าไม่มีอนุสาวรีย์ถูกสร้างขึ้น และเกือบ 200 ปีต่อมา แผ่นวางเครื่องหมายที่ฝังศพของเขาในบริเวณพิธี . [ 8 ]

หลังจากความตายของเขา เอกสารและอุปกรณ์วิทยาศาสตร์ ที่ถ่ายได้จากภรรยาของเขา เอกสารกลับหลายปีต่อมา แต่เครื่องมือที่หายตัวไป [ 9 ]

หน้าอกทางวิทยาศาสตร์ของจอห์น เฟลมสตีดในพิพิธภัณฑ์ของ Royal Greenwich Observatory

แฟลมสตีดได้อย่างถูกต้องคำนวณสุริยุปราคาของเสา และฝรั่ง . เขาเป็นผู้รับผิดชอบสำหรับหลายบันทึกแรกเห็นดาวเคราะห์ดาวยูเรนัสซึ่งเขาเข้าใจผิดว่าเป็นดาราและ cataloged เป็น ' 34 tauri ' ครั้งแรกของเหล่านี้คือในเดือนธันวาคม 1690 , ซึ่งยังคง แรกรู้จักพบเห็นดาวยูเรนัสโดยนักดาราศาสตร์

ที่ 16 สิงหาคม 1680 เฟลมสตีด cataloged เป็นดารา cassiopeiae 3 ,ที่นักดาราศาสตร์ต่อมาไม่สามารถที่จะยืนยัน สามร้อยปีต่อมา นักประวัติศาสตร์ดาราศาสตร์ชาวอเมริกันวิลเลียมแอชเวิร์ธ แนะนำว่าอาจจะได้เห็นเฟลมสตีดเป็นมหานวดาราล่าสุดมากที่สุดในประวัติศาสตร์ของกาแลกซี เหตุการณ์ซึ่งจะปล่อยให้เป็นคนแข็งแกร่งวิทยุแหล่งภายนอกของระบบพลังงานแสงอาทิตย์รู้จัก 3 ในเคมบริดจ์ ( 3C ) แคตตาล็อกเป็น 3C และมักเรียกว่า แคสสิโอเปีย โดยนักดาราศาสตร์ เนื่องจากตำแหน่งของ " 3 cassiopeiae " ไม่แม่นตรงของแคสสิโอเปีย และเพราะการขยายตัวของคลื่นที่เกี่ยวข้องกับการระเบิดได้รับผลย้อนกลับไปยังปี 1583 และ 1680 ,นักประวัติศาสตร์บางคนรู้สึกว่าอาจจะทำถูกผิดเฟลมสตีดจดตำแหน่งของดาวที่รู้จักกันอยู่แล้ว [ 10 ]

ใน 1545 เฟลมสตีดเสนอสองดาวหางที่สังเกตในเดือนพฤศจิกายนและธันวาคม 1680 ไม่แยกร่าง แต่เดี่ยวดาวหางเดินทางครั้งแรกต่อดวงอาทิตย์และจากนั้นไปจากมัน แม้ว่าแรกไม่เห็นด้วยกับแฟลมสตีด ไอแซค นิวตัน ,หลังจากนั้นเขาก็เห็นด้วยกับเขา และ theorized ที่ดาวหาง เหมือนดาวเคราะห์เคลื่อนรอบดวงอาทิตย์ขนาดใหญ่ปิดวงรีวงโคจร . โกรธแฟลมสตีดต่อมาเรียนรู้ว่านิวตันได้รับการเข้าถึงข้อมูลและการสังเกตแฟลมสตีด ด้วยความช่วยเหลือของเอ็ดมันด์ ฮัลเลย์ . [ 11 ]

ในฐานะนักดาราศาสตร์หลวง แฟลมสตีดใช้เวลา 40 ปี การสังเกตและการบันทึกพิถีพิถันสำหรับแคตตาล็อกดาวของเขาซึ่งในที่สุดก็จะสามจำนวนในรายการของไทโค บราเฮท้องฟ้า Atlas ไม่เต็มใจที่จะเสี่ยงต่อชื่อเสียงของเขาโดยการปล่อยข้อมูลยืนยัน เขาเก็บบันทึกที่สมบูรณ์ภายใต้ตรา กรีนวิช ใน 1712 ไอแซค นิวตัน แล้วประธานของ Royal Society , และเอ็ดมันด์ ฮัลเลย์ อีกครั้งได้รับข้อมูล และเผยแพร่ละเมิดลิขสิทธิ์เฟลมสตีดเป็นดารารายการสินค้า[ 11 ] เฟลมสตีดจัดการเพื่อรวบรวมสามร้อยสี่ร้อยสิ่งพิมพ์และเผาพวกเขา . ถ้าท่าน p.m . จะมีเหตุผลของมัน ผมทำทั้งเขาและหมอฮัลเลย์เมตตาใหญ่ " ที่เขาเขียนถึง ผู้ช่วยของเขา อับราฮัมคม [ 12 ]

ในรุ่นของตัวเองของเฟลมสตีดซึ่งเป็นประวัติศาสตร์ ลาส โคเลสติส Britannica มีการตีพิมพ์ , แก้ไขโดยภรรยาของเขา มาร์กาเร็ต มีแฟลมสตีดของการสังเกตและรวมอยู่ในแคตตาล็อกของ 2935 ดาวเพื่อความถูกต้องมากกว่าการทำงานใด ๆก่อน ก็ถือว่ามีส่วนสำคัญแรกของหอดูดาวกรีนิชและตัวเลขเฟลมสตีดชื่อดาวที่ถูกเพิ่มโดยในฉบับภาษาฝรั่งเศสยังคงใช้ [ 13 ] ใน 1729 ภรรยาของเขาตีพิมพ์ของเขา แอทลาส โคเลสติสช่วยโดยโจเซฟ crosthwait อับราฮัมคมผู้รับผิดชอบด้านเทคนิค