- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
Lamentations, Theology ofLamentatio
Lamentations, Theology of
Lamentations is a soliloquy. There is no word from God, although there are words about God. The structure of the book, apart from the final chapter, is a set of acrostics (not obvious in English translations). Its genre is lament. Several traditions, such as the sin-punishment nexus, inform the book. The setting is the historical crisis of a destroyed city, Jerusalem. The speaker is both a spectator and victim of the tragedy. A dominant personality within the monologue is God; human agents such as Babylon (unnamed) and Edom also come into view. The language is laced with metaphor. It is with an eye to the form, genre, traditions, situation, and characters that a theology of the book can best be laid bare.
The Pathos of Suffering. The perspective in the book is initially this-wordly. The tragedy of Jerusalem, now devastated by the Babylonians (587 b.c.), and of a people in exile, is faced head on ( 1:3 ; 2:8-9 ). The citizenry is humiliated and in desperate straits ( 1:1-21a ; 5:1-18 ). The calamity and pathos of suffering is a central theme ( 3:1-20 ). Poetry, rather than prose, is the vehicle of pathos. The funeral dirges set the tone (chaps. 1, 2, 4). Four of the five chapters are in acrostic form utilizing the Hebrew alphabet, perhaps as a way of reaching for a total expression of grief. The vocabulary and metaphors describing the suffering are graphic and earthy. The once proud city is now like a widow, a queen become a slave ( 1:1 ). Zion theology, which stressed the indestructability of the city and the temple ( Psalm 48 ; 132:13 ; Jer 7:4 ), has been shown to be bankrupt. The good life of joy, feasting, treasures, and prosperity is gone ( 1:7 ; 3:17 ). Once elegant and bedecked with finery, the leaders are now blacker than soot, with their skin shriveled ( 4:8 ; cf. 1:6 ). Women have been ravished ( 5:11 ). Children cry for food ( 2:12 ). There is no one to comfort Zion ( 1:17 ). The harsh reality is described, not denied. The grief is not muted or misrepresented even though it raises large questions about God. Grief, for therapeutic reasons, as for Job, must be brought to speech.
Out of such pain God is addressed on the understanding that he attends to suffering people. A first step, then, is to face him with the grief. The devastation of property, the stress of losing virtually everything, and the deep despondency are vividly picturedso that God will take notice! Famine is the focus ( 2:20 ; 4:10 ), perhaps because of the tradition of God working his purposes through famine ( Gen 12:10 ; Ruth; Jer 14 ). Arising out of the suffering is the cry for rehabilitation and restoration ( 5:21-22 ).
An Interventionist God. The series of poems represents description but also an analysis on which past tradition is brought to bear. That tradition includes a belief about the nexus between sin and suffering. Job, likely written earlier than Lamentations, makes clear that the theory that all suffering is inevitably the result of wrongdoing is reductionistic. Still, that sin results in punitive measures is an understanding dating from the transgression in Eden.
In Lamentations that connection between sin and suffering is at once made explicit: "The Lord has brought her grief because of her many sins" ( 1:5 ). Sin is a breach in the relationship. Israel, to resort to metaphor, has been under a heavy yoke, and so her strength has been sapped ( 1:14 ). God, so says the sufferer, has dragged him "from the path and mangled [him] and left [him] without help" ( 3:11 ). Israel explains her circumstances in light of the tradition: "We have sinned and rebelled we have suffered ruin and destruction" ( Lamentations 3:42 Lamentations 3:47 ). Each of the five poems identifies sin as the reason for the disaster ( 1:8 ; 2:14 ; 3:42 ; 4:13 ; 5:7 ).
Her sin, while not to be excused, can be better understood in the light of another tradition: the ministry expected from prophets. Leaders are to blame ( 4:12-13 ). Israel's wound, now deep as the sea, came because the prophets failed to expose her sin and so failed to ward off her captivity ( 2:14 ). Back of this charge is the conviction that one of the functions of the prophets was to identify the shape of evil in the society (cf. Jer 7:1-15 ). The reference in 2:14 to prophets whose oracles were false may well be to those who announced peace to a sinning people, and with whom Jeremiah so vigorously debated ( 23:16-18 ).
Another tradition transparent in Lamentations is that of God fighting against his people. Isaiah states succinctly: "So he [God] turned and became their enemy and he himself fought against them" ( 63:10 ; cf. Num 14:39-45 ). That statement, echoed in "The Lord is like an enemy" ( 2:5 ), now explains the tragedy of 587 b.c. but at another level. The devastation is ultimately attributed to God's action ( 3:38 ). "He [God] has laid waste his dwelling like a garden; he has destroyed his place of meeting" ( Lamentations 2:6 Lamentations 2:17 ; cf. 1:12 ; 2:1 ; 3:1 ).
God is ruler ( 5:19 ). He is also Savior, and so the hope for redemption, grounded in God's faithfulness, remains alive. The imprecations against the enemies ( 1:21-22 ; 3:59-66 ; 4:21-22 ), and a litany of repentance ( 3:40-41 ) are two facets of that hope.
God: Righteous, Angry, Compassionate. The character of God is assumed to be both daunting and appealing. The righteousness of God is affirmed ( 1:18 ). Given the evil of his people, however, more is said in Lamentations about God's anger than about his righteousness. Wrath, idiomatically described as "hot of nose, " is expressive of God's righteousness. Each acrostic, but especially the second, includes mention of his anger ( 1:12 ; Lamentations 2:1 Lamentations 2:2 Lamentations 2:3 Lamentations 2:4 Lamentations 2:21 Lamentations 2:22 ; 3:43 ; 4:11 ). God's anger, speaking metaphorically, is poured out like fire ( 2:4 ; cf. 4:11 ) with the result that the strongholds of Judah have been torn down (2:2), king and priest have been spurned ( 2:6 ), and young and old have been slain ( 2:21 ). Jeremiah and other prophets before him warned Israel of the severity of God's anger should it be unleashed ( 30:23-24 ; Amos 1:3-5 Amos 1:6 Amos 1:10 Amos 1:11 ).
No attempt is made to reconcile God's anger and God's compassion, but compassion is no less characteristic of God than is anger. The tradition of God as resolutely compassionate and gentle, yet just in retribution, persists. The main section of the third acrostic, roughly the central section of the book, describes God's faithfulness as great and resilient ( 3:23 ). The flood of emotion, building in the two previous acrostics, is reined in by sound theology. God's compassion and love do not fail ( Lamentations 3:22 Lamentations 3:32 ). God is fundamentally unwilling to bring about grief ( 3:33 ). The belief in God as compassionate gives an intimation of hope to this suffering city, its inhabitants, and its exiles ( 3:21 ).
God: Experienced as Distant. The lament genreboth individual lament (chap. 3) and communal lament (chap. 5)colors the book. Central to the lament is the complaint, which can take various shapes (cf. Pss. 6, 13). Basic to the complaint in Lamentations is God's perceived absence, inaccessibility, and even abandonment. Again, metaphors come into play. God has barred the petitioner's way as "with blocks of stone" ( 3:9 ). God has covered himself with a cloud so "no prayer can get through" ( 3:44 ).
Yet prayer continues. As Moses not only stated petitions but urged reasons for God to respond ( Exod 32:11-14 ), so here the poet "motivates" God by noting the taunt and mockery of the enemies ( 3:61-63 ). Another incentive is the sheer helplessness and distress of the victim ( 1:20 ; cf. Amos 7:2 ). Still another is God's former intervention: God was once near and reassuring ( 3:55-57 ). The complaint builds on the understanding that God is a God who, even if experienced as absent, is a God whose concern is for victims, and whose actions are initiated, as at the exodus, by cries for help. Hence the persistent cry, "Look, O Lord" ( Lamentations 1:9 Lamentations 1:11 ; 3:63 ; 5:19-21 ). In the end God will hear.
Elmer A. Martens
See also Israel; Jeremiah, Theology of
Bibliography. B. Albrektson, Studies in the Text and Theology of the Book of Lamentations; R. B. Chisholm, Jr., A Biblical Theology of the Old Testament, pp. 359-63; N. K. Gottwald, Studies in the Book of Lamentations; B. Johnson, ZAW 97/1(1985):58-73.
Baker's Evangelical Dictionary of Biblical Theology. Edited by Walter A. Elwell
Copyright © 1996 by Walter A. Elwell. Published by Baker Books, a division of
Baker Book House Company, Grand Rapids, Michigan USA.
All rights reserved. Used by permission.
For usage information, please read the Baker Book House Copyright Statement.
Lamentations is a soliloquy. There is no word from God, although there are words about God. The structure of the book, apart from the final chapter, is a set of acrostics (not obvious in English translations). Its genre is lament. Several traditions, such as the sin-punishment nexus, inform the book. The setting is the historical crisis of a destroyed city, Jerusalem. The speaker is both a spectator and victim of the tragedy. A dominant personality within the monologue is God; human agents such as Babylon (unnamed) and Edom also come into view. The language is laced with metaphor. It is with an eye to the form, genre, traditions, situation, and characters that a theology of the book can best be laid bare.
The Pathos of Suffering. The perspective in the book is initially this-wordly. The tragedy of Jerusalem, now devastated by the Babylonians (587 b.c.), and of a people in exile, is faced head on ( 1:3 ; 2:8-9 ). The citizenry is humiliated and in desperate straits ( 1:1-21a ; 5:1-18 ). The calamity and pathos of suffering is a central theme ( 3:1-20 ). Poetry, rather than prose, is the vehicle of pathos. The funeral dirges set the tone (chaps. 1, 2, 4). Four of the five chapters are in acrostic form utilizing the Hebrew alphabet, perhaps as a way of reaching for a total expression of grief. The vocabulary and metaphors describing the suffering are graphic and earthy. The once proud city is now like a widow, a queen become a slave ( 1:1 ). Zion theology, which stressed the indestructability of the city and the temple ( Psalm 48 ; 132:13 ; Jer 7:4 ), has been shown to be bankrupt. The good life of joy, feasting, treasures, and prosperity is gone ( 1:7 ; 3:17 ). Once elegant and bedecked with finery, the leaders are now blacker than soot, with their skin shriveled ( 4:8 ; cf. 1:6 ). Women have been ravished ( 5:11 ). Children cry for food ( 2:12 ). There is no one to comfort Zion ( 1:17 ). The harsh reality is described, not denied. The grief is not muted or misrepresented even though it raises large questions about God. Grief, for therapeutic reasons, as for Job, must be brought to speech.
Out of such pain God is addressed on the understanding that he attends to suffering people. A first step, then, is to face him with the grief. The devastation of property, the stress of losing virtually everything, and the deep despondency are vividly picturedso that God will take notice! Famine is the focus ( 2:20 ; 4:10 ), perhaps because of the tradition of God working his purposes through famine ( Gen 12:10 ; Ruth; Jer 14 ). Arising out of the suffering is the cry for rehabilitation and restoration ( 5:21-22 ).
An Interventionist God. The series of poems represents description but also an analysis on which past tradition is brought to bear. That tradition includes a belief about the nexus between sin and suffering. Job, likely written earlier than Lamentations, makes clear that the theory that all suffering is inevitably the result of wrongdoing is reductionistic. Still, that sin results in punitive measures is an understanding dating from the transgression in Eden.
In Lamentations that connection between sin and suffering is at once made explicit: "The Lord has brought her grief because of her many sins" ( 1:5 ). Sin is a breach in the relationship. Israel, to resort to metaphor, has been under a heavy yoke, and so her strength has been sapped ( 1:14 ). God, so says the sufferer, has dragged him "from the path and mangled [him] and left [him] without help" ( 3:11 ). Israel explains her circumstances in light of the tradition: "We have sinned and rebelled we have suffered ruin and destruction" ( Lamentations 3:42 Lamentations 3:47 ). Each of the five poems identifies sin as the reason for the disaster ( 1:8 ; 2:14 ; 3:42 ; 4:13 ; 5:7 ).
Her sin, while not to be excused, can be better understood in the light of another tradition: the ministry expected from prophets. Leaders are to blame ( 4:12-13 ). Israel's wound, now deep as the sea, came because the prophets failed to expose her sin and so failed to ward off her captivity ( 2:14 ). Back of this charge is the conviction that one of the functions of the prophets was to identify the shape of evil in the society (cf. Jer 7:1-15 ). The reference in 2:14 to prophets whose oracles were false may well be to those who announced peace to a sinning people, and with whom Jeremiah so vigorously debated ( 23:16-18 ).
Another tradition transparent in Lamentations is that of God fighting against his people. Isaiah states succinctly: "So he [God] turned and became their enemy and he himself fought against them" ( 63:10 ; cf. Num 14:39-45 ). That statement, echoed in "The Lord is like an enemy" ( 2:5 ), now explains the tragedy of 587 b.c. but at another level. The devastation is ultimately attributed to God's action ( 3:38 ). "He [God] has laid waste his dwelling like a garden; he has destroyed his place of meeting" ( Lamentations 2:6 Lamentations 2:17 ; cf. 1:12 ; 2:1 ; 3:1 ).
God is ruler ( 5:19 ). He is also Savior, and so the hope for redemption, grounded in God's faithfulness, remains alive. The imprecations against the enemies ( 1:21-22 ; 3:59-66 ; 4:21-22 ), and a litany of repentance ( 3:40-41 ) are two facets of that hope.
God: Righteous, Angry, Compassionate. The character of God is assumed to be both daunting and appealing. The righteousness of God is affirmed ( 1:18 ). Given the evil of his people, however, more is said in Lamentations about God's anger than about his righteousness. Wrath, idiomatically described as "hot of nose, " is expressive of God's righteousness. Each acrostic, but especially the second, includes mention of his anger ( 1:12 ; Lamentations 2:1 Lamentations 2:2 Lamentations 2:3 Lamentations 2:4 Lamentations 2:21 Lamentations 2:22 ; 3:43 ; 4:11 ). God's anger, speaking metaphorically, is poured out like fire ( 2:4 ; cf. 4:11 ) with the result that the strongholds of Judah have been torn down (2:2), king and priest have been spurned ( 2:6 ), and young and old have been slain ( 2:21 ). Jeremiah and other prophets before him warned Israel of the severity of God's anger should it be unleashed ( 30:23-24 ; Amos 1:3-5 Amos 1:6 Amos 1:10 Amos 1:11 ).
No attempt is made to reconcile God's anger and God's compassion, but compassion is no less characteristic of God than is anger. The tradition of God as resolutely compassionate and gentle, yet just in retribution, persists. The main section of the third acrostic, roughly the central section of the book, describes God's faithfulness as great and resilient ( 3:23 ). The flood of emotion, building in the two previous acrostics, is reined in by sound theology. God's compassion and love do not fail ( Lamentations 3:22 Lamentations 3:32 ). God is fundamentally unwilling to bring about grief ( 3:33 ). The belief in God as compassionate gives an intimation of hope to this suffering city, its inhabitants, and its exiles ( 3:21 ).
God: Experienced as Distant. The lament genreboth individual lament (chap. 3) and communal lament (chap. 5)colors the book. Central to the lament is the complaint, which can take various shapes (cf. Pss. 6, 13). Basic to the complaint in Lamentations is God's perceived absence, inaccessibility, and even abandonment. Again, metaphors come into play. God has barred the petitioner's way as "with blocks of stone" ( 3:9 ). God has covered himself with a cloud so "no prayer can get through" ( 3:44 ).
Yet prayer continues. As Moses not only stated petitions but urged reasons for God to respond ( Exod 32:11-14 ), so here the poet "motivates" God by noting the taunt and mockery of the enemies ( 3:61-63 ). Another incentive is the sheer helplessness and distress of the victim ( 1:20 ; cf. Amos 7:2 ). Still another is God's former intervention: God was once near and reassuring ( 3:55-57 ). The complaint builds on the understanding that God is a God who, even if experienced as absent, is a God whose concern is for victims, and whose actions are initiated, as at the exodus, by cries for help. Hence the persistent cry, "Look, O Lord" ( Lamentations 1:9 Lamentations 1:11 ; 3:63 ; 5:19-21 ). In the end God will hear.
Elmer A. Martens
See also Israel; Jeremiah, Theology of
Bibliography. B. Albrektson, Studies in the Text and Theology of the Book of Lamentations; R. B. Chisholm, Jr., A Biblical Theology of the Old Testament, pp. 359-63; N. K. Gottwald, Studies in the Book of Lamentations; B. Johnson, ZAW 97/1(1985):58-73.
Baker's Evangelical Dictionary of Biblical Theology. Edited by Walter A. Elwell
Copyright © 1996 by Walter A. Elwell. Published by Baker Books, a division of
Baker Book House Company, Grand Rapids, Michigan USA.
All rights reserved. Used by permission.
For usage information, please read the Baker Book House Copyright Statement.
0/5000
คร่ำครวญเทววิทยาของ
คร่ำครวญเป็นพูดกับตัวเอง มีคำจากพระเจ้าอื่นใดแม้ว่าจะมีคำเกี่ยวกับพระเจ้า โครงสร้างของหนังสือเล่มนี้นอกเหนือจากบทสุดท้ายคือชุดของ Acrostics (ไม่ชัดเจนในภาษาอังกฤษแปล) ประเภทของมันเป็นความเศร้าโศก หลายประเพณีเช่นการเชื่อมต่อบาปลงโทษหนังสือแจ้ง การตั้งค่าเป็นวิกฤตทางประวัติศาสตร์ของเมืองที่ถูกทำลายกรุงเยรูซาเล็มลำโพงเป็นทั้งผู้ชมและเหยื่อของโศกนาฏกรรม บุคลิกภาพที่โดดเด่นในการพูดคนเดียวก็คือพระเจ้าตัวแทนของมนุษย์เช่นหวาน (ไม่มีชื่อ) และโดมยังเข้ามาในมุมมอง ภาษาที่เจือด้วยอุปมา มันขึ้นอยู่กับตาในรูปแบบ, ประเภท, ประเพณี, สถานการณ์และตัวอักษรที่เทววิทยาของหนังสือเล่มนี้ได้ดีที่สุดจะวางเปล่า.
เรื่องน่าเศร้าของความทุกข์ทรมานมุมมองในหนังสือเล่มนี้เป็นครั้งแรกนี้-wordly โศกนาฏกรรมของเยรูซาเล็มเสียใจตอนนี้โดยบาบิโลเนีย (587 bc) และคนที่ถูกเนรเทศให้ต้องเผชิญหน้าหัว (1:03; 2:8-9) พลเมืองจะละอายใจและหมดหวังในช่องแคบ (1:1-21a; 5:1-18) ภัยพิบัติและน่าเศร้าของความทุกข์ทรมานเป็นแก่นกลาง (3:1-20) บทกวีมากกว่าร้อยแก้วเป็นยานพาหนะของเรื่องน่าเศร้าไว้อาลัยงานศพตั้งเสียง (chaps. 1, 2, 4) สี่ห้าบทที่อยู่ในรูปแบบโคลงกระทู้โดยใช้ตัวอักษรภาษาฮิบรูบางทีอาจจะเป็นวิธีการเข้าถึงสำหรับการแสดงออกรวมของความเศร้าโศก คำศัพท์และคำเปรียบเปรยที่อธิบายถึงความทุกข์ทรมานที่มีกราฟิกและดิน เมืองที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นความภาคภูมิใจที่ตอนนี้เหมือนม่ายราชินีกลายเป็นทาส (1:1) zion ธรรมซึ่งเน้น indestructability ของเมืองและวัด (สวด 48; 132:13; JER 07:04) ได้รับการแสดงที่จะล้มละลาย ชีวิตที่ดีของความสุข, เลี้ยง, สมบัติและความเจริญรุ่งเรืองจะหายไป (1:07; 03:17) ครั้งที่หรูหราและตกแต่งด้วยเครื่องแต่งกายผู้นำตอนนี้ดำยิ่งกว่าเขม่ากับผิวหนังของพวกเขาหดตัว (4:8;. CF 1:6) ผู้หญิงได้รับการถูกข่มขืน (05:11) เด็กร้องไห้สำหรับอาหาร (2:12) มีหนึ่งเพื่อความสะดวกสบาย zion ไม่มี (1:17) ความเป็นจริงที่รุนแรงคือการอธิบายที่ไม่ปฏิเสธ ความเศร้าโศกไม่ได้ปิดหรือบิดเบือนแม้ว่ามันจะก่อให้เกิดปัญหาใหญ่เกี่ยวกับพระเจ้า ความเศร้าโศกสำหรับเหตุผลที่การรักษาเป็นสำหรับงานจะต้องถูกนำคำพูด.
ออกจากพระเจ้าอาการปวดดังกล่าวเป็นที่เข้าใจว่าเขาเข้าร่วมในการทรมานคน ขั้นตอนแรกก็คือการเผชิญหน้ากับเขาด้วยความโศกเศร้าความเสียหายของทรัพย์สินที่ความเครียดของการสูญเสียแทบทุกอย่างและความสิ้นหวังลึกเต็มตา picturedso พระเจ้าที่จะแจ้งให้ทราบ! ความอดอยากเป็นโฟกัส (2:20; 04:10) บางทีอาจเป็นเพราะประเพณีของพระเจ้าทำงานวัตถุประสงค์ของเขาผ่านความอดอยาก (เก็น 0:10; ruth; JER 14) ที่เกิดขึ้นจากความทุกข์ทรมานเป็นหนทางเพื่อการฟื้นฟูและการบูรณะ (5:21-22).
พระเจ้าแทรกแซง ชุดของบทกวีที่แสดงให้เห็นถึงรายละเอียด แต่ยังวิเคราะห์ที่ผ่านมาประเพณีจะถูกนำไปแบก ประเพณีที่มีความเชื่อเกี่ยวกับการเชื่อมต่อระหว่างบาปและความทุกข์ทรมาน งานเขียนน่าจะเร็วกว่าคร่ำครวญทำให้ชัดเจนว่าทฤษฎีที่ว่าทุกข์ทั้งหมดคือหลีกเลี่ยงไม่ได้เป็นผลมาจากการกระทำผิดกฎหมายเป็น reductionistic ยังคงว่าผลบาปในมาตรการลงโทษเป็นความเข้าใจสืบมาจากการละเมิดใน eden
ในคร่ำครวญว่าการเชื่อมต่อระหว่างบาปและความทุกข์ทรมานที่ทำในครั้งเดียวที่ชัดเจน. "พระเจ้าได้นำความเศร้าโศกของเธอเพราะความผิดบาปของเธอมาก" (01:05) . บาปเป็นสิ่งที่ละเมิดในความสัมพันธ์ อิสราเอล, รีสอร์ทเพื่ออุปมาได้รับภายใต้แอกหนักและเพื่อความแข็งแรงของเธอได้รับการดูดซับ (01:14) พระเจ้าเพื่อให้ผู้ประสบภัยกล่าวว่าได้ลากเขา "จากเส้นทางและ mangled [เขา] และซ้าย [เขา] โดยความช่วยเหลือ" (03:11) อิสราเอลอธิบายสถานการณ์ของเธอในแง่ของประเพณี "เราได้กระทำบาปและยั่วเราได้รับความเดือดร้อนทำลายและการทำลายล้าง" (คร่ำครวญ 03:42 คร่ำครวญ 03:47) แต่ละห้าบทกวีระบุบาปเป็นเหตุผลสำหรับภัยพิบัติ (1:08; 02:14; 03:42; 04:13; 05:07).
บาปของเธอในขณะที่ไม่ได้รับอนุญาตสามารถเข้าใจได้ดีกว่าในแง่ของประเพณีอื่น: กระทรวงที่คาดหวังจากผู้เผยพระวจนะ ผู้นำที่จะตำหนิ (4:12-13) แผลอิสราเอลของตอนนี้ลึกที่สุดเท่าที่ทะเลมาเพราะว่ามีผู้พยากรณ์ล้มเหลวที่จะเปิดเผยความบาปของเธอและเพื่อล้มเหลวในการปัดเชลยของเธอ (2:14)ด้านหลังของค่าใช้จ่ายนี้เป็นความเชื่อมั่นว่าเป็นหนึ่งในการทำงานของผู้เผยพระวจนะคือการระบุรูปร่างของความชั่วร้ายในสังคม (cf JER 7:1-15) ในการอ้างอิง 02:14 ผู้พยากรณ์ซึ่งออราเคิลเป็นเท็จอาจจะดีสำหรับผู้ที่ประกาศสันติสุขมาสู่คนทำบาปและกับคนที่ jeremiah เพื่อถกเถียงกัน (23:16-18) แรง.
ประเพณีอีกโปร่งใสในคร่ำครวญว่าพระเจ้าของการต่อสู้กับคนของเขา อิสยาห์กล่าวชัดถ้อยชัดคำ: "ดังนั้นเขา [พระเจ้า] เปิดและกลายเป็นศัตรูของพวกเขาและตัวเขาเองต่อสู้กับพวกเขา" (63:10; CF NUM 14:39-45.) ข้อความที่สะท้อนอยู่ใน "พระเจ้าเป็นเหมือนศัตรู" (02:05) ตอนนี้อธิบายโศกนาฏกรรมจาก 587 bc แต่ในอีกระดับหนึ่งความเสียหายที่เป็นโทษในที่สุดกับการกระทำของพระเจ้า (03:38) "เขา [พระเจ้า] ได้วางเสียที่อยู่อาศัยของเขาเหมือนสวนที่เขาได้ทำลายสถานที่ประชุมของเขา" (คร่ำครวญ 02:06 คร่ำครวญ 02:17. CF 01:12; 02:01; 03:01)
พระเจ้า. เป็นผู้ปกครอง (05:19) เขายังเป็นผู้ช่วยให้รอดและเพื่อความหวังในการไถ่ถอนเหตุผลในความซื่อสัตย์ของพระเจ้ายังคงมีชีวิตอยู่ imprecations กับศัตรู (1:21-22; 3:59-66; 4:21-22) และการอธิษฐานของการกลับใจ (3:40-41) เป็นสองแง่มุมของความหวังว่าพระเจ้า
คนชอบธรรมโกรธความเห็นอกเห็นใจ. ตัวละครของพระเจ้าจะถือว่าเป็นทั้งน่ากลัวและน่าสนใจ ความชอบธรรมของพระเจ้าคือการยืนยัน (01:18) ให้ความชั่วร้ายของคนของเขา แต่ขึ้นกล่าวในการคร่ำครวญเกี่ยวกับความโกรธของพระเจ้ากว่าเกี่ยวกับความชอบธรรมของพระองค์ พระพิโรธอธิบาย idiomatically เป็น "ร้อนของจมูก" เป็นแสดงออกถึงความชอบธรรมของพระเจ้า แต่ละโคลงกระทู้ แต่โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่สองรวมถึงการกล่าวถึงความโกรธ (1:12 เขาคร่ำครวญ 02:01 คร่ำครวญ 02:02 คร่ำครวญ 02:03 คร่ำครวญ 02:04 คร่ำครวญ 02:21 คร่ำครวญ 02:22; 03:43; 04:11 ) ความโกรธของพระเจ้าพูดเปรียบเทียบจะเทออกมาเหมือนไฟ (2:4; CF 4.11) กับผลลัพธ์ที่ฐานที่มั่นของยูดาห์ได้รับการฉีกขาดลง (02:02) พระมหากษัตริย์และพระสงฆ์ที่ได้รับการปฏิเสธ (02:06) และเด็กและผู้ใหญ่ที่ได้รับการฆ่า (02:21) jeremiah และผู้พยากรณ์อื่น ๆ ก่อนที่เขาเตือนอิสราเอลความรุนแรงของความโกรธของพระเจ้าควรจะถูกปลดปล่อย (30:23-24; เอมัส 1:3-5 amos 01:06 01:10 เอมัสเอมัส 1:11)
ความพยายามไม่เป็น. ทำให้กระทบความโกรธของพระเจ้าและความเมตตาของพระเจ้าแต่ความเห็นอกเห็นใจไม่น้อยลักษณะของพระเจ้ากว่าความโกรธ ประเพณีของพระเจ้าเป็นความเห็นอกเห็นใจเฉียบขาดและอ่อนโยน แต่เพียงในกรรมยังคงมีอยู่ ส่วนหลักของโคลงกระทู้ที่สามประมาณส่วนกลางของหนังสือเล่มนี้อธิบายถึงความซื่อสัตย์ของพระเจ้าที่ดีและมีความยืดหยุ่น (03:23) น้ำท่วมของอารมณ์สร้างในสอง Acrostics ก่อนหน้านี้เป็น reined โดยเสียงธรรมความเห็นอกเห็นใจและความรักของพระเจ้าจะไม่ล้มเหลว (คร่ำครวญ 03:22 คร่ำครวญ 03:32) พระเจ้าเป็นพื้นฐานไม่เต็มใจที่จะนำมาซึ่งความเศร้าโศก (03:33) ความเชื่อในพระเจ้าเป็นความเห็นอกเห็นใจให้การชี้แจงของความหวังไปยังเมืองนี้ความทุกข์ทรมานอยู่อาศัยของตนและเนรเทศของ (03:21)
พระเจ้า. ประสบการณ์เป็นที่ห่างไกล ความเศร้าโศกเสียใจ genreboth แต่ละบุคคล (chap. 3) และคร่ำครวญชุมชน (chap. 5) สีหนังสือศูนย์กลางของความโศกเศร้าเสียใจเป็นเรื่องร้องเรียนที่สามารถใช้รูปทรงต่างๆ (cf PSS. 6, 13) พื้นฐานในการร้องเรียนในคร่ำครวญเป็นที่รับรู้ของพระเจ้าขาดการเข้าไม่ถึงและยังถูกทอดทิ้ง อีกครั้งคำเปรียบเปรยเข้ามาเล่น พระเจ้าได้ห้ามวิธีที่ผู้ร้องในฐานะ "กับบล็อกของหิน" (03:09) พระเจ้าได้ครอบคลุมตัวเองกับเมฆเพื่อให้ "คำอธิษฐานที่ไม่สามารถได้รับผ่าน" (03:44).
ยังคงสวดมนต์เป็น moses กล่าวอุทธรณ์ไม่เพียง แต่กระตุ้นให้เหตุผลในการที่จะตอบสนองพระเจ้า (Exod 32:11-14) ดังนั้นที่นี่กวี "กระตุ้น" พระเจ้าโดยสังเกตยั่วยุและถ้อยคำของศัตรู (3:61-63) แรงจูงใจอีกอย่างก็คือไม่มีประโยชน์ที่แท้จริงและความทุกข์ของเหยื่อ (1:20;. CF เอมัส 7:02) ยังคงเป็นอีกหนึ่งอดีตการแทรกแซงของพระเจ้า: พระเจ้าครั้งหนึ่งเคยเป็นที่อยู่ใกล้และมั่นใจ (3:55-57)การร้องเรียนเกี่ยวกับการสร้างความเข้าใจที่ว่าพระเจ้าเป็นพระเจ้าที่แม้ว่าประสบการณ์เป็นขาดเป็นพระเจ้าที่มีความกังวลสำหรับผู้ประสบภัยและมีการกระทำจะเริ่มเป็นที่อพยพโดยเสียงร้องเพื่อขอความช่วยเหลือ จึงร้องไห้ถาวร "ดูโอพระเจ้า" (คร่ำครวญ 1:09 คร่ำครวญ 1:11 3:63; 5:19-21) ในพระเจ้าท้ายจะได้ยิน.
เอลเมอ Martens
เห็นอิสราเอล jeremiah เทววิทยาของ
บรรณานุกรม b albrektson การศึกษาในข้อความและเทววิทยาของหนังสือคร่ำครวญ; r b . Chisholm, jr, ธรรมของพระคัมภีร์พันธสัญญาเก่า, pp 359-63; n k Gottwald การศึกษาในหนังสือคร่ำครวญข จอห์นสัน, Zaw 97/1 (1985) :58-73.
ขนมปังพจนานุกรมศาสนาเทววิทยาของพระคัมภีร์ แก้ไขโดยวอลเตอร์ Elwell
©ลิขสิทธิ์ 1996 โดยวอลเตอร์ Elwell เผยแพร่โดยหนังสือขนมปัง,ส่วนหนึ่งของ บริษัท
บ้านหนังสือขนมปัง, น้ำเชี่ยวแกรนด์, มิชิแกน usa.
สงวนลิขสิทธิ์ ที่ใช้โดยได้รับอนุญาต.
สำหรับข้อมูลการใช้งานโปรดอ่านขนมปังงบลิขสิทธิ์บ้านหนังสือ.
คร่ำครวญเป็นพูดกับตัวเอง มีคำจากพระเจ้าอื่นใดแม้ว่าจะมีคำเกี่ยวกับพระเจ้า โครงสร้างของหนังสือเล่มนี้นอกเหนือจากบทสุดท้ายคือชุดของ Acrostics (ไม่ชัดเจนในภาษาอังกฤษแปล) ประเภทของมันเป็นความเศร้าโศก หลายประเพณีเช่นการเชื่อมต่อบาปลงโทษหนังสือแจ้ง การตั้งค่าเป็นวิกฤตทางประวัติศาสตร์ของเมืองที่ถูกทำลายกรุงเยรูซาเล็มลำโพงเป็นทั้งผู้ชมและเหยื่อของโศกนาฏกรรม บุคลิกภาพที่โดดเด่นในการพูดคนเดียวก็คือพระเจ้าตัวแทนของมนุษย์เช่นหวาน (ไม่มีชื่อ) และโดมยังเข้ามาในมุมมอง ภาษาที่เจือด้วยอุปมา มันขึ้นอยู่กับตาในรูปแบบ, ประเภท, ประเพณี, สถานการณ์และตัวอักษรที่เทววิทยาของหนังสือเล่มนี้ได้ดีที่สุดจะวางเปล่า.
เรื่องน่าเศร้าของความทุกข์ทรมานมุมมองในหนังสือเล่มนี้เป็นครั้งแรกนี้-wordly โศกนาฏกรรมของเยรูซาเล็มเสียใจตอนนี้โดยบาบิโลเนีย (587 bc) และคนที่ถูกเนรเทศให้ต้องเผชิญหน้าหัว (1:03; 2:8-9) พลเมืองจะละอายใจและหมดหวังในช่องแคบ (1:1-21a; 5:1-18) ภัยพิบัติและน่าเศร้าของความทุกข์ทรมานเป็นแก่นกลาง (3:1-20) บทกวีมากกว่าร้อยแก้วเป็นยานพาหนะของเรื่องน่าเศร้าไว้อาลัยงานศพตั้งเสียง (chaps. 1, 2, 4) สี่ห้าบทที่อยู่ในรูปแบบโคลงกระทู้โดยใช้ตัวอักษรภาษาฮิบรูบางทีอาจจะเป็นวิธีการเข้าถึงสำหรับการแสดงออกรวมของความเศร้าโศก คำศัพท์และคำเปรียบเปรยที่อธิบายถึงความทุกข์ทรมานที่มีกราฟิกและดิน เมืองที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นความภาคภูมิใจที่ตอนนี้เหมือนม่ายราชินีกลายเป็นทาส (1:1) zion ธรรมซึ่งเน้น indestructability ของเมืองและวัด (สวด 48; 132:13; JER 07:04) ได้รับการแสดงที่จะล้มละลาย ชีวิตที่ดีของความสุข, เลี้ยง, สมบัติและความเจริญรุ่งเรืองจะหายไป (1:07; 03:17) ครั้งที่หรูหราและตกแต่งด้วยเครื่องแต่งกายผู้นำตอนนี้ดำยิ่งกว่าเขม่ากับผิวหนังของพวกเขาหดตัว (4:8;. CF 1:6) ผู้หญิงได้รับการถูกข่มขืน (05:11) เด็กร้องไห้สำหรับอาหาร (2:12) มีหนึ่งเพื่อความสะดวกสบาย zion ไม่มี (1:17) ความเป็นจริงที่รุนแรงคือการอธิบายที่ไม่ปฏิเสธ ความเศร้าโศกไม่ได้ปิดหรือบิดเบือนแม้ว่ามันจะก่อให้เกิดปัญหาใหญ่เกี่ยวกับพระเจ้า ความเศร้าโศกสำหรับเหตุผลที่การรักษาเป็นสำหรับงานจะต้องถูกนำคำพูด.
ออกจากพระเจ้าอาการปวดดังกล่าวเป็นที่เข้าใจว่าเขาเข้าร่วมในการทรมานคน ขั้นตอนแรกก็คือการเผชิญหน้ากับเขาด้วยความโศกเศร้าความเสียหายของทรัพย์สินที่ความเครียดของการสูญเสียแทบทุกอย่างและความสิ้นหวังลึกเต็มตา picturedso พระเจ้าที่จะแจ้งให้ทราบ! ความอดอยากเป็นโฟกัส (2:20; 04:10) บางทีอาจเป็นเพราะประเพณีของพระเจ้าทำงานวัตถุประสงค์ของเขาผ่านความอดอยาก (เก็น 0:10; ruth; JER 14) ที่เกิดขึ้นจากความทุกข์ทรมานเป็นหนทางเพื่อการฟื้นฟูและการบูรณะ (5:21-22).
พระเจ้าแทรกแซง ชุดของบทกวีที่แสดงให้เห็นถึงรายละเอียด แต่ยังวิเคราะห์ที่ผ่านมาประเพณีจะถูกนำไปแบก ประเพณีที่มีความเชื่อเกี่ยวกับการเชื่อมต่อระหว่างบาปและความทุกข์ทรมาน งานเขียนน่าจะเร็วกว่าคร่ำครวญทำให้ชัดเจนว่าทฤษฎีที่ว่าทุกข์ทั้งหมดคือหลีกเลี่ยงไม่ได้เป็นผลมาจากการกระทำผิดกฎหมายเป็น reductionistic ยังคงว่าผลบาปในมาตรการลงโทษเป็นความเข้าใจสืบมาจากการละเมิดใน eden
ในคร่ำครวญว่าการเชื่อมต่อระหว่างบาปและความทุกข์ทรมานที่ทำในครั้งเดียวที่ชัดเจน. "พระเจ้าได้นำความเศร้าโศกของเธอเพราะความผิดบาปของเธอมาก" (01:05) . บาปเป็นสิ่งที่ละเมิดในความสัมพันธ์ อิสราเอล, รีสอร์ทเพื่ออุปมาได้รับภายใต้แอกหนักและเพื่อความแข็งแรงของเธอได้รับการดูดซับ (01:14) พระเจ้าเพื่อให้ผู้ประสบภัยกล่าวว่าได้ลากเขา "จากเส้นทางและ mangled [เขา] และซ้าย [เขา] โดยความช่วยเหลือ" (03:11) อิสราเอลอธิบายสถานการณ์ของเธอในแง่ของประเพณี "เราได้กระทำบาปและยั่วเราได้รับความเดือดร้อนทำลายและการทำลายล้าง" (คร่ำครวญ 03:42 คร่ำครวญ 03:47) แต่ละห้าบทกวีระบุบาปเป็นเหตุผลสำหรับภัยพิบัติ (1:08; 02:14; 03:42; 04:13; 05:07).
บาปของเธอในขณะที่ไม่ได้รับอนุญาตสามารถเข้าใจได้ดีกว่าในแง่ของประเพณีอื่น: กระทรวงที่คาดหวังจากผู้เผยพระวจนะ ผู้นำที่จะตำหนิ (4:12-13) แผลอิสราเอลของตอนนี้ลึกที่สุดเท่าที่ทะเลมาเพราะว่ามีผู้พยากรณ์ล้มเหลวที่จะเปิดเผยความบาปของเธอและเพื่อล้มเหลวในการปัดเชลยของเธอ (2:14)ด้านหลังของค่าใช้จ่ายนี้เป็นความเชื่อมั่นว่าเป็นหนึ่งในการทำงานของผู้เผยพระวจนะคือการระบุรูปร่างของความชั่วร้ายในสังคม (cf JER 7:1-15) ในการอ้างอิง 02:14 ผู้พยากรณ์ซึ่งออราเคิลเป็นเท็จอาจจะดีสำหรับผู้ที่ประกาศสันติสุขมาสู่คนทำบาปและกับคนที่ jeremiah เพื่อถกเถียงกัน (23:16-18) แรง.
ประเพณีอีกโปร่งใสในคร่ำครวญว่าพระเจ้าของการต่อสู้กับคนของเขา อิสยาห์กล่าวชัดถ้อยชัดคำ: "ดังนั้นเขา [พระเจ้า] เปิดและกลายเป็นศัตรูของพวกเขาและตัวเขาเองต่อสู้กับพวกเขา" (63:10; CF NUM 14:39-45.) ข้อความที่สะท้อนอยู่ใน "พระเจ้าเป็นเหมือนศัตรู" (02:05) ตอนนี้อธิบายโศกนาฏกรรมจาก 587 bc แต่ในอีกระดับหนึ่งความเสียหายที่เป็นโทษในที่สุดกับการกระทำของพระเจ้า (03:38) "เขา [พระเจ้า] ได้วางเสียที่อยู่อาศัยของเขาเหมือนสวนที่เขาได้ทำลายสถานที่ประชุมของเขา" (คร่ำครวญ 02:06 คร่ำครวญ 02:17. CF 01:12; 02:01; 03:01)
พระเจ้า. เป็นผู้ปกครอง (05:19) เขายังเป็นผู้ช่วยให้รอดและเพื่อความหวังในการไถ่ถอนเหตุผลในความซื่อสัตย์ของพระเจ้ายังคงมีชีวิตอยู่ imprecations กับศัตรู (1:21-22; 3:59-66; 4:21-22) และการอธิษฐานของการกลับใจ (3:40-41) เป็นสองแง่มุมของความหวังว่าพระเจ้า
คนชอบธรรมโกรธความเห็นอกเห็นใจ. ตัวละครของพระเจ้าจะถือว่าเป็นทั้งน่ากลัวและน่าสนใจ ความชอบธรรมของพระเจ้าคือการยืนยัน (01:18) ให้ความชั่วร้ายของคนของเขา แต่ขึ้นกล่าวในการคร่ำครวญเกี่ยวกับความโกรธของพระเจ้ากว่าเกี่ยวกับความชอบธรรมของพระองค์ พระพิโรธอธิบาย idiomatically เป็น "ร้อนของจมูก" เป็นแสดงออกถึงความชอบธรรมของพระเจ้า แต่ละโคลงกระทู้ แต่โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่สองรวมถึงการกล่าวถึงความโกรธ (1:12 เขาคร่ำครวญ 02:01 คร่ำครวญ 02:02 คร่ำครวญ 02:03 คร่ำครวญ 02:04 คร่ำครวญ 02:21 คร่ำครวญ 02:22; 03:43; 04:11 ) ความโกรธของพระเจ้าพูดเปรียบเทียบจะเทออกมาเหมือนไฟ (2:4; CF 4.11) กับผลลัพธ์ที่ฐานที่มั่นของยูดาห์ได้รับการฉีกขาดลง (02:02) พระมหากษัตริย์และพระสงฆ์ที่ได้รับการปฏิเสธ (02:06) และเด็กและผู้ใหญ่ที่ได้รับการฆ่า (02:21) jeremiah และผู้พยากรณ์อื่น ๆ ก่อนที่เขาเตือนอิสราเอลความรุนแรงของความโกรธของพระเจ้าควรจะถูกปลดปล่อย (30:23-24; เอมัส 1:3-5 amos 01:06 01:10 เอมัสเอมัส 1:11)
ความพยายามไม่เป็น. ทำให้กระทบความโกรธของพระเจ้าและความเมตตาของพระเจ้าแต่ความเห็นอกเห็นใจไม่น้อยลักษณะของพระเจ้ากว่าความโกรธ ประเพณีของพระเจ้าเป็นความเห็นอกเห็นใจเฉียบขาดและอ่อนโยน แต่เพียงในกรรมยังคงมีอยู่ ส่วนหลักของโคลงกระทู้ที่สามประมาณส่วนกลางของหนังสือเล่มนี้อธิบายถึงความซื่อสัตย์ของพระเจ้าที่ดีและมีความยืดหยุ่น (03:23) น้ำท่วมของอารมณ์สร้างในสอง Acrostics ก่อนหน้านี้เป็น reined โดยเสียงธรรมความเห็นอกเห็นใจและความรักของพระเจ้าจะไม่ล้มเหลว (คร่ำครวญ 03:22 คร่ำครวญ 03:32) พระเจ้าเป็นพื้นฐานไม่เต็มใจที่จะนำมาซึ่งความเศร้าโศก (03:33) ความเชื่อในพระเจ้าเป็นความเห็นอกเห็นใจให้การชี้แจงของความหวังไปยังเมืองนี้ความทุกข์ทรมานอยู่อาศัยของตนและเนรเทศของ (03:21)
พระเจ้า. ประสบการณ์เป็นที่ห่างไกล ความเศร้าโศกเสียใจ genreboth แต่ละบุคคล (chap. 3) และคร่ำครวญชุมชน (chap. 5) สีหนังสือศูนย์กลางของความโศกเศร้าเสียใจเป็นเรื่องร้องเรียนที่สามารถใช้รูปทรงต่างๆ (cf PSS. 6, 13) พื้นฐานในการร้องเรียนในคร่ำครวญเป็นที่รับรู้ของพระเจ้าขาดการเข้าไม่ถึงและยังถูกทอดทิ้ง อีกครั้งคำเปรียบเปรยเข้ามาเล่น พระเจ้าได้ห้ามวิธีที่ผู้ร้องในฐานะ "กับบล็อกของหิน" (03:09) พระเจ้าได้ครอบคลุมตัวเองกับเมฆเพื่อให้ "คำอธิษฐานที่ไม่สามารถได้รับผ่าน" (03:44).
ยังคงสวดมนต์เป็น moses กล่าวอุทธรณ์ไม่เพียง แต่กระตุ้นให้เหตุผลในการที่จะตอบสนองพระเจ้า (Exod 32:11-14) ดังนั้นที่นี่กวี "กระตุ้น" พระเจ้าโดยสังเกตยั่วยุและถ้อยคำของศัตรู (3:61-63) แรงจูงใจอีกอย่างก็คือไม่มีประโยชน์ที่แท้จริงและความทุกข์ของเหยื่อ (1:20;. CF เอมัส 7:02) ยังคงเป็นอีกหนึ่งอดีตการแทรกแซงของพระเจ้า: พระเจ้าครั้งหนึ่งเคยเป็นที่อยู่ใกล้และมั่นใจ (3:55-57)การร้องเรียนเกี่ยวกับการสร้างความเข้าใจที่ว่าพระเจ้าเป็นพระเจ้าที่แม้ว่าประสบการณ์เป็นขาดเป็นพระเจ้าที่มีความกังวลสำหรับผู้ประสบภัยและมีการกระทำจะเริ่มเป็นที่อพยพโดยเสียงร้องเพื่อขอความช่วยเหลือ จึงร้องไห้ถาวร "ดูโอพระเจ้า" (คร่ำครวญ 1:09 คร่ำครวญ 1:11 3:63; 5:19-21) ในพระเจ้าท้ายจะได้ยิน.
เอลเมอ Martens
เห็นอิสราเอล jeremiah เทววิทยาของ
บรรณานุกรม b albrektson การศึกษาในข้อความและเทววิทยาของหนังสือคร่ำครวญ; r b . Chisholm, jr, ธรรมของพระคัมภีร์พันธสัญญาเก่า, pp 359-63; n k Gottwald การศึกษาในหนังสือคร่ำครวญข จอห์นสัน, Zaw 97/1 (1985) :58-73.
ขนมปังพจนานุกรมศาสนาเทววิทยาของพระคัมภีร์ แก้ไขโดยวอลเตอร์ Elwell
©ลิขสิทธิ์ 1996 โดยวอลเตอร์ Elwell เผยแพร่โดยหนังสือขนมปัง,ส่วนหนึ่งของ บริษัท
บ้านหนังสือขนมปัง, น้ำเชี่ยวแกรนด์, มิชิแกน usa.
สงวนลิขสิทธิ์ ที่ใช้โดยได้รับอนุญาต.
สำหรับข้อมูลการใช้งานโปรดอ่านขนมปังงบลิขสิทธิ์บ้านหนังสือ.
การแปล กรุณารอสักครู่..
Lamentations ศาสนศาสตร์ของ
Lamentations เป็น soliloquy มีคำไม่จากพระเจ้า แม้ว่าจะมีคำที่เกี่ยวกับพระเจ้า โครงสร้างของหนังสือ จากบทสุดท้าย คือ ชุดของ acrostics (ไม่ชัดเจนในการแปลเป็นภาษาอังกฤษ) ประเภทความโศกเศร้าได้ ประเพณีหลาย เช่น nexus บาปโทษ แจ้งหนังสือ การตั้งค่าเป็นวิกฤตประวัติศาสตร์เมือง destroyed เยรูซาเลม ลำโพงที่มีทั้งการแข่งขันและเหยื่อของโศกนาฎกรรม บุคลิกภาพที่โดดเด่นภายใน monologue ทรงเป็นพระเจ้า ตัวแทนมนุษย์เช่นบาบิโลน (ไม่ได้ตั้งชื่อ) และ Edom ยังเข้ามาดู ภาษาเป็น laced กับอุปมัย จึงคัดสรรแบบฟอร์ม ประเภท ประเพณี สถานการณ์ และอักขระที่สุดได้วางศาสนาหนังสือ เอา
The Pathos ของทุกข์ มุมมองในหนังสือเป็นครั้งแรกนี้-wordly เผชิญโศกนาฎกรรม แห่ง เยรูซาเลม ทำลายทันที โดย Babylonians (587 บี), และคนพลัดถิ่น หัว (1:3; 2:8-9) มาคือ humiliated และสเตรทหมดหวัง (1:1-21a; 5:1-18) ความหายนะและ pathos ทุกข์เป็นรูปแบบศูนย์กลาง (3:1-20) บทกวี มากกว่าร้อยแก้ว เป็นรถของ pathos Dirges ศพตั้งเสียง (chaps. 1, 2, 4) 4 บทที่ 5 อยู่ในฟอร์ม acrostic ใช้อักษรฮิบรู อาจจะเป็นวิธีการเข้าถึงสำหรับค่ารวมของความเศร้าโศก คำศัพท์และอธิบายทุกข์คำอุปมาอุปมัยเป็นกราฟิก และพลัง เมืองภาคภูมิใจครั้งขณะนี้เช่นแม่หม้าย พระราชินีเป็น ทาส (1:1) Zion ศาสนา ซึ่งเน้น indestructability และวัด (สดุดี 48; 132:13 Jer 7:4), ได้รับการแสดงให้บุคคลล้มละลาย ชีวิตที่ดีของความสุข เป็น สมบัติ และความเจริญรุ่งเรืองจะหายไป (1:7; 3:17) สง่างาม และ bedecked ด้วย finery เป็นผู้นำได้ตอนนี้ blacker กว่าฟุ้ง กับผิวของพวกเขา shriveled (4:8; cf. 1:6) ผู้หญิงได้รับ ravished (5:11) อาหารกระต่ายเด็ก (2:12) . มีใครสบาย Zion (1:17) รุนแรงจริงอธิบาย ปฏิเสธไม่ ความเศร้าโศกจะไม่ปิดเสียง หรือ misrepresented แม้ว่าจะยกคำถามใหญ่เกี่ยวกับพระเจ้า ความเศร้าโศก เหตุผลบำบัด สำหรับงาน ต้องถูกนำไปพูด
ดังกล่าวไม่มี พระจะอยู่บนความเข้าใจที่เขาเข้าร่วมกับคนทุกข์ ขั้นตอนแรก แล้ว เป็นหน้าเขา ด้วยความเศร้าโศก หลังแห่ง ความเครียดของการสูญเสียแทบทุกอย่าง และท้อแท้ลึกจะน่าฟัง picturedso ว่า พระเจ้าจะประกาศ ทุพภิกขภัยจะโฟกัส (2:20; 4:10), อาจ มีประเพณีของพระเจ้าทำงานพระประสงค์ โดยภาวะ (Gen 12:10 รัธ Jer 14) เกิดจากทุกข์จะร้องสำหรับฟื้นฟูและคืน (5:21-22)
พระเจ้าเป็น Interventionist ชุดของบทกวีแทนคำอธิบาย แต่ยัง นำการวิเคราะห์ที่ผ่านมาประเพณีเพื่อ ประเพณีที่มีความเชื่อเกี่ยวกับระหว่างบาปและทุกข์ งาน จะเขียนเร็วกว่า Lamentations ทำให้ชัดเจนว่า ทฤษฎีที่ว่าทุกข์ทั้งหมดย่อมเป็นผลของการสืบสวนเป็น reductionistic ยังคง ว่า บาปผลมาตรการลงโทษคือ ความเข้าใจเดทจากนั้นในอีเดน
ใน Lamentations ที่เชื่อมต่อระหว่างบาปทุกข์กันทำชัดเจน: "พระเจ้าได้นำความเศร้าโศกของเธอเนื่องจากเธอบาปหลาย" (1:5) บาปคือ การละเมิดในความสัมพันธ์ อิสราเอล เทียบ เล่นได้ภายใต้แอกหนัก และเพื่อ ความแข็งแรงของเธอได้รับ sapped (1:14) พระเจ้า ดังนั้น ว่า ที่ sufferer มีลากเขา "จากเส้นทาง mangled [เขา] และซ้าย [เขา] โดยความช่วยเหลือ" (3:11) อิสราเอลอธิบายสถานการณ์ของเธอเมื่อประเพณี: "เราได้ทำบาป และฝ่าฝืนเราได้รับความเดือดร้อนทำลายและทำลาย" (Lamentations 3:42 Lamentations 3:47) แต่ละบทกวีห้าระบุว่าบาปเป็นสาเหตุภัยพิบัติ (1:8; 2:14; 3:42; 4:13; 5:7)
ความบาปของอิสราเอล ขณะที่การได้รับ สามารถดีเข้าใจนี้ประเพณีอื่น: กระทรวงคาดหวังจากผู้เผยพระวจนะ ผู้นำมีโทษ (4:12-13) แผลของอิสราเอล ลึกตอนนี้เป็นทะเล มา เพราะนบีไม่สามารถเปิดเผยความบาปของเธอ และล้มเหลวเพื่อ ไล่เชลยของเธอ (2:14) กลับของค่านี้คือ ความเชื่อมั่นว่างานของนบีคือการ ระบุรูปร่างของความชั่วร้ายในสังคม (มัทธิว 7:1-15 Jer) การอ้างอิงใน 2:14 ถึงนบี oracles ถูกปลอมดีอาจเป็นผู้ประกาศสันติภาพคน sinning และที่เยเรมีย์ดังนั้นโยคะยังคง (23:16-18) ได้
ประเพณีอื่นที่โปร่งใสใน Lamentations เป็นที่พระเจ้าทรงต่อสู้กับคนของเขา อิสยาห์ระบุ succinctly: "เพื่อพระองค์ [พระ] เปิด และกลายเป็น ศัตรูของพวกเขา และเขาเองสู้กับพวกเขา" (63:10; Num มัทธิว 14:39-45) ได้พูดย้ำนั้น ใน "พระเจ้าเป็นเหมือนศัตรู" (2:5), ตอนนี้อธิบายถึงโศกนาฏกรรม ของ บี 587 แต่ระดับอื่น ภายหลังจากที่ถูกสุดเกิดจากการกระทำของพระเจ้า (3:38) "เขา [เจ้า] ได้วางเสียเช่นสวน ที่อยู่อาศัยของเขา เขาได้ทำลายสถานที่ประชุมของเขา" (Lamentations 2:6 Lamentations 2:17 มัทธิว 1:12; 2:1; 3:1)
พระเป็นไม้บรรทัด (5:19) เขาเป็นผู้ช่วยให้รอด และดังนั้น ความหวังสำหรับการไถ่บาป สูตรในความซื่อสัตย์ของพระเจ้า ยังคงมีชีวิตอยู่ Imprecations ศัตรู (1:21-22; 3:59-66 4:21-22), และ litany สารภาพบาป (3:40-41) สองแง่มุมของความหวังที่
พระเจ้า: ความชอบธรรม โกรธ สังเวช อักขระพระเจ้าถือว่ายุ่งยาก และน่าสนใจ ความชอบธรรมของพระเจ้าคือ affirmed (1:18) ให้ความชั่วร้ายของคนของเขา แต่ มีกล่าวใน Lamentations เกี่ยวกับพระโกรธมากกว่าเกี่ยวกับความชอบธรรมของเขา อาชญา idiomatically อธิบายว่า "ร้อนจมูก" การแสดงออกของความชอบธรรมของพระเจ้า Acrostic ละ แต่โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่สอง มีการกล่าวถึงความโกรธของเขา (1:12 Lamentations Lamentations 2:1 2:2 Lamentations 2:3 Lamentations 2:4 Lamentations 2:21 Lamentations 2:22 3:43 4:11) พระโกรธ metaphorically พูดเป็น poured ออกเช่นไฟ (2:4; cf. 4:11) กับผลที่ได้รับขาดชี้ของยูดาห์ลง (2:2), พระมหากษัตริย์และพระสงฆ์ได้รับ spurned (2:6), และหนุ่มสาว และเก่ามีคน (2:21) เยเรมีย์และนบีอื่น ๆ ก่อนที่เขาเตือนชาวอิสราเอลถึงความรุนแรงของความโกรธของพระเจ้าควรจะทัพ unleashed (30:23-24 โรงแรมอมอสโค 1:3-5 โรงแรมอมอสโค 1:6 โรงแรมอมอสโค 1:10 โรงแรมอมอสโค 1:11)
ไม่พยายามที่จะกระทบความโกรธของพระเจ้าและความเมตตาของพระเจ้า แต่คุณค่า ไม่น้อยกว่าลักษณะของพระเจ้ามากกว่าเป็นความโกรธ ประเพณีของพระเจ้าเป็น resolutely compassionate และอ่อนโยน แต่ในภาวะ ยังคงอยู่ ส่วนหลักของ acrostic สาม ประมาณส่วนกลางของหนังสือ อธิบายความพระซื่อสัตย์ดี และยืดหยุ่น (3:23) น้ำท่วมของอารมณ์ ในก่อนหน้า acrostics สอง เป็น reined ใน โดยศาสนาเสียง ความเมตตาและความรักของพระเจ้าล้มเหลว (Lamentations 3:22 Lamentations 3:32) พระเจ้าไม่พื้นฐานก่อให้เกิดความเศร้าโศก (3:33) ความเชื่อในพระเจ้าเป็นอย่างทันท่วงทีให้ความ intimation ความหวังแห่งทุกข์นี้ คน และของ exiles (3:21)
พระเจ้า: ประสบการณ์เป็นระยะยิง โศกโศกเศร้า genreboth ละเศร้า (chap. 3) และโศกเศร้าชุมชน (chap. 5) สีหนังสือ ศูนย์กลางโศกเศร้าจะร้องเรียน ซึ่งสามารถขึ้นรูปทรงต่าง ๆ (cf. Pss. 6, 13) พื้นฐานการร้องเรียนใน Lamentations เป็นพระขาดการรับรู้ inaccessibility และแม้กระทั่ง abandonment อีก คำอุปมาอุปมัยเข้ามาเล่น พระกีดขวางทางในกรณีที่เป็น "กับบล็อกหิน" (3:9) พระเจ้าได้ครอบคลุมตัวเองกับก้อนเมฆเพื่อให้ "อธิษฐานไม่สามารถได้รับผ่าน" (3:44)
แต่ยังคงอธิษฐาน โมเสสไม่เพียงแต่ระบุ petitions แต่กระตุ้นให้เหตุผลให้พระเจ้าตอบ (Exod 32:11-14), ที่นี่แรงบันดาลกวี "ใจ" พระ โดยสังเกต taunt และ mockery ของศัตรู (3:61-63) จูงใจอื่นเป็น helplessness แท้จริงและทุกข์ของเหยื่อ (1:20 มัทธิวโรงแรมอมอสโค 7:2) ยังอีกเป็นการแทรกแซงของพระเจ้าเดิม: พระเจ้าเมื่อใกล้และแข่งขันต่ออายุ (3:55-57) ร้องเรียนสร้างขึ้นตามความเข้าใจว่า พระเจ้าเป็นพระเจ้าที่ แม้ว่าประสบการณ์เป็นขาด เป็นพระเจ้ากังวลสำหรับเหยื่อ และการดำเนินการที่เริ่ม ต้น เป็นที่อพยพ โดยเสียงร้องขอความช่วยเหลือ ดังนั้นการร้องแบบถาวร "ดู พระเจ้า" (1:9 Lamentations Lamentations 1:11; 3:63; 5:19-21) ในสุด พระเจ้าจะได้ยิน
เอลเมอ A. Martens
ดูอิสราเอล เยเรมีย์ ศาสนศาสตร์ของ
บรรณานุกรม B. Albrektson การศึกษาในข้อความและเทววิทยาของหนังสือของ Lamentations R. B. Chisholm จูเนียร์ ศาสนศาสตร์พระคัมภีร์ของพระคัมภีร์เก่า นำ 359-63 N. คุณ Gottwald ศึกษาในหนังสือของ Lamentations B. จอห์นสัน ซอว์ 97/1 (1985): 58-73
ของเบเกอร์ Evangelical พจนานุกรมของศาสนศาสตร์พระคัมภีร์ แก้ไข โดยอินเตอร์เน็ตวอลเตอร์ A.
ลิขสิทธิ์ © 1996 โดยวอลเตอร์ A. อินเตอร์เน็ต เผยแพร่ โดยหนังสือเบเกอร์ ส่วนของ
บริษัทบ้านจองเบเกอร์ แกรนด์แรพิดส์ มิชิแกนสหรัฐอเมริกา.
สงวนลิขสิทธิ์ทั้งหมด ใช้สิทธิ์
สำหรับข้อมูลการใช้งาน กรุณาอ่านคำชี้แจงลิขสิทธิ์บ้านจองเบเกอร์
Lamentations เป็น soliloquy มีคำไม่จากพระเจ้า แม้ว่าจะมีคำที่เกี่ยวกับพระเจ้า โครงสร้างของหนังสือ จากบทสุดท้าย คือ ชุดของ acrostics (ไม่ชัดเจนในการแปลเป็นภาษาอังกฤษ) ประเภทความโศกเศร้าได้ ประเพณีหลาย เช่น nexus บาปโทษ แจ้งหนังสือ การตั้งค่าเป็นวิกฤตประวัติศาสตร์เมือง destroyed เยรูซาเลม ลำโพงที่มีทั้งการแข่งขันและเหยื่อของโศกนาฎกรรม บุคลิกภาพที่โดดเด่นภายใน monologue ทรงเป็นพระเจ้า ตัวแทนมนุษย์เช่นบาบิโลน (ไม่ได้ตั้งชื่อ) และ Edom ยังเข้ามาดู ภาษาเป็น laced กับอุปมัย จึงคัดสรรแบบฟอร์ม ประเภท ประเพณี สถานการณ์ และอักขระที่สุดได้วางศาสนาหนังสือ เอา
The Pathos ของทุกข์ มุมมองในหนังสือเป็นครั้งแรกนี้-wordly เผชิญโศกนาฎกรรม แห่ง เยรูซาเลม ทำลายทันที โดย Babylonians (587 บี), และคนพลัดถิ่น หัว (1:3; 2:8-9) มาคือ humiliated และสเตรทหมดหวัง (1:1-21a; 5:1-18) ความหายนะและ pathos ทุกข์เป็นรูปแบบศูนย์กลาง (3:1-20) บทกวี มากกว่าร้อยแก้ว เป็นรถของ pathos Dirges ศพตั้งเสียง (chaps. 1, 2, 4) 4 บทที่ 5 อยู่ในฟอร์ม acrostic ใช้อักษรฮิบรู อาจจะเป็นวิธีการเข้าถึงสำหรับค่ารวมของความเศร้าโศก คำศัพท์และอธิบายทุกข์คำอุปมาอุปมัยเป็นกราฟิก และพลัง เมืองภาคภูมิใจครั้งขณะนี้เช่นแม่หม้าย พระราชินีเป็น ทาส (1:1) Zion ศาสนา ซึ่งเน้น indestructability และวัด (สดุดี 48; 132:13 Jer 7:4), ได้รับการแสดงให้บุคคลล้มละลาย ชีวิตที่ดีของความสุข เป็น สมบัติ และความเจริญรุ่งเรืองจะหายไป (1:7; 3:17) สง่างาม และ bedecked ด้วย finery เป็นผู้นำได้ตอนนี้ blacker กว่าฟุ้ง กับผิวของพวกเขา shriveled (4:8; cf. 1:6) ผู้หญิงได้รับ ravished (5:11) อาหารกระต่ายเด็ก (2:12) . มีใครสบาย Zion (1:17) รุนแรงจริงอธิบาย ปฏิเสธไม่ ความเศร้าโศกจะไม่ปิดเสียง หรือ misrepresented แม้ว่าจะยกคำถามใหญ่เกี่ยวกับพระเจ้า ความเศร้าโศก เหตุผลบำบัด สำหรับงาน ต้องถูกนำไปพูด
ดังกล่าวไม่มี พระจะอยู่บนความเข้าใจที่เขาเข้าร่วมกับคนทุกข์ ขั้นตอนแรก แล้ว เป็นหน้าเขา ด้วยความเศร้าโศก หลังแห่ง ความเครียดของการสูญเสียแทบทุกอย่าง และท้อแท้ลึกจะน่าฟัง picturedso ว่า พระเจ้าจะประกาศ ทุพภิกขภัยจะโฟกัส (2:20; 4:10), อาจ มีประเพณีของพระเจ้าทำงานพระประสงค์ โดยภาวะ (Gen 12:10 รัธ Jer 14) เกิดจากทุกข์จะร้องสำหรับฟื้นฟูและคืน (5:21-22)
พระเจ้าเป็น Interventionist ชุดของบทกวีแทนคำอธิบาย แต่ยัง นำการวิเคราะห์ที่ผ่านมาประเพณีเพื่อ ประเพณีที่มีความเชื่อเกี่ยวกับระหว่างบาปและทุกข์ งาน จะเขียนเร็วกว่า Lamentations ทำให้ชัดเจนว่า ทฤษฎีที่ว่าทุกข์ทั้งหมดย่อมเป็นผลของการสืบสวนเป็น reductionistic ยังคง ว่า บาปผลมาตรการลงโทษคือ ความเข้าใจเดทจากนั้นในอีเดน
ใน Lamentations ที่เชื่อมต่อระหว่างบาปทุกข์กันทำชัดเจน: "พระเจ้าได้นำความเศร้าโศกของเธอเนื่องจากเธอบาปหลาย" (1:5) บาปคือ การละเมิดในความสัมพันธ์ อิสราเอล เทียบ เล่นได้ภายใต้แอกหนัก และเพื่อ ความแข็งแรงของเธอได้รับ sapped (1:14) พระเจ้า ดังนั้น ว่า ที่ sufferer มีลากเขา "จากเส้นทาง mangled [เขา] และซ้าย [เขา] โดยความช่วยเหลือ" (3:11) อิสราเอลอธิบายสถานการณ์ของเธอเมื่อประเพณี: "เราได้ทำบาป และฝ่าฝืนเราได้รับความเดือดร้อนทำลายและทำลาย" (Lamentations 3:42 Lamentations 3:47) แต่ละบทกวีห้าระบุว่าบาปเป็นสาเหตุภัยพิบัติ (1:8; 2:14; 3:42; 4:13; 5:7)
ความบาปของอิสราเอล ขณะที่การได้รับ สามารถดีเข้าใจนี้ประเพณีอื่น: กระทรวงคาดหวังจากผู้เผยพระวจนะ ผู้นำมีโทษ (4:12-13) แผลของอิสราเอล ลึกตอนนี้เป็นทะเล มา เพราะนบีไม่สามารถเปิดเผยความบาปของเธอ และล้มเหลวเพื่อ ไล่เชลยของเธอ (2:14) กลับของค่านี้คือ ความเชื่อมั่นว่างานของนบีคือการ ระบุรูปร่างของความชั่วร้ายในสังคม (มัทธิว 7:1-15 Jer) การอ้างอิงใน 2:14 ถึงนบี oracles ถูกปลอมดีอาจเป็นผู้ประกาศสันติภาพคน sinning และที่เยเรมีย์ดังนั้นโยคะยังคง (23:16-18) ได้
ประเพณีอื่นที่โปร่งใสใน Lamentations เป็นที่พระเจ้าทรงต่อสู้กับคนของเขา อิสยาห์ระบุ succinctly: "เพื่อพระองค์ [พระ] เปิด และกลายเป็น ศัตรูของพวกเขา และเขาเองสู้กับพวกเขา" (63:10; Num มัทธิว 14:39-45) ได้พูดย้ำนั้น ใน "พระเจ้าเป็นเหมือนศัตรู" (2:5), ตอนนี้อธิบายถึงโศกนาฏกรรม ของ บี 587 แต่ระดับอื่น ภายหลังจากที่ถูกสุดเกิดจากการกระทำของพระเจ้า (3:38) "เขา [เจ้า] ได้วางเสียเช่นสวน ที่อยู่อาศัยของเขา เขาได้ทำลายสถานที่ประชุมของเขา" (Lamentations 2:6 Lamentations 2:17 มัทธิว 1:12; 2:1; 3:1)
พระเป็นไม้บรรทัด (5:19) เขาเป็นผู้ช่วยให้รอด และดังนั้น ความหวังสำหรับการไถ่บาป สูตรในความซื่อสัตย์ของพระเจ้า ยังคงมีชีวิตอยู่ Imprecations ศัตรู (1:21-22; 3:59-66 4:21-22), และ litany สารภาพบาป (3:40-41) สองแง่มุมของความหวังที่
พระเจ้า: ความชอบธรรม โกรธ สังเวช อักขระพระเจ้าถือว่ายุ่งยาก และน่าสนใจ ความชอบธรรมของพระเจ้าคือ affirmed (1:18) ให้ความชั่วร้ายของคนของเขา แต่ มีกล่าวใน Lamentations เกี่ยวกับพระโกรธมากกว่าเกี่ยวกับความชอบธรรมของเขา อาชญา idiomatically อธิบายว่า "ร้อนจมูก" การแสดงออกของความชอบธรรมของพระเจ้า Acrostic ละ แต่โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่สอง มีการกล่าวถึงความโกรธของเขา (1:12 Lamentations Lamentations 2:1 2:2 Lamentations 2:3 Lamentations 2:4 Lamentations 2:21 Lamentations 2:22 3:43 4:11) พระโกรธ metaphorically พูดเป็น poured ออกเช่นไฟ (2:4; cf. 4:11) กับผลที่ได้รับขาดชี้ของยูดาห์ลง (2:2), พระมหากษัตริย์และพระสงฆ์ได้รับ spurned (2:6), และหนุ่มสาว และเก่ามีคน (2:21) เยเรมีย์และนบีอื่น ๆ ก่อนที่เขาเตือนชาวอิสราเอลถึงความรุนแรงของความโกรธของพระเจ้าควรจะทัพ unleashed (30:23-24 โรงแรมอมอสโค 1:3-5 โรงแรมอมอสโค 1:6 โรงแรมอมอสโค 1:10 โรงแรมอมอสโค 1:11)
ไม่พยายามที่จะกระทบความโกรธของพระเจ้าและความเมตตาของพระเจ้า แต่คุณค่า ไม่น้อยกว่าลักษณะของพระเจ้ามากกว่าเป็นความโกรธ ประเพณีของพระเจ้าเป็น resolutely compassionate และอ่อนโยน แต่ในภาวะ ยังคงอยู่ ส่วนหลักของ acrostic สาม ประมาณส่วนกลางของหนังสือ อธิบายความพระซื่อสัตย์ดี และยืดหยุ่น (3:23) น้ำท่วมของอารมณ์ ในก่อนหน้า acrostics สอง เป็น reined ใน โดยศาสนาเสียง ความเมตตาและความรักของพระเจ้าล้มเหลว (Lamentations 3:22 Lamentations 3:32) พระเจ้าไม่พื้นฐานก่อให้เกิดความเศร้าโศก (3:33) ความเชื่อในพระเจ้าเป็นอย่างทันท่วงทีให้ความ intimation ความหวังแห่งทุกข์นี้ คน และของ exiles (3:21)
พระเจ้า: ประสบการณ์เป็นระยะยิง โศกโศกเศร้า genreboth ละเศร้า (chap. 3) และโศกเศร้าชุมชน (chap. 5) สีหนังสือ ศูนย์กลางโศกเศร้าจะร้องเรียน ซึ่งสามารถขึ้นรูปทรงต่าง ๆ (cf. Pss. 6, 13) พื้นฐานการร้องเรียนใน Lamentations เป็นพระขาดการรับรู้ inaccessibility และแม้กระทั่ง abandonment อีก คำอุปมาอุปมัยเข้ามาเล่น พระกีดขวางทางในกรณีที่เป็น "กับบล็อกหิน" (3:9) พระเจ้าได้ครอบคลุมตัวเองกับก้อนเมฆเพื่อให้ "อธิษฐานไม่สามารถได้รับผ่าน" (3:44)
แต่ยังคงอธิษฐาน โมเสสไม่เพียงแต่ระบุ petitions แต่กระตุ้นให้เหตุผลให้พระเจ้าตอบ (Exod 32:11-14), ที่นี่แรงบันดาลกวี "ใจ" พระ โดยสังเกต taunt และ mockery ของศัตรู (3:61-63) จูงใจอื่นเป็น helplessness แท้จริงและทุกข์ของเหยื่อ (1:20 มัทธิวโรงแรมอมอสโค 7:2) ยังอีกเป็นการแทรกแซงของพระเจ้าเดิม: พระเจ้าเมื่อใกล้และแข่งขันต่ออายุ (3:55-57) ร้องเรียนสร้างขึ้นตามความเข้าใจว่า พระเจ้าเป็นพระเจ้าที่ แม้ว่าประสบการณ์เป็นขาด เป็นพระเจ้ากังวลสำหรับเหยื่อ และการดำเนินการที่เริ่ม ต้น เป็นที่อพยพ โดยเสียงร้องขอความช่วยเหลือ ดังนั้นการร้องแบบถาวร "ดู พระเจ้า" (1:9 Lamentations Lamentations 1:11; 3:63; 5:19-21) ในสุด พระเจ้าจะได้ยิน
เอลเมอ A. Martens
ดูอิสราเอล เยเรมีย์ ศาสนศาสตร์ของ
บรรณานุกรม B. Albrektson การศึกษาในข้อความและเทววิทยาของหนังสือของ Lamentations R. B. Chisholm จูเนียร์ ศาสนศาสตร์พระคัมภีร์ของพระคัมภีร์เก่า นำ 359-63 N. คุณ Gottwald ศึกษาในหนังสือของ Lamentations B. จอห์นสัน ซอว์ 97/1 (1985): 58-73
ของเบเกอร์ Evangelical พจนานุกรมของศาสนศาสตร์พระคัมภีร์ แก้ไข โดยอินเตอร์เน็ตวอลเตอร์ A.
ลิขสิทธิ์ © 1996 โดยวอลเตอร์ A. อินเตอร์เน็ต เผยแพร่ โดยหนังสือเบเกอร์ ส่วนของ
บริษัทบ้านจองเบเกอร์ แกรนด์แรพิดส์ มิชิแกนสหรัฐอเมริกา.
สงวนลิขสิทธิ์ทั้งหมด ใช้สิทธิ์
สำหรับข้อมูลการใช้งาน กรุณาอ่านคำชี้แจงลิขสิทธิ์บ้านจองเบเกอร์
การแปล กรุณารอสักครู่..
คร่ำครวญเทววิทยา
คร่ำครวญคือพูดกับตนเองได้ ไม่มีคำว่าจากพระเจ้าแม้ว่ามีคำเกี่ยวกับพระเจ้า โครงสร้างของหนังสือเล่มนี้นอกจากบทสุดท้ายที่ตั้งอยู่ในโคลงกระทู้(ไม่เห็นได้ชัดในแปลเป็น ภาษาอังกฤษ ) ประเภท ของโรงแรมคือโอด ประเพณีหลายประการเช่น Nexus ไถ่บาป - การลงโทษที่แจ้งหนังสือ การตั้งค่าที่เป็นปัญหาทางประวัติศาสตร์ของเมืองถูกทำลายเยรูซาเล็มลำโพงที่มีคนดูและเป็นเหยื่อของโศกนาฏกรรมที่ทั้งสอง ความเป็นส่วนตัวที่มีอยู่ในละครคนเดียวที่เป็นพระเจ้า agent ของมนุษย์เช่นบาบิโลน(ไม่มีชื่อ)และเอโดมยังออกมาดู เป็น ภาษา ที่แต่งแต้มด้วยอุปมาอุปมัย โรงแรมพร้อมด้วยสายตาที่ไปที่แบบฟอร์มที่แนวเพลงแบบดั้งเดิมและสถานการณ์อักขระที่สักนิดที่ในหนังสือสามารถวางคลอด.
น่าสงสารของความทุกข์ที่ดีที่สุดมุมมองของ ภาพ ในหนังสือเล่มนั้นในเบื้องต้นนี้มีใจข้องอยู่กับโลก โศกนาฏกรรมของเยรูซาเล็มในขณะนี้ความเสียหายจากชาว( 587 B . C .)และของประชาชนในการเนรเทศตัวเองไปอยู่คือต้องเผชิญกับหัวบน( 1 : 32 : 8-9 8-9 8-9 ) โดยคนที่จะลบหลู่ดูหมิ่นและอยู่ในช่องแคบสิ้นหวัง( 1 : 1-21 ที่ 5 : 1-18 ) ความหายนะอย่างใหญ่หลวงและน่าสงสารของความทุกข์คือสวนสนุกศูนย์กลาง( 3 : 1-20 1-20 1-20 ) บทกวีมากกว่าเป็นธรรมดาเป็นยานพาหนะของน่าสงสารdirges งานศพที่ตั้งค่าเสียง( chaps. 124 ) สี่ห้าบทที่ได้รับในรูปแบบโคลงกระทู้ด้วยการใช้ประโยชน์จากตัวอักษร ภาษา ฮิบรูอาจจะเป็นวิธีการหนึ่งที่จะมาถึงสำหรับการแสดงออกทางความคิดเห็นของยอดรวมของความทุกข์ระทม อุปมาอุและคำศัพท์ที่อธิบายถึงความทุกข์ที่มี ภาพ กราฟิกและสีเอิร์ทโทน เมืองด้วยความ ภาคภูมิใจ เมื่อได้เหมือนเป็นแม่ม่ายที่ขนาดควีนส์ไซด์หนึ่งเตียงกลายเป็นทาสที่( 1 : 1 ) ศิโยนสักนิดซึ่งเน้น indestructability และในเมืองที่วัด( ภีร์ 48132 : 13 jer 7 : 4 )ได้รับการแสดงให้เป็นบุคคลล้มละลาย ชีวิตที่ดีของความรุ่งเรืองและขุมทรัพย์แห่งความสุขคือไปกินเลี้ยง( 1 : 73 : 17 ) เมื่อที่สง่างามและห้องประดับประดาด้วยแพรพรรณผู้นำที่มีสักวูบหนึ่งในตอนนี้มากกว่าเขม่าพร้อมด้วยผิวของพวกเขาแคระแกร็น( 4 : 8 ให้ 1 : 6 ) ผู้หญิงได้รับพันธุ์ข่มขู่คุกคาม( 5 : 11 ) ร้องสำหรับเด็กๆอาหาร( 212 ). ไม่มีใครให้ความสะดวกสบายศิโยน( 1 : 17 ) ความจริงที่รุนแรงได้อธิบายไว้ไม่ได้ถูกปฏิเสธ ความทุกข์ระทมไม่ได้มีการปิดเสียงไว้หรือบิดเบือนแม้จะก่อให้เกิดคำถามเกี่ยวกับพระเจ้าขนาดใหญ่ ความทุกข์ระทมสำหรับเหตุผลเพื่อการบำบัดโรคที่สำหรับงานจะต้องนำมาเป็นเสียง.
พ้นจากความเจ็บปวดดังกล่าวพระเจ้าจะถูกส่งในความเข้าใจที่ว่าที่เขาสำหรับความทุกข์ยากประชาชน ขั้นตอนแรกก็คือในการเผชิญหน้ากับเขาด้วยความเจ็บปวดความหายนะของที่พักที่ผ่อนคลายความตึงเครียดในการสูญเสียอย่างแท้จริงทุกอย่างและเสียใจลึกที่มีเสียว picturedso ที่พระเจ้าจะต้องแจ้งให้ทราบล่วงหน้า! ข้าวยากหมากแพงจะเป็นการให้ความสนใจลงไปที่( 2 : 204 : 10 )หรือบางทีอาจเป็นเพราะของดั้งเดิมของพระเจ้าการทำงานวัตถุประสงค์ของเขาผ่านความอดอยาก(รุ่น 12 : 10 รูธ jer 14 ) ที่เกิดจากความทุกข์ยากเป็นเสียงร้องที่ทำการปรับปรุงใหม่และฟื้นฟู( 5 : 21-22 21-22 21-22 )
พระเจ้าที่แทรกแซง. Series ของบทกวีเป็นคำอธิบายแต่ยังมีการวิเคราะห์ที่ผ่านมาแบบดั้งเดิมถูกนำมาสู่หมี ประเพณีที่รวมถึงความเชื่อที่เกี่ยวกับ Nexus ระหว่างความทุกข์ยากและเครื่องบูชาไถ่บาป งานอาจเป็นลายลักษณ์อักษรก่อนหน้ากว่าคร่ำครวญทำให้ชัดเจนว่าทฤษฎีที่ได้รับความทุกข์ทรมานเป็นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ส่งผลให้การกระทำผิด reductionistic ยังคงอยู่เครื่องบูชาไถ่บาปที่เป็นผลในมาตรการลงโทษซึ่งเป็นความเข้าใจที่ย้อนเวลากลับไปจากการละเมิดที่อยู่ในแดนสุขาวดี.
ในคร่ำครวญว่าการเชื่อมต่อระหว่างความทุกข์ยากและเครื่องบูชาไถ่บาปจะทำให้ชัดเจนที่เมื่อ"ได้นำความระทมทุกข์ของเธอเพราะของบาปจำนวนมากของเธอ"( 1 : 5 ) เครื่องบูชาไถ่บาปเป็นการฝ่าฝืนในความสัมพันธ์ อิสราเอลเพื่อไปยังรีสอร์ทเพื่อเคลื่อนไหวได้รับการ ภายใต้ แอกหนักและความแรงของเธอได้รับการอํานวย( 1 : 14 ) พระเจ้าดังนั้นจึงกล่าวว่าชายผู้ต้องสวมมงกุฎมีลากเขา"จากพาธและชนิด[เขา]และ[เขาซ้าย]โดยไม่ช่วยให้"( 3 : 11 ) อิสราเอลจะอธิบายถึงสถานการณ์ของเธอในแสงของประเพณีที่ว่า"เราได้กระทำบาปและกบฏเรามีความทุกข์ความพินาศย่อยยับและทำลาย"(คร่ำครวญ 3 : 42 คร่ำครวญ 3 : 47 ) ห้าบทกวีที่แต่ละคนระบุบาปเป็นเหตุผลที่ทำให้ ภัย ( 1 : 82 : 143 : 424 : 135 : 7 )
ไถ่บาปของเธอในขณะที่ไม่มีตัวสามารถทำความเข้าใจได้ดียิ่งขึ้นในแบบดั้งเดิมของกระทรวงอื่นที่คาดว่าจากพยากรณ์ ผู้นำมีการตำหนิ( 4 : 12-13 12-13 12-13 ) แผลลึกของอิสราเอลเป็นทะเลที่เข้ามาเพราะบรรดาผู้พยากรณ์ที่ล้มเหลวในการทำให้เครื่องบูชาไถ่บาปของเธอและดังนั้นจึงไม่สามารถติดเป็นเชลย( 2 : 14 )ของเธอด้านหลังของโรงแรมแห่งนี้มีความเชื่อที่ว่าหนึ่งในหน้าที่ของบรรดาผู้พยากรณ์ว่าจะไประบุถึงรูปทรงของความชั่วร้ายในสังคม(ให้ jer 7 : 1-15 ) การอ้างอิงที่ใน 2 : 14 ผู้พยากรณ์เสี่ยงทายเป็นเท็จซึ่งอาจจะเป็นการประกาศผู้ที่เป็นคนยอมรับและพร้อมด้วยผู้ที่เรียกหาให้ถกเถียงกันอย่างแข็งขัน( 23 : 16-18 16-18 16-18 )
รวมถึงแบบดั้งเดิมอีกอย่างโปร่งใสในคร่ำครวญเป็นพระเจ้าที่การต่อสู้กับผู้คนของเขา อิสยาห์รัฐ"ดังนั้นเขา[พระเจ้า]เปิดและกลายเป็นศัตรูของเขาและเขาเองก็ต่อสู้กับพวกเขา"( 63 : 10 NUM Lock ให้ 14 : 39-45 39-45 39-45 39-45 ) คำชี้แจงสิทธิส่วนบุคคลที่ดังก้องอยู่ใน"พระที่มีลักษณะคล้ายกับศัตรูที่( 2 : 5 )แล้วจะอธิบายถึงโศกนาฏกรรมของ 587 B . C .แต่ในอีกระดับหนึ่งความหายนะที่เป็นผลมาจากการดำเนินการของพระเจ้า( 3 : 38 )ในท้ายที่สุด "เขา[พระเจ้า]มีขยะที่อยู่อาศัยของเขาเหมือนกับสวนเขาได้ถูกทำลายสถานที่ของเขาในการประชุม"(คร่ำครวญ 2 : 6 คร่ำครวญ 2 : 17 ให้ 1 : 122 : 13 : 1 )
พระเจ้าก็คือผู้ปกครอง( 5 : 19 ) เขายังเป็นผู้ช่วยเหลือและหวังว่าจะได้ลงดินในความสัตย์สุจริตของพระเจ้ายังคงมีชีวิตชีวา imprecations ให้กับศัตรู( 1 : 21-22 21-22 21-22 359-66 4 : 21-22 21-22 21-22 )และเพลงสวดของสำนึกผิด( 3 : 40-41 )มีสองมุมมองของความหวังว่า.
พระเจ้าชอบธรรมโกรธแบบเอื้ออาทร. ลักษณะของพระเจ้าจะถูกคาดหมายว่าได้ทั้งสองเป็นเรื่องยากและน่าดึงดูดใจ ความชอบธรรมของพระเจ้าอยู่คงเดิม( 1 : 18 ) ได้รับความชั่วร้ายของผู้คนของเขาแต่มีการพูดกันในคร่ำครวญเกี่ยวกับความโกรธแค้นของพระเจ้ากว่าเกี่ยวกับความชอบธรรมของเขา ความโกรธกริ้วเป็นสำนวนของ ภาษา ที่อธิบายว่า"ความร้อนของจมูก"เป็นพาหะของความชอบธรรมของพระเจ้า โคลงกระทู้แต่ละคนแต่โดยเฉพาะที่สองรวมถึงกล่าวถึงความโกรธแค้นของเขา( 1 : 12 คร่ำครวญ 2 : 1 คร่ำครวญ 2 : 2 คร่ำครวญ 2 : 3 คร่ำครวญ 2 : 4 คร่ำครวญ 2 : 21 คร่ำครวญ 2 : 223 : 434 : 11 ) สื่อสารด้วยความโกรธแค้นของพระเจ้าเสือปลาเทลงเหมือนไฟ( 2 : 4 ให้ 411 )พร้อมส่งผลให้บริจาคเงินสนับสนุนยูดาห์ได้รับการฉีกขาดลง( 2 : 2 )และพระได้รับเขาเหยียดหยาม( 2 : 6 )และวัยหนุ่มสาวและวัยชราได้รับการถูกฆ่าตาย( 2 : 21 ) บทและอื่นๆผู้พยากรณ์ก่อนเขาเตือนอิสราเอลของความรุนแรงของพระเจ้าของความโกรธแค้นควรจะได้อย่างอิสระ( 30 : 23-24 23-24 23-24 ;แห่งวง 1 : 3-5 3-5 3-5 แห่งวง 1 : 6 แห่งวง 1 : 10 แห่งวง 1 : 11 )
ไม่มีความพยายามจะทำให้การปรับให้ตรงกันพระเจ้าของความโกรธแค้นและพระเจ้าของความเมตตา,แต่ความเมตตาไม่มีน้อยลงและมีลักษณะเป็นพระเจ้ามากกว่าเป็นความโกรธแค้น แบบดั้งเดิมของพระเจ้าที่ทำให้หมดไปแบบเอื้ออาทรและอ่อนโยนต่อผิวแต่เพียงในการตอบแทนยังคงอยู่ ส่วนหลักของโคลงกระทู้ที่สามประมาณส่วนกลางของหนังสือเล่มนี้จะอธิบายถึงความสัตย์ซื่อของพระเจ้าที่ดีเยี่ยมและมีความยืดหยุ่นมากขึ้น( 3 : 23 ) น้ำท่วมที่มีอารมณ์เป็นอาคารในสองโคลงกระทู้ก่อนหน้าจะดึงบังเหียนให้โดยสักนิดเสียงความเมตตาและความรักของพระเจ้าไม่(คร่ำครวญ 3 : 22 คร่ำครวญ 3 : 32 ) พระเจ้าคือพื้นฐานไม่เต็มใจที่จะนำมาซึ่งความโศกเศร้า( 3 : 33 ) ความเชื่อในพระเจ้าและแบบเอื้ออาทรให้ใกล้ชิดของความหวังในการเมืองได้รับความทุกข์ทรมานนี้ชาวเมืองและผู้ถูกเนรเทศ( 3 : 21 ).
พระเจ้ามีประสบการณ์อยู่ไกลออกไป กำสรดที่ genreboth กำสรดราย(ชายแก่หง่อมแล้ว 3 )และโอดชุมชน(อาการ 5 )สีหนังสือเล่มนี้.ศูนย์กลางเพื่อไปยังโอดที่มีการร้องเรียนซึ่งสามารถนำรูปทรงต่างๆ(ให้ PSS 613 ). พื้นฐานสำหรับการร้องเรียนจนทุกวันนี้เป็นของพระเจ้าไม่มีรับรู้เข้าไม่ถึงและจะละทิ้ง อีกครั้งอุปมาอุมาเข้าไปในการเล่น พระเจ้ามีลูกกรงของผู้ร้องที่เป็น"ก้อนหิน"( 3 : 9 ) พระเจ้าได้แบบมีหลังคาตัวเองด้วยเมฆได้"ไม่มีคำอธิษฐานสามารถผ่านไป"( 3 : 44 )
แต่คำอธิษฐานจะยังคงดำเนินต่อไปโมเสสที่ไม่ได้กำหนดไว้เท่านั้นแต่เรียกร้องให้คณะกรรมการกฤษฎีกาด้วยเหตุผลสำหรับพระเจ้าในการตอบสนองต่อ( exod 32 : 11-14 11-14 11-14 )ดังนั้นที่นี่กวี"กำลังใจ"พระเจ้าโดยสังเกตเห็นเยาะเย้ยและด่าว่าของศัตรู( 3 : 61-63 ) Opportunity Incentive Program อื่นมีความทุกข์ใจชื้นขึ้นและมีชีวิตชีวาของเหยื่อที่( 1 : 20 แห่งวงให้ 7 : 2 ) ยังมีการแทรกแซงเก่าแก่ของพระเจ้าพระเจ้าก็เมื่ออยู่ใกล้กับและมั่นใจได้( 3 : 55-57 )ข้อร้องเรียนที่จะสร้างขึ้นมาบนความเข้าใจที่ว่าที่พระเจ้าทรงเป็นพระเจ้าที่แม้จะไม่มีประสบการณ์เป็นพระเจ้าที่มีความกังวลคือสำหรับผู้เสียหายและมีการดำเนินการจะเริ่มทำงานเป็นที่อพยพโดยเสียงร้องสำหรับความช่วยเหลือ ดังนั้นจึงร้องแบบต่อเนื่องที่"ดูแต่พระเยโฮวาห์"(คร่ำครวญ 1 : 9 คร่ำครวญ 1 : 113 : 635 : 19-21 ) ในช่วงปลายที่พระเจ้าจะได้ยินเสียง. A .มิลลิลิตร
Joint Commission
นอกจากนั้นยังจะได้รับชมอิสราเอลเรียกหา เทววิทยา
บรรณานุกรม. B . albrektson การศึกษาในข้อความและสักนิดในหนังสือจนทุกวันนี้. R . B .หรอกน้องเกี่ยวกับ คัมภีร์ คริสต์ศาสนาสักนิดหนึ่งของ พระคัมภีร์ เก่า PP 359-63 N . K . gottwald การศึกษาในหนังสือคร่ำครวญ B . Johnson : 97/1 (; Spark , 1985 ): 58-73 .
ตามคำสั่งสอนของศาสนาคริสต์พจนานุกรมของ Baker ของเกี่ยวกับ คัมภีร์ คริสต์ศาสนาสักนิด. แก้ไขได้โดยวอ. A . elwell
สงวนลิขสิทธิ์พ.ศ.© 1996 โดยวอ. A . elwell เผยแพร่โดย Baker หนังสือแผนกหนึ่งของหนังสือบ้านบริษัท Grand Rapids
Baker สิทธิ์ตามมิชิแกนสหรัฐอเมริกา.
ทั้งหมดเฉพาะ ใช้งานโดยไม่ได้รับอนุญาต.
สำหรับข้อมูลการใช้งานโปรดอ่าน Baker จองบ้านสงวนลิขสิทธิ์พ.ศ..ที่
คร่ำครวญคือพูดกับตนเองได้ ไม่มีคำว่าจากพระเจ้าแม้ว่ามีคำเกี่ยวกับพระเจ้า โครงสร้างของหนังสือเล่มนี้นอกจากบทสุดท้ายที่ตั้งอยู่ในโคลงกระทู้(ไม่เห็นได้ชัดในแปลเป็น ภาษาอังกฤษ ) ประเภท ของโรงแรมคือโอด ประเพณีหลายประการเช่น Nexus ไถ่บาป - การลงโทษที่แจ้งหนังสือ การตั้งค่าที่เป็นปัญหาทางประวัติศาสตร์ของเมืองถูกทำลายเยรูซาเล็มลำโพงที่มีคนดูและเป็นเหยื่อของโศกนาฏกรรมที่ทั้งสอง ความเป็นส่วนตัวที่มีอยู่ในละครคนเดียวที่เป็นพระเจ้า agent ของมนุษย์เช่นบาบิโลน(ไม่มีชื่อ)และเอโดมยังออกมาดู เป็น ภาษา ที่แต่งแต้มด้วยอุปมาอุปมัย โรงแรมพร้อมด้วยสายตาที่ไปที่แบบฟอร์มที่แนวเพลงแบบดั้งเดิมและสถานการณ์อักขระที่สักนิดที่ในหนังสือสามารถวางคลอด.
น่าสงสารของความทุกข์ที่ดีที่สุดมุมมองของ ภาพ ในหนังสือเล่มนั้นในเบื้องต้นนี้มีใจข้องอยู่กับโลก โศกนาฏกรรมของเยรูซาเล็มในขณะนี้ความเสียหายจากชาว( 587 B . C .)และของประชาชนในการเนรเทศตัวเองไปอยู่คือต้องเผชิญกับหัวบน( 1 : 32 : 8-9 8-9 8-9 ) โดยคนที่จะลบหลู่ดูหมิ่นและอยู่ในช่องแคบสิ้นหวัง( 1 : 1-21 ที่ 5 : 1-18 ) ความหายนะอย่างใหญ่หลวงและน่าสงสารของความทุกข์คือสวนสนุกศูนย์กลาง( 3 : 1-20 1-20 1-20 ) บทกวีมากกว่าเป็นธรรมดาเป็นยานพาหนะของน่าสงสารdirges งานศพที่ตั้งค่าเสียง( chaps. 124 ) สี่ห้าบทที่ได้รับในรูปแบบโคลงกระทู้ด้วยการใช้ประโยชน์จากตัวอักษร ภาษา ฮิบรูอาจจะเป็นวิธีการหนึ่งที่จะมาถึงสำหรับการแสดงออกทางความคิดเห็นของยอดรวมของความทุกข์ระทม อุปมาอุและคำศัพท์ที่อธิบายถึงความทุกข์ที่มี ภาพ กราฟิกและสีเอิร์ทโทน เมืองด้วยความ ภาคภูมิใจ เมื่อได้เหมือนเป็นแม่ม่ายที่ขนาดควีนส์ไซด์หนึ่งเตียงกลายเป็นทาสที่( 1 : 1 ) ศิโยนสักนิดซึ่งเน้น indestructability และในเมืองที่วัด( ภีร์ 48132 : 13 jer 7 : 4 )ได้รับการแสดงให้เป็นบุคคลล้มละลาย ชีวิตที่ดีของความรุ่งเรืองและขุมทรัพย์แห่งความสุขคือไปกินเลี้ยง( 1 : 73 : 17 ) เมื่อที่สง่างามและห้องประดับประดาด้วยแพรพรรณผู้นำที่มีสักวูบหนึ่งในตอนนี้มากกว่าเขม่าพร้อมด้วยผิวของพวกเขาแคระแกร็น( 4 : 8 ให้ 1 : 6 ) ผู้หญิงได้รับพันธุ์ข่มขู่คุกคาม( 5 : 11 ) ร้องสำหรับเด็กๆอาหาร( 212 ). ไม่มีใครให้ความสะดวกสบายศิโยน( 1 : 17 ) ความจริงที่รุนแรงได้อธิบายไว้ไม่ได้ถูกปฏิเสธ ความทุกข์ระทมไม่ได้มีการปิดเสียงไว้หรือบิดเบือนแม้จะก่อให้เกิดคำถามเกี่ยวกับพระเจ้าขนาดใหญ่ ความทุกข์ระทมสำหรับเหตุผลเพื่อการบำบัดโรคที่สำหรับงานจะต้องนำมาเป็นเสียง.
พ้นจากความเจ็บปวดดังกล่าวพระเจ้าจะถูกส่งในความเข้าใจที่ว่าที่เขาสำหรับความทุกข์ยากประชาชน ขั้นตอนแรกก็คือในการเผชิญหน้ากับเขาด้วยความเจ็บปวดความหายนะของที่พักที่ผ่อนคลายความตึงเครียดในการสูญเสียอย่างแท้จริงทุกอย่างและเสียใจลึกที่มีเสียว picturedso ที่พระเจ้าจะต้องแจ้งให้ทราบล่วงหน้า! ข้าวยากหมากแพงจะเป็นการให้ความสนใจลงไปที่( 2 : 204 : 10 )หรือบางทีอาจเป็นเพราะของดั้งเดิมของพระเจ้าการทำงานวัตถุประสงค์ของเขาผ่านความอดอยาก(รุ่น 12 : 10 รูธ jer 14 ) ที่เกิดจากความทุกข์ยากเป็นเสียงร้องที่ทำการปรับปรุงใหม่และฟื้นฟู( 5 : 21-22 21-22 21-22 )
พระเจ้าที่แทรกแซง. Series ของบทกวีเป็นคำอธิบายแต่ยังมีการวิเคราะห์ที่ผ่านมาแบบดั้งเดิมถูกนำมาสู่หมี ประเพณีที่รวมถึงความเชื่อที่เกี่ยวกับ Nexus ระหว่างความทุกข์ยากและเครื่องบูชาไถ่บาป งานอาจเป็นลายลักษณ์อักษรก่อนหน้ากว่าคร่ำครวญทำให้ชัดเจนว่าทฤษฎีที่ได้รับความทุกข์ทรมานเป็นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ส่งผลให้การกระทำผิด reductionistic ยังคงอยู่เครื่องบูชาไถ่บาปที่เป็นผลในมาตรการลงโทษซึ่งเป็นความเข้าใจที่ย้อนเวลากลับไปจากการละเมิดที่อยู่ในแดนสุขาวดี.
ในคร่ำครวญว่าการเชื่อมต่อระหว่างความทุกข์ยากและเครื่องบูชาไถ่บาปจะทำให้ชัดเจนที่เมื่อ"ได้นำความระทมทุกข์ของเธอเพราะของบาปจำนวนมากของเธอ"( 1 : 5 ) เครื่องบูชาไถ่บาปเป็นการฝ่าฝืนในความสัมพันธ์ อิสราเอลเพื่อไปยังรีสอร์ทเพื่อเคลื่อนไหวได้รับการ ภายใต้ แอกหนักและความแรงของเธอได้รับการอํานวย( 1 : 14 ) พระเจ้าดังนั้นจึงกล่าวว่าชายผู้ต้องสวมมงกุฎมีลากเขา"จากพาธและชนิด[เขา]และ[เขาซ้าย]โดยไม่ช่วยให้"( 3 : 11 ) อิสราเอลจะอธิบายถึงสถานการณ์ของเธอในแสงของประเพณีที่ว่า"เราได้กระทำบาปและกบฏเรามีความทุกข์ความพินาศย่อยยับและทำลาย"(คร่ำครวญ 3 : 42 คร่ำครวญ 3 : 47 ) ห้าบทกวีที่แต่ละคนระบุบาปเป็นเหตุผลที่ทำให้ ภัย ( 1 : 82 : 143 : 424 : 135 : 7 )
ไถ่บาปของเธอในขณะที่ไม่มีตัวสามารถทำความเข้าใจได้ดียิ่งขึ้นในแบบดั้งเดิมของกระทรวงอื่นที่คาดว่าจากพยากรณ์ ผู้นำมีการตำหนิ( 4 : 12-13 12-13 12-13 ) แผลลึกของอิสราเอลเป็นทะเลที่เข้ามาเพราะบรรดาผู้พยากรณ์ที่ล้มเหลวในการทำให้เครื่องบูชาไถ่บาปของเธอและดังนั้นจึงไม่สามารถติดเป็นเชลย( 2 : 14 )ของเธอด้านหลังของโรงแรมแห่งนี้มีความเชื่อที่ว่าหนึ่งในหน้าที่ของบรรดาผู้พยากรณ์ว่าจะไประบุถึงรูปทรงของความชั่วร้ายในสังคม(ให้ jer 7 : 1-15 ) การอ้างอิงที่ใน 2 : 14 ผู้พยากรณ์เสี่ยงทายเป็นเท็จซึ่งอาจจะเป็นการประกาศผู้ที่เป็นคนยอมรับและพร้อมด้วยผู้ที่เรียกหาให้ถกเถียงกันอย่างแข็งขัน( 23 : 16-18 16-18 16-18 )
รวมถึงแบบดั้งเดิมอีกอย่างโปร่งใสในคร่ำครวญเป็นพระเจ้าที่การต่อสู้กับผู้คนของเขา อิสยาห์รัฐ"ดังนั้นเขา[พระเจ้า]เปิดและกลายเป็นศัตรูของเขาและเขาเองก็ต่อสู้กับพวกเขา"( 63 : 10 NUM Lock ให้ 14 : 39-45 39-45 39-45 39-45 ) คำชี้แจงสิทธิส่วนบุคคลที่ดังก้องอยู่ใน"พระที่มีลักษณะคล้ายกับศัตรูที่( 2 : 5 )แล้วจะอธิบายถึงโศกนาฏกรรมของ 587 B . C .แต่ในอีกระดับหนึ่งความหายนะที่เป็นผลมาจากการดำเนินการของพระเจ้า( 3 : 38 )ในท้ายที่สุด "เขา[พระเจ้า]มีขยะที่อยู่อาศัยของเขาเหมือนกับสวนเขาได้ถูกทำลายสถานที่ของเขาในการประชุม"(คร่ำครวญ 2 : 6 คร่ำครวญ 2 : 17 ให้ 1 : 122 : 13 : 1 )
พระเจ้าก็คือผู้ปกครอง( 5 : 19 ) เขายังเป็นผู้ช่วยเหลือและหวังว่าจะได้ลงดินในความสัตย์สุจริตของพระเจ้ายังคงมีชีวิตชีวา imprecations ให้กับศัตรู( 1 : 21-22 21-22 21-22 359-66 4 : 21-22 21-22 21-22 )และเพลงสวดของสำนึกผิด( 3 : 40-41 )มีสองมุมมองของความหวังว่า.
พระเจ้าชอบธรรมโกรธแบบเอื้ออาทร. ลักษณะของพระเจ้าจะถูกคาดหมายว่าได้ทั้งสองเป็นเรื่องยากและน่าดึงดูดใจ ความชอบธรรมของพระเจ้าอยู่คงเดิม( 1 : 18 ) ได้รับความชั่วร้ายของผู้คนของเขาแต่มีการพูดกันในคร่ำครวญเกี่ยวกับความโกรธแค้นของพระเจ้ากว่าเกี่ยวกับความชอบธรรมของเขา ความโกรธกริ้วเป็นสำนวนของ ภาษา ที่อธิบายว่า"ความร้อนของจมูก"เป็นพาหะของความชอบธรรมของพระเจ้า โคลงกระทู้แต่ละคนแต่โดยเฉพาะที่สองรวมถึงกล่าวถึงความโกรธแค้นของเขา( 1 : 12 คร่ำครวญ 2 : 1 คร่ำครวญ 2 : 2 คร่ำครวญ 2 : 3 คร่ำครวญ 2 : 4 คร่ำครวญ 2 : 21 คร่ำครวญ 2 : 223 : 434 : 11 ) สื่อสารด้วยความโกรธแค้นของพระเจ้าเสือปลาเทลงเหมือนไฟ( 2 : 4 ให้ 411 )พร้อมส่งผลให้บริจาคเงินสนับสนุนยูดาห์ได้รับการฉีกขาดลง( 2 : 2 )และพระได้รับเขาเหยียดหยาม( 2 : 6 )และวัยหนุ่มสาวและวัยชราได้รับการถูกฆ่าตาย( 2 : 21 ) บทและอื่นๆผู้พยากรณ์ก่อนเขาเตือนอิสราเอลของความรุนแรงของพระเจ้าของความโกรธแค้นควรจะได้อย่างอิสระ( 30 : 23-24 23-24 23-24 ;แห่งวง 1 : 3-5 3-5 3-5 แห่งวง 1 : 6 แห่งวง 1 : 10 แห่งวง 1 : 11 )
ไม่มีความพยายามจะทำให้การปรับให้ตรงกันพระเจ้าของความโกรธแค้นและพระเจ้าของความเมตตา,แต่ความเมตตาไม่มีน้อยลงและมีลักษณะเป็นพระเจ้ามากกว่าเป็นความโกรธแค้น แบบดั้งเดิมของพระเจ้าที่ทำให้หมดไปแบบเอื้ออาทรและอ่อนโยนต่อผิวแต่เพียงในการตอบแทนยังคงอยู่ ส่วนหลักของโคลงกระทู้ที่สามประมาณส่วนกลางของหนังสือเล่มนี้จะอธิบายถึงความสัตย์ซื่อของพระเจ้าที่ดีเยี่ยมและมีความยืดหยุ่นมากขึ้น( 3 : 23 ) น้ำท่วมที่มีอารมณ์เป็นอาคารในสองโคลงกระทู้ก่อนหน้าจะดึงบังเหียนให้โดยสักนิดเสียงความเมตตาและความรักของพระเจ้าไม่(คร่ำครวญ 3 : 22 คร่ำครวญ 3 : 32 ) พระเจ้าคือพื้นฐานไม่เต็มใจที่จะนำมาซึ่งความโศกเศร้า( 3 : 33 ) ความเชื่อในพระเจ้าและแบบเอื้ออาทรให้ใกล้ชิดของความหวังในการเมืองได้รับความทุกข์ทรมานนี้ชาวเมืองและผู้ถูกเนรเทศ( 3 : 21 ).
พระเจ้ามีประสบการณ์อยู่ไกลออกไป กำสรดที่ genreboth กำสรดราย(ชายแก่หง่อมแล้ว 3 )และโอดชุมชน(อาการ 5 )สีหนังสือเล่มนี้.ศูนย์กลางเพื่อไปยังโอดที่มีการร้องเรียนซึ่งสามารถนำรูปทรงต่างๆ(ให้ PSS 613 ). พื้นฐานสำหรับการร้องเรียนจนทุกวันนี้เป็นของพระเจ้าไม่มีรับรู้เข้าไม่ถึงและจะละทิ้ง อีกครั้งอุปมาอุมาเข้าไปในการเล่น พระเจ้ามีลูกกรงของผู้ร้องที่เป็น"ก้อนหิน"( 3 : 9 ) พระเจ้าได้แบบมีหลังคาตัวเองด้วยเมฆได้"ไม่มีคำอธิษฐานสามารถผ่านไป"( 3 : 44 )
แต่คำอธิษฐานจะยังคงดำเนินต่อไปโมเสสที่ไม่ได้กำหนดไว้เท่านั้นแต่เรียกร้องให้คณะกรรมการกฤษฎีกาด้วยเหตุผลสำหรับพระเจ้าในการตอบสนองต่อ( exod 32 : 11-14 11-14 11-14 )ดังนั้นที่นี่กวี"กำลังใจ"พระเจ้าโดยสังเกตเห็นเยาะเย้ยและด่าว่าของศัตรู( 3 : 61-63 ) Opportunity Incentive Program อื่นมีความทุกข์ใจชื้นขึ้นและมีชีวิตชีวาของเหยื่อที่( 1 : 20 แห่งวงให้ 7 : 2 ) ยังมีการแทรกแซงเก่าแก่ของพระเจ้าพระเจ้าก็เมื่ออยู่ใกล้กับและมั่นใจได้( 3 : 55-57 )ข้อร้องเรียนที่จะสร้างขึ้นมาบนความเข้าใจที่ว่าที่พระเจ้าทรงเป็นพระเจ้าที่แม้จะไม่มีประสบการณ์เป็นพระเจ้าที่มีความกังวลคือสำหรับผู้เสียหายและมีการดำเนินการจะเริ่มทำงานเป็นที่อพยพโดยเสียงร้องสำหรับความช่วยเหลือ ดังนั้นจึงร้องแบบต่อเนื่องที่"ดูแต่พระเยโฮวาห์"(คร่ำครวญ 1 : 9 คร่ำครวญ 1 : 113 : 635 : 19-21 ) ในช่วงปลายที่พระเจ้าจะได้ยินเสียง. A .มิลลิลิตร
Joint Commission
นอกจากนั้นยังจะได้รับชมอิสราเอลเรียกหา เทววิทยา
บรรณานุกรม. B . albrektson การศึกษาในข้อความและสักนิดในหนังสือจนทุกวันนี้. R . B .หรอกน้องเกี่ยวกับ คัมภีร์ คริสต์ศาสนาสักนิดหนึ่งของ พระคัมภีร์ เก่า PP 359-63 N . K . gottwald การศึกษาในหนังสือคร่ำครวญ B . Johnson : 97/1 (; Spark , 1985 ): 58-73 .
ตามคำสั่งสอนของศาสนาคริสต์พจนานุกรมของ Baker ของเกี่ยวกับ คัมภีร์ คริสต์ศาสนาสักนิด. แก้ไขได้โดยวอ. A . elwell
สงวนลิขสิทธิ์พ.ศ.© 1996 โดยวอ. A . elwell เผยแพร่โดย Baker หนังสือแผนกหนึ่งของหนังสือบ้านบริษัท Grand Rapids
Baker สิทธิ์ตามมิชิแกนสหรัฐอเมริกา.
ทั้งหมดเฉพาะ ใช้งานโดยไม่ได้รับอนุญาต.
สำหรับข้อมูลการใช้งานโปรดอ่าน Baker จองบ้านสงวนลิขสิทธิ์พ.ศ..ที่
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- I Won't Give Up
- Financial Auditing
- ฉันขอเห็นรูปคุณอีกได้ไหม
- ตับหมูผัดเปรี้ยวหวาน
- Goodnight, Have a good dream
- ผลิตจากวัสดุชิ้นดี
- Take care yourself and see you soon
- จาการตวจสอบของฝ่ายงาน โดย Addit พบว่า อย
- ช็อกโกแลต
- คุณบอกฉัน ว่าฉันไม่ใช่ภรรยาของคุณแบบฉันไ
- companies
- three
- Listen to the telerhone conversation and
- if the tenant wishes to terminate the le
- Just around 2
- Dreams
- หรอWait
- I am cooking
- ผ้าทราย
- pipeline
- มาตอน มืด
- The Ta Prohm has been left in pretty muc
- มังคุล
- ขอโทษฉันพิมพ์ผิด
