Ecotourism often claims that it pre

Ecotourism often claims that it preserves and "enhances" local cultures. However, evidence shows that with the establishment of protected areas local people have illegally lost their homes, and most often with no compensation (Kamuaro, 2007).

Pushing people onto marginal lands with harsh climates, poor soils, lack of water, and infested with livestock and disease does little to enhance livelihoods even when a proportion of ecotourism profits are directed back into the community.

The establishment of parks can create harsh survival realities and deprive the people of their traditional use of land and natural resources.

Ethnic groups are increasingly being seen as a "backdrop" to the scenery and wildlife.

The local people struggle for cultural survival and freedom of cultural expression while being "observed" by tourists.

Local indigenous people also have strong resentment towards the change, "Tourism has been allowed to develop with virtually no controls.

Too many lodges have been built, too much firewood is being used and no limits are being placed on tourism vehicles.

They regularly drive off-track and harass the wildlife.

Their vehicle tracks cris-cross the entire Masai Mara.

Inevitably the bush is becoming eroded and degraded" (Kamuaro, 2007).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ท่องเที่ยวเชิงนิเวศมักอ้างว่า รักษา และ "ช่วย" วัฒนธรรมท้องถิ่น อย่างไรก็ตาม หลักฐานแสดงว่า มีการจัดตั้งพื้นที่ป้องกัน ประชาชนได้ผิดกฎหมายสูญเสียบ้านของพวกเขา และส่วนใหญ่มักจะ มีค่าตอบแทนไม่ (Kamuaro, 2007) ผลักดันคนไปกำไรที่ดิน มีสภาพอากาศที่รุนแรง ดินเนื้อปูนไม่ดี ขาดน้ำ และรบกวนกับปศุสัตว์ และโรคไม่น้อยเสริมสร้างวิถีชีวิตแม้สัดส่วนกำไรจากการท่องเที่ยวเชิงนิเวศจะถูกนำกลับเข้ามาในชุมชนก่อตั้งอุทยานสามารถสร้างความอยู่รอดรุนแรงจริง และเสบียงคนโบราณใช้ที่ดินและทรัพยากรธรรมชาติชนมีมากขึ้นจะเห็นเป็น "ฉากหลัง" ทิวทัศน์และสัตว์ป่าประชาชนต่อสู้อยู่รอดทางวัฒนธรรมและเสรีภาพทางวัฒนธรรมในขณะที่มีการ "ตรวจสอบ" โดยนักท่องเที่ยวคนพื้นเมืองในท้องถิ่นยังมีแค้นใจที่แข็งแรงต่อการเปลี่ยนแปลง "ท่องเที่ยวยังได้รับอนุญาตพัฒนาแทบควบคุมไม่ลอดจำนวนมากได้ถูกสร้างขึ้น มีการใช้ฟืนมากเกินไป และไม่มีข้อจำกัดวางอยู่บนยานพาหนะท่องเที่ยวพวกเขาเป็นประจำขับ off-track และข่มสัตว์ป่ารถของพวกเขาติดตาม cris-ข้ามโรงแรมมารามาไซทั้งหมดย่อมบุชเป็นเกิด และเสื่อมโทรม " (Kamuaro, 2007)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การท่องเที่ยวเชิงนิเวศมักจะอ้างว่ารักษาและ "ช่วยเพิ่ม" วัฒนธรรมท้องถิ่น อย่างไรก็ตามหลักฐานแสดงให้เห็นว่ามีการจัดตั้งพื้นที่คุ้มครองคนในท้องถิ่นได้หายไปอย่างผิดกฎหมายที่อยู่อาศัยของพวกเขาและส่วนใหญ่มักจะไม่มีการชดเชย (Kamuaro 2007). ผลักดันผู้คนไปยังดินแดนชายขอบที่มีภูมิอากาศที่รุนแรงดินที่ไม่ดีขาดน้ำและเต็มไปด้วย ปศุสัตว์และโรคไม่น้อยที่จะเสริมสร้างวิถีชีวิตแม้ในขณะที่สัดส่วนของผลกำไรของการท่องเที่ยวเชิงนิเวศจะถูกนำกลับเข้ามาในชุมชน. สถานประกอบการของสวนสาธารณะที่สามารถสร้างความเป็นจริงการอยู่รอดที่รุนแรงและกีดกันคนของการใช้แบบดั้งเดิมของพวกเขาจากที่ดินและทรัพยากรธรรมชาติ. กลุ่มชาติพันธุ์มีมากขึ้นเป็น มองว่าเป็น "ฉากหลัง" เพื่อทัศนียภาพและสัตว์ป่า. ชาวบ้านต่อสู้เพื่อความอยู่รอดทางวัฒนธรรมและเสรีภาพในการแสดงออกทางวัฒนธรรมในขณะที่เป็น "ข้อสังเกต" โดยนักท่องเที่ยว. คนพื้นเมืองในพื้นที่มีความไม่พอใจที่แข็งแกร่งต่อการเปลี่ยนแปลงที่ว่า "การท่องเที่ยวได้รับอนุญาตในการพัฒนา แทบไม่มีการควบคุม. มากเกินไปบ้านพักได้ถูกสร้างขึ้นฟืนมากเกินไปจะถูกนำมาใช้และไม่มีข้อ จำกัด ที่ถูกวางไว้บนยานพาหนะท่องเที่ยว. พวกเขาเป็นประจำขับรถออกติดตามและรบกวนสัตว์ป่า. ยานพาหนะของพวกเขาติดตาม cris-ข้ามมาไซมาราทั้งหมดอย่างหลีกเลี่ยงไม่พุ่มไม้กลายเป็นกัดเซาะและสลาย "(Kamuaro 2007)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การท่องเที่ยวเชิงนิเวศมักจะอ้างว่า มันกวนและ " เพิ่ม " วัฒนธรรมท้องถิ่น อย่างไรก็ตาม หลักฐานที่แสดงให้เห็นว่า มีการจัดตั้งพื้นที่คุ้มครองท้องถิ่นคนไม่ถูกต้องสูญเสียบ้านของพวกเขาและส่วนใหญ่มักจะไม่มีการชดเชย ( kamuaro , 2007 )

คนผลักดันเข้าสู่ดินแดนชายขอบกับสภาพอากาศที่รุนแรง ดินไม่ดี ขาดน้ำรบกวนด้วยและปศุสัตว์และโรคไม่น้อยเพื่อเพิ่มความเป็นอยู่ แม้สัดส่วนของการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ ผลกำไรโดยตรงกลับเข้ามาในชุมชน

การจัดตั้งอุทยานสามารถสร้างความเป็นจริงการอยู่รอดรุนแรงและกีดกันคนที่ใช้ประโยชน์แบบดั้งเดิมของที่ดินและทรัพยากรธรรมชาติ

กลุ่มชาติพันธุ์มีมากขึ้นถูกมองว่าเป็น " ฉากหลัง " ทิวทัศน์และสัตว์ป่า

ประชาชนในการต่อสู้เพื่อความอยู่รอดทางวัฒนธรรม และเสรีภาพในการแสดงออกทางวัฒนธรรม ในขณะที่มีการ " สังเกต " โดยนักท่องเที่ยว

ท้องถิ่นคนพื้นเมืองมีความไม่พอใจที่แข็งแกร่งต่อเปลี่ยน " การท่องเที่ยวได้รับอนุญาตให้พัฒนากับแทบไม่มีการควบคุม .

ที่พักมากมายได้ถูกสร้างฟืนมากเกินไปจะถูกใช้และไม่จํากัด ที่ถูกวางไว้บนยานพาหนะการท่องเที่ยว

พวกเขาเป็นประจำ ขับรถออกติดตาม และรบกวนสัตว์ป่า

รถของพวกเขาเพลง Cris ข้ามทั้ง Masai Mara

ย่อมบุชเป็นกัดเซาะ สลาย " (
kamuaro , 2007 )