We argue that fisheries that are ov

We argue that fisheries that are overly dependent on a single
market or supply chain may be susceptible to disruption, even if the
fish stocks in play are healthy (Fig. 3). This dynamic is particularly
evident in the herring and dogfish fisheries, but by no means
unique to them alone. Plaganyi et al. (2014
: 7), describe numerous
examples in the Australian context to illustrate how “greater connectivity” and resilience in a supply chain, in the absence of
economies of scale, might show “a wide range of actors playing
different parts, and encompassing high capacity to shift and adapt
to shock.” Our examples in the Northeast US complement, but
qualify, their analysis, for the sheer number of players in the lobster
fishery, for example, has not helped lack of diversification in the
herring fishery. Working towards resilience in fisheries will require
more concerted efforts on the part of the public and private sectors
to maintain diversified seafood distribution systems and create
new systems where they do not already exist. One successful
example of such efforts may be seen in the lobster fishery where a
multitude of distribution systems at different scales and for various
lobster products have been developed

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราโต้เถียงที่ประมงที่มากเกินไปขึ้นอยู่กับซิงเกิลตลาดหรือซัพพลายเชนอาจจะไวต่อการทรัพย แม้ว่าการปลาหุ้นในการเล่นเพื่อสุขภาพ (Fig. 3) ได้ แบบไดนามิกนี้เป็นอย่างยิ่งเห็นได้ชัด ในการประมงปลาและ dogfish แต่ไม่ได้เฉพาะไปคนเดียว Plaganyi et al. (2014:7), อธิบายมากมายตัวอย่างในออสเตรเลียเพื่อแสดงวิธีการ "เชื่อมต่อมากขึ้น" และความยืดหยุ่นในการจัดหาลูกโซ่ ของเศรษฐกิจของขนาด อาจแสดง "ความหลากหลายของนักแสดงที่เล่นส่วนที่แตกต่าง และครอบคลุมความสูงสามารถเลื่อน และปรับทำให้สะดุ้ง" ตัวอย่างของเราในส่วนประกอบของสหรัฐอเมริกาตะวันออกเฉียงเหนือ แต่รับ นักวิเคราะห์ จำนวนผู้เล่นในสเตอร์ประมง ตัวอย่าง ได้ช่วยขาดของการกระจายในการปลาประมง จะต้องทำงานต่อความยืดหยุ่นด้านการประมงความพยายามร่วมกันเพิ่มเติมในส่วนภาครัฐและเอกชนการบำรุงรักษาระบบจำหน่ายอาหารทะเลหลากหลาย และสร้างระบบใหม่ที่พวกเขาไม่อยู่ หนึ่งที่ประสบความสำเร็จตัวอย่างของความพยายามดังกล่าวอาจเห็นได้ในประมงกุ้งที่เป็นความหลากหลายของระบบการจำหน่าย ในระดับต่าง ๆ และ ที่ต่าง ๆได้รับการพัฒนาผลิตภัณฑ์กุ้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เรายืนยันว่าการประมงที่มีมากเกินไปขึ้นอยู่กับเดียวตลาดหรือห่วงโซ่อุปทานอาจจะมีความเสี่ยงที่จะเกิดการหยุดชะงักแม้ว่าปลาในการเล่นมีสุขภาพดี(รูปที่. 3) แบบไดนามิกนี้จะเป็นที่เห็นได้ชัดในแฮร์ริ่งและการประมงปลาฉลามหนูแต่ไม่ได้หมายความว่าไม่ซ้ำกันกับพวกเขาเพียงอย่างเดียว Plaganyi et al, (2014: 7) อธิบายหลายตัวอย่างในบริบทของออสเตรเลียที่จะแสดงให้เห็นว่า"การเชื่อมต่อมากขึ้น" และความยืดหยุ่นในห่วงโซ่อุปทานในกรณีที่ไม่มีการประหยัดจากขนาดอาจแสดง"ความหลากหลายของนักแสดงที่เล่นส่วนที่แตกต่างกันและครอบคลุมความจุสูงที่จะเปลี่ยนและปรับตัวเข้ากับการช็อต. "ตัวอย่างของเราในการที่สมบูรณ์ภาคตะวันออกเฉียงเหนือของสหรัฐ แต่มีสิทธิ์ได้รับการวิเคราะห์ของพวกเขาสำหรับจำนวนของผู้เล่นในกุ้งก้ามกรามประมงเช่นไม่ได้ช่วยการขาดการกระจายความเสี่ยงในการจับปลาแฮร์ริ่ง ทำงานต่อความยืดหยุ่นในการประมงจะต้องมีความพยายามร่วมกันมากขึ้นในส่วนของภาครัฐและเอกชนในการรักษาระบบการกระจายอาหารทะเลที่มีความหลากหลายและสร้างระบบใหม่ที่พวกเขาไม่ได้อยู่แล้ว หนึ่งที่ประสบความสำเร็จเป็นตัวอย่างของความพยายามดังกล่าวอาจจะเห็นในการประมงกุ้งก้ามกรามที่หลากหลายของระบบการกระจายในระดับที่แตกต่างกันและต่างๆผลิตภัณฑ์กุ้งได้รับการพัฒนา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราเถียงว่า การประมงที่มากเกินไปขึ้นอยู่กับโซ่ตลาดเดียว
หรือจัดหาอาจจะเสี่ยงต่อการหยุดชะงักแม้ว่า
ปลาหุ้นเล่นเพื่อสุขภาพ ( รูปที่ 3 ) แบบไดนามิกนี้คือโดยเฉพาะอย่างยิ่ง
ประจักษ์ในผู้เชี่ยวชาญและการประมงปลาฉลามหนู แต่ไม่ได้หมายความว่า
เฉพาะพวกเขาคนเดียว plaganyi et al . ( 2014
อธิบายมากมาย
7 )ตัวอย่างในบริบทของออสเตรเลียแสดงให้เห็นว่า " การเชื่อมต่อมากขึ้นและความยืดหยุ่นในห่วงโซ่อุปทานในการขาดงานของ
ของระดับประเทศอาจจะแสดง " ช่วงกว้างของนักแสดงเล่น
ส่วนต่างๆ และรวมถึงความจุสูงที่จะเปลี่ยนและปรับตัว
ช็อก " ตัวอย่างของเราในอีสานเราเติมเต็ม แต่
มีคุณสมบัติในการวิเคราะห์ของพวกเขาสำหรับจำนวนของผู้เล่นในกุ้งก้ามกราม
อิดประมง , ตัวอย่างเช่น , จะไม่ช่วยการกระจายใน
ปลาประมง ทํางานต่อ และประมงจะต้อง
ความพยายามร่วมกันมากขึ้นในส่วนของภาครัฐและเอกชน เพื่อรักษาระบบจำหน่ายอาหารทะเล

ที่หลากหลาย และสร้างระบบใหม่ที่พวกเขาไม่ได้มีอยู่ ตัวอย่างหนึ่งที่ประสบความสำเร็จ
ของความพยายามดังกล่าวอาจจะเห็นในกุ้งก้ามกรามประมงที่
ความหลากหลายของระบบการกระจายสินค้าในระดับที่แตกต่างกันและผลิตภัณฑ์สำหรับกุ้งต่างๆ
ได้รับการพัฒนา