Table 1 shows the CDV for the studi

Table 1 shows the CDV for the studied POs, which increased with the time of use and were lower when basil essential oil was added. CDV at the end of the study (5 d, around 20 h of fry- ing) was between 13.8 and 17.7 mmol/L, lower than the reported by Saguy and others (1996) for cotton oil after 22.3 h of fry- ing (4.50 mmol/L) and those by Farhoosh and Tavassoli Kafrani (2011) for sunflower oil without antioxidants after 20 h of frying (45.5 mmol/L). Thus, the oxidation level for PO added with basil essential oil can be considered as low, with a positive effect of this essential oil able 2 shows the p-anisidine values (p-AV) of PO without antioxidants and PO with 200 and 500 ppm of basil essential oil before and after 1, 3, and 5 d of frying of French fries. Initially, the p-AV of the 3 fresh samples was low and a significant difference (P 0.05) was detected among them. However, a sudden increase in the 3 samples was detected after the 1st day of frying and continued to increase until the 5th day. At the end of the process, both samples added with basil essential oil showed similar p-AV with no significant difference between them (P> 0.05). On the other hand, PO without antioxidant showed the highest p-AV at the end of the process and it was significantly different (P< 0.05) in comparison with the other 2 samples added with basil essential oil. Similar results were reported by Lee and others (2002) when testing different concentrations of spinach powder as a natural antioxidant in soybean oil, the p-anisidine reported values ranged between 80 and 120.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตารางที่ 1 แสดงผู้สร้างสำหรับ POs ศึกษา ซึ่งเพิ่มขึ้นกับเวลาการใช้งาน และถูกลดลงเมื่อเพิ่มน้ำมันหอมระเหยโหระพา ผู้สร้างที่สุดของการศึกษา (5 d ประมาณ 20 h ของทอด-ing) คือระหว่าง 13.8 และ 17.7 mmol/L ต่ำกว่ารายงานโดย Saguy และคนอื่น ๆ (1996) สำหรับน้ำมันฝ้ายหลัง h 22.3 ของทอด-ing (4.50 mmol/L) และที่ Farhoosh และ Tavassoli Kafrani (2011) น้ำมันดอกทานตะวันไม่มีสารต้านอนุมูลอิสระหลัง h 20 ทอด (45.5 mmol/l) ดังนั้น ระดับการออกซิเดชันสำหรับ PO ที่มีเพิ่มน้ำมันหอมระเหยโหระพาต่ำ ด้วยผลบวกของน้ำมันนี้ 2 สามารถแสดงค่า p anisidine (p AV) ของ PO ไม่ มีสารต้านอนุมูลอิสระและปอกับ 200 และ 500 ppm ของใบโหระพาน้ำมันก่อน และ หลัง 1, 3 และ 5 d ของทอดของมันฝรั่ง ในขั้นต้น AV p ตัวอย่างสด 3 เป็นต่ำและความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ (P 0.05) พบในหมู่พวกเขา อย่างไรก็ตาม การเพิ่มขึ้นอย่างฉับพลันในตัวอย่างที่ 3 ตรวจพบหลังจากวัน 1 ของทอด และเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ จนถึงวันที่ 5 ในตอนท้ายของกระบวนการ ตัวอย่างทั้งสองเพิ่มน้ำมันหอมระเหยโหระพาพบคล้าย p-AV ด้วยไม่มีความแตกต่างระหว่างพวกเขา (P > 0.05) คง PO ไม่ มีสารต้านอนุมูลอิสระพบว่า p AV สูงที่สุดของกระบวนการ และก็แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ (P < 0.05) เมื่อเปรียบเทียบกับ 2 ตัวอย่างอื่น ๆ เพิ่ม ด้วยน้ำมันหอมระเหยโหระพา มีรายงานผลที่คล้ายกัน โดยลีและคนอื่น ๆ (2002) เมื่อทดสอบความเข้มข้นแตกต่างกันของผงผักโขมเป็นสารต้านอนุมูลอิสระธรรมชาติในน้ำมันถั่วเหลือง p-anisidine รายงานค่าอยู่ในช่วงระหว่าง 80 และ 120

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตารางที่ 1 แสดง CDV สำหรับใบสั่งศึกษาที่เพิ่มขึ้นตามระยะเวลาการใช้งานและลดลงเมื่อโหระพาน้ำมันหอมระเหยที่ถูกเพิ่มเข้ามา CDV ในตอนท้ายของการศึกษา (5 วันประมาณ 20 ชั่วโมง fry- ไอเอ็นจี) อยู่ระหว่าง 13.8 และ 17.7 มิลลิโมล / ลิตรต่ำกว่าที่รายงานโดย Saguy และอื่น ๆ (1996) สำหรับน้ำมันฝ้ายหลังจากที่ 22.3 ชั่วโมงของไอเอ็นจี fry- ( 4.50 มิลลิโมล / ลิตร) และผู้โดย Farhoosh และ Tavassoli Kafrani (2011) สำหรับน้ำมันดอกทานตะวันโดยไม่ต้องสารต้านอนุมูลอิสระหลังจาก 20 ชั่วโมงของทอด (45.5 มิลลิโมล / ลิตร) ดังนั้นระดับการเกิดออกซิเดชันสำหรับ PO เพิ่มด้วยน้ำมันหอมระเหยโหระพาถือได้ว่าเป็นระดับต่ำที่มีผลกระทบในเชิงบวกของน้ำมันหอมระเหยนี้สามารถที่ 2 แสดงค่า P-anisidine (P-AV) ของป ณ โดยไม่ต้องสารต้านอนุมูลอิสระและ PO กับ 200 และ 500 ppm น้ำมันหอมระเหยโหระพาก่อนและหลังวันที่ 1, 3 และ 5 d จากการทอดมันฝรั่งทอด ในขั้นต้น P-AV ของ 3 ตัวอย่างสดอยู่ในระดับต่ำและความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ (P 0.05) พบในหมู่พวกเขา อย่างไรก็ตามการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วใน 3 ตัวอย่างที่ตรวจพบหลังจากวันที่ 1 ของทอดและยังคงเพิ่มขึ้นจนกว่าจะถึงวันที่ 5 ในตอนท้ายของกระบวนการกลุ่มตัวอย่างทั้งเพิ่มด้วยน้ำมันหอมระเหยโหระพาแสดงให้เห็นคล้าย P-AV ที่ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างพวกเขา (p> 0.05) บนมืออื่น ๆ , PO โดยไม่ต้องแสดงให้เห็นว่าสารต้านอนุมูลอิสระ P-AV ที่สูงที่สุดในตอนท้ายของกระบวนการและมันแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ (P <0.05) เมื่อเปรียบเทียบกับอีก 2 กลุ่มตัวอย่างที่เพิ่มเข้ามาด้วยน้ำมันหอมระเหยโหระพา ค่าผลที่คล้ายกันได้รับรายงานจากลีและอื่น ๆ (2002) เมื่อทดสอบความเข้มข้นที่แตกต่างกันของผงผักโขมเป็นสารต้านอนุมูลอิสระธรรมชาติในน้ำมันถั่วเหลือง P-anisidine รายงานอยู่ในช่วงระหว่าง 80 และ 120

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตารางที่ 1 แสดง cdv สำหรับการศึกษา POS ที่เพิ่มขึ้น กับเวลาที่ใช้ และลดลงเมื่อน้ำมันโหระพาถูกเพิ่มเข้ามา cdv ที่จบการศึกษา ( 5 D , รอบ 20 H ของทอด - ing ) คือระหว่างวันจันทร์ที่ 11.3 มิลลิโมล / ลิตร ต่ำกว่าที่รายงานโดย saguy และอื่น ๆ ( 1996 ) สำหรับน้ำมันฝ้าย หลังจาก H ของทอด - ing ( 4.50 mmol / L ) และผู้โดย farhoosh Tavassoli และ kafrani ( 2011 ) สำหรับน้ำมันดอกทานตะวันโดยสารต้านอนุมูลอิสระหลังจาก 20 ชั่วโมงของทอด ( 45.5 mmol / L ) ดังนั้นระดับออกซิเดชันสำหรับโปเพิ่มกับโหระพา ถือได้ว่าเป็นระดับที่มีผลในเชิงบวกของน้ำมันหอมระเหย สามารถแสดง p-anisidine 2 ค่า ( p-av ) ของโปไม่มีสารต้านอนุมูลอิสระและปอด้วย 200 และ 500 ส่วนในล้านส่วนของน้ำมันโหระพา ก่อนและหลัง 1 , 3 และ 5 D ของทอดของ ฝรั่งเศส มันฝรั่งทอด เริ่มต้น p-av ของ 3 สดตัวอย่างต่ำ และมีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ ( P < 0.05 ) พบในหมู่พวกเขา อย่างไรก็ตาม การเพิ่มขึ้นอย่างฉับพลันใน 3 ตัวอย่างที่ตรวจพบหลังจากวันแรกของการทอดและเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องจนถึงวันที่ 5 ในตอนท้ายของกระบวนการ ทั้งสองตัวอย่างที่เติมน้ำมันโหระพา มี p-av คล้ายคลึงกับความแตกต่างระหว่างพวกเขา ( p & gt ; 0.05 ) บนมืออื่น ๆโดยไม่มี p-av โปสารต้านอนุมูลอิสระสูงสุดที่จุดสิ้นสุดของกระบวนการ และมันแตกต่างกัน ( p&lt ; 0.05 ) ในการเปรียบเทียบกับอื่น ๆ 2 ตัวอย่างเพิ่มด้วยโหระพา . ผลที่คล้ายกันได้รับรายงาน โดย ลี และ อื่นๆ ( 2002 ) เมื่อทดสอบที่ระดับความเข้มข้นของผงผักขมเป็นสารต้านอนุมูลอิสระธรรมชาติในน้ำมันถั่วเหลือง , p-anisidine รายงานค่าอยู่ระหว่าง 80 และ 120