The water quality in the rivers of

The water quality in the rivers of East Anglia fell to its lowest level in 10 years during 1988–90, due to a combination of drought conditions, a lack of investment in sewage treatment and agricultural pollution. The largest increase in nitrogen occurred during the drought years of 1980–1986, with more than 0.2 mg l
1 yr
1,coming mainly from land drains in agricultural areas and sewage effluent that was not sufficiently diluted due to low flows ([12,5,13], Environment Agency, pers.comm.). By 1995, river water quality across East Anglia had shown a general improvement of 37% over 1988–90 figures, but this was followed by another significant deterioration, attributed again to several years of
drought.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คุณภาพน้ำในแม่น้ำของอีสต์แองเกลียตกระดับต่ำสุดใน 10 ปีในช่วงปี 1988 – 90 เนื่องจากชุดของเงื่อนไขภัยแล้ง การขาดการลงทุนในการบำบัดน้ำเสียและมลพิษทางการเกษตร เพิ่มไนโตรเจนที่ใหญ่ที่สุดเกิดขึ้นในช่วงปีแล้งของ 1980-1986 มีมากกว่า 0.2 mg l 1 ปี 1ส่วนใหญ่จากดินท่อระบายน้ำในพื้นที่เกษตรกรรมและน้ำทิ้งน้ำเสียที่มีไม่เพียงพอทำให้เนื่องจากขั้นตอนต่ำ ([12,5,13], สำนักงานสิ่งแวดล้อม pers.comm.) โดย 1995 คุณภาพน้ำแม่น้ำข้ามอีสต์แองเกลียได้แสดงการปรับปรุงทั่วไป 37% มากกว่าตัวเลข 1988 – 90 แต่นี้ถูกตาม ด้วยอีกสำคัญเสื่อมสภาพ บันทึกอีกหลายปี
ภัยแล้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คุณภาพน้ำในแม่น้ำ of East Anglia ลดลงถึงระดับต่ำสุดในรอบ 10 ปีในช่วง 1988-1990 เนื่องจากการรวมกันของสภาพแห้งแล้งขาดการลงทุนในการบำบัดน้ำเสียและมลพิษทางการเกษตร เพิ่มขึ้นมากที่สุดในไนโตรเจนเกิดขึ้นในช่วงฤดูแล้งปี 1980-1986 มีมากกว่า 0.2 มิลลิกรัมต่อลิตร? 1 ปี 1 ส่วนใหญ่มาจากท่อระบายน้ำที่ดินในพื้นที่ทางการเกษตรและน้ำทิ้งน้ำเสียที่ไม่ได้ลดลงพอสมควรเนื่องจากกระแสต่ำ ([12 , 5,13] สำนักสิ่งแวดล้อม, pers.comm). โดยปี 1995 ที่มีคุณภาพน้ำในแม่น้ำทั่ว East Anglia ได้แสดงให้เห็นการปรับปรุงโดยทั่วไป 37% กว่าตัวเลข 1988-90 แต่นี้ตามมาด้วยอีกการเสื่อมสภาพที่สำคัญมาอีกครั้งเพื่อหลายปีของ
ภัยแล้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณภาพน้ำในแม่น้ำอีสต์แองเกลียลดลงถึงระดับต่ำสุดใน 10 ปี ในระหว่างปี พ.ศ. 2531 – 90 , เนื่องจากการรวมกันของความแห้งแล้ง การขาดการลงทุนในการบำบัดน้ำเสีย และมลพิษทางการเกษตร เพิ่มขึ้นที่ใหญ่ที่สุดในไนโตรเจนที่เกิดขึ้นในช่วงภัยแล้งปี 1980 – 1986 กว่า 0.2 มิลลิกรัมต่อลิตร
1 ปี
1ส่วนใหญ่มาจากที่ดินในพื้นที่เกษตร และการระบายน้ำทิ้งที่ไม่เพียงพอ ทั้งนี้ เนื่องจากการไหลต่ำ ( [ 12,5,13 ] , สิ่งแวดล้อมหน่วยงาน ข่าวสาร การสื่อสาร ) โดย 1995 น้ำคุณภาพในอีสต์แองเกลียได้แสดงการปรับปรุงทั่วไป 37 % มากกว่า 1988 – 90 รูปภาพ แต่นี้ตามด้วยการชะที่สําคัญอื่นประกอบอีกหลายปี
แล้ง