The main problems associated with a

The main problems associated with arid and semi-arid regions are salinization and desertification. Soil
salinization is a major form of land degradation in agricultural areas, where information on the extent
and magnitude of soil salinity is needed for better planning and implementation of effective soil
reclamation programs. Statistics about the extent of world salt-affected areas vary according to authors;
however, general estimates are close to 1 billion hectares, which represent about 7% of the earth’s
continental extent. In addition to these naturally salt-affected areas, about 77 million hectares (mha)
have been salinized as a consequence of human activities (secondary salinization), with 58% in
irrigated areas. On average, 20% of the world’s irrigated lands are affected by salts, but this figure
increases to more than 30% in countries such as Egypt, Iran and Argentina (Ghassemi et al., 1995). To
keep track of changes in salinity and anticipate further degradation, mapping and monitoring is
essential for proper and timely decisions to be made to adjust the management practices or to undertake
proper reclamation and rehabilitation measures. Mapping and monitoring of salinity means first
identifying the areas where salts concentrate and secondly, detecting the temporal and spatial changes
in this occurrence. Both largely depend on the peculiar way of salts distribution at the soil surface and
within the soil mantle, and on the capability of the remote sensing tools to identify salts (Zinck, 2001).
For monitoring and eventual control of salinity problems, remote sensing techniques are very
useful, especially for the study of soils in arid and semi-arid environments due to sparse vegetation
cover. Satellite data have been used for detection and mapping of saline soils using different techniques
such as principal component analysis (Marchanda, 1981), a combination of spectral classification and
physiographic maps (Tricatsoula, 1988), and spectral correlation and classification (Abdel-Hamid and
Shrestha, 1992). Remotely sensed data and geoinformatics caused a revolution in research related to
agriculture, land, water, marine and geomorphology. It helps the researchers to facilitate the
investigations, assessments and may lead to more understanding of sustainable development. Remote
Sensing and GIS techniques can be an excellent tool for mapping saline and waterlogged soils (De
Dapper et al., 1997). Ghabour and Daels (1993) concluded that detection of soil degradation by
conventional means of soil surveying requires a great deal of time, but remote sensing data and
techniques offer the possibility for mapping and monitoring these processes more efficiently and
economically. Wiegand et al. (1994) carried out a procedure to assess the extent and severity of soil
salinity in fields in terms of economic impact on crop production and effectiveness of reclamation
efforts. Their results illustrate practical ways to combine image analysis capability, spectral
observations, and ground truth to map and quantify the severity of soil salinity and its effects on crops.
The objective of the present study is to develop a model that integrates remote sensing data
with GIS techniques to assess, characterize and map the state and behavior of soil salinity. The coastal
area of Abu Dhabi Emirate, where the issue of salinity is a major concern, has been used as a pilot
study area.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัญหาหลักที่เกี่ยวข้องกับภูมิภาคที่แห้งแล้ง และกึ่งแห้งแล้งมี salinization และ desertification ดินsalinization เป็นรูปแบบสำคัญของที่ดินเสื่อมสภาพในพื้นที่เกษตร ซึ่งข้อมูลในขอบเขตและขนาดของความเค็มของดินเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการวางแผนดีกว่าและการใช้งานของดินที่มีประสิทธิภาพโปรแกรมที่ถม สถิติเกี่ยวกับขอบเขตของพื้นที่โลกกระทบจากเกลือที่แตกต่างกันตามผู้เขียนอย่างไรก็ตาม โดยประมาณอยู่ใกล้ 1 พันล้านเฮคเตอร์ ซึ่งแสดงถึงประมาณ 7% ของโลกคอนติเนนตัลในกรณี นอกจากนี้พื้นที่กระทบจากเกลือธรรมชาติ ประมาณ 77 ล้านเฮคเตอร์ (mha)salinized เป็นผลมาจากกิจกรรมของมนุษย์ (รอง salinization), 58% ในพื้นที่ชลประทาน เฉลี่ย 20% ของที่ดินชลประทานของโลกได้รับผลกระทบ โดยเกลือ แต่รูปนี้เพิ่มเป็นกว่า 30% ในประเทศเช่นอียิปต์ อิหร่าน และอาร์เจนตินา (Ghassemi et al. 1995) ถึงติดตามการเปลี่ยนแปลงในความเค็ม และคาดว่าจะเพิ่มเติมการลด การแมป และการตรวจสอบคือจำเป็นสำหรับการตัดสินใจที่เหมาะสม และทันเวลาที่จะทำ การปรับวิธีบริหารจัดการ หรือ การดำเนินการมาตรการบุกเบิกและการฟื้นฟูสมรรถภาพที่เหมาะสม การแมป และการตรวจสอบความเค็มหมายถึงครั้งแรกระบุพื้นที่ที่เข้มข้นของเกลือ และประการที่สอง ตรวจจับการเปลี่ยนแปลงของกาลเวลา และอวกาศในเหตุการณ์นี้ ทั้งสองส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับวิธีที่แปลกของการกระจายเกลือที่ผิวดิน และภาย ในเสื้อคลุมดิน และความสามารถของระยะไกลตรวจจับเครื่องมือระบุเกลือ (Zinck, 2001)ควบคุมตรวจสอบ และสุดเค็มปัญหา เทคนิค sensing ระยะไกลอยู่มากมีประโยชน์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับการศึกษาในสภาพแวดล้อมแห้งแล้ง และกึ่งแห้งแล้งเนื่องจากพืชห่างครอบคลุม มีการใช้ข้อมูลดาวเทียมสำหรับการตรวจสอบและการทำแผนที่ของดินเค็มโดยใช้เทคนิคที่แตกต่างกันเช่นการวิเคราะห์ส่วนประกอบหลัก (Marchanda, 1981), การรวมกันของสเปกตรัมการจัดประเภท และแผนที่ physiographic (Tricatsoula, 1988), และสเปกตรัมความสัมพันธ์ และการจัดประเภท (Abdel ฮามิด และShrestha, 1992) ข้อมูลจากระยะไกลรู้สึกและ geoinformatics เกิดการปฏิวัติในการวิจัยที่เกี่ยวข้องกับการเกษตร ที่ดิน น้ำ ทะเล และธรณีสัณฐานวิทยา มันช่วยให้นักวิจัยเพื่ออำนวยความสะดวกตรวจสอบ ประเมินผล และอาจทำให้เข้าใจอย่างยั่งยืน ระยะไกลSensing และ GIS เทคนิคสามารถเป็นเครื่องมือดีสำหรับการทำแผนที่ดินเค็ม และสถานะ (DeDapper et al. 1997) Ghabour และ Daels (1993) ได้ข้อสรุปที่ตรวจจับดินสลายโดยวิธีทั่วไปของการสำรวจดินต้องเวลา แต่ข้อมูลตรวจวัดระยะไกล และเทคนิคการนำเสนอความเป็นไปได้สำหรับการแมป และกระบวนการตรวจสอบเหล่านี้ได้อย่างมีประสิทธิภาพ และเศรษฐกิจ ดำเนินการขั้นตอนในการประเมินขอบเขตและความรุนแรงของดิน Wiegand et al. (1994)ความเค็มในเขตข้อมูลในแง่ของผลกระทบทางเศรษฐกิจในการผลิตพืชและประสิทธิภาพของการบุกเบิกความพยายาม ผลแสดงให้เห็นถึงวิธีรวมความสามารถวิเคราะห์ภาพ สเปกตรัมสังเกต และพื้นดินจริงให้แผนที่ และกำหนดปริมาณความรุนแรงของความเค็มของดินและผลกระทบกับพืชวัตถุประสงค์ของการศึกษาคือการ พัฒนาแบบจำลองที่รวมข้อมูลตรวจวัดระยะไกลด้วยเทคนิค GIS ประเมิน ลักษณะ และแผนผังสถานะและพฤติกรรมของความเค็มของดิน ชายฝั่งทะเลมีการใช้พื้นที่ของอาบูดาบีเอ็มมิเรต ปัญหาความเค็มกังวลสำคัญ เป็นนักบินศึกษาพื้นที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปัญหาหลักที่เกี่ยวข้องกับภูมิภาคที่แห้งแล้งและกึ่งแห้งแล้งเป็นทะเลทรายกลุ่มดาวยีราฟ และ . ดินกลุ่มดาวยีราฟเป็นรูปแบบหลักของความเสื่อมโทรมของที่ดินในพื้นที่เกษตรกรรม ซึ่งข้อมูลในขอบเขตและขนาดของความเค็มของดินเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการวางแผนที่ดีและการดำเนินงานที่มีประสิทธิภาพของดินโปรแกรมฟื้นฟู สถิติเกี่ยวกับขอบเขตของโลกเกลือพื้นที่ได้รับผลกระทบแตกต่างกันไปตามผู้เขียน ;อย่างไรก็ตาม ประมาณการทั่วไปใกล้ 1 ล้านเฮกตาร์ ซึ่งเป็นตัวแทนเกี่ยวกับร้อยละ 7 ของโลกแบบมีขอบเขต นอกจากนี้ธรรมชาติเกลือพื้นที่ได้รับผลกระทบประมาณ 77 ล้านเฮกตาร์ ( MHA )ได้รับ salinized เป็นผลมาจากกิจกรรมของมนุษย์ ( มัธยมกลุ่มดาวยีราฟ ) 58 เปอร์เซ็นต์เขตชลประทาน โดยเฉลี่ย 20% ของโลกที่ไม่มีที่ดินจะได้รับผลกระทบโดยเกลือ แต่รูปนี้เพิ่มขึ้นกว่า 30 % ในประเทศ เช่น อียิปต์ อิหร่าน และ อาร์เจนตินา ( กา ซมี et al . , 1995 ) เพื่อติดตามการเปลี่ยนแปลงความเค็มและคาดว่าจะมีการย่อยสลายต่อไป การทำแผนที่และการตรวจสอบคือที่จำเป็นเหมาะสมและทันเวลาเพื่อการตัดสินใจที่จะปรับวิธีการบริหารจัดการ หรือ รับปากที่เหมาะสม และมาตรการฟื้นฟู แผนที่และการตรวจสอบความเค็มหมายถึงครั้งแรกการระบุพื้นที่ที่เกลือเข้มข้น และประการที่สอง การเปลี่ยนแปลงเวลาและอวกาศในเหตุการณ์นี้ ทั้งส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับวิธีที่แปลกประหลาดของเกลือที่ผิวดิน และกระจายภายในปกคลุมดิน และบนพื้นฐานของการรับรู้จากระยะไกลเครื่องมือระบุเกลือ ( zinck , 2001 )สำหรับการตรวจสอบและการควบคุมในที่สุดปัญหาความเค็ม ระยะไกลมากที่เป็นประโยชน์โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับการศึกษาดินแห้งแล้งและกึ่งแห้งแล้งสภาพแวดล้อมเนื่องจากพืชหร็อมแหร็มปก ข้อมูลดาวเทียมได้ถูกใช้สำหรับการตรวจสอบและการทำแผนที่ดินเค็มโดยใช้เทคนิคต่าง ๆเช่นการวิเคราะห์องค์ประกอบหลัก ( marchanda , 1981 ) , การรวมกันของการจำแนกสเปกตรัมและแผนที่ physiographic ( tricatsoula , 1988 ) และสหสัมพันธ์ของสเปกตรัมและการจำแนก ( เดล มิด และshrestha , 1992 ) ข้อมูลจากดาวเทียมและภูมิสารสนเทศให้เกิดการปฏิวัติในงานวิจัยที่เกี่ยวข้องกับเกษตร , ที่ดิน , น้ำ , ทะเลและทาง . มันช่วยให้นักวิจัยเพื่อความสะดวกการตรวจสอบ , การประเมินและอาจนำไปสู่ความเข้าใจที่มากขึ้นของการพัฒนาอย่างยั่งยืน ระยะไกลข้อมูลและเทคนิค GIS สามารถเป็นเครื่องมือที่ดีเยี่ยมสำหรับการทำแผนที่ดินเค็ม มีน้ำและดิน ( เดอแดปเปอร์ et al . , 1997 ) และ ghabour daels ( 1993 ) สรุปได้ว่า การตรวจสอบของความเสื่อมโทรมของดิน โดยหมายถึงปกติของการสำรวจดิน ต้องจัดการที่ดีของเวลา แต่ข้อมูลระยะไกลและเทคนิคมีความเป็นไปได้สำหรับการทำแผนที่และการตรวจสอบเหล่านี้และกระบวนการได้อย่างมีประสิทธิภาพคอรัปชั่น วีเกิ่นด์ et al . ( 1994 ) ดำเนินการกระบวนการประเมินขอบเขตและความรุนแรงของดินความเค็มในเขตข้อมูล ในแง่ของผลกระทบต่อการผลิตและประสิทธิภาพการผลิตของการเวนคืนความพยายาม ผลของพวกเขาแสดงให้เห็นถึงวิธีปฏิบัติรวม ความสามารถในการวิเคราะห์ภาพสเปกตรัมการสังเกต และพื้นดินความจริงแผนที่วัดความรุนแรงของความเค็มของดินและผลกระทบที่มีต่อพืชวัตถุประสงค์ของการศึกษาคือ เพื่อพัฒนารูปแบบการบูรณาการข้อมูลจากการรับรู้ระยะไกลด้วยระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ เทคนิคเพื่อประเมินลักษณะและแผนที่รัฐและพฤติกรรมของความเค็มของดิน ที่ชายฝั่งที่ตั้งของ อาบูดาบี เอมิเรต ซึ่งปัญหาความเค็มของน้ำเป็นปัญหาหลัก ได้ถูกใช้เป็นนักบินพื้นที่ศึกษา