Charlie Bucket, the central charact

Charlie Bucket, the central character in the book, is not really a character at all. Aside from being a well-behaved boy from a poor family, Charlie has no distinguishing qualities and no distinct personality. He is, as his name suggests, an empty container, a shell waiting to be filled. It is the reader who fills in the outline by becoming Charlie. By providing a character who stands for the reader, Dahl propels us into the story in a very direct way.

The other children are more symbols than characters. Augustus Gloop, an obese boy, symbolizes gluttony; Veruca Salt, a spoiled rich girl, embodies selfishness; Violet Beauregarde, a gumchewing chatterbox, exemplifies mindlessness; and Mike Teavee, a television addict, represents idleness. These children have no characteristics other than the behavior flaws that they represent. When they are punished for their sins, the reader can take a...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชาร์ลี Bucket ตัวละครสำคัญในหนังสือเล่มนี้ไม่ได้จริงๆตัวละครที่ทุกคน นอกเหนือจากการเป็นเด็กมีความประพฤติดีจากครอบครัวที่ยากจนชาร์ลีไม่เคยมีใครที่มีคุณภาพแตกต่างและไม่มีบุคลิกภาพที่แตกต่าง เขาจะเป็นชื่อของเขาแสดงให้เห็นภาชนะที่ว่างเปล่าเปลือกรอที่จะเต็มไปด้วย มันเป็นเรื่องที่ผู้อ่านที่เติมในร่างกลายเป็นชาร์ลี โดยการให้ตัวละครที่ย่อมาจากผู้อ่านดาห์ลผลักดันเราไปสู่เรื่องราวในทางตรงมาก. เด็กอื่น ๆ ที่มีสัญลักษณ์มากกว่าตัวอักษร ออกัสตั Gloop, เด็กอ้วนเป็นสัญลักษณ์ของความตะกละ; เวรูก้าเกลือ, สาวใจแตกที่อุดมไปด้วย, ส่งเสริมความเห็นแก่ตัว; ไวโอเล็ตโบรีการ์ดเป็นคนช่างพูด gumchewing, โรมรัน mindlessness; และไมค์ Teavee ติดยาเสพติดโทรทัศน์แสดงให้เห็นถึงความเกียจคร้าน เด็กเหล่านี้มีลักษณะที่ไม่มีข้อบกพร่องอื่น ๆ ที่ไม่ใช่ลักษณะการทำงานที่พวกเขาเป็นตัวแทน เมื่อพวกเขาจะต้องถูกลงโทษสำหรับความผิดของพวกเขาให้ผู้อ่านสามารถใช้ ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชาร์ลี บัคเก็ต ตัวละครหลักในหนังสือ ไม่ใช่ตัวละครที่ทั้งหมด นอกเหนือจากการเป็นคนดี เด็กจากครอบครัวที่ยากจน ชาร์ลี ไม่มีลักษณะคุณภาพและไม่แตกต่างกัน บุคลิกภาพ เขาคือเป็นชื่อแนะนำ , ภาชนะว่างเปล่า เปลือกรอถูกเติมเต็ม เป็นเครื่องอ่านที่เติมในร่างโดยเป็นชาร์ลีโดยให้ตัวอักษรที่ยืนสำหรับผู้อ่าน ดาห์ล propels เราเป็นข่าวในทางที่ดีโดยตรง

เด็กอื่นเป็นสัญลักษณ์มากกว่าตัวอักษร ออกัสตัส กลูป มีเด็กอ้วนเป็นสัญลักษณ์ของตะกละ ; เวรูก้า เกลือ ผู้หญิง รวย เอาแต่ใจ ( ความเห็นแก่ตัว ; ไวโอเล็ต โบรีการ์ด , gumchewing คนช่างพูดเป็นตัวอย่างความไม่มีเหตุผล และไมค์ ทีวี , ติด , โทรทัศน์แสดงถึงความเกียจคร้านเด็กเหล่านี้ไม่มีลักษณะอื่นนอกจากพฤติกรรมหนิที่พวกเขาเป็นตัวแทน เมื่อพวกเขาจะถูกลงโทษสำหรับบาปของพวกเขา ผู้อ่านสามารถเอา . . . . . . . .