Using word cards or word lists to d

Using word cards or word lists to deliberately learn lexical items is a common practice among L2 learners. At their
simplest, these intentional vocabulary learning techniques differ in the medium that lexical forms and meanings
are presented, either on a set of double-sided cards or a sheet of paper. In practice, learning vocabulary with word
lists has a relatively long history, and it was especially popular at the time when the Grammar Translation method
dominated language teaching. Numerous vocabulary researchers have stressed the value of list learning. For
instance, Yamamoto (2014) investigated how Japanese EFL university students used word lists in their out-of-class
vocabulary learning processes, and to what extent explicit list learning led to gains in vocabulary. The students
reported adopting and combining various learning strategies along with their self-study of the vocabulary list,
among which memorization and repetition were the most important ones. The students would look at, write down,
and/or read aloud the words repeatedly to reinforce their rote learning of the vocabulary items. Furthermore, the
students’ learning outcomes were satisfactory, as they were found to increase both their receptive and productive
vocabulary size. These results demonstrate that word lists are useful in helping learners to focus on form and
meaning simultaneously for repeated retrieval.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใช้บัตรคำหรือรายการคำตั้งใจเรียนรู้เกี่ยวกับคำศัพท์รายการเป็นหลักปฏิบัติกันในหมู่ผู้เรียน L2 ที่ของพวกเขาง่ายที่สุด เทคนิคเหล่านี้เรียนรู้คำศัพท์มิแตกต่างเกี่ยวกับคำศัพท์ที่สื่อความหมายและรูปแบบมีแสดง ทั้งสองไพ่หรือกระดาษ ในทางปฏิบัติ เรียนรู้คำศัพท์กับคำรายการมีประวัติค่อนข้างยาวนาน และมันเป็นที่นิยมโดยเฉพาะอย่างยิ่งเวลาเมื่อแปลไวยากรณ์การสอนภาษาที่ครอบงำ นักวิจัยคำศัพท์จำนวนมากได้เน้นค่าเรียนรู้รายการ สำหรับอินสแตนซ์ ยามาโมโตะ (2014) สอบสวนว่า EFL ภาษาญี่ปุ่นมหาวิทยาลัยนักเรียนใช้คำแสดงของพวกเขาออกของชั้นเรียนกระบวนการ เรียนรู้คำศัพท์และ การเรียนรู้รายการชัดเจนขอบเขตใดนำกำไรในคำศัพท์ นักเรียนรายงานการใช้ และรวมกลยุทธ์การเรียนรู้ต่าง ๆ กับตัวหลักของรายการคำศัพท์ระหว่างที่ท่องจำและทำซ้ำได้สำคัญ นักเรียนจะดู จดบันทึกหรืออ่านออกเสียงคำซ้ำ ๆ ในการเสริมการเรียนรู้อาจรายการคำศัพท์ นอกจากนี้ การผลลัพธ์การเรียนรู้ของนักเรียนน่าพอใจ ตามที่พวกเขาพบการเพิ่มขึ้นของครอบครัว และมีประสิทธิผลขนาดของคำศัพท์ ผลเหล่านี้แสดงให้เห็นถึงคำว่ารายการที่มีประโยชน์ในการช่วยผู้เรียนให้ความสำคัญกับแบบฟอร์ม และหมายถึงพร้อมสำหรับการเรียกซ้ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การใช้บัตรคำหรือรายการคำจงใจที่จะได้เรียนรู้คำศัพท์เป็นหลักปฏิบัติทั่วไปของผู้เรียน L2 ที่พวกเขาง่ายเหล่านี้เทคนิคการเรียนรู้คำศัพท์เจตนาแตกต่างกันในสื่อที่รูปแบบคำศัพท์และความหมายที่นำเสนอทั้งในชุดของบัตรสองด้านหรือแผ่นกระดาษ ในทางปฏิบัติเรียนรู้คำศัพท์ที่มีคำว่ารายการที่มีประวัติค่อนข้างยาวและมันก็เป็นที่นิยมโดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงเวลาที่วิธีการแปลไวยากรณ์ครอบงำเรียนการสอนภาษา นักวิจัยคำศัพท์จำนวนมากได้เน้นคุณค่าของการเรียนรู้รายการ สำหรับตัวอย่างเช่นยามาโมโต (2014) การตรวจสอบวิธีการที่ญี่ปุ่นนักศึกษามหาวิทยาลัย EFL ใช้คำในรายการออกจากชั้นเรียนของตนกระบวนการเรียนรู้คำศัพท์และการเรียนรู้กับสิ่งที่รายการอย่างชัดเจนขอบเขตนำไปสู่การกำไรในคำศัพท์ นักเรียนรายงานการนำและการรวมกลยุทธ์การเรียนรู้ต่าง ๆ พร้อมกับการเรียนรู้ด้วยตนเองของพวกเขาจากรายการคำศัพท์, หมู่ที่ท่องจำและการทำซ้ำเป็นคนที่สำคัญที่สุด นักเรียนจะมองไปที่เขียนลงและ / หรือการอ่านออกเสียงคำซ้ำ ๆ เพื่อเสริมสร้างการเรียนรู้ของพวกเขาท่องจำของรายการคำศัพท์ นอกจากนี้นักเรียนผลการเรียนรู้ที่น่าพอใจเช่นที่พวกเขาพบว่าเพิ่มขึ้นทั้งเปิดกว้างและมีประสิทธิภาพขนาดคำศัพท์ แสดงให้เห็นถึงผลลัพธ์เหล่านี้รายการคำที่มีประโยชน์ในการช่วยให้ผู้เรียนที่จะมุ่งเน้นไปที่รูปแบบและความหมายพร้อมกันสำหรับการเรียกใช้ซ้ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การใช้บัตรคำ หรือรายการคำที่จะตั้งใจเรียนรู้คำศัพท์คือการปฏิบัติทั่วไปของผู้เรียน 2 . ที่ง่ายของพวกเขาเหล่านี้จงใจ
, ศัพท์เทคนิคการเรียนรู้ที่แตกต่างกันในสื่อที่รูปแบบคำศัพท์และความหมาย
เสนอทั้งชุดของบัตรสองด้าน หรือแผ่นกระดาษ ในการฝึกเรียนรู้คำศัพท์กับรายการคำ
มีประวัติค่อนข้างยาวและมันก็เป็นที่นิยมโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเวลาเมื่อการแปลไวยากรณ์วิธีการ
ครอบงำ สอนภาษา นักวิจัยได้เน้นคำศัพท์มากมายที่เห็นคุณค่าของการเรียนรู้รายการ สำหรับ
อินสแตนซ์ ยามาโมโตะ ( 2014 ) ตรวจสอบว่านักศึกษาเรียนมหาวิทยาลัยที่ญี่ปุ่นใช้รายการคำในตนออกจากห้องเรียน
คำศัพท์การเรียนรู้กระบวนการและสิ่งที่ขอบเขตที่ชัดเจน ทำให้กำไรในรายการการเรียนรู้คำศัพท์ รายงานการใช้และรวมนักเรียน
กลยุทธ์การเรียนรู้ต่างๆ พร้อมด้วยตนเองของพวกเขาของรายการคำศัพท์
ระหว่างที่ความจำและซ้ำเป็นคนที่สำคัญที่สุด นักเรียนจะมอง เขียนลง
และ / หรืออ่านออกเสียงคำที่ซ้ำ ๆเพื่อเสริมสร้างการเรียนรู้แบบท่องจำของรายการคำศัพท์ นอกจากนี้
นักเรียนผลการเรียนน่าพอใจ ขณะที่พวกเขาถูกพบเพื่อเพิ่มทั้งจำนวนและประสิทธิผล
ขนาดศัพท์ ผลลัพธ์เหล่านี้แสดงให้เห็นว่ารายการคำที่มีประโยชน์ในการช่วยให้ผู้เรียนเน้นรูปแบบและ
ความหมายพร้อมกันสำหรับซ้ำ คำค้น