auto immunehepatitis, some porphyri

auto immune
hepatitis, some porphyrias, and Wilson’s disease. The distribution of these
risk factors among patients with hepatocellular carcinoma is highly variable, depending
on geographic region and race or ethnic group.5 Most of these risk factors lead to
the formation and progression of cirrhosis, which is present in 80 to 90% of patients
with hepatocellular carcinoma. The 5-year cumulative risk for the development of
hepatocellular carcinoma in patients with cirrhosis ranges between 5% and 30%, depending
on the cause (with the highest risk among those infected with HCV), region
or ethnic group (17% in the United States and 30% in Japan), and stage of cirrhosis
(with the highest risk among patients with decompensated disease).6
Worldwide, chronic HBV infection accounts for approximately 50% of all cases
of hepatocellular carcinoma and virtually all childhood cases. In endemic areas in
Asia and Africa, where HBV infection is transmitted from mother to newborn, up
to 90% of infected persons have a chronic course, with frequent integration of HBV
into host DNA. Although HBV can cause hepatocellular carcinoma in the absence
of cirrhosis, the majority (70 to 80%) of patients with HBV-related hepatocellular
carcinoma have cirrhosis. The risk of hepatocellular carcinoma among persons with
chronic HBV infection (those who are positive for the hepatitis B surface antigen
[HBsAg]) is further increased if they are male or elderly, have been infected for a
long time, have a family history of hepatocellular carcinoma, have been exposed to
the mycotoxin aflatoxin, have used alcohol or tobacco, are coinfected with HCV or
hepatitis delta virus, have high levels of HBV hepatocellular replication (as indicated include hereditary hemochromatosis, alpha1-antitrypsin deficiency, autoimmune
hepatitis, some porphyrias, and Wilson’s disease. The distribution of these
risk factors among patients with hepatocellular carcinoma is highly variable, depending
on geographic region and race or ethnic group.5 Most of these risk factors lead to
the formation and progression of cirrhosis, which is present in 80 to 90% of patients
with hepatocellular carcinoma. The 5-year cumulative risk for the development of
hepatocellular carcinoma in patients with cirrhosis ranges between 5% and 30%, depending
on the cause (with the highest risk among those infected with HCV), region
or ethnic group (17% in the United States and 30% in Japan), and stage of cirrhosis
(with the highest risk among patients with decompensated disease).6
Worldwide, chronic HBV infection accounts for approximately 50% of all cases
of hepatocellular carcinoma and virtually all childhood cases. In endemic areas in
Asia and Africa, where HBV infection is transmitted from mother to newborn, up
to 90% of infected persons have a chronic course, with frequent integration of HBV
into host DNA. Although HBV can cause hepatocellular carcinoma in the absence
of cirrhosis, the majority (70 to 80%) of patients with HBV-related hepatocellular
carcinoma have cirrhosis. The risk of hepatocellular carcinoma among persons with
chronic HBV infection (those who are positive for the hepatitis B surface antigen
[HBsAg]) is further increased if they are male or elderly, have been infected for a
long time, have a family history of hepatocellular carcinoma, have been exposed to
the mycotoxin aflatoxin, have used alcohol or tobacco, are coinfected with HCV or
hepatitis delta virus, have high levels of HBV hepatocellular replication (as indicated

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภูมิคุ้มกันอัตโนมัติตับอักเสบ porphyrias บาง และโรค Wilson การกระจายของปัจจัยเสี่ยงในผู้ป่วยที่มีตับจะผันแปรสูง ขึ้นอยู่กับภูมิภาคทางภูมิศาสตร์และเชื้อชาติหรือชาติพันธุ์ group.5 ส่วนใหญ่ปัจจัยเสี่ยงเหล่านี้นำไปสู่กำเนิดและความก้าวหน้าของตับแข็ง ซึ่งอยู่ใน 80-90% ของผู้ป่วยกับตับ เสี่ยงต่อการสะสม 5 ปีสำหรับการพัฒนามะเร็งเซลล์ตับในผู้ป่วยที่มีตับแข็งช่วงระหว่าง 5% และ 30% ขึ้นอยู่กับในสาเหตุ (มีสูงความเสี่ยงระหว่างผู้ติดเชื้อสายของ), ภูมิภาคหรือกลุ่มชาติพันธุ์ (17% ในสหรัฐอเมริกาและ 30% ในญี่ปุ่น), และขั้นตอนของตับแข็ง(มีความเสี่ยงสูงในผู้ป่วยที่มีโรค decompensated) .6ทั่วโลก โรคติดเชื้อด้วยขั้นบัญชีประมาณ 50% ของกรณีทั้งหมดตับและเด็กแทบทุกกรณี ในพื้นที่ยุงในเอเชียและแอฟริกา ติดเชื้อด้วยขั้นจะส่งจากมารดาไปทารก ค่า90% ของผู้ติดเชื้อมีคอร์สเรื้อรัง มีบ่อยรวมด้วยขั้นเป็นโฮสต์ที่ดีเอ็นเอ แม้ด้วยขั้นอาจทำให้เกิดมะเร็งเซลล์ตับในการขาดงานของส่วนใหญ่ (70-80%) ของผู้ป่วยที่มีเกี่ยวข้องด้วยขั้น hepatocellular ตับแข็งcarcinoma ได้ตับแข็ง ความเสี่ยงของมะเร็งเซลล์ตับในคนติดเชื้อด้วยขั้นเรื้อรัง (ผู้ที่มีค่าบวกสำหรับการตรวจหาพื้นผิวของตับอักเสบบี[HBsAg]) ต่อไปจะเพิ่มถ้าเป็นเพศชาย หรือผู้สูงอายุ มีการติดเชื้อสำหรับการlong time, have a family history of hepatocellular carcinoma, have been exposed tothe mycotoxin aflatoxin, have used alcohol or tobacco, are coinfected with HCV orhepatitis delta virus, have high levels of HBV hepatocellular replication (as indicated include hereditary hemochromatosis, alpha1-antitrypsin deficiency, autoimmunehepatitis, some porphyrias, and Wilson’s disease. The distribution of theserisk factors among patients with hepatocellular carcinoma is highly variable, dependingon geographic region and race or ethnic group.5 Most of these risk factors lead tothe formation and progression of cirrhosis, which is present in 80 to 90% of patientswith hepatocellular carcinoma. The 5-year cumulative risk for the development ofhepatocellular carcinoma in patients with cirrhosis ranges between 5% and 30%, dependingon the cause (with the highest risk among those infected with HCV), regionor ethnic group (17% in the United States and 30% in Japan), and stage of cirrhosis(with the highest risk among patients with decompensated disease).6Worldwide, chronic HBV infection accounts for approximately 50% of all casesof hepatocellular carcinoma and virtually all childhood cases. In endemic areas inAsia and Africa, where HBV infection is transmitted from mother to newborn, upto 90% of infected persons have a chronic course, with frequent integration of HBVinto host DNA. Although HBV can cause hepatocellular carcinoma in the absenceof cirrhosis, the majority (70 to 80%) of patients with HBV-related hepatocellularcarcinoma have cirrhosis. The risk of hepatocellular carcinoma among persons withchronic HBV infection (those who are positive for the hepatitis B surface antigen[HBsAg]) is further increased if they are male or elderly, have been infected for along time, have a family history of hepatocellular carcinoma, have been exposed tothe mycotoxin aflatoxin, have used alcohol or tobacco, are coinfected with HCV orhepatitis delta virus, have high levels of HBV hepatocellular replication (as indicated

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อัตโนมัติภูมิคุ้มกันโรคไวรัสตับอักเสบ porphyrias บางและโรควิลสัน การกระจายตัวของเหล่านี้ปัจจัยเสี่ยงของผู้ป่วยมะเร็งตับเป็นตัวแปรขึ้นอยู่กับพื้นที่ทางภูมิศาสตร์และเชื้อชาติหรือชาติพันธุ์group.5 ส่วนใหญ่ของปัจจัยเสี่ยงเหล่านี้นำไปสู่การพัฒนาและความก้าวหน้าของโรคตับแข็งที่มีอยู่ใน80-90% ของผู้ป่วยมะเร็งตับ ความเสี่ยงที่สะสม 5 ปีสำหรับการพัฒนาของมะเร็งตับในผู้ป่วยที่มีช่วงตับแข็งระหว่างวันที่5% และ 30% ขึ้นอยู่กับสาเหตุ(ที่มีความเสี่ยงสูงที่สุดในบรรดาผู้ที่ติดเชื้อไวรัสตับอักเสบซี) ภูมิภาคหรือกลุ่มชาติพันธุ์(17% ในประเทศ สหรัฐอเมริกาและ 30% ในประเทศญี่ปุ่น) และขั้นตอนของโรคตับแข็ง(ที่มีความเสี่ยงสูงที่สุดในบรรดาผู้ป่วยที่มีโรค decompensated) 0.6 ทั่วโลกติดเชื้อไวรัสตับอักเสบบีบัญชีเรื้อรังประมาณ 50% ของทุกกรณีของมะเร็งตับและแทบทุกกรณีในวัยเด็ก ในพื้นที่ถิ่นในเอเชียและแอฟริกาที่ติดเชื้อไวรัสตับอักเสบบีจะถูกส่งจากแม่ไปสู่ทารกแรกเกิดขึ้นถึง90% ของผู้ติดเชื้อมีแน่นอนเรื้อรังที่มีการรวมบ่อยของไวรัสตับอักเสบบีเป็นDNA โฮสต์ แม้ว่าไวรัสตับอักเสบบีสามารถก่อให้เกิดมะเร็งตับในกรณีที่ไม่มีของโรคตับแข็งส่วน (70-80%) ของผู้ป่วยที่มีตับไวรัสตับอักเสบบีที่เกี่ยวข้องกับมะเร็งมีโรคตับแข็ง ความเสี่ยงของมะเร็งตับในหมู่ผู้ที่มีการติดเชื้อไวรัสตับอักเสบบีเรื้อรัง (คนที่เป็นบวกสำหรับผิวแอนติเจนไวรัสตับอักเสบบี [HBsAg]) จะเพิ่มขึ้นอีกหากพวกเขาเป็นชายหรือผู้สูงอายุที่ได้รับเชื้อเป็นเวลานานมีประวัติครอบครัวเป็นตับมะเร็งได้รับการสัมผัสกับอะฟลาท็อกซินสารพิษจากเชื้อราได้ใช้แอลกอฮอล์หรือยาสูบเป็น coinfected กับไวรัสตับอักเสบซีหรือไวรัสตับอักเสบเดลต้ามีระดับสูงของไวรัสตับอักเสบบีจำลองแบบตับ(ตามที่ระบุไว้รวมถึง hemochromatosis กรรมพันธุ์ขาด alpha1-antitrypsin ภูมิไวรัสตับอักเสบ, porphyrias บาง และโรควิลสัน. การกระจายของเหล่านี้ปัจจัยเสี่ยงของผู้ป่วยมะเร็งตับเป็นตัวแปรขึ้นอยู่กับพื้นที่ทางภูมิศาสตร์และเชื้อชาติหรือชาติพันธุ์group.5 ส่วนใหญ่ของปัจจัยเสี่ยงเหล่านี้นำไปสู่การก่อตัวและความก้าวหน้าของโรคตับแข็งที่มีอยู่ใน80 90% ของผู้ป่วยมะเร็งตับ. ความเสี่ยงที่สะสม 5 ปีสำหรับการพัฒนาของมะเร็งตับในผู้ป่วยที่มีช่วงตับแข็งระหว่างวันที่5% และ 30% ขึ้นอยู่กับสาเหตุ(ที่มีความเสี่ยงสูงที่สุดในบรรดาผู้ที่ติดเชื้อไวรัสตับอักเสบซี) ภูมิภาคหรือกลุ่มชาติพันธุ์ (17% ในประเทศสหรัฐอเมริกาและ 30% ในประเทศญี่ปุ่น) และขั้นตอนของโรคตับแข็ง(ที่มีความเสี่ยงสูงที่สุดในบรรดาผู้ป่วยที่มีโรค decompensated) 0.6 ทั่วโลกติดเชื้อไวรัสตับอักเสบบีบัญชีเรื้อรังประมาณ 50% ของทุกกรณีของมะเร็งตับและแทบทุกกรณีในวัยเด็ก ในพื้นที่ถิ่นในเอเชียและแอฟริกาที่ติดเชื้อไวรัสตับอักเสบบีจะถูกส่งจากแม่ไปสู่ทารกแรกเกิดขึ้นถึง90% ของผู้ติดเชื้อมีแน่นอนเรื้อรังที่มีการรวมบ่อยของไวรัสตับอักเสบบีเป็นDNA โฮสต์ แม้ว่าไวรัสตับอักเสบบีสามารถก่อให้เกิดมะเร็งตับในกรณีที่ไม่มีของโรคตับแข็งส่วน (70-80%) ของผู้ป่วยที่มีตับไวรัสตับอักเสบบีที่เกี่ยวข้องกับมะเร็งมีโรคตับแข็ง ความเสี่ยงของมะเร็งตับในหมู่ผู้ที่มีการติดเชื้อไวรัสตับอักเสบบีเรื้อรัง (คนที่เป็นบวกสำหรับผิวแอนติเจนไวรัสตับอักเสบบี [HBsAg]) จะเพิ่มขึ้นอีกหากพวกเขาเป็นชายหรือผู้สูงอายุที่ได้รับเชื้อเป็นเวลานานมีประวัติครอบครัวเป็นตับมะเร็งได้รับการสัมผัสกับสารพิษจากเชื้อราอะฟลาท็อกซินได้ใช้แอลกอฮอล์หรือยาสูบเป็น coinfected กับไวรัสตับอักเสบซีหรือไวรัสตับอักเสบเดลต้ามีระดับสูงของการจำลองแบบไวรัสตับอักเสบบีตับ(ตามที่ระบุไว้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภูมิคุ้มกันอัตโนมัติบาง porphyrias
ตับอักเสบและโรคของวิลสัน การกระจายของปัจจัยเสี่ยงเหล่านี้
ในผู้ป่วยมะเร็งตับมีตัวแปรมาก ขึ้นอยู่กับ
ในภูมิภาคและการแข่งขัน หรือกลุ่มชาติ 5 ปัจจัยเสี่ยงเหล่านี้ส่วนใหญ่ทำให้เกิด
ก่อตัวและความก้าวหน้าของโรคตับแข็ง ซึ่งมีอยู่ใน 80 ถึง 90% ของผู้ป่วย
ด้วยมะเร็งตับ .5 ) ความเสี่ยงสำหรับการพัฒนา
มะเร็งตับในผู้ป่วยด้วยโรคตับแข็ง ช่วงระหว่าง 5 % และ 30 % ขึ้นอยู่กับ
สาเหตุ ( มีความเสี่ยงสูงที่สุดในหมู่ผู้ที่ติดเชื้อ HCV ) เขต
หรือกลุ่มชาติพันธุ์ ( 17 ) ในสหรัฐอเมริกา และ 30% ในญี่ปุ่น ) และระยะของโรคตับแข็ง
( ที่มีความเสี่ยงของผู้ป่วยด้วยโรคที่ไม่สามารถชดเชยได้ ) 6
ทั่วโลกการติดเชื้อเรื้อรังเพียงอย่างเดียวบัญชีสำหรับประมาณ 50% ของผู้ป่วย
ของมะเร็งตับและเกือบทั้งหมดในคดี ในพื้นที่ที่ระบาดในแอฟริกาและเอเชีย
ที่โรคไวรัสตับอักเสบบี ติดต่อ จากมารดาสู่ทารก ขึ้น
90 % ของผู้ติดเชื้อมีหลักสูตรแบบบูรณาการการศึกษากับบ่อย
เป็นดีเอ็นเอโฮสต์ แต่เพียงอย่างเดียวสามารถทำให้เกิดมะเร็งตับในกรณีที่
ตับแข็ง ส่วนใหญ่ ร้อยละ 70 ถึง 80 % ) ของผู้ป่วยมะเร็งตับมะเร็งที่เกี่ยวข้องกับการศึกษา
มีตับแข็ง ความเสี่ยงของมะเร็งตับของคน
โรคไวรัสตับอักเสบบีเรื้อรัง ( ผู้ที่เป็นบวก สำหรับไวรัสตับอักเสบบีผิวแอนติเจน HBsAg
[ ] ) จะสูงขึ้นหากพวกเขาเป็นเพศ ชาย หรือ ผู้สูงอายุ มีการติดเชื้อสำหรับ
นาน , มีประวัติครอบครัวของมะเร็งตับได้รับการสัมผัสกับสารพิษจากเชื้อราอะฟลาท็อกซิน
ได้ใช้แอลกอฮอล์หรือยาสูบ เป็นจากเชื้อไวรัสหรือ
คือ ไวรัสตับอักเสบ มีระดับการศึกษาแบบกลุ่ม ( ตามที่ระบุ รวมถึงพันธุกรรมฮีโมโครมาโทซิส alpha1 ติทริปซิน , ขาดภูมิต้านทาน
ไวรัสตับอักเสบบาง porphyrias และโรคของวิลสัน การกระจายของเหล่านี้
ปัจจัยเสี่ยงของผู้ป่วยมะเร็งตับมีตัวแปรมาก ขึ้นอยู่กับ
ในภูมิภาคและการแข่งขัน หรือกลุ่มชาติ 5 ปัจจัยเสี่ยงเหล่านี้ส่วนใหญ่ทำให้เกิด
ก่อตัวและความก้าวหน้าของโรคตับแข็ง ซึ่งมีอยู่ใน 80 ถึง 90% ของผู้ป่วย
ด้วยมะเร็งตับ . 5 ) ความเสี่ยงสำหรับการพัฒนา
มะเร็งตับในผู้ป่วยตับแข็ง ช่วงระหว่าง 5 % และ 30 % ขึ้นอยู่กับ
สาเหตุ ( มีความเสี่ยงสูงที่สุดในหมู่ผู้ที่ติดเชื้อ HCV ) เขต
หรือกลุ่มชาติพันธุ์ ( 17 ) ในสหรัฐอเมริกา และ 30% ในญี่ปุ่น ) และระยะของโรคตับแข็ง
( ที่มีความเสี่ยงของผู้ป่วยที่ไม่สามารถชดเชยได้โรค ) 6
ทั่วโลกติดเชื้อเรื้อรังเพียงอย่างเดียวบัญชีสำหรับประมาณ 50% ของผู้ป่วย
ของมะเร็งตับและเกือบทั้งหมดในคดี ในพื้นที่ที่ระบาดในแอฟริกาและเอเชีย
ที่โรคไวรัสตับอักเสบบี ติดต่อ จากมารดาสู่ทารก ขึ้น
90 % ของผู้ติดเชื้อมีหลักสูตรแบบบูรณาการการศึกษากับบ่อย
เป็นดีเอ็นเอโฮสต์ แต่เพียงอย่างเดียวสามารถทำให้เกิดมะเร็งตับในกรณีที่
ภาวะตับแข็งส่วนใหญ่ ( 70 ถึง 80% ของผู้ป่วยมะเร็งตับที่เกี่ยวข้อง ) HBV
มะเร็งมีตับแข็ง ความเสี่ยงของมะเร็งตับของคน
โรคไวรัสตับอักเสบบีเรื้อรัง ( ผู้ที่เป็นบวก สำหรับไวรัสตับอักเสบบีผิวแอนติเจน HBsAg
[ ] ) จะสูงขึ้นหากพวกเขาเป็นเพศ ชาย หรือ ผู้สูงอายุ มีการติดเชื้อสำหรับ
นาน , มีประวัติครอบครัวของมะเร็งตับได้รับการสัมผัสกับสารพิษจากเชื้อราอะฟลาท็อกซิน
ได้ใช้แอลกอฮอล์หรือยาสูบ เป็นจากเชื้อไวรัสหรือ
คือ ไวรัสตับอักเสบ มีระดับสูงของการตรวจพบมะเร็งตับ ( ตามที่ระบุ