She looked up and called outside: “

She looked up and called outside: “Nong’er, call Sanlang here.” (1)

Sanlang = third son, same naming convention as Wulang and Qilang of the Wang house, except this is Sanlang of the Chen house.

“Aye.”

While Chen Rong was in bewilderment, a young man’s raspy voice soon called in: “Mother, have you asked for me?”

Lady Ruan was delighted to hear his voice. “Sanlang, come in,” she lovingly called to him.

A young man about 18 or 19 stepped in.

He involuntarily paused at the unexpected sight of Chen Rong.

However, he withdrew his gaze quickly enough to bow to Lady Ruan and respectfully greeted her.

“Sit down, my son.”

“Aye.”

After he took his seat, the young man turned his attention to Chen Rong and asked, “Mother, she’s…?”

“Her? She’s Ah Rong.”

“Pardon?”

Surprised, the young man curiously stared at Chen Rong and exclaimed, “The Ah Rong who played ‘The Phoenix’s Love Song’?”

Lady Ruan patted his hand in admonishment: “Don’t say that about your meimei.”

“Ah Rong,” she smilingly said, “this is your third cousin. Treat him like your elder brother from now on as Ah Wei does.”

“Aye.”

Chen Rong stood up, curtsied to the man and said, “How do you do, third brother?”

Chen Sanlang got up at her words and also bowed in return. “Let’s not stand on ceremony, Ah Rong.”

Gratified, Lady Ruan smiled and warmly said, “Ah Rong, your third brother is also a very accomplished man. You should spend more time with him in the future. As for those with careless manners and speech, it’s best to limit your interaction with them.” She could see that Chen Rong was a little slow. Her words had been said very bluntly.

She had put it so bluntly, but Chen Rong still didn’t understand.

The younger girl looked up in puzzlement and asked her aunt, “Careless manners and speech? Who do you mean, aunt?”

In Chen Rong’s memory, except for herself, she honestly didn’t know anyone who would deserve this evaluation.

Lady Ruan stared at her confused look while impatience flashed in her eyes.

Sitting beside her, Chen Sanlang had finally discovered that Chen Rong’s looks were rather attractive. He kept staring at her.

In this awkward atmosphere, the young woman stood up and sweetly smiled. “All right, all right. Ah Rong, your aunt is feeling tired. I’ll see you out.”

Chen Rong almost heaved in relief. She quickly got up and answered, “Aye.”

The woman sashayed out in front of Chen Rong.

When they got to the steps, she leaned into Chen Rong and whispered, “Ah Rong, we’ve always loathed those other people in the estate. Hmph, even if they are legitimate daughters, how can their learning and beauty compare to yours?”

Realization suddenly dawned on Chen Rong. So Lady Ruan had meant Chen Qian and Chen Qi. Nay, Chen Wei was also close to her. Lady Ruan’s words were probably meant for her too.

Once she saw that Chen Rong had finally caught on, the young woman’s stiff smile lifted from her face. She glanced toward the room and again said to Chen Rong, “Wang Qilang has asked you out for a lake excursion tomorrow, hasn’t he?”

Chen Rong nodded in surprise.

The woman’s smile stiffened again seeing that Chen Rong still didn’t manage to follow. She whispered helplessly: “Let your third brother take you to the lake excursion tomorrow.”

Realization dawned on Chen Rong once more.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เธอมองขึ้น และเรียกว่าภายนอก: "Nong'er โทร Sanlang ที่นี่" (1)Sanlang =ลูกชายสาม ตั้งชื่อเดียวกันเป็น Wulang และ Qilang ของบ้านวัง ยกเว้นนี้เป็น Sanlang ของบ้านเฉิน"เอ"ในขณะที่เฉินร่องในความสับสน เสียงปารานาของชายหนุ่มเร็วเรียกว่าใน: "แม่ คุณถามฉัน"เรือนผู้หญิงมีความยินดีที่จะได้ยินเสียงของเขา " Sanlang มา, " เธอเรียกเขาด้วยความรักหนุ่ม 18 หรือ 19 ก้าวในเขาปรับหยุดชั่วคราวที่ไม่คาดคิดของร่องเฉินอย่างไรก็ตาม เขาสายตาของเขาถอนตัวออกได้เร็วพอจะน้อมไปเรือนผู้หญิง และกราบรับการต้อนรับเธอ"นั่งลง ลูกชายของฉัน""เอ"หลังจากที่เขาเอาที่นั่งของเขา หนุ่มมากร่องเฉิน และ ถาม "แม่ เธอคือ..."ของเธอ เธอคืออา ร็อง""ประทานโทษ"ประหลาดใจ ชายหนุ่มซอกแซกจ้องไปที่ร่องเฉิน และ exclaimed, "Ah ร่องที่เล่น 'เพลงรักของ Phoenix'"โรคกลัวผู้หญิงเรือนใน admonishment: "อย่าบอกว่า ที่เกี่ยวกับ meimei ของคุณ""อา ร็อง, " เธอครั้งกล่าวว่า เป็นลูกพี่ลูกน้องของคุณสาม เหมือนเขาของคุณพี่วันนี้บนเป็นอา เว่ยไม่""เอ"รองเฉินยืนขึ้น curtsied ไปคน และกล่าว ว่า "วิธีทำ สามพี่"เฉิน Sanlang ได้ค่าที่คำของเธอ และยัง โค้งคำนับกลับ "มายืนบนพิธี อา รอง"ละเล่นพื้นบ้าน เรือนผู้หญิงยิ้ม และอย่างอบอุ่น กล่าว "ร่อง Ah พี่ชายของคุณสามยังเป็นคนที่ประสบความสำเร็จมาก คุณควรใช้เวลากับเขาในอนาคต สำหรับผู้ที่มีมารยาทไม่ระมัดระวังและการพูด มันเป็นที่ดีที่สุดเพื่อจำกัดการโต้ตอบกับพวกเขา" เธอเห็นว่าเฉินร้องช้าเล็กน้อย คำที่เธอได้รับการกล่าวว่า โผงผางมากเธอทำมันดังโผงผาง แต่ร่องเฉินยังคงไม่เข้าใจน้องสาวหาพบ puzzlement และถามป้าของเธอ "ประมาทมารยาทและคำพูด ที่คุณหมายถึง อะไร ป้า"ในหน่วยความจำรองเฉิน ยกเว้นตัวเอง ตรงไปตรงมาว่าทุกคนที่จะได้รับการประเมินนี้เรือนผู้หญิงจ้องไปที่เธอดูสับสนในขณะที่ขาดความอดทนประกายในดวงตาของเธอนั่งข้างเธอ เฉิน Sanlang ได้ในที่สุดค้นพบว่า เฉินรองดูได้ค่อนข้างน่าสนใจ เขายังคงจ้องเธอในบรรยากาศความอึดอัดใจ หญิงสาวลุกขึ้นยืน และยิ้มหวาน "หมด หมด อา ร็อง ป้าที่คุณมีความรู้สึกเบื่อ ผมจะเห็นคุณออก"เฉินร่องเกือบ heaved ในการบรรเทา เธอตื่น และ ตอบ "เอ"ผู้หญิง sashayed ออกหน้าร่องเฉินเมื่อพวกเขามีขั้นตอน เธอก็เอนลงในร่องเฉิน และ กระซิบ "ร่อง Ah เราได้เสมอ loathed คนอื่น ๆ ในอสังหาริมทรัพย์ Hmph แม้ว่าพวกเขามีลูกสาวที่ถูกต้องตามกฎหมาย วิธีการเรียนรู้และความสวยงามเปรียบเทียบกับของคุณ? "กระทั่งจู่ ๆ dawned กับเฉินรอง ดังนั้น เรือนผู้หญิงมีหมายถึง เฉินเชี่ยนและเฉินฉี เน เว่ยเฉินก็ยังใกล้เธอ ถูกผู้หญิงเรือนคำอาจหมายถึงเธอเกินไปเมื่อเธอเห็นว่า ร่องเฉินมีติดที่สุดใน รอยยิ้มของหญิงสาวแข็งยกมาจากใบหน้าของเธอ เธอ glanced ไปทางห้อง และอีก ว่า เฉินร่อง "วัง Qilang ได้ขอให้คุณออกสำหรับการท่องเที่ยวทะเลสาบวันพรุ่งนี้ ไม่เขา"เฉินร้องเลยต้องในความประหลาดใจรอยยิ้มของผู้หญิงแข็งทื่ออีกเห็นว่าเฉินร่องยังไม่ได้จัดการไปตาม เธอกระซิบซม: "ให้พี่ชายของคุณสามที่พาคุณไปเที่ยวทะเลพรุ่งนี้"สำนึก dawned กับเฉินร่องอีกครั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เธอเงยหน้าขึ้นและเรียกว่านอก: "Nong'er โทร Sanlang ที่นี่." (1) Sanlang = ลูกชายคนที่สาม, การตั้งชื่อเดียวกับ Wulang และ Qilang ของวังบ้านยกเว้นนี้เป็น Sanlang ของบ้านเฉิน. "Aye." ในขณะที่เฉินร่องอยู่ในความสับสนเสียงแหบพร่าของชายหนุ่มคนเร็ว ๆ นี้เรียกว่า: "แม่มีคุณถามฉัน" เลดี้เรือนมีความยินดีที่จะได้ยินเสียงของเขา "Sanlang มาใน" เธอด้วยความรักที่เรียกว่ากับเขา. ชายหนุ่มคนหนึ่งประมาณ 18 หรือ 19 ก้าวเข้ามา. เขาไม่ได้ตั้งใจหยุดชั่วคราวที่สายตาไม่คาดคิดของเฉินร่อง. แต่เขาถอนตัวออกจ้องมองเขาอย่างรวดเร็วเพียงพอเพื่อน้อมเลดี้เรือนและได้รับการต้อนรับด้วยความเคารพ เธอ. "นั่งลงลูกชายของฉัน." "ใช่." หลังจากที่เขาเอาที่นั่งของเขาชายหนุ่มหันมาสนใจเขาเฉินร่องและถามว่า "แม่เธอ ... ?" "เธอ? . เธอเป็นอาร่อง " " ให้อภัย " ประหลาดใจชายหนุ่มจ้องอยากรู้อยากเห็นที่เฉินร่องและอุทาน"? อารงค์ผู้เล่น 'ของฟินิกซ์ Love Song " เลดี้ Ruan ตบมือของเขาในการตักเตือน" อย่าบอกว่า เกี่ยวกับ Meimei ของคุณ. " " อาร่อง "เธออมยิ้มกล่าวว่า" นี้เป็นลูกพี่ลูกน้องที่สามของคุณ ปฏิบัติต่อเขาเหมือนพี่ชายของคุณจากนี้ไปเป็นอาเหว่ยไม่. " " ใช่. " เฉินร่องยืนขึ้น curtsied กับผู้ชายคนหนึ่งและกล่าวว่า" คุณจะทำอย่างไรพี่ชายที่สาม? " เฉิน Sanlang มีขึ้นที่คำพูดของเธอและยัง โค้งคำนับในทางกลับกัน "เราไม่ได้ยืนอยู่บนพิธีอาร่อง." ปลื้มเลดี้เรือนยิ้มอย่างอบอุ่นและกล่าวว่า "อาร่องพี่ชายที่สามของคุณยังเป็นคนที่ประสบความสำเร็จมาก คุณควรใช้เวลามากขึ้นกับเขาในอนาคต ในฐานะที่เป็นสำหรับผู้ที่มีมารยาทความประมาทและการพูดก็จะดีที่สุดที่จะ จำกัด การโต้ตอบกับพวกเขา. "เธอจะได้เห็นว่าเฉินร่องเป็นเพียงเล็กน้อยช้า คำพูดของเธอได้รับการกล่าวมากโผงผาง. เธอได้ใส่มันเพื่อโผงผาง แต่เฉินร่องยังคงไม่เข้าใจ. หญิงสาวที่อายุน้อยกว่าเงยหน้าขึ้นมองในความงุนงงและถามป้าของเธอ "มารยาทประมาทและการพูด? ใครที่คุณหมายถึงป้า? " ในความทรงจำเฉินร่องยกเว้นสำหรับตัวเองเธอตรงไปตรงมาไม่ทราบว่าใครก็ตามที่สมควรได้รับการประเมินผลนี้. เลดี้ Ruan จ้องที่ดูสับสนเธอในขณะที่ความอดทนประกายในดวงตาของเธอ. นั่งอยู่ข้างเธอเฉิน Sanlang ได้ค้นพบในที่สุดว่ารูปลักษณ์ของเฉินร่องค่อนข้างน่าสนใจ เขายังคงจ้องมองที่เธอ. ในบรรยากาศที่น่าอึดอัดใจนี้หญิงสาวลุกขึ้นยืนและยิ้มหวาน "ทั้งหมดขวาขวาทั้งหมด อาร่องป้าของคุณจะรู้สึกเหนื่อย ฉันจะเห็นคุณออก. " เฉินร่องเกือบยกในการบรรเทา เธอก็รีบลุกขึ้นและตอบว่า "ใช่." ผู้หญิง sashayed ออกในหน้าของเฉินร่อง. เมื่อพวกเขาไปถึงขั้นตอนที่เธอโน้มตัวเข้าหาเฉินร่องและกระซิบ "อาร่องเราได้เสมอเกลียดคนอื่นผู้ที่อยู่ใน ที่ดิน ฮึ่มแม้ว่าพวกเขาจะมีลูกสาวถูกต้องตามกฎหมายวิธีที่สามารถเรียนรู้และความงามของพวกเขาเปรียบเทียบกับของคุณ? " สำนึกกึก dawned กับเฉินร่อง ดังนั้นเลดี้เรือนมีความหมายเฉินเควนและเฉินฉี แต่ว่าเฉินเหว่ยก็ยังอยู่ใกล้กับเธอ คำเลดี้ Ruan น่าจะมีความหมายสำหรับเธอมากเกินไป. ทันทีที่เธอเห็นว่าเฉินร่องได้ติดที่สุดในรอยยิ้มแข็งของหญิงสาวยกมาจากใบหน้าของเธอ เธอเหลือบมองไปทางห้องและอีกครั้งที่จะกล่าวว่าเฉินรงค์ "วัง Qilang ได้ขอให้คุณออกไปเที่ยวทะเลสาบในวันพรุ่งนี้ยังไม่ได้เขา?" เฉินร่องพยักหน้าด้วยความประหลาดใจ. รอยยิ้มของผู้หญิงตัวแข็งทื่ออีกครั้งเมื่อเห็นว่าเฉินร่องยังคงไม่ได้ การจัดการที่จะปฏิบัติตาม เธอกระซิบอย่างช่วยไม่ได้ "ให้พี่ชายที่สามของคุณพาคุณไปเที่ยวทะเลสาบวันพรุ่งนี้." สำนึก dawned กับเฉินร่องอีกครั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เธอเงยหน้าขึ้น เรียกว่านอก " nong"er เรียก sanlang ที่นี่ " ( 1 )ลูกชายคนที่สาม sanlang = เดียวกัน ประชุมการตั้งชื่อและเป็นอู่ าง qilang ของบ้านวัง นอกจากนี้ sanlang ของบ้านเฉิน" ใช่ " .ในขณะที่เฉินหยงอยู่ด้วยความงุนงง เสียงเคลื่อนไหวของชายหนุ่มแล้วเรียก " แม่ถามฉัน "เลดี้เรื ดีใจมากที่ได้ยินเสียงเขา " sanlang เข้ามา " เธอด้วยความรัก เรียกเขาชายหนุ่มประมาณ 18 หรือ 19 เข้าไปเขารัวหยุดพักที่สายตาคาดไม่ถึงของเฉิน ร่องอย่างไรก็ตาม เขาถอนสายตาของเขาได้อย่างรวดเร็วพอที่จะคำนับเลดี้ รวนและสุภาพทักทายเธอ" นั่งลง ลูกชายของฉัน " ." ใช่ " .หลังจากที่เขาเอาที่นั่งของเขา ชายหนุ่มหันมาสนใจเฉินหยงและถามว่า " แม่ แม่ . . . . . . . . ? "" เธอ นางอาหยง "" อะไรนะครับ ? "ประหลาดใจ ชายหนุ่มแปลกจ้องเฉินและร้องอุทานว่า " อาหยงที่เล่น " วิหคเพลิงเพลงรัก " "เลดี้ รวนตบมือของเขาในการตักเตือน : " อย่าพูดเรื่อง meimei ของคุณ”" อ่า ร้อง " เธออมยิ้มกล่าวว่า " นี่เป็นญาติ 3 ทำเหมือนเค้าเป็นพี่ชายของคุณตอนนี้เป็นอาเว่ย ไม่ ." ใช่ " .เฉินหยงก็ลุกขึ้นยืน ดูแต๋วๆนะเพื่อคนและพูดว่า " สวัสดีครับ พี่ 3 "เฉิน sanlang ตื่นที่เธอพูดและโค้งกลับ " งั้นไม่เกรงใจอาหยง "เป็นปลื้ม เลดี้ เรือนยิ้มอย่างอบอุ่นและพูดว่า " อาหยง พี่สามก็ประสบความสำเร็จมากเพื่อน คุณควรใช้เวลากับเขาในอนาคต เป็นผู้ที่มีมารยาท ประมาท และ การพูด มันจะดีที่สุดที่จะ จำกัด การปฏิสัมพันธ์ของคุณกับพวกเขา เธอเห็นเฉินร่องได้ค่อนข้างช้า คำที่เธอเคยพูดโผงผางมาก .เธอใส่มันตรงๆแบบนี้ แต่เฉินหยงยังไม่เข้าใจน้องหญิงมองไปในความสับสนและถามป้าของเธอ " มารยาทประมาทและการพูด ? คุณหมายถึงใครคะ ? "ในหน่วยความจำของเฉินหยง ยกเว้นตัวเอง เธอจริงๆ ไม่รู้ว่าใครจะได้รับการประเมินนี้เลดี้เรื จ้องมองดูสับสนของเธอในขณะที่ความอดทนประกายในดวงตาของเธอนั่งข้างๆหล่อน เฉิน sanlang สุดท้าย ก็ค้นพบว่า เฉิงหรงดูมีเสน่ห์มากกว่า เขาจ้องมองเธอในบรรยากาศที่น่าอึดอัดนี้ หญิงสาวลุกขึ้นยืนพริ้มยิ้ม " เอาล่ะ เอาล่ะ อาหยง คุณน้าจะรู้สึกเหนื่อย ผมจะเจอคุณข้างนอก "เฉินหยงเกือบทั้งตัวในที่โล่ง เธอรีบลุกขึ้นและตอบว่า " ใช่ "ผู้หญิงก้เดินออกมาด้านหน้าของเฉิน ร่องเมื่อพวกเขามาถึงขั้นตอน เธอโน้มตัวลงและกระซิบ " อาเฉิน ร่อง , ร่อง , เราเคยรังเกียจคนอื่นในบ้าน อืม ถ้าพวกเขามีบุตรสาวที่ถูกต้องตามกฎหมาย แล้วการเรียนรู้และความงามเปรียบเทียบกับของคุณ ? "การรับรู้ก็ dawned Chen ร่อง ดังนั้น เลดี้ รวนได้ หมายถึง เฉินเฉียน และ เฉินฉี นายเฉินเหว่ยยังสนิทสนมกับเธอ เลดี้ เรือนคำอาจจะหมายถึงตัวเธอด้วยเมื่อเธอเห็นว่าเฉินหยงได้จับได้ในที่สุด ยิ้มแข็งของหญิงสาวยกจากใบหน้าของเธอ เธอเหลือบไปทางห้องและอีกว่า เฉินหยง " วัง qilang ได้ขอให้คุณไปทะเลสาบเที่ยวพรุ่งนี้ใช่มั้ย ? "เฉินหรงพยักหน้าด้วยความประหลาดใจรอยยิ้มของผู้หญิงที่แข็งตึงอีกครั้ง เห็นว่าเฉินหยงยังไม่ได้จัดการตาม เธอกระซิบอย่างช่วยไม่ได้ " ให้น้องสามของคุณพาคุณไปเที่ยวที่ทะเลสาบในวันพรุ่งนี้ .สำนึก dawned เฉินหยงอีกครั้ง