1The collective memory of a nation

1The collective memory of a nation is represented in part by the memorials it chooses to erect. Public memory is enshrined in memorials from the newly opened Holocaust memorial in Berlin to the Vietnam Veterans Memorial in Washington DC. Whatever a nation chooses to memorialize in physical monument, or perhaps more significantly, what not to memorialize, is an indicator of the collective memory.

2.Collective memory is also sustained through a continuous production of representational forms. In our media age - and maybe particularly during the last decade of increasing digitization - this generates a flow of, and production of, second hand memories (see e.g. James E Young). Particular narratives and images are reproduced and reframed, yet also questioned and contested through new images and so forth. Collective memory today differs much from the collective memories of an oral culture, where no printing technique or transportation contributed to the production of imagined communities (see the work of Benedict Anderson in Imagined Communities) where we come to share a sense of heritage and commonality with many human beings we have never met - as in the manner a citizen may feel a sort of 'kinship' with people of his nation, region or city.

3.The concept of collective memory, initially developed by Halbwachs, has been explored and expanded from various angles - a few of these are introduced below.

4.James E. Young has introduced the notion of 'collected memory' (opposed to collective memory), marking memory's inherently fragmented, collected and individual character, while Jan Assmann develops the notion of 'communicative memory', a variety of collective memory based on everyday communication. This form of memory is similar to the exchanges in an oral culture or the memories collected (and made collective) through oral history. As another subform of collective memories Assmann mentions forms detached from the everyday, it can be particular materialized and fixed points as, e.g. texts and monuments.

5.The theory of collective memory was also discussed by ex-Hiroshima resident and atomic bomb survivor, Kiyoshi Tanimoto in his tour of the United States as an attempt to rally support and funding for the reconstruction of his Memorial Methodist Church in Hiroshima. He theorized that the use of the atomic bomb had forever been added to the world's collective memory and would serve in the future as a warning against such devices. See John Hersey's Hiroshima novel.

6.The idea was also discussed more recently in The Celestine Prophecy and subsequent novels written by James Redfield as a continuing process leading to the eventual transcendence of this plane of existence. The idea that a futuristic development of the collective unconscious and collective memories of society allowing for a medium with which one can transcend ones existence is an idea expressed in certain variations of new age religions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หน่วยความจำรวม 1The ชาติแสดงบางส่วน ด้วย memorials จะเลือกประกอบ หน่วยความจำที่สาธารณะประดิษฐานใน memorials จากอนุสรณ์ Holocaust เปิดใหม่ในเบอร์ลินไปอนุสรณ์สถานทหารผ่านศึกเวียดนามในวอชิงตันดีซี หากประเทศเลือกที่จะ memorialize ในสมรภูมิจริง หรืออาจจะมากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ อะไรไม่ memorialize เป็นตัวบ่งชี้หน่วยความจำรวม2.หน่วยความจำรวมจะยังยั่งยืนผ่านการผลิตอย่างต่อเนื่องของฟอร์ม representational ในยุคของเราสื่อ - และบางทีโดยเฉพาะในช่วงทศวรรษสุดท้ายของ digitization เพิ่ม - นี้สร้างกระแส และผลิตทรง มือสอง (ดูเช่น James อีหนุ่ม) Narratives เฉพาะภาพทำซ้ำ และ reframed แต่ยังไต่สวน และจีนแสผ่านภาพใหม่และต่อ ๆ หน่วยความจำรวมวันนี้แตกต่างมากจากความทรงจำรวมของวัฒนธรรมปาก ไม่มีเทคนิคการพิมพ์หรือการขนส่งส่วนการผลิตของชุมชนเรื่องสมมติ (ดูการทำงานของเบเนดิกต์แอนเดอร์สันในชุมชนจินตนาการ) เรามาร่วมความรู้สึกของมรดกและ commonality กับมนุษย์มากมายที่เราได้เคยพบ - ในลักษณะ พลเมืองอย่างการเรียงลำดับของ 'ร่วม' กับคนของประเทศเขา ภูมิภาคหรือเมือง3.แนวคิดของหน่วยความจำรวม การเริ่มต้นพัฒนา โดย Halbwachs การสำรวจ และขยายจากมุมต่าง ๆ - น้อยเหล่านี้มีการแนะนำด้านล่าง4. James E. ยังได้นำแนวคิดของ 'รวบรวมหน่วยความจำ' (เทียบกับหน่วยความจำรวม), เครื่องหมายของหน่วยความจำตั้งอยู่อย่างกระจัดกระจาย รวบรวม และแต่ละอักขระ ในขณะที่ Jan Assmann พัฒนาแนวคิดของ 'สื่อสารหน่วยความจำ' หลากหลายรวมหน่วยความจำที่ใช้ในการสื่อสารในชีวิตประจำวัน หน่วยความจำแบบนี้จะคล้ายกับการแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมปากหรือรวบรวมความทรงจำ (และกลุ่มทำ) ผ่านปาก เป็นฟอร์มย่อยอื่นรวมทรง Assmann กล่าวถึงฟอร์มหลังจากทุกวัน ก็ได้เฉพาะ materialized และคงจุดเป็น เช่นข้อความและอนุสาวรีย์5.ทฤษฎีความจำรวมถูกยังกล่าว โดยอาศัยอดีตฮิโรชิม่าและระเบิดอะตอมเซอร์ไวเวอร์ Kiyoshi Tanimoto ในทัวร์ของสหรัฐเป็นความพยายามในการชุมนุมสนับสนุนและเงินทุนสำหรับการฟื้นฟูของคริสโต้อนุสรณ์สถานของเขาในฮิโรชิมา เขา theorized ว่า การใช้ระเบิดปรมาณูได้เพิ่มหน่วยความจำรวมของโลกตลอด และจะให้บริการในอนาคตเป็นการเตือนกับอุปกรณ์ดังกล่าว ดูนิยาย Hersey จอห์นฮิโรชิมา6.ความคิดถูกยังกล่าวเมื่อเร็ว ๆ นี้เดอะเซเลสทีนที่พยากรณ์และนวนิยายที่เขียน โดย James Redfield เป็นกระบวนการต่อเนื่องที่นำไปสู่การปรองดองที่เก็บของนี้ระนาบของการดำรงอยู่ต่อมา ความคิดที่ว่า การพัฒนาอนาคตของอสัญกลุ่มและรวมความทรงจำของสังคมที่ช่วยให้การสื่อด้วยการสามารถ transcend คนดำรงอยู่คือ ความคิดที่แสดงในรูปแบบบางอย่างของศาสนายุคใหม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1The หน่วยความจำร่วมของประเทศเป็นตัวแทนในส่วนของอนุสาวรีย์ก็เลือกที่จะตั้งตรง หน่วยความจำของประชาชนเป็นที่ประดิษฐานอนุสาวรีย์ในความทรงจำจากการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ที่เพิ่งเปิดใหม่ในกรุงเบอร์ลินไปยังอนุสาวรีย์ทหารผ่านศึกเวียดนามในวอชิงตัน ดี.ซี. สิ่งที่ประเทศเลือกที่จะเป็นอนุสรณ์ในอนุสาวรีย์ทางกายภาพหรือบางทีอาจจะมากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญสิ่งที่ไม่เป็นอนุสรณ์เป็นตัวบ่งชี้ของหน่วยความจำร่วม. 2.Collective ยังหน่วยความจำที่ยั่งยืนผ่านการผลิตอย่างต่อเนื่องในรูปแบบดำเนินการ ในยุคสื่อของเรา - และอาจจะโดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงทศวรรษที่ผ่านมาของแปลงที่เพิ่มขึ้น - นี้จะสร้างการไหลเวียนของและการผลิตของความทรงจำมือสอง (ดูเช่นเจมส์ E หนุ่ม) โดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่องเล่าและภาพที่จะทำซ้ำและนิยาม แต่ยังถามและผ่านการประกวดภาพใหม่และอื่น ๆ หน่วยความจำร่วมในวันนี้มีความแตกต่างมากจากความทรงจำร่วมกันของวัฒนธรรมในช่องปากที่ไม่มีเทคนิคการพิมพ์หรือการขนส่งส่วนร่วมในการผลิตของชุมชนคิด (ดูการทำงานของเบเนดิกต์แอนเดอในชุมชน Imagined) โดยที่เรามาแบ่งปันความรู้สึกของมรดกทางวัฒนธรรมและคนธรรมดาสามัญที่มี มนุษย์จำนวนมากที่เราไม่เคยพบ -. เป็นในลักษณะที่เป็นพลเมืองอาจจะรู้สึกว่าการจัดเรียงของเครือญาติกับคนในประเทศของเขาภูมิภาคหรือเมืองแนวคิด3. หน่วยความจำร่วมกันพัฒนาขึ้นโดย Halbwachs ได้รับการสำรวจและขยาย จากมุมต่าง ๆ - ไม่กี่เหล่านี้ได้ถูกนำเสนอด้านล่าง. 4.James อีหนุ่มได้นำความคิดของหน่วยความจำที่เก็บรวบรวมส์ (เมื่อเทียบกับหน่วยความจำร่วม), หน่วยความจำการทำเครื่องหมายของการแยกส่วนโดยเนื้อแท้เก็บรวบรวมและตัวบุคคลในขณะที่แจน Assmann พัฒนาความคิด ของหน่วยความจำการสื่อสาร, ความหลากหลายของหน่วยความจำร่วมบนพื้นฐานของการสื่อสารในชีวิตประจำวัน รูปแบบของหน่วยความจำนี้จะคล้ายกับการแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมในช่องปากหรือความทรงจำที่เก็บรวบรวม (และทำร่วมกัน) ผ่านทางประวัติศาสตร์ในช่องปาก ในฐานะที่เป็นฟอร์มย่อยของความทรงจำร่วมกันอีก Assmann กล่าวถึงรูปแบบออกจากชีวิตประจำวันก็สามารถเป็นรูปธรรมและโดยเฉพาะอย่างยิ่งจุดคงเป็นเช่นข้อความและอนุเสาวรีย์. 5. ทฤษฎีของหน่วยความจำร่วมที่ถูกกล่าวถึงโดยมีถิ่นที่อยู่อดีตฮิโรชิมาและรอดชีวิตระเบิดปรมาณูคิโยชิ Tanimoto ในทัวร์ของสหรัฐอเมริกาเป็นความพยายามที่จะมาชุมนุมสนับสนุนและการระดมทุนสำหรับการฟื้นฟูบูรณะโบสถ์ของเขาอนุสรณ์ระเบียบในฮิโรชิ มหาเศรษฐีที่เขาใช้ระเบิดปรมาณูที่ได้รับตลอดไปเพิ่มให้กับหน่วยความจำร่วมของโลกและจะให้บริการในอนาคตเป็นคำเตือนต่ออุปกรณ์ดังกล่าว ดูนวนิยายฮิโรชิมาของจอห์น Hersey. ความคิด 6. นอกจากนี้ยังได้กล่าวถึงเมื่อเร็ว ๆ นี้ในคำทำนายไทน์และนวนิยายที่ตามมาเขียนโดยเจมส์เรดฟิลด์เป็นกระบวนการต่อเนื่องที่นำไปสู่การมีชัยในที่สุดของเครื่องบินของการดำรงอยู่นี้ ความคิดที่ว่าการพัฒนาอนาคตของความทรงจำที่ไม่ได้สติและส่วนรวมร่วมกันของสังคมที่ช่วยให้การขนาดกลางที่มีที่หนึ่งที่สามารถก้าวข้ามการดำรงอยู่ของคนที่เป็นความคิดที่แสดงออกในบางรูปแบบของศาสนายุคใหม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 รวมหน่วยความจำของประเทศจะถูกแสดงในส่วนของอนุสรณ์สถานก็เลือกตรง หน่วยความจำสาธารณะประดิษฐานอยู่ในอนุสรณ์สถานจากความหายนะที่ระลึกเปิดใหม่ในเบอร์ลินกับอนุสาวรีย์ทหารผ่านศึกเวียดนามใน วอชิงตัน ดี.ซี. ไม่ว่าประเทศเลือกที่จะบันทึกในอนุสาวรีย์ทางกาย หรือบางทีอาจจะมากขึ้นอย่างมาก สิ่งที่ไม่ต้องบันทึกเป็นตัวบ่งชี้ของความทรงจำ
รวม
หน่วยความจำ 2.collective ยังยั่งยืนผ่านการผลิตอย่างต่อเนื่องของรูปแบบตัวแทน . อายุ - สื่อของเรา และบางที โดยเฉพาะในช่วงทศวรรษสุดท้ายของการเพิ่มดิจิตอล - นี้จะสร้างกระแส และสร้างความทรงจำมือสอง ( ดู เช่น เจมส์ อียอง ) เรื่องเล่าโดยเฉพาะและจะทำซ้ำและ reframed ภาพ ,แต่ยังสงสัยและโต้แย้งผ่านภาพใหม่และอื่น ๆ ความทรงจำที่มีร่วมกันในวันนี้แตกต่างจากความทรงจำร่วมของวัฒนธรรมในช่องปากที่ไม่มีเทคนิคการพิมพ์หรือการขนส่ง ทำให้การผลิตของชุมชนจินตกรรม ( เห็นผลงานของเบเนดิกต์ แอนเดอร์สัน ในชุมชนจินตกรรม ) ที่เราได้มาแบ่งปันความรู้สึกของมรดกและสามัญชนกับมนุษย์มากมายที่เราไม่เคยเจอ เป็นในลักษณะที่ประชาชนอาจรู้สึกว่าเป็น ' ญาติ ' กับประชาชนของประเทศ ภูมิภาคหรือเมือง

3.the แนวคิดร่วมของหน่วยความจำการพัฒนาเริ่มด้วย halbwachs ได้รับการสำรวจ และขยายจากมุมต่าง ๆ - ไม่กี่เหล่านี้จะแนะนำข้างล่าง

4.james E ยังได้แนะนำแนวคิดของ ' เก็บหน่วยความจำ ' ( ตรงข้ามกับหน่วยความจำรวม ) , เครื่องหมายหน่วยความจำโดยเนื้อแท้กระจัดกระจาย , รวบรวม และตัวบุคคล ส่วนแจน assmann พัฒนาความคิดของ ' สื่อหน่วยความจำ 'ความหลากหลายของหน่วยความจำร่วมกันบนพื้นฐานของการสื่อสารในชีวิตประจำวัน . รูปแบบของหน่วยความจำจะคล้ายกับการแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมในช่องปากหรือความทรงจำที่เก็บ ( และรวม ) ผ่านทางประวัติศาสตร์ในช่องปาก เป็นอีกหนึ่งความทรงจำร่วมของฟอร์มย่อย assmann กล่าวถึงรูปแบบแยกออกจากทุกวัน มันสามารถเฉพาะปรากฏตัวและจุดคงที่ , เช่นข้อความและอนุสาวรีย์

5ทฤษฎีของกลุ่มหน่วยความจำยังกล่าวถึงอดีตและระเบิดปรมาณูฮิโรชิมา โดยมีผู้รอดชีวิต คิโยชิทานิโมโตะในทัวร์ของสหรัฐอเมริกาเป็นความพยายามที่จะชุมนุมสนับสนุนและเงินทุนสำหรับการฟื้นฟูของเขา Memorial Methodist Church ในฮิโรชิมาเขา theorized ที่ใช้ระเบิดปรมาณูได้ตลอดไป การเพิ่มหน่วยความจำโดยรวมของโลกและจะให้บริการในอนาคต เพื่อเป็นการเตือนกับอุปกรณ์ดังกล่าว เห็นจอห์น 3 ปีใหม่

6ความคิดยังกล่าวถึงเมื่อเร็ว ๆ นี้ใน เซเลสไทน์คำทำนายและนวนิยายที่เขียนโดยเจมส์เรดฟิลด์ที่ตามมาต่อเนื่อง นำไปสู่ความสำเร็จในที่สุดจากเครื่องบินของการดำรงอยู่แนวคิดที่จะพัฒนาอนาคตของส่วนรวมไม่ได้สติและส่วนรวมของสังคม เพื่อให้สามารถสื่อความกับใครสามารถเอาชนะคนที่มีชีวิตอยู่คือความคิดที่แสดงออกในรูปแบบหนึ่งของศาสนา

อายุใหม่