4. DiscussionWhen compared the stud

4. Discussion
When compared the study results to the findings reported by Noopong (2002), the perceptions of both groups of
teacher-respondents were similar and different in many ways. For example, Nopong’s study similarly revealed
that most of the problems concerning teachers, curricula and textbooks, and student assessment were at a
moderate level, while most of those concerning students were at a high level. However, while the current study
found that other factors contributing to successful teaching such as lack of English native speakers, inadequate
budget for teaching materials, insufficient financial support for teachers’ PD and students’ extra-curricular
activities, and inaccessibility for language resources were seen as moderately serious problems, Noopong
reported them as the most serious problems for language teaching. The findings of the current study may
attribute to two main questions to be discussed:
Question 1: Although many English test results of Thai people or Thai students were unsatisfactory as
mentioned earlier, why were problems involving teachers, curricula and textbooks, assessment, and factors
contributing to successful teaching seen at a moderate level in the current study?
It is likely that two main reasons are involved in answering this question. First and foremost, the Thailand
Education Reform Project, 2002, may have helped subside the seriousness of the problems as cited in Tantranon
(2009):
In the year 2006, several projects have been undertaken to enhance the quality of education and the quality of
teachers. Resources and investment for education and development of teachers, faculty staff and educational
personnel have been allocated to raise the standards and professionalism in terms of ethics, as well as academic skills. There were large number of teachers and education personnel who attended conferences and training
courses to support their continuing professional development (CPD) in Local Education Service Areas across
the country. The Ministry of Education (MOE) also supports CPD activities in schools and the use of computers
and access of internet for networking between teachers to share new teaching and learning techniques. These
collaborative networks both online and face-to-face activities facilitated interaction and sharing of experiences
and common interests and lead to further improvement in the classroom. (p. 31)
This means that each English teacher should have experienced some kinds of PD, and most secondary schools of
today have probably been better-equipped with facilities necessary for language learning and teaching. This may
support the findings that the respondents disagreed with the statements that they disliked teaching English orthey had problems with their qualifications. Nor did they agree that the problems about facilities supporting
teaching were serious.
The second reason that may help explain the situation of English-language teaching is that Thai teachers of
English seem to cope surprisingly well with presumed common problems such as overly large classes, limited
and impractical curricula and textbooks, difficulties with language assessment, and limited availability of
computers and other instructional aids. They have made do with what they have and rated the problems as
moderately serious. In addition, they seem to have been doing well in some particular areas. For example, they
disagreed that they had serious problems concerning teaching and constructing the tests of vocabulary, grammar
and structure.
However, the skills focus that teachers of ten years ago perceived important were reading and writing skills,
while teachers of this current study wished to improve teaching strategies for communication skills. As the
findings revealed, the teachers’ top five problematic areas, although at a moderate level, involved teaching
writing, incorporating experiential learning into English classes, their own minimal use or exposure to English,
teaching listening and speaking, and using games and songs effectively in English classes. Also, the teachers’ PD
needs shifted from those of Noopong’s teachers, who requested strategies for teaching reading, writing, and
knowledge of psychology in teaching respectively, to the needs of equipping teachers with strategies for teaching
listening-speaking or conversation and writing.
Thai teachers of English in this study focused more on developing their own and their students’ productive skills
such as speaking and writing probably because of their weaknesses in these areas. It is widely accepted that
Thais, even university graduates, have much difficulty successfully communicating in English. According to
Suwanarak and Phothongsunun (2009), half of undergraduate students participating in their study pointed out
that they were unable to use English to communicate in real situations as they were weak in listening and
speaking skills. They attributed the failures to themselves – having made little effort in practicing English. These
students’ responses may, to some extent, give the answer to the following second discussion question.
Question 2: Why were the problems involving students seen at a high level by both studies?
While the problems involving teachers were assessed at a moderate level, the problems involving students were
rated high. Above all, the respondents thought that students did not practice English enough in their own time,
students thought in Thai before translating it into English when struggling to communicate, and students had
problems with writing and pronunciation. Moreover, students lacked patience in practicing English and had little
exposure to English outside class, which may in turn contribute to their lack of confidence in speaking English.
Nevertheless, the teachers perceived that students could see the importance of English, and some of them wanted
to study English with native speakers. Still, from the open-ended question section, about ten teachers mentioned
that students did not pay enough attention to English studying, and nor did they have enough practice of English
in their own time. A teacher wrote: ‘Students usually came back to my English class the following week with
‘blank eyes’ as if they had never at all heard anything I was trying to review and link with the new lesson.’
The findings from teachers’ perceptions in both studies similarly indicated the students’ lack of patience
practicing English and students’ minimal exposure to English outside class. These two causes of failure seem
impossible to solve in Thailand context. Many researchers (e.g. Dodds, 1994; Williams and Burden, 1999;
Whitley and Frieze, 1985 – cited in Suwanarak & Phothongsunun, 2009) emphasized two factors contributing to
success or failure of learning and teaching: the students themselves, and the teachers. The former - regarding
their motivation and attitudes - is regarded as an internal factor affecting learning. It outweighs the latter, an
external factor, which involves teaching contexts and the learning environment. In other words, no matter how
well teaching strategies are employed, success seems out of reach without student perseverance. This seems to
be real worrying because if English study results are still unsatisfactory internationally as mentioned earlier,
English will be a great barrier for future Thais to be competitive in employment to economists, engineers and
scientists from Malaysia, Singapore and the Philippines. The agreement of the ‘Free Flow of Skilled Labor’ or
‘Mobility of professions in ASEAN community’ set out in 2015 will be advantageous to other ASEAN nationals
who are more fluent in the ASEAN lingua franca and the international language of science, business, tourism,
etc.: English. The teacher-respondents have shown their real concern and awareness in improving the learners’
and their own communication skills. Thus, in terms of professional development, a training course that gives
priority to such skills should be valuable. Also, the findings revealed that the teachers seemed to have greater
difficulties with the assessment of listening-speaking skills, writing, and listening; therefore, organizers of PD programs should be aware of such needs.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

4. สนทนาเมื่อเปรียบเทียบผลการศึกษากับผลการวิจัยที่รายงาน โดย Noopong (2002), ภาพลักษณ์ของทั้งกลุ่มครูผู้ตอบคล้ายกัน และแตกต่างกันในหลาย ๆ ตัวอย่าง ของ Nopong ศึกษาเปิดเผยในทำนองเดียวกันที่มีทั้งปัญหาที่เกี่ยวกับครู หลักสูตร และตำรา และประเมินผลนักเรียนที่มีปานกลางระดับ ขณะที่ส่วนใหญ่ของผู้ที่เกี่ยวข้องกับนักเรียนในระดับสูง อย่างไรก็ตาม ในขณะที่การศึกษาปัจจุบันพบว่าปัจจัยอื่น ๆ ที่เอื้อต่อการเรียนการสอนประสบความสำเร็จเช่นขาดภาษาอังกฤษเจ้าของภาษา ไม่เพียงพองบประมาณสำหรับการเรียนการสอนวัสดุ การสนับสนุนทางการเงินไม่เพียงพอสำหรับครู PD และนักเรียนเสริมกิจกรรม และ inaccessibility สำหรับทรัพยากรภาษาถูกมองว่าเป็นปัญหาร้ายแรงปานกลาง Noopongให้รายงานปัญหาร้ายแรงที่สุดในการสอนภาษา ผลการวิจัยของการศึกษาปัจจุบันอาจกำหนดคำถามหลักสองหารือเรื่อง:คำถามที่ 1: ถึงแม้ว่าภาษาอังกฤษในการทดสอบผลของคนไทย หรือนักเรียนไทยได้ใช้เป็นกล่าวถึงก่อนหน้านี้ ทำไมมีปัญหาเกี่ยวข้องกับครู หลักสูตร และตำรา ประเมิน และปัจจัยเอื้อต่อการสอนประสบความสำเร็จที่มองเห็นในระดับปานกลางในการศึกษาปัจจุบันหรือไม่เป็นไปได้ว่า เหตุผลหลักสองประการเกี่ยวข้องในการตอบคำถามนี้ อันดับแรก ในประเทศไทยโครงการปฏิรูปการศึกษา 2002 อาจมีช่วยบรรเทาความรุนแรงของปัญหาตามที่อ้างถึงใน Tantranon(2009):ในปี 2006 ได้มีการดำเนินโครงการต่าง ๆ เพื่อเพิ่มคุณภาพของการศึกษาและคุณภาพของครู ทรัพยากรและการลงทุนสำหรับการศึกษาและพัฒนาครูผู้สอน คณะเจ้าหน้าที่ และการศึกษาบุคลากรมีการปันส่วนเพื่อเพิ่มมาตรฐานและมืออาชีพในด้านจริยธรรม ตลอดจนทักษะทางวิชาการ มีจำนวนครูและบุคลากรการศึกษาที่เข้าร่วมสัมมนาและฝึกอบรมเพื่อสนับสนุนการพัฒนาวิชาชีพต่อเนื่อง (CPD) ในพื้นที่บริการการศึกษาท้องถิ่นทั่วประเทศ กระทรวงศึกษา (หมอ) ยังสนับสนุนกิจกรรม CPD ในโรงเรียนและการใช้คอมพิวเตอร์และการเข้าถึงอินเตอร์เน็ตในระบบเครือข่ายระหว่างครูใช้สอน และเรียนรู้เทคนิคใหม่ เหล่านี้ร่วมเครือข่ายทั้งแบบออนไลน์ และกิจกรรมลมีบริการโต้ตอบและการแบ่งปันประสบการณ์และผลประโยชน์ร่วมกันและนำไปพัฒนาเพิ่มเติมในห้องเรียน (p. 31)หมายความ ว่า ครูผู้สอนภาษาอังกฤษแต่ละควรมีประสบการณ์ในบางชนิด PD และโรงเรียนมัธยมส่วนใหญ่ของวันนี้คงได้ดีพร้อมสิ่งอำนวยความสะดวกที่จำเป็นสำหรับภาษาการเรียนรู้ และสอน พฤษภาคมนี้ผลการวิจัยที่ผู้ตอบที่ disagreed ด้วยงบสนับสนุนพวก disliked สอน orthey ภาษาอังกฤษมีปัญหาเกี่ยวกับคุณสมบัติของพวกเขา หรือพวกเขาไม่เห็นด้วยที่ปัญหาเกี่ยวกับสิ่งอำนวยความสะดวกสนับสนุนสอนอย่างจริงจังได้เหตุผลที่สองที่อาจช่วยอธิบายสถานการณ์การสอนภาษาอังกฤษ เป็นไทยที่ครูของภาษาอังกฤษดูเหมือนจะไม่ น่าแปลกใจรับมือกับปัญหา presumed เช่นเรียนขนาดใหญ่มากเกินไป จำกัดและระบุหลักสูตรและตำรา ปัญหาประเมินภาษา และความพร้อมจำกัดคอมพิวเตอร์และช่วยจัดการเรียนการสอนอื่น ๆ พวกเขาได้ทำกับสิ่งที่พวกเขามี และจัดอันดับปัญหาเป็นค่อนข้างรุนแรง นอกจากนี้ พวกเขาดูเหมือนจะมีการทำดีในบางพื้นที่โดยเฉพาะ ตัวอย่าง พวกเขาdisagreed ว่า พวกเขามีปัญหาร้ายแรงเกี่ยวกับการสอน และการสร้างการทดสอบคำศัพท์ ไวยากรณ์และโครงสร้างอย่างไรก็ตาม ทักษะเน้นที่ครูของสิบปีที่ผ่านมาถือว่าสำคัญถูกอ่านและเขียนทักษะในขณะที่ครูการศึกษาปัจจุบันนี้ต้องการการปรับปรุงกลยุทธ์การสอนทักษะการสื่อสาร เป็นผลการวิจัยเปิดเผย คุรุด้านห้ามีปัญหาพื้นที่ แม้ว่าในระดับปานกลาง เกี่ยวข้องกับการเรียนการสอนเขียน เว็บเรียนผ่านชั้นเรียนภาษาอังกฤษ ใช้น้อยตน หรือสัมผัสกับภาษาอังกฤษสอนฟัง และการพูด และใช้เกมและเพลงได้อย่างมีประสิทธิภาพในการเรียนภาษาอังกฤษ ยัง คุรุ PDต้องเปลี่ยนจากบรรดาครูของ Noopong ที่ร้องขอกลยุทธ์สำหรับสอนการอ่าน เขียน และความรู้ด้านจิตวิทยาในการสอนตามลำดับ ความต้องการของผู้ครูกับกลยุทธ์การสอนการฟังการพูด หรือสนทนา และการเขียนครูไทยการใช้ภาษาอังกฤษในการศึกษานี้มุ่งเน้นการพัฒนาตนเองและทักษะต่าง ๆ ของนักพูด และเขียน เพราะจุดอ่อนของพวกเขาในพื้นที่เหล่านี้อาจ มันเป็นที่ยอมรับกันอย่างแพร่หลายที่คนไทย แม้มหาวิทยาลัยบัณฑิต ยากมากสำเร็จสื่อสารภาษาอังกฤษได้ ตามที่Suwanarak และ Phothongsunun (2009), ครึ่งหนึ่งของนักศึกษาระดับปริญญาตรีมีส่วนร่วมในการศึกษาที่ชี้ให้เห็นว่า พวกเขาสามารถใช้ภาษาอังกฤษสื่อสารในสถานการณ์จริงเป็นพวกอ่อนแอในการฟัง และทักษะการพูด พวกเขาเกิดจากความล้มเหลวกับตัวเองมีความพยายามน้อยทำในอังกฤษ เหล่านี้นักเรียนตอบอาจ มาบ้าง ให้การตอบคำถามสนทนาสองต่อไปนี้ที่มีการคำถามที่ 2: ทำไมมีปัญหาเกี่ยวข้องกับนักเรียนเห็นในระดับสูง โดยศึกษาทั้งสองขณะที่ปัญหาที่เกี่ยวข้องกับครูได้ประเมินในระดับปานกลาง ปัญหาที่เกี่ยวข้องกับนักเรียนคะแนนสูง เหนือทั้งหมด ผู้ตอบคิดว่า นักเรียนได้ฝึกภาษาอังกฤษพอไม่ในตนนักเรียนคิดว่า ในไทยก่อนที่จะแปลเป็นภาษาอังกฤษเมื่อดิ้นรนในการสื่อสาร และนักเรียนมีปัญหาเกี่ยวกับการเขียนและการออกเสียง นอกจากนี้ นักเรียนขาดความอดทนในการฝึกภาษาอังกฤษ และมีน้อยสัมผัสกับภาษาอังกฤษนอกชั้นเรียน ซึ่งอาจจะนำไปสู่การขาดความมั่นใจในการพูดภาษาอังกฤษอย่างไรก็ตาม ครูมองเห็นว่า นักเรียนเห็นความสำคัญของภาษาอังกฤษ และบางส่วนของพวกเขาต้องการการเรียนภาษาอังกฤษกับเจ้าของภาษา ยังคง จากคำถามปลายเปิดส่วน กล่าวถึงครูประมาณ 10ว่า นักศึกษาไม่ชำระความสนใจเพียงพอในการศึกษาภาษาอังกฤษ และ ไม่ได้มีเพียงพอฝึกภาษาอังกฤษในเวลาของตนเอง ครูเขียน: ' นักเรียนมักจะกลับมาเรียนภาษาอังกฤษของฉันในสัปดาห์ต่อไปนี้ด้วย'ว่างตาประหนึ่งว่าพวกเขามีไม่เคยเลยได้ยินสิ่งที่ผมพยายามทบทวน และเชื่อมโยงกับบทเรียนใหม่"พบจากภาพลักษณ์ของครูในการศึกษาทั้งในทำนองเดียวกันระบุนักเรียนที่ขาดความอดทนฝึกภาษาอังกฤษและนักเรียนน้อยที่สุดสัมผัสกับภาษาอังกฤษนอกชั้นเรียน ดูเหมือนสองสาเหตุของความล้มเหลวไม่สามารถที่จะแก้ปัญหาในบริบทไทย นักวิจัยจำนวนมาก (เช่น Dodds, 1994 วิลเลียมส์และภาระ 1999Whitley และ Frieze, 1985 อ้างถึงใน Suwanarak & Phothongsunun, 2009) เน้นสองปัจจัยความสำเร็จหรือความล้มเหลวของการเรียนรู้ และสอน: เรียนด้วยตนเอง และครู อดีต - เกี่ยวกับแรงจูงใจและทัศนคติ - ความถือเป็นปัจจัยภายในมีผลต่อการเรียนรู้ ก่อนหลัง การปัจจัยจากภายนอก ซึ่งเกี่ยวข้องกับบริบทและสภาพแวดล้อมการเรียนการสอน ในคำอื่น ๆ ไม่ว่าวิธีดีสอนพนักงานกลยุทธ์ ความสำเร็จที่ดูเหมือนว่าไม่ถึงไม่มีความเพียรพยายามของนักเรียน คำแนะนำการจะเป็นจริงกังวลเพราะถ้าเรียนภาษาอังกฤษ ผลลัพธ์เฉย ๆ ยังต่างประเทศเป็นที่กล่าวถึงก่อนหน้านี้ภาษาอังกฤษจะเป็นอุปสรรคมากสำหรับคนไทยในอนาคตจะสามารถแข่งขันกับนักเศรษฐศาสตร์ วิศวกรที่ทำงาน และนักวิทยาศาสตร์จากประเทศมาเลเซีย สิงคโปร์ และฟิลิปปินส์ ข้อตกลงของการ 'ฟรีไหลของแรงงานฝีมือ' หรือ'เคลื่อนอาชีพในประชาคมอาเซียน' กำหนดใน 2015 จะเป็นประโยชน์กับชาวอาเซียนอื่น ๆที่มีความชำนาญในการใช้อาเซียนและวิทยาศาสตร์ ธุรกิจ ท่อง เที่ยว ภาษาต่างประเทศฯลฯ: ภาษาอังกฤษ ครูผู้ตอบได้แสดงความกังวลจริงและตระหนักในการปรับปรุงของผู้เรียนและทักษะการสื่อสารของตนเอง ดังนั้น ในด้านการพัฒนาอาชีพ หลักสูตรฝึกอบรมที่ความสำคัญกับทักษะดังกล่าวควรมีค่า ยัง ผลการวิจัยเปิดเผยว่า ครูดูเหมือนจะ มีมากขึ้นความยากลำบากกับการประเมินการฟังการพูดทักษะ การเขียน และ ฟัง ดังนั้น ทาง PD โปรแกรมควรตระหนักถึงความต้องการดังกล่าว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4. การอภิปราย
เมื่อเปรียบเทียบผลการศึกษาผลการวิจัยที่รายงานโดย Noopong (2002) การรับรู้ของทั้งสองกลุ่มของ
ผู้ตอบแบบสอบถาม-ครูมีความคล้ายคลึงกันและแตกต่างกันในหลาย ๆ ยกตัวอย่างเช่นการศึกษาของ Nopong เปิดเผยในทำนองเดียวกัน
ว่าส่วนใหญ่ของปัญหาที่เกิดขึ้นเกี่ยวกับครูผู้สอนหลักสูตรและตำราเรียนและการประเมินผลของนักเรียนอยู่ใน
ระดับปานกลางในขณะที่นักเรียนส่วนใหญ่ที่เกี่ยวข้องกับผู้ที่อยู่ในระดับสูง อย่างไรก็ตามในขณะที่การศึกษาในปัจจุบัน
พบว่ามีปัจจัยอื่น ๆ ที่เอื้อต่อการเรียนการสอนที่ประสบความสำเร็จเช่นการขาดเจ้าของภาษาอังกฤษไม่เพียงพอ
งบประมาณสำหรับสื่อการสอน, การสนับสนุนทางการเงินไม่เพียงพอสำหรับ 'PD และนักเรียนครูผู้สอนนอกหลักสูตร
กิจกรรมและเข้าไม่ถึงทรัพยากรภาษาได้เห็น เป็นปัญหาร้ายแรงปานกลาง Noopong
รายงานพวกเขาเป็นปัญหาร้ายแรงที่สุดสำหรับการเรียนการสอนภาษา ผลการวิจัยจากการศึกษาในปัจจุบันอาจ
แอตทริบิวต์สองคำถามหลักที่จะกล่าวถึง:
คำถามที่ 1: ถึงแม้ว่าผลการทดสอบภาษาอังกฤษจำนวนมากของคนไทยหรือนักเรียนไทยเป็นที่น่าพอใจเป็น
ที่กล่าวถึงก่อนหน้านี้ทำไมปัญหาที่เกี่ยวข้องกับครูผู้สอนหลักสูตรและตำราการประเมินและปัจจัย
ที่เอื้อต่อการเรียนการสอนที่ประสบความสำเร็จที่เห็นอยู่ในระดับปานกลางในการศึกษาในปัจจุบัน
ก็มีโอกาสที่สองเหตุผลหลักมีส่วนร่วมในการตอบคำถามนี้ แรกและสำคัญที่สุดในประเทศไทย
โครงการปฏิรูปการศึกษาปี 2002 อาจจะช่วยบรรเทาความรุนแรงของปัญหาที่เกิดขึ้นในขณะที่อ้างถึงใน Tantranon
(2009):
ในปี 2006 ปีที่ผ่านมาหลายโครงการได้รับการดำเนินการเพื่อยกระดับคุณภาพการศึกษาและคุณภาพของ
ครูผู้สอน . ทรัพยากรและการลงทุนเพื่อการศึกษาและการพัฒนาครูคณาจารย์และการศึกษา
บุคลากรที่ได้รับการจัดสรรเพื่อยกระดับมาตรฐานและเป็นมืออาชีพในแง่ของจริยธรรมเช่นเดียวกับทักษะทางวิชาการ มีจำนวนมากของครูและบุคลากรทางการศึกษาที่เข้าร่วมการประชุมและการฝึกอบรม
หลักสูตรเพื่อสนับสนุนการพัฒนาอาชีพของพวกเขาอย่างต่อเนื่อง (CPD) ในพื้นที่ให้บริการการศึกษาท้องถิ่นทั่ว
ประเทศ กระทรวงศึกษาธิการ (MOE) นอกจากนี้ยังสนับสนุนกิจกรรม CPD ในโรงเรียนและการใช้คอมพิวเตอร์
และการเข้าถึงของอินเทอร์เน็ตสำหรับเครือข่ายระหว่างครูที่จะแบ่งปันการเรียนการสอนใหม่และเรียนรู้เทคนิค เหล่านี้
เครือข่ายการทำงานร่วมกันทั้งแบบออนไลน์และกิจกรรมใบหน้าเพื่อใบหน้าอำนวยความสะดวกในการทำงานร่วมกันและการแบ่งปันประสบการณ์
และผลประโยชน์ร่วมกันและนำไปสู่การปรับปรุงแก้ไขต่อไปในห้องเรียน (พี. 31)
ซึ่งหมายความว่าแต่ละครูสอนภาษาอังกฤษควรมีประสบการณ์บางชนิดของ PD และโรงเรียนมัธยมส่วนใหญ่ของ
วันนี้ได้รับอาจจะดีกว่าเพียบพร้อมด้วยสิ่งอำนวยความสะดวกที่จำเป็นสำหรับการเรียนรู้ภาษาและการเรียนการสอน นี้อาจ
สนับสนุนการค้นพบว่าผู้ตอบแบบสอบถามไม่เห็นด้วยกับงบที่พวกเขาไม่ชอบการเรียนการสอนภาษาอังกฤษ orthey มีปัญหากับคุณสมบัติของตน พวกเขาก็ไม่ยอมรับว่าปัญหาที่เกิดขึ้นเกี่ยวกับสิ่งอำนวยความสะดวกการสนับสนุน
การเรียนการสอนได้อย่างจริงจัง.
เหตุผลที่สองที่อาจช่วยอธิบายสถานการณ์ของการเรียนการสอนภาษาอังกฤษเป็นว่าครูภาษาไทย
ภาษาอังกฤษดูเหมือนจะน่าแปลกใจที่จะรับมือได้ดีกับปัญหาที่พบสันนิษฐานเช่นชั้นเรียนมีขนาดใหญ่เกินไป จำกัด
และหลักสูตรตำราทำไม่ได้และความยากลำบากกับการประเมินภาษาและ จำกัด พร้อมของ
คอมพิวเตอร์และช่วยการเรียนการสอนอื่น ๆ พวกเขาได้ทำทำอย่างไรกับสิ่งที่พวกเขามีปัญหาและจัดอันดับเป็น
ที่รุนแรงปานกลาง นอกจากนี้พวกเขาดูเหมือนจะได้รับการทำดีโดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่บางส่วน ตัวอย่างเช่นพวกเขา
ไม่เห็นว่าพวกเขามีปัญหาร้ายแรงเกี่ยวกับการเรียนการสอนและการสร้างการทดสอบของคำศัพท์ไวยากรณ์
และโครงสร้าง.
แต่มุ่งเน้นทักษะที่ครูสิบปีที่ผ่านมาการรับรู้ที่สำคัญได้รับการอ่านและการเขียนทักษะ
ในขณะที่ครูผู้สอนของการศึกษาในปัจจุบันนี้อยากจะ ปรับปรุงกลยุทธ์การสอนทักษะการสื่อสาร ในฐานะที่เป็น
ผลการวิจัยพบครู 'บนห้าพื้นที่ที่มีปัญหาแม้จะอยู่ในระดับปานกลางการเรียนการสอนที่เกี่ยวข้องกับ
การเขียนบันทึกการเรียนรู้ในชั้นเรียนภาษาอังกฤษที่ใช้น้อยที่สุดของตัวเองหรือการสัมผัสกับภาษาอังกฤษ,
การเรียนการสอนการฟังและการพูดและการใช้เกมและเพลงได้อย่างมีประสิทธิภาพ ในชั้นเรียนภาษาอังกฤษ นอกจากนี้ครู PD
ความต้องการเปลี่ยนจากบรรดาครู Noopong ของที่ร้องขอกลยุทธ์สำหรับการอ่านการเรียนการสอนการเขียนและ
ความรู้เกี่ยวกับจิตวิทยาในการเรียนการสอนตามลำดับความต้องการของการเตรียมครูผู้สอนที่มีกลยุทธ์สำหรับการเรียนการสอน
ที่พูดการฟังหรือการสนทนาและการเขียน.
ไทย ครูผู้สอนภาษาอังกฤษในการศึกษานี้เน้นมากขึ้นในการพัฒนาตัวเองและนักเรียนของพวกเขาทักษะการผลิตของพวกเขา
เช่นการพูดและการเขียนอาจจะเป็นเพราะจุดอ่อนของพวกเขาในพื้นที่เหล่านี้ เป็นที่ยอมรับกันอย่างกว้างขวางว่า
คนไทยแม้จะจบการศึกษาระดับมหาวิทยาลัยมีความยากลำบากมากประสบความสำเร็จในการสื่อสารภาษาอังกฤษ ตาม
Suwanarak และ Phothongsunun (2009) ครึ่งหนึ่งของนักศึกษาระดับปริญญาตรีที่เข้าร่วมโครงการในการศึกษาของพวกเขาชี้ให้เห็น
ว่าพวกเขาไม่สามารถที่จะใช้ภาษาอังกฤษในการสื่อสารในสถานการณ์จริงที่พวกเขาอ่อนแอในการฟังและ
การพูด พวกเขาประกอบความล้มเหลวของตัวเอง - มีความพยายามเล็ก ๆ น้อย ๆ ในการฝึกภาษาอังกฤษ เหล่านี้
การตอบสนองของนักเรียนอาจมีขอบเขตให้คำตอบของคำถามที่สองการอภิปรายต่อไป.
คำถามที่ 2: ทำไมปัญหาที่เกี่ยวข้องกับนักเรียนที่เห็นอยู่ในระดับสูงจากการศึกษาทั้ง
ในขณะที่ปัญหาที่เกี่ยวข้องกับครูผู้สอนได้รับการประเมินในระดับปานกลาง ปัญหาที่เกี่ยวข้องกับนักเรียนที่ได้
รับการจัดอันดับสูง เหนือสิ่งอื่นใดผู้ตอบแบบสอบถามคิดว่านักเรียนไม่ได้ฝึกภาษาอังกฤษมากพอในเวลาของตัวเอง
คิดว่านักเรียนไทยก่อนที่จะแปลเป็นภาษาอังกฤษเมื่อดิ้นรนในการสื่อสารและนักเรียนมี
ปัญหากับการเขียนและการออกเสียง นอกจากนี้ยังมีนักเรียนขาดความอดทนในการฝึกภาษาอังกฤษและมีน้อย
สัมผัสกับภาษาอังกฤษนอกชั้นเรียนซึ่งในทางกลับกันอาจนำไปสู่การขาดความเชื่อมั่นในการพูดภาษาอังกฤษ.
แต่ครูเห็นว่านักเรียนจะได้เห็นความสำคัญของภาษาอังกฤษและบางส่วนของพวกเขาต้องการ
เรียนภาษาอังกฤษกับเจ้าของภาษา ยังคงมาจากส่วนคำถามปลายเปิดประมาณสิบครูกล่าวถึง
ว่านักเรียนไม่ได้ใส่ใจมากพอที่จะเรียนภาษาอังกฤษ, และไม่ได้พวกเขามีการปฏิบัติที่เพียงพอของอังกฤษ
ในเวลาของตัวเอง ครูเขียน: 'นักเรียนมักจะกลับมาในชั้นเรียนภาษาอังกฤษในสัปดาห์ต่อด้วย
ตาเปล่า 'ราวกับว่าพวกเขาไม่เคยได้ยินอะไรที่ทั้งหมดที่ฉันได้พยายามที่จะตรวจสอบและเชื่อมโยงกับบทเรียนใหม่.
ผลการวิจัยจากการรับรู้ของครูใน ทั้งการศึกษาชี้ให้เห็นในทำนองเดียวกัน 'ขาดความอดทนนักเรียน
ฝึกภาษาอังกฤษและนักเรียนการสัมผัสน้อยที่สุดเป็นภาษาอังกฤษนอกชั้นเรียน ทั้งสองสาเหตุของความล้มเหลวดูเหมือน
เป็นไปไม่ได้ที่จะแก้ปัญหาในบริบทของประเทศไทย นักวิจัยหลายคน (เช่นดอดส์ปี 1994 วิลเลียมส์และภาระ, 1999;
วิทเลย์และชายคา 1985 - อ้างถึงใน Suwanarak และ Phothongsunun 2009) เน้นสองปัจจัยที่เอื้อต่อ
ความสำเร็จหรือความล้มเหลวของการเรียนรู้และการเรียนการสอนนักเรียนของตัวเองและครูผู้สอน อดีต - เกี่ยวกับ
แรงจูงใจและทัศนคติของพวกเขา - ถือได้ว่าเป็นปัจจัยที่มีผลต่อการเรียนรู้ภายใน มันเทียบกับหลัง
ปัจจัยภายนอกที่เกี่ยวข้องกับการเรียนการสอนและบริบทสภาพแวดล้อมการเรียนรู้ ในคำอื่น ๆ ไม่ว่า
กลยุทธ์การเรียนการสอนที่ดีมีการจ้างงานที่ประสบความสำเร็จดูเหมือนออกจากการเข้าถึงโดยไม่ต้องขยันหมั่นเพียรของนักเรียน นี้ดูเหมือนว่าจะ
เป็นกังวลจริงเพราะถ้าภาษาอังกฤษผลการศึกษายังคงเป็นที่น่าพอใจในระดับสากลเป็นที่กล่าวถึงก่อนหน้านี้
ภาษาอังกฤษจะเป็นอุปสรรคที่ดีสำหรับคนไทยในอนาคตจะมีการแข่งขันในการจ้างงานที่นักเศรษฐศาสตร์วิศวกรและ
นักวิทยาศาสตร์จากประเทศมาเลเซียสิงคโปร์และฟิลิปปินส์ ข้อตกลงของ 'ฟรีการไหลของแรงงานที่มีฝีมือ' หรือ
'การเคลื่อนไหวของอาชีพในภูมิภาคอาเซียนชุมชนที่กำหนดไว้ในปี 2015 จะเป็นประโยชน์กับชาติอาเซียนอื่น ๆ
ที่มีความชำนาญมากขึ้นในอาเซียนภาษากลางและภาษาต่างประเทศของวิทยาศาสตร์ธุรกิจการท่องเที่ยว ,
ฯลฯ .: ภาษาอังกฤษ ครูผู้ตอบแบบสอบถาม-ได้แสดงความกังวลที่แท้จริงของพวกเขาและความตระหนักในการปรับปรุงการเรียน '
และทักษะการสื่อสารของตัวเอง ดังนั้นในแง่ของการพัฒนาอาชีพหลักสูตรการฝึกอบรมที่ให้
ความสำคัญกับทักษะดังกล่าวควรจะมีคุณค่า นอกจากนี้ผลการวิจัยพบว่าครูที่ดูเหมือนจะมีมากขึ้น
ปัญหากับการประเมินทักษะการฟังพูดการเขียนและการฟัง; ดังนั้นการจัดงานของโปรแกรม PD ควรจะตระหนักถึงความต้องการดังกล่าว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4 . การอภิปราย
เมื่อเปรียบเทียบผลการศึกษาผลรายงานโดย noopong ( 2002 ) , การรับรู้ของกลุ่มผู้ตอบแบบสอบถามครู
ใกล้เคียงกันและแตกต่างกันในหลายวิธี ตัวอย่างเช่น nopong การศึกษาเดียวกันพบ
ว่าส่วนใหญ่ของปัญหาเกี่ยวกับครู หลักสูตร และหนังสือเรียน และการประเมินผู้เรียนที่
ระดับปานกลางในขณะที่ส่วนใหญ่ของผู้ที่เกี่ยวข้องกับนักเรียน อยู่ในระดับมาก แต่ในขณะที่การศึกษาในปัจจุบันพบว่า
อื่น ๆ ปัจจัย เช่น ขาดประสบการสอนภาษาอังกฤษ งบประมาณไม่เพียงพอ วัสดุการสอน
สำหรับการสนับสนุนทางการเงินไม่เพียงพอ สำหรับครูและนักเรียนโดยกิจกรรม
,ซึ่งเข้าไม่ถึงทรัพยากร และภาษาได้เห็นเป็นปัญหาร้ายแรงพอสมควร noopong
รายงานเป็นปัญหาที่ร้ายแรงที่สุดสำหรับการสอนภาษา ผลการวิจัยในปัจจุบันอาจ
คุณลักษณะ 2 คำถามหลักที่จะกล่าวถึง :
คำถามที่ 1 : แม้ว่าผลการทดสอบภาษาอังกฤษของคนไทยหรือนักเรียนไทยยังไม่เป็น
กล่าวถึงก่อนหน้านี้ทำไมปัญหาที่เกี่ยวข้องกับครู การประเมินหลักสูตร และหนังสือเรียน และปัจจัยที่เอื้อต่อความสำเร็จ
สอนเห็นในระดับปานกลางในการศึกษาปัจจุบัน
มันมีแนวโน้มว่า สองเหตุผลหลักที่เกี่ยวข้องในการตอบคำถามนี้ แรกและสำคัญที่สุด การปฏิรูปการศึกษาไทย
โครงการ , 2002 , อาจช่วยบรรเทาความรุนแรงของปัญหาที่กล่าวถึงใน tantranon

( 2009 )ในปี 2006 หลายโครงการมีจุดมุ่งหมายเพื่อเพิ่มคุณภาพของการศึกษาและคุณภาพของ
ครู ทรัพยากรและการลงทุนเพื่อการศึกษา และการพัฒนาครู คณาจารย์และบุคลากรทางการศึกษา
มีการจัดสรรเพิ่มมาตรฐานและความเป็นมืออาชีพ ในแง่ของจริยธรรม ทักษะวิชาการ รวมทั้ง