The major contributors of acute tox

The major contributors of acute toxicity of tobacco smoke are carbon monoxide (CO) and nicotine (Hoffmann & Hoffmann, 1998). CO is produced from thermal decomposition during smoking and hence not found in tobacco-derived beverages and foods. The presented results have shown that nicotine is less volatile than alcohol during hydroalcoholic distillation. According to typical production practices for distilled spirits, heads and tails fractions are separated and excluded from the final product (Léauté, 1990). The assumption is made that about 0.5% of the total volume is the heads fraction (equal to about 10% of the first fraction in this experiment), and that the distillation is usually stopped at 10% ethanol by volume (this concentration was reached in the 12th fraction (Fig. 6)). Therefore, the last fractions, which exhibited the highest nicotine content, would not go in the final product, the distillation resulting in a detoxification of about 80% of nicotine. The final concentration of nicotine in the liqueur therefore depends on its original concentration in the macerate (as influenced by the amount of tobacco leaves applied and the nicotine content in the tobacco leaves) as well as the process characteristics of the maceration and distillation.

If it is theoretically assumed that the nicotine concentration in the liqueur would be exactly at the detection limit of the applied NMR method (0.24 mg/l), the consumer would ingest about 7 μg of nicotine per shot (30 ml). This exposure would be more than 10,000-times below the lethal dose of nicotine, which according to the most recent research is in the range of 0.5–1 g for orally ingested nicotine (Mayer, 2014). This exposure also would be considerably less than that from second-hand smoking (about 100 μg/day), and is in the range of nicotine exposure due to consumption of other foods that naturally contain nicotine, such as potatoes and tomatoes (BfR, 2008). In a risk assessment concerning nicotine-contaminated eggs, the German Federal Institute for Risk Assessment (BfR) has estimated that the occasional consumption of eggs containing up to 300 μg/kg nicotine (exposure about 19 μg/day) would not imply a health risk for consumers. Similarly, it can be deduced that the Perique liqueur would not imply a health risk even had it contained nicotine at the range of the limit of detection of this analytical method.

Besides CO and nicotine, many of the other compounds that are responsible for the chronic toxicity and carcinogenicity of tobacco smoking are formed during pyrolysis (e.g. PAHs, volatile aldehydes, benzene, acrylamide, furan, see Hoffmann and Hoffmann (1998)) and are therefore also predictably absent in a beverage distilled from tobacco leaves macerated in alcohol (the temperatures in the alembic during distillation are below 100 °C and do not lead to pyrolysis). The results of some of the pyrolysis products (e.g. PAHs and acetaldehyde) confirm their absence.

The analytical results of the flavour compounds lie in accordance with Leffingwell and Alford (2005), the only study of Perique tobacco available in the literature. For example, flavour compounds, such as limonene, anethole and neophytadiene, were detected in the tobacco leaves as well as in the liqueur, and may contribute to the spicy taste of the product.

Besides toxicological concerns, criticism against tobacco-containing foods and beverages was raised because they may promote the taste or aroma of tobacco, which may be detrimental to those trying to give up smoking (Tapper, 2012). Similar concerns have been brought up against other drug-related products found in foods, such as traces of tetrahydrocannabinol (THC) in hemp foods (Lachenmeier & Walch, 2005), traces of cocaine in cola beverages produced with coca leaves, or alcohol residues in alcohol-free beers. However, currently there is no regulation that would prohibit the marketing of such foods when the trace levels of the pharmacologically active compounds are below thresholds. The authors were unable to identify specific information on the legality (or illegality) of using tobacco leaves as food ingredient in Europe or North America. Tobacco leaves could potentially be classified as a novel food ingredient in Europe, which would require authorization according to Directive 258/97. A prerequisite for this classification would be that the tobacco leaves have not been used for human consumption to a significant degree within the European Community prior to 1997, which is currently unclear.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้ให้ที่สำคัญของความเป็นพิษเฉียบพลันของควันบุหรี่มีก๊าซคาร์บอนมอนอกไซด์ (CO) และนิโคติน (ฮอฟและฮอฟ, 1998) CO ผลิตจากการสลายตัวทางความร้อนในระหว่างการสูบบุหรี่และด้วยเหตุนี้ไม่พบในเครื่องดื่มยาสูบและอาหารที่ได้มา นำเสนอผลการวิจัยแสดงให้เห็นว่าสารนิโคตินเป็นสารระเหยน้อยกว่าเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ในช่วงการกลั่น hydroalcoholic การปฏิบัติตามปกติสำหรับการผลิตสุรากลั่นหัวและหางเศษส่วนจะถูกแยกออกและการยกเว้นจากผลิตภัณฑ์สุดท้าย (Léauté, 1990) สมมติฐานที่ถูกสร้างขึ้นมาที่ประมาณ 0.5% ของปริมาณรวมเป็นส่วนหัว (คิดเป็นประมาณ 10% ของส่วนแรกในการทดลองนี้) และการกลั่นจะหยุดปกติจะอยู่ที่เอทานอล 10% โดยปริมาตร (ความเข้มข้นนี้ก็มาถึงใน ส่วนที่ 12 (รูปที่. 6)) ดังนั้นเศษส่วนที่ผ่านมาซึ่งจัดแสดงเนื้อหานิโคตินสูงที่สุดจะไม่ไปในผลิตภัณฑ์สุดท้าย, การกลั่นที่มีผลในการล้างพิษของประมาณ 80% ของนิโคติน ความเข้มข้นสุดท้ายของนิโคตินในเหล้าจึงขึ้นอยู่กับความเข้มข้นของเดิมในทำให้เปื่อยยุ่ย (ตามที่ได้รับอิทธิพลจากปริมาณของยาสูบใบนำมาใช้และเนื้อหานิโคตินในใบยาสูบ) เช่นเดียวกับลักษณะกระบวนการหมักและกลั่น. ถ้ามัน สันนิษฐานว่าเป็นทฤษฎีที่ความเข้มข้นของนิโคตินในเหล้าจะเป็นตรงที่ขีด จำกัด ของการตรวจสอบวิธีการที่นำมาใช้ NMR (0.24 mg / l) ผู้บริโภคจะนำเข้าไปในร่างกายประมาณ 7 ไมโครกรัมของนิโคตินต่อการยิง (30 มล.) การสัมผัสนี้จะเป็นมากกว่า 10,000 ครั้งด้านล่างตายยานิโคตินซึ่งตามการวิจัยล่าสุดอยู่ในช่วง 0.5-1 กรัมนิโคตินติดเครื่องปากเปล่า (ที่เมเยอร์ 2014) การสัมผัสนอกจากนี้ยังจะมากน้อยกว่านั้นจากการสูบบุหรี่มือสอง (ประมาณ 100 ไมโครกรัม / วัน) และอยู่ในช่วงของการเปิดรับนิโคตินเนื่องจากการบริโภคของอาหารอื่น ๆ ที่เป็นธรรมชาติมีนิโคตินเช่นมันฝรั่งและมะเขือเทศ (BFR 2008 ) ในการประเมินความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับไข่นิโคตินที่ปนเปื้อนที่เยอรมันสถาบันแห่งชาติเพื่อการประเมินความเสี่ยง (BFR) ได้มีการประมาณการว่าการบริโภคเป็นครั้งคราวของไข่ที่มีถึง 300 ไมโครกรัม / กกนิโคติน (เปิดรับประมาณ 19 ไมโครกรัม / วัน) จะได้หมายความถึงความเสี่ยงต่อสุขภาพ สำหรับผู้บริโภค ในทำนองเดียวกันก็สามารถอนุมานได้ว่าเหล้า Perique จะไม่บ่งบอกถึงความเสี่ยงต่อสุขภาพยังมีมันมีนิโคตินในช่วงของขีด จำกัด ของการตรวจสอบของวิธีการวิเคราะห์นี้. นอกจาก CO และนิโคตินจำนวนมากของสารอื่น ๆ ที่มีความรับผิดชอบสำหรับเรื้อรัง ความเป็นพิษและสารก่อมะเร็งของการสูบบุหรี่จะเกิดขึ้นในช่วงไพโรไลซิ (เช่นพีเอเอช, aldehydes ระเหยเบนซินริลาไมด์, furan ดูที่ฮอฟและฮอฟ (1998)) และดังนั้นจึงยังคาดการณ์ไม่อยู่ในสุราจากยาสูบใบ macerated ในเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ (อุณหภูมิ ใน alembic ในช่วงที่มีการกลั่นต่ำกว่า 100 องศาเซลเซียสและไม่นำไปสู่การไพโรไลซิ) ผลที่ได้จากบางส่วนของผลิตภัณฑ์ไพโรไลซิ (เช่น PAHs และ acetaldehyde) ยืนยันการขาดของพวกเขา. ผลการวิเคราะห์ของสารประกอบรสชาติอยู่ในสอดคล้องกับ Leffingwell และ Alford (2005) การศึกษาเพียงอย่างเดียวของยาสูบ Perique ที่มีอยู่ในวรรณคดี ยกตัวอย่างเช่นสารประกอบรสชาติเช่น limonene anethole และ neophytadiene ถูกตรวจพบในยาสูบใบเช่นเดียวกับในเหล้าและอาจนำไปสู่การรสเผ็ดของผลิตภัณฑ์. นอกจากนี้ความกังวลทางพิษวิทยาวิจารณ์กับอาหารยาสูบที่มีและเครื่องดื่ม ถูกยกขึ้นเพราะพวกเขาอาจส่งเสริมรสชาติหรือกลิ่นหอมของใบยาสูบซึ่งอาจจะเป็นอันตรายต่อผู้ที่พยายามที่จะให้ขึ้นการสูบบุหรี่ (แท็ปเปอร์ 2012) ความกังวลที่คล้ายกันได้ถูกนำขึ้นกับผลิตภัณฑ์ยาเสพติดอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องที่พบในอาหารเช่นร่องรอยของ tetrahydrocannabinol (THC) ในอาหารป่าน (LACHENMEIER และ Walch 2005), ร่องรอยของโคเคนในเครื่องดื่มโคล่าที่ผลิตที่มีใบโคคาหรือตกค้างเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ใน เบียร์ปราศจากแอลกอฮอล์ แต่ในปัจจุบันมีการควบคุมที่จะห้ามการตลาดของอาหารเช่นเมื่อระดับร่องรอยของสารออกฤทธิ์ทางเภสัชวิทยาต่ำกว่าเกณฑ์ไม่ ผู้เขียนไม่สามารถที่จะระบุข้อมูลที่เฉพาะเจาะจงเกี่ยวกับการถูกต้องตามกฎหมาย (หรือผิดกฏหมาย) ของการใช้ใบยาสูบเป็นส่วนผสมอาหารในยุโรปหรืออเมริกาเหนือ ใบยาสูบอาจจะจัดเป็นส่วนผสมอาหารนวนิยายในยุโรปซึ่งจะต้องมีการอนุมัติตามคำสั่ง 258/97 จำเป็นสำหรับการจำแนกประเภทนี้จะเป็นที่ใบยาสูบยังไม่ได้ถูกนำมาใช้สำหรับการบริโภคของมนุษย์ในระดับที่มีนัยสำคัญในประชาคมยุโรปก่อนที่จะปี 1997 ซึ่งขณะนี้ยังไม่ชัดเจน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้สนับสนุนหลักของความเป็นพิษเฉียบพลันของควันบุหรี่มีนิโคตินและคาร์บอนมอนอกไซด์ ( CO ) ( Hoffmann & Hoffmann , 1998 ) บริษัทที่ผลิตจากความร้อนการสลายตัวในระหว่างการสูบบุหรี่จึงไม่พบในยาสูบและเครื่องดื่มและอาหาร ผลการวิเคราะห์พบว่านิโคตินเป็นสารระเหยน้อยกว่าเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ในระหว่างการกลั่น hydroalcoholic .ตามวิธีปฏิบัติทั่วไปสำหรับการผลิตสุรากลั่น , หัวและหาง เศษส่วน จะแยกและแยกออกจากผลิตภัณฑ์สุดท้าย ( L éé ) , 2533 ) สันนิษฐานได้ว่าประมาณ 0.5% ของปริมาณรวมเป็นหัวเศษส่วน ( เท่ากับประมาณ 10 % ของส่วนแรกในการทดลองนี้ )และการกลั่นมักจะหยุดอยู่ที่ 10% โดยปริมาตร ( เอทานอลความเข้มข้นนี้ถึงในส่วนที่ 12 ( ภาพที่ 6 ) ดังนั้น ส่วนสุดท้าย ซึ่งมีเนื้อหานิโคตินสูง จะไม่ไปในผลิตภัณฑ์สุดท้าย , การกลั่นที่เกิดในการล้างพิษ ประมาณ 80% ของนิโคตินสุดท้ายความเข้มข้นของนิโคตินในเหล้าจึงขึ้นอยู่กับความเข้มข้นของเดิมในเปื่อย ( อิทธิพล โดยปริมาณของใบยาสูบที่ใช้ และปริมาณนิโคตินในใบยาสูบ ) เป็นลักษณะของกระบวนการและ

ระยะเวลาการกลั่นถ้าเป็นในทางทฤษฎีถือว่าความเข้มข้นของนิโคตินในเหล้าจะเป็นเหมือนที่ขีดจำกัดของใช้ NMR วิธี ( 0.24 มิลลิกรัม / ลิตร ) , ผู้บริโภคจะได้รับประมาณ 7 μกรัมของนิโคตินต่อยิง ( 30 ml ) แสงนี้จะมากกว่า 10 , 000 ครั้ง ด้านล่าง พิษของยานิโคติน ซึ่งจากการวิจัยล่าสุดในช่วง 05 – 1 G สำหรับรับประทานได้รับนิโคติน ( Mayer , 2014 ) แสงนี้ก็จะมากน้อยกว่าที่ได้จากการสูบบุหรี่มือสอง ( ประมาณ 100 μกรัม / วัน ) และอยู่ในช่วงของการเปิดรับสารนิโคตินเนื่องจากการบริโภคอาหารอื่น ๆที่ประกอบด้วยนิโคติน ตามธรรมชาติ เช่น มันฝรั่ง และ มะเขือเทศ ( bfr , 2008 ) ในการประเมินความเสี่ยงเกี่ยวกับนิโคตินไข่ปนเปื้อน ,เยอรมันสหพันธ์สถาบันประเมินความเสี่ยง ( bfr ) ได้ประเมินว่า การบริโภคไข่ที่มีโอกาสได้ถึง 300 μกรัม / กิโลกรัม นิโคติน ( แสงประมาณ 19 μกรัม / วัน ) จะไม่บ่งบอกสุขภาพความเสี่ยงต่อผู้บริโภค ในทํานองเดียวกันสามารถคาดคะเนได้ว่า perique เหล้าจะไม่ได้บ่งบอกถึงความเสี่ยงต่อสุขภาพ มีปริมาณนิโคตินที่ช่วงของขอบเขตของการตรวจสอบของวิธีวิเคราะห์นี้

นอกจากนี้ Co และนิโคติน สารอื่น ๆ มากมาย ที่ รับผิดชอบ พิษเรื้อรังและสารก่อมะเร็งของการสูบบุหรี่ยาสูบที่เกิดขึ้นในระหว่างการไพโรไลซิส ( เช่นติดพลาสเตอร์ สารอัลดีไฮด์ เบนซิน acrylamide furan , ,และเห็น Hoffmann Hoffmann ( 1998 ) ) และดังนั้นจึงยังคาดอยู่ในเครื่องดื่มแอลกอฮอล์กลั่นจากใบยาสูบ macerated ( อุณหภูมิในกองบังคับการสืบสวนสอบสวนคดีเศรษฐกิจในระหว่างการกลั่นต่ำกว่า 100 ° C และไม่นำไปสู่การไพโรไลซีส ) ผลของบางส่วนของผลิตภัณฑ์ ( เช่น สารไพโรไลซิสและอะเซทัลดีไฮด์ )

ยืนยันการขาดงานผลการวิเคราะห์ของรสชาติสารประกอบโกหกตามเลฟฟิ่งก์เวล และ ลฟ ์ด ( 2005 ) , ศึกษาเฉพาะ perique ยาสูบที่มีอยู่ในวรรณคดี ตัวอย่างเช่น กลิ่นสารประกอบ เช่น ลิโมนินและอะนีโทล , neophytadiene ถูกตรวจพบในใบยาสูบ รวมทั้งเหล้า และอาจส่งผลให้รสชาติเผ็ดของสินค้า นอกจากความกังวลพิษวิทยา

,การวิจารณ์กับยาสูบที่มีอาหารและเครื่องดื่มเพิ่มขึ้นเนื่องจากพวกเขาอาจส่งเสริมรสชาติหรือกลิ่นของยาสูบ ซึ่งอาจเป็นอันตรายกับผู้ที่พยายามจะเลิกสูบบุหรี่ ( กรีด , 2012 ) ความกังวลที่คล้ายกันถูกนำขึ้นต่อต้านยาเสพติดอื่น ๆผลิตภัณฑ์ที่พบในอาหาร เช่น ร่องรอยของเตตร้าไฮโดรแคนนาบินอล ( THC ) ในกัญชาอาหาร ( lachenmeier &วอล์ช , 2005 )ร่องรอยของโคเคนในเครื่องดื่มโคคา โคล่าที่ผลิตด้วยใบไม้ หรือแอลกอฮอล์ในเหล้าและเบียร์ฟรี อย่างไรก็ตาม ขณะนี้ยังไม่มีกฎหมายที่จะห้ามการตลาดของอาหารดังกล่าวเมื่อระดับร่องรอยของสารประกอบเภสัชศาสตร์ปราดเปรียวอยู่ด้านล่างธรณีประตูผู้เขียนไม่ได้ระบุข้อมูลเฉพาะเกี่ยวกับกฎหมายหรือผิดกฎหมาย ) ใช้เป็นส่วนผสมของใบยาสูบอาหารในยุโรปหรืออเมริกาเหนือ ใบยาสูบอาจถูกจัดเป็นส่วนผสมอาหารใหม่ในยุโรป ซึ่งจะต้องมีการอนุญาตตามคำสั่ง 258 / 97 .ต้องประเภทนี้จะทำให้ใบยาสูบไม่ได้ถูกใช้สำหรับมนุษย์บริโภคในระดับที่สำคัญภายในประชาคมยุโรปก่อนปี 1997 ซึ่งขณะนี้ยังไม่ชัดเจน