In articulatory phonetics, a conson

In articulatory phonetics, a consonant is a speech sound that is articulated with complete or partial closure of the vocal tract. Examples are [p], pronounced with the lips; [t], pronounced with the front of the tongue; [k], pronounced with the back of the tongue; [h], pronounced in the throat; [f] and [s], pronounced by forcing air through a narrow channel (fricatives); and [m] and [n], which have air flowing through the nose (nasals)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในออกเสียง articulatory พยัญชนะเป็นเสียงคำพูดที่ชัดเจน ด้วยการปิดทั้งหมด หรือบางส่วนของแกนนำ ตัวอย่างเช่น p ออกเสียง ด้วยริมฝีปาก [t] ออกเสียงกับด้านหน้าของลิ้น [k] การออกเสียงของลิ้น [h] การออกเสียงในลำคอ [f] และ [s], การออกเสียง โดยการบังคับให้อากาศผ่านช่องแคบ (fricatives); และ [m] และ [n], ซึ่งมีอากาศไหลผ่านจมูก (nasals)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการออกเสียงรณ, พยัญชนะคำพูดเป็นเสียงที่เป็นเสียงก้องกับการปิดสมบูรณ์หรือบางส่วนของทางเดินเสียง ตัวอย่างเช่น [P] เด่นชัดกับริมฝีปาก; [t] เด่นชัดกับด้านหน้าของลิ้น; [K] เด่นชัดกับด้านหลังของลิ้น; [h] เด่นชัดในลำคอ; [F] และ [s] เด่นชัดโดยการบังคับให้อากาศผ่านช่องทางแคบ ๆ (ฟึดฟัด); และ [M] และ [N] ซึ่งมีอากาศที่ไหลผ่านทางจมูก (เนิบนาบ)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการออกเสียงพยัญชนะ คือ พูดไม่ชัด , การพูดเสียงที่ก้องมีทั้งหมดหรือบางส่วนที่ปิดของทางเดินเสียง ตัวอย่าง [ P ] ออกเสียงริมฝีปาก ; [ T ] ออกเสียง กับด้านหน้าของลิ้น ; [ k ] ออกเสียง กับด้านหลังของลิ้น ; [ H ] ออกเสียงในคอ ; [ F ] และ [ S ] ออกเสียง โดยการบังคับให้อากาศผ่านช่องแคบ ( ไม่ว่าของตนเองหรือของผู้อื่น ) และ [ M ] และ [ N ] ซึ่งอากาศไหลผ่านจมูก ( เสียงนาสิก )