The debates over race and represent

The debates over race and representation of African American in films have been highly contentious for over a century. Blacks have generally been perceived and stigmatized, throughout history, as trouble makers, incapables, intellectually limited, inferior, lazy and irrational, amongst the many other demeaning labels attached to them. These labels are connected not only to the history of colonization but also, importantly, to the exploitation, perpetuation, and careful maintenance of stereotypes through cinematic clichés which have imposed themselves easily and significantly on the popular imagination. As rightly stated by Wijdan Ali, the projection of harmful and negative stereotypes "onto marginal or ineffectual groups within a society has always been an easy and useful method for making scapegoats." [1] Effectively, films form the ideal platform/space to circularize and preserve the labels which the mainstream audience desires to attach to the black community.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อภิปรายการแข่งขันและเป็นตัวแทนของแอฟริกันอเมริกันในภาพยนตร์ได้โต้เถียงสูงสำหรับนานกว่าศตวรรษ โดยทั่วไปได้รับรู้ และ stigmatized ประวัติศาสตร์ เป็นปัญหาเครื่องชง incapables สติปัญญาจำกัด ด้อยกว่า ขี้เกียจ และไม่มี เหตุผล ท่ามกลางหลายอื่น ๆ demeaning ป้ายชื่อแนบอยู่ดำ ป้ายชื่อเหล่านี้เชื่อมต่อไม่เพียงแต่ประวัติศาสตร์การล่าอาณานิคมแต่ยัง สำคัญ ประโยชน์ ทำให้เป็นอมตะ และระมัดระวังรักษาตนผ่านสำนวนจำเจภาพยนตร์ซึ่งมีกำหนดตัวเองได้อย่างง่ายดาย และอย่างมีนัยสำคัญในจินตนาการยอดนิยม ตามที่ระบุไว้ถูกต้องโดย Wijdan Ali ฉายของอันตราย และลบ stereotypes "ลงบนงาน หรือร่อแร่กลุ่มภายในสังคมได้เสมอเป็นวิธีที่ง่าย และมีประโยชน์สำหรับการทำแพะรับบาป" [1] ได้อย่างมีประสิทธิภาพ ภาพยนตร์แบบแพลตฟอร์ม/พื้นที่เหมาะในการ circularize และรักษาป้ายซึ่งกลุ่มเป้าหมายหลักต้องการแนบกับชุมชนดำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การอภิปรายมากกว่าการแข่งขันและการเป็นตัวแทนของแอฟริกันอเมริกันในภาพยนตร์ที่ได้รับการถกเถียงกันอย่างมากมานานกว่าศตวรรษ คนผิวดำได้รับการรับรู้โดยทั่วไปและประทับตราตลอดประวัติศาสตร์เป็นเครื่องชงปัญหา incapables จำกัด สติปัญญาด้อยกว่าขี้เกียจและไม่มีเหตุผลในหมู่หลายป้ายข่าวอื่น ๆ ที่แนบมากับพวกเขา ป้ายชื่อเหล่านี้มีการเชื่อมต่อไม่เพียง แต่กับประวัติศาสตร์ของการล่าอาณานิคม แต่ยังสำคัญในการแสวงหาผลประโยชน์ที่เป็นอมตะและการบำรุงรักษาอย่างระมัดระวังของแบบแผนผ่านclichésโรงภาพยนตร์ซึ่งได้กำหนดตัวเองได้อย่างง่ายดายและอย่างมีนัยสำคัญในจินตนาการที่นิยม ตามที่ระบุไว้อย่างถูกต้องโดย Wijdan อาลีฉายภาพลักษณ์ที่เป็นอันตรายและเชิงลบ "เข้าสู่กลุ่มชายขอบหรือไม่ได้ผลในสังคมได้เสมอวิธีการที่ง่ายและมีประโยชน์สำหรับการทำแพะรับบาป." [1] มีประสิทธิภาพภาพยนตร์ในรูปแบบที่เหมาะสำหรับแพลตฟอร์ม / พื้นที่ที่จะส่งจดหมายเวียนและรักษาป้ายซึ่งกลุ่มเป้าหมายหลักปรารถนาที่จะแนบไปกับชุมชนสีดำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การอภิปรายมากกว่าการแข่งขันและเป็นตัวแทนของชาวอเมริกันในหนังได้ขอโต้เถียงมานานกว่าศตวรรษ คนผิวดำโดยทั่วไปได้รับการรับรู้และการ stigmatized ตลอดประวัติศาสตร์ และเป็นปัญหาที่ผู้ผลิต incapables อย่างจำกัด , ด้อยกว่า , ขี้เกียจและไร้เหตุผล ในหมู่อื่น ๆอีกมากมายแปลว่าป้ายชื่อที่แนบมากับพวกเขา ป้ายเหล่านี้จะเกี่ยวข้องไม่เพียง แต่ประวัติศาสตร์ของการล่าอาณานิคม แต่ยัง ที่สำคัญ เพื่อการใช้ประโยชน์ , ทําให้เป็นอมตะ และระวังรักษาแบบแผนผ่านภาพยนตร์ สำนักนายกรัฐมนตรีซึ่งมีกำหนดเองได้อย่างง่ายดาย และมีจินตนาการที่เป็นที่นิยม เป็นถูกต้องตามที่วิจดาน อาลี , การประมาณการของที่เป็นอันตรายและลบภาพลักษณ์ " บนขอบหรือไม่ได้เรื่องกลุ่มในสังคมได้เสมอวิธีที่ง่ายและมีประโยชน์สำหรับการทำแพะรับบาป " [ 1 ] ได้อย่างมีประสิทธิภาพ ภาพยนตร์รูปแบบเหมาะแพลตฟอร์ม / พื้นที่ circularize และรักษาป้ายซึ่งผู้ชมหลักความปรารถนาที่จะแนบไปยังชุมชน สีดำ