In all versions of the MMPI, the sc

In all versions of the MMPI, the scale labels can be misleading because they use traditional diagnostic categories.


A person might read a scale such as Schizophrenia and infer that a person with a peak on that scale, therefore, fits the diagnosis of schizophrenia.


Although it was originally hoped that the MMPI could be used to make differential psychiatric diagnoses, it was soon found that it could not adequately perform this function.


Thus, even though schizophrenics score high on Scale 8, so do other psychotic and nonpsychotic groups.


Also, moderate elevations can occur for some normal persons. With the publication of thc third and fourth editions of the Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM; American Psychi- atric Association, 1980, 1987, 1994), the traditional labels on which the scale narne s were based have become progressively more outdated.


This causes further confusion related to diagnosis because the scales reflect older categories. For example, Scales 1, 2, and 3 are called the neurotic triad, and Scale 7 is labeled Psychasthenia; yet clinicians are often faced with the need to translate these outdated designations into DSM-/V (1994) terminology.


This difficulty has been somewhat alleviated through research focusing on the frequencies of DSM-I// (1980) and DSM-///-R (1987) classifications, which are related to different code types (Morey, Blashfield, Webb, & Jewell, 1988; Vincent et al., 1983).


DSlvl-////DSM-/V translations have been further aided through the use of different content and s up ple.ment.ar y scales that allow for broader descriptions of symptom patterns (Barthlow et a l.,1999; Butcher et a l., 1990; Levitt & Gotts, 1995; C. WilIi arrrs et a L, 1992).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในรุ่นทั้งหมดของการ MMPI ป้ายสเกลได้อาจเนื่องจากใช้วินิจฉัยประเภทดั้งเดิม คนอาจอ่านสเกลเช่นโรคจิตเภท และเข้าใจว่า บุคคลที่ มีสูงสุดในระดับนั้น ดังนั้น เหมาะการวินิจฉัยของโรคจิตเภท ถึงแม้ว่ามันถูกตอนแรกหวังว่า MMPI สามารถใช้ทำส่วนการวิเคราะห์ทางจิตเวช เร็ว ๆ นี้พบว่า มันอาจไม่เพียงพอ ทำฟังก์ชันนี้ ดังนั้น แม้ว่า schizophrenics คะแนนสูงในระดับ 8 เพื่อทำกลุ่ม psychotic และ nonpsychotic อื่น ๆ ยัง elevations ปานกลางสามารถเกิดขึ้นได้สำหรับบางคนที่ปกติ มีการเผยแพร่รุ่นที่สาม และสี่ของ thc วินิจฉัยและสถิติด้วยตนเองของจิตผิดปกติ (DSM อเมริกัน Psychi - atric สมาคม 1980, 1987, 1994), ป้ายชื่อดั้งเดิมถูกใช้ s narne มาตราส่วนเป็นความก้าวหน้ามากล้าสมัย เพิ่มเติมนี้ทำสับสนที่เกี่ยวข้องกับการวินิจฉัยเนื่องจากระดับสะท้อนให้เห็นถึงประเภทเก่า ตัว ระดับ 1, 2 และ 3 เรียกว่า neurotic triad และมาตรา 7 จะติดป้าย Psychasthenia ยัง clinicians มักจะต้องเผชิญกับจำเป็นต้องระบุชื่อเหล่านี้ล้าสมัยลงใน DSM - แปล / คำศัพท์ V (1994) ปัญหานี้ได้ถูกค่อนข้าง alleviated ผ่านงานวิจัยที่เน้นความถี่ของ DSM-ฉัน / / (1980) และชนิด (Morey, Blashfield เวบบ์ และ Jewell, 1988 รหัส DSM-/ / / -R (1987) จัดประเภท ซึ่งมีความสัมพันธ์ที่แตกต่างกัน Vincent และ al., 1983) DSlvl- / / DSM-/ V แปลได้รับการช่วยเพิ่มเติมผ่านการใช้เนื้อหาต่าง ๆ และ s ค่าระดับ y ple.ment.ar ที่ให้คำอธิบายที่กว้างขึ้นของรูปแบบอาการ (Barthlow et l., 1999 Butcher ร้อยเอ็ด l., 1990 ข่าว & Gotts, 1995 C. WilIi arrrs ร้อยเอ็ด L, 1992)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในทุกรุ่นของ MMPI ป้ายขนาดอาจทำให้เข้าใจผิดเพราะพวกเขาใช้การวินิจฉัยแบบดั้งเดิมประเภทบุคคลที่อาจจะอ่านขนาดเช่นโรคจิตเภทและสรุปว่าคนที่มีจุดสูงสุดในระดับที่จึงเหมาะกับการวินิจฉัยของโรคจิตเภทแม้ว่า ก็หวังว่า MMPI เดิมสามารถนำมาใช้เพื่อให้การวินิจฉัยโรคทางจิตเวชที่แตกต่างกันในไม่ช้ามันก็พบว่ามันอาจจะไม่เพียงพอที่ปฏิบัติหน้าที่นี้ดังนั้นแม้ว่าอาการจิตเภทคะแนนสูงในระดับ 8 เพื่อทำกลุ่มโรคจิตและ nonpsychotic อื่น ๆนอกจากนี้ ระดับปานกลางสามารถเกิดขึ้นได้สำหรับบางคนปกติ ด้วยการตีพิมพ์ฉบับ THC สามและสี่ของคู่มือการวินิจฉัยและสถิติของการเกิดความผิดปกติทางจิต (DSM; อเมริกัน Psychi- atric สมาคมปี 1980 1987 1994) ป้ายแบบดั้งเดิมที่มีขนาด S narne ถูกตามได้กลายเป็นความก้าวหน้าที่ทันสมัยมากขึ้น . นี้ทำให้เกิดความสับสนต่อไปที่เกี่ยวข้องกับการวินิจฉัยเพราะเกล็ดสะท้อนให้เห็นถึงประเภทที่มีอายุมากกว่า ตัวอย่างเช่นเครื่องชั่ง 1, 2 และ 3 จะเรียกว่าสามมีอาการทางประสาทและขนาด 7 จะมีป้าย Psychasthenia; แต่แพทย์มักจะประสบกับความจำเป็นในการแปลการกำหนดที่ล้าสมัยเหล่านี้เป็น DSM- / V (1994) คำศัพท์ที่ยากลำบากนี้ได้รับการบรรเทาค่อนข้างผ่านการวิจัยโดยมุ่งเน้นที่ความถี่ของ DSM-I // (1980) และ DSM - /// -R (1987) การจำแนกประเภทที่เกี่ยวข้องกับประเภทรหัสที่แตกต่างกัน (มอเรย์, Blashfield, เวบบ์และมณี, 1988. วินเซนต์และคณะ, 1983) DSlvl - //// DSM- / V แปลได้รับความช่วยเหลือเพิ่มเติมผ่าน การใช้งานของเนื้อหาที่แตกต่างกันและขึ้นอยู่ ple.ment.ar เครื่องชั่งและที่ช่วยให้คำอธิบายที่กว้างของรูปแบบอาการ (Barthlow เอ L 1999;.. เนื้อเอล 1990; & เลวิ Gotts 1995; arrrs C. WilIi เอ L, 1992)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทุกรุ่นของ mmpi , ขนาดป้ายอาจทำให้เข้าใจผิด เพราะพวกเขาใช้ประเภทแบบดั้งเดิม


คนอาจจะอ่านมาตราส่วนเช่นโรคจิตเภทและอนุมานว่า คนที่เป็นยอดในที่มาตราส่วน จึงเหมาะกับการวินิจฉัยของโรคจิตเภท


ถึงแม้ตอนแรกหวังว่า mmpi อาจจะใช้ทำเฟืองจิตเวชวินิจฉัยมันพบว่ามันอาจไม่เพียงพอดำเนินการฟังก์ชั่นนี้


ดังนั้นแม้ว่าจิตเภทคะแนนสูงในระดับ 8 ก็โรคจิตอื่น ๆและกลุ่มที่ไม่ถึงขั้นโรคจิต .


นอกจากนี้ ระดับความสูงปานกลางสามารถเกิดขึ้นสำหรับบาง ปกติ คน กับการประกาศของ THC ที่สามและสี่ฉบับЃ ( DSM atric ; สมาคมอเมริกัน psychi - ,1980 1987 , 1994 ) , ป้ายชื่อแบบดั้งเดิมซึ่งขนาด narne S ขึ้นได้กลายเป็นล้าสมัยมากขึ้นทุกที .


ให้เพิ่มเติมความสับสนที่เกี่ยวข้องกับการวินิจฉัย เพราะเกล็ดสะท้อนเก่าประเภท ตัวอย่างเช่น ระดับ 1 , 2 และ 3 จะเรียกว่าแก๊งประสาท และมาตรา 7 เป็นข้อความโดย ;แต่แพทย์มักจะประสบกับต้องแปลชื่อที่ล้าสมัยเหล่านี้เป็น DSM - / v ( 1994 ) ศัพท์


ปัญหานี้ได้บ้างโดยผ่านการวิจัยเน้นความถี่ของ dsm-i / / ( 1980 ) และ DSM - / / / - R ( 1987 ) หมวดหมู่ซึ่งเกี่ยวข้องกับชนิดต่าง ๆ ( blashfield มอรี่ , รหัส , เว็บบ์ &มณี , 1988 ; วินเซนต์ et al . , 1983 )


dslvl - / / / / DSM - V / แปลได้เพิ่มเติมช่วยโดยใช้เนื้อหาที่แตกต่างกันและ S ขึ้น ple.ment.ar Y เกล็ดที่อนุญาตให้กว้างขึ้น รายละเอียดของอาการ รูปแบบ ( barthlow ET เป็น L . , 1999 ; เขียงและเป็น L , 2533 ; เลวิตต์& gotts , 1995 ; C . wilii arrrs et l , 2535


)