It is also thought that the test's

It is also thought that the test's reliability can depend substantially on details of the testing procedure, such as where the tester and subject are seated, any introductory words, verbal and nonverbal responses to subjects' questions or comments, and how responses are recorded. Exner has published detailed instructions, but Wood et al. cites many court cases where these had not been followed. Similarly, the procedures for coding responses are fairly well specified but extremely time-consuming leaving them very subject to the author's style and the publisher to the quality of the instructions (such as was noted with one of Bohm's textbooks in the 1950s) as well as clinic workers (which would include examiners) being encouraged to cut corners.
United States courts have challenged the Rorschach as well. Jones v Apfel (1997) stated (quoting from Attorney's Textbook of Medicine) that Rorschach "results do not meet the requirements of standardization, reliability, or validity of clinical diagnostic tests, and interpretation thus is often controversial". In State ex rel H.H. (1999) where under cross examination Dr. Bogacki stated under oath "many psychologists do not believe much in the validity or effectiveness of the Rorschach test" and US v Battle (2001) ruled that the Rorschach "does not have an objective scoring system."

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันเป็นความคิดที่ น่าเชื่อถือของการทดสอบจะสามารถมากขึ้นอยู่กับรายละเอียดของขั้นตอนทดสอบ เช่นที่ทดสอบและเรื่องที่นั่ง คำแนะนำ การตอบสนองทางวาจา และกริยาวัตถุคำถาม หรือข้อคิดเห็น และวิธีบันทึกการตอบสนอง Exner ได้เผยแพร่รายละเอียด แต่ไม้ร้อยเอ็ด cites หลายกรณีศาลที่เหล่านี้ได้ไม่ได้ตาม ในทำนองเดียวกัน ขั้นตอนการเขียนรหัสการตอบสนองที่ระบุค่อนข้างดี แต่ใช้เวลานานมากออกจากพวกเขามากขึ้นอยู่กับสไตล์ของผู้เขียนและผู้เผยแพร่คุณภาพของคำ (เช่นบันทึกตำราของ Bohm อย่างใดอย่างหนึ่งในปี 1950) และงานคลินิก (ซึ่งจะรวมถึงผู้) การส่งเสริมให้มุมตัด ศาลสหรัฐมีท้าทาย Rorschach เป็นอย่างดี โจนส์ v Apfel (1997) ระบุไว้ (อ้างจากตำราแพทย์ทนายความ) ที่ Rorschach "ผลลัพธ์ไม่ตรงตามข้อกำหนดของมาตรฐาน ความน่าเชื่อถือ หรือความถูกต้องของการวินิจฉัยทางคลินิก และการตีความจึงมักจะขัดแย้ง" ในรัฐเช่นไปปล่อยลงให้ H.H. (1999) ที่ใต้ข้ามสอบดร. Bogacki ระบุไว้ภายใต้คำสาบาน "นักจิตวิทยาจำนวนมากไม่เชื่อในความถูกต้องหรือประสิทธิภาพของการทดสอบ Rorschach มาก" และต่อสู้ v สหรัฐอเมริกา (2001) ปกครองว่า Rorschach ที่ "ไม่มีวัตถุประสงค์ของระบบการให้คะแนน"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นอกจากนี้ยังคิดว่าความน่าเชื่อถือของการทดสอบสามารถขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในรายละเอียดของขั้นตอนการทดสอบเช่นที่ทดสอบและอาจจะนั่งคำเบื้องต้นใด ๆ การตอบสนองทางวาจาและอวัจนภาษาสำหรับคำถามวิชา 'หรือความคิดเห็นและวิธีการตอบสนองที่มีการบันทึกไว้ Exner มีการเผยแพร่รายละเอียดคำแนะนำ แต่ไม้, et al อ้างอิงกรณีที่ศาลอีกมากมายที่เหล่านี้ไม่ได้รับการปฏิบัติตาม ในทำนองเดียวกันขั้นตอนสำหรับการเข้ารหัสการตอบสนองที่ระบุไว้ค่อนข้างดี แต่มากใช้เวลานานออกจากพวกเขาเรื่องมากกับสไตล์ของผู้เขียนและสำนักพิมพ์เพื่อคุณภาพของคำแนะนำ (เช่นถูกตั้งข้อสังเกตกับหนึ่งในตำรา Bohm ในปี 1950) เช่นเดียวกับ คนงานคลินิก (ซึ่งจะรวมถึงการตรวจสอบ) ได้รับการสนับสนุนที่จะตัดมุม.
ศาลสหรัฐอเมริกาได้ท้าทายรอส์ได้เป็นอย่างดี โจนส์โวลต์แอพเฟล (1997) ระบุ (ข้อความจากอัยการตำราการแพทย์) ที่รอส์ "ผลไม่ตรงตามข้อกำหนดของมาตรฐานความน่าเชื่อถือหรือความถูกต้องของการตรวจวินิจฉัยทางคลินิกและการตีความจึงมักจะเป็นความขัดแย้ง" ในรัฐอดีต rel HH (1999) ที่อยู่ภายใต้การตรวจสอบข้ามดร. Bogacki ที่ระบุไว้ภายใต้คำสาบาน "นักจิตวิทยาหลายคนไม่เชื่อว่ามากในความถูกต้องหรือความมีประสิทธิภาพของการทดสอบรอร์สชา" และสหรัฐอเมริการบ V (2001) ตัดสินว่ารอส์ "ไม่ได้มี ระบบการให้คะแนนวัตถุประสงค์. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ก็ยังคิดว่า ความน่าเชื่อถือของการทดสอบสามารถขึ้นอยู่มากในรายละเอียดของกระบวนการทดสอบ เช่นที่ทดสอบเรื่องที่นั่งใด ๆเบื้องต้นคำ การตอบสนองทางวาจาและ nonverbal วิชา " คำถามหรือข้อคิดเห็นอย่างไร และคำตอบที่บันทึกไว้ เอ็กส์เนอร์ ได้เผยแพร่คำแนะนำรายละเอียดแต่ไม้ et al . ไซเตสกรณีศาลมากมายที่เหล่านี้ไม่ได้รับการติดตาม ส่วนวิธีการเขียนการตอบสนองค่อนข้างดี แต่ต้องปล่อยให้พวกเขาไว้มากมาก เรื่องสไตล์ของผู้เขียนและสำนักพิมพ์เพื่อคุณภาพของคำสั่ง ( เช่น ถูกตั้งข้อสังเกตกับหนึ่งในตำราบอมใน 1950s ) รวมทั้งพนักงานคลินิก ( ซึ่งรวมถึงการสอบ ) ถูกสนับสนุนให้ตัดมุมสหรัฐอเมริกาศาลท้าทายชาร์ตอีกด้วย โจนส์ ( เลต ( 1997 ) กล่าว ( อ้างจากทนายของ ตำรายา ) ที่ชาร์ต " ผลลัพธ์ที่ไม่ตรงกับความต้องการของมาตรฐานความน่าเชื่อถือ หรือความถูกต้องของการทดสอบการวินิจฉัยทางคลินิก และการตีความ จึงมักแย้ง " ในรัฐว้าก– ( 1999 ) ซึ่งภายใต้ข้ามการตรวจสอบ ดร. bogacki ระบุไว้ภายใต้คำสาบาน " หลายนักจิตวิทยาไม่เชื่อในความถูกต้องหรือประสิทธิภาพของแบบทดสอบรอร์แชค และเราในสงคราม ( 2544 ) กล่าวว่า , " ไม่ได้มีวัตถุประสงค์ ระบบการให้คะแนน "