How nice. This lamp is so cute. I w

How nice. This lamp is so cute. I want one for my room too.

Since the salon was shared by both middle and high school students, Yurie-sama was naturally there too. Emperor seemed incredibly happy, since it was the first time in years they had been enjoying school together.
He tried to hide it, but the corners of his mouth would curve up. He’s pretty easy to understand.
Lately he hasn’t been acting like a stalker either, and perhaps as a result of Yurie-sama’s teachings, apparently he can think about others too now. I guess he matured as a human, huh~
As long as he’s with his beloved Yurie-sama, Emperor is always in a good mood, so I’ll probably be able to relax for another two years. Thank goodness.

“Reika-san, have you gotten used to the middle school section?”

Aira-sama came over to talk to me with some sweets in hand.
Today’s was sachertorte, a type of chocolate cake with apricot jam.

sachertorte-airport-a

Seeing the lustrous chocolate made me gulp.

“Yes. Being able to go to the school cafeteria instead of being given a school lunch was quite a fresh experience.”

Once you enter middle school here, you can choose whether to go to the cafeteria or to bring lunch from home. The cafeteria seems like your normal fancy restaurant. Pretty much everything on the menu is over 2000 Yen. Quite expensive for your average student. It’s delicious though.
I’ve actually got this secret goal of conquering every item on the menu, so for now I’m one of the kids that goes to the cafeteria.
And even in the cafeteria there are exclusive seats for the Pivoine. They’re seated by the window in this well lit area.
Speaking of which, in Kimidol there was this one scene, wasn’t there. The protagonist had no idea that it was Pivoine exclusive, and tried to sit down there, displeasing them.
Yeah. Try your best, protagonist. Although, the one who was the most angry and shouted “A commoner would dare!? Know your place!” was actually Kisshouin Reika though.

“Are things going well with the External Students?”

“Well, there is still a wall between us, you could say.”

“Well, I suppose there would be.”

There are roughly ten External kids in each class. Unlike the scholarship students that will enter in the high school section, the Externals in middle school are still kids from families who can pay Suiran’s expensive school fees. Because of that, there isn’t too much of a difference in their sense for spending money.
That’s why I think we’ll all settle down after a while. Probably.

I’m still thinking about whether or not to enter a club. There isn’t anything I really want to do after all.
Oniisama suggested that I enter the cooking club, but the activity days overlap with my lessons.
I also have my cram school and lessons with Karin-sensei as well. The first test since middle school is coming up soon, so I’m pretty busy at the moment.
Lately I’ve sort of been getting a lot of “as expected of Reika-sama” so I’m secretly struggling really hard not to let my true colours show.
Especially maths. Maths is suffering to me.
I remembered the word ‘factorisation’ but I’d completely forgotten what it entails. I just barely remembered that it has something to do with x and y. What the hell is going on with my memory.
Did I really learn this in my last life? I did, right? I mean, it’s part of the compulsory curriculum.
Since I felt a huge crisis impending, I had Karin-sensei drill it into me.
I’d already decided to stop expecting anything academic from the past me. I should have already known as much after my experience in the primary school section…
But I just keep having these faint hopes.
There’s no such thing as miracles though.
I guess I’ll just keep trying my best from scratch…

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อย่างไรดี โคมไฟนี้คือน่ารัก อยากหนึ่งสำหรับห้องพักของฉันเกินไปเนื่องจากร้านเสริมสวยถูกใช้ร่วมกัน โดยนักศึกษากลางและโรงเรียนสูง Yurie จาอยู่ที่นั่นเป็นธรรมชาติเกินไป จักรพรรดิดูเหมือนมีความสุขอย่างไม่น่าเชื่อ ตั้งแต่มันเป็นครั้งแรกในปีที่พวกเขาได้เพลิดเพลินกับโรงเรียนร่วมกันเขาพยายามซ่อนมัน แต่มุมปากจะโค้งขึ้น เขาเป็นสวยง่ายต่อการเข้าใจเมื่อเร็ว ๆ นี้เขายังไม่ได้ทำหน้าที่ยกร่างอย่างใดอย่าง หนึ่ง และอาจจะเป็นผล จากคำสอน Yurie-จา เห็นได้ชัดว่าเขาสามารถคิดเกี่ยวกับคนอื่นเกินไปตอนนี้ ผมคิดว่า เขาครบกำหนดเป็นมนุษย์ ฮะ ~ตราบใดที่เขามีเขารัก Yurie จา จักรพรรดิเป็นเสมออารมณ์ดี ดังนั้นฉันอาจจะสามารถผ่อนคลายได้อีกสองปี ขอบคุณพระเจ้า" Reika ซัง คุณเคยส่วนมัธยม? "ไอร่าจามาคุยกับผมกับขนมหวานในมือวันนี้ถูก sachertorte ชนิดของเค้กช็อกโกแลตกับแยมแอปริคอตsachertorte-สนามบินที่เห็นช็อคโกแลเงาทำให้ฉันอึก"ใช่ การจะไปที่โรงอาหารโรงเรียนแทนการรับอาหารกลางวันโรงเรียนได้ประสบการณ์ค่อนข้างสด"เมื่อคุณเข้าโรงเรียนที่นี่ คุณสามารถเลือกว่า จะไปที่โรงอาหาร หรือนำอาหารกลางวันจากที่บ้าน โรงอาหารเหมือนร้านอาหารแฟนซีของปกติ สวยมากทุกอย่างในเมนูมี 2000 กว่าเยน ค่อนข้างแพงสำหรับนักเรียนโดยเฉลี่ย ได้อร่อยแม้ว่าผมจริงมีเป้าหมายลับของชนะทุกรายการในเมนู ดังนั้นตอน ฉันเด็ก ๆ ที่ไปโรงอาหารอย่างใดอย่างหนึ่งและแม้ในโรงอาหาร มีที่นั่งพิเศษสำหรับดอกเชอร์รี่ พวกเขากำลังนั่งอยู่ที่หน้าต่างในพื้นที่นี้อย่างดีพูดว่า Kimidol มีคือ ฉากนี้หนึ่ง ไม่มี ตัวเอกมีความคิดว่า มันพิเศษดอกเชอร์รี่ และพยายามที่จะนั่งลง displeasing พวกเขาใช่ ลองของคุณเอกที่ดีที่สุด ถึงแม้ว่า ผู้ถูกโกรธมากที่สุด และ shouted "องค์จะกล้า รู้สถานที่ของคุณ "เป็นจริง Kisshouin Reika แม้ว่า"มีสิ่งที่จะดีกับนักเรียนภายนอก"ดี ยังคงมีกำแพงระหว่างเรา คุณสามารถบอกว่า""ดี ฉันคิดว่า จะมี"มีประมาณสิบภายนอกเด็กในแต่ละชั้น แตกต่างจากนักเรียนทุนที่จะใส่ในส่วนมัธยม Externals ในโรงเรียนยังคงเป็นเด็กจากครอบครัวที่สามารถจ่ายค่าเล่าเรียนราคาแพงของซัว เนื่องจากว่า ไม่มีความแตกต่างในความรู้สึกของพวกเขาสำหรับการใช้จ่ายเงินมากเกินไปจึงคิดว่า เราจะทั้งหมดปักหลัง อาจจะผมยังคิดว่าจะใส่มีคลับหรือไม่ ไม่มีอะไรต้องทำหลังจากทั้งหมดOniisama แนะนำว่า ฉันใส่คลับทำอาหาร แต่วันกิจกรรมที่ทับซ้อนกับบทเรียนของฉันผม cram โรงเรียนของฉันและเรียนกับอาจารย์ Karin เป็นอย่างดี ทดสอบครั้งแรกเนื่องจากโรงเรียนกำลังจะมาถึงเร็ว ๆ นี้ ดังนั้นฉันสวยไม่ว่างในขณะนี้เมื่อเร็ว ๆ นี้ผมได้จัดเรียงของรับจำนวนมาก "ตามที่คาดไว้ของ Reika จา" ดังนั้นผมแอบดิ้นรนจริง ๆ ยากจะให้สีสันที่แท้จริงของฉันแสดงไม่โดยเฉพาะคณิตศาสตร์ คณิตศาสตร์เป็นทุกข์ครับผมจำได้คำว่า 'factorisation' แต่ฉันก็ลืมสนิทมัน entails ผมเพิ่งจะจำได้ว่า มีสิ่งที่จะทำกับ x และ y นรกจะเกิดอะไรขึ้นกับหน่วยความจำของฉันฉันจริง ๆ เรียนรู้นี้ในชีวิตของฉันสุดท้าย ผมทำ ขวา ผมหมายถึง มันเป็นส่วนหนึ่งของหลักสูตรภาคบังคับตั้งแต่วิกฤตใหญ่สิทธิรู้สึก ผมเจาะลงฉันอาจารย์ Karinฉันได้ตัดสินใจหยุดการคาดหวังอะไรที่ศึกษามาแล้วฉัน ฉันควรทราบมากหลังจากประสบการณ์ของฉันในส่วนโรงเรียนประถม... แล้วแต่ฉันเพียงให้มีความหวังเหล่านี้จางมีเป็นปาฏิหาริย์แต่ผมคิดว่า ผมจะก็พยายามดีที่สุดจากรอยขีดข่วน...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดีแค่ไหน. โคมไฟนี้น่ารักมาก ๆ ฉันต้องการหนึ่งสำหรับห้องของฉันมากเกินไป. ตั้งแต่ร้านเสริมสวยถูกใช้ร่วมกันโดยทั้งสองกลางและโรงเรียนมัธยมนักเรียน Yurie-sama เป็นธรรมชาติมีมากเกินไป จักรพรรดิจะมีความสุขอย่างไม่น่าเชื่อเพราะมันเป็นครั้งแรกในปีที่พวกเขาได้รับการเพลิดเพลินกับโรงเรียนด้วยกัน. เขาพยายามที่จะซ่อนมันไว้ แต่มุมปากของเขาจะโค้งขึ้น เขาสวยง่ายที่จะเข้าใจ. เมื่อเร็ว ๆ นี้เขาไม่ได้รับทำตัวเหมือนยกร่างทั้งและบางทีอาจจะเป็นผลมาจากคำสอน Yurie-sama ของเห็นได้ชัดว่าเขาสามารถคิดเกี่ยวกับคนอื่นเกินไปในขณะนี้ ผมคิดว่าเขาครบกำหนดเป็นมนุษย์ฮะ ~ ตราบใดที่เขาเป็นที่รักของเขากับ Yurie-sama จักรพรรดิอยู่เสมอในอารมณ์ที่ดีดังนั้นฉันอาจจะสามารถที่จะผ่อนคลายอีกสองปี ขอบคุณพระเจ้า. "Reika ซังมีคุณอากาศใช้ในส่วนของโรงเรียนมัธยม?" ไอร่า-sama มามากกว่าที่จะพูดคุยกับผมกับขนมบางอย่างในมือ. วันนี้เป็น sachertorte ชนิดของเค้กช็อคโกแลตกับแอปริคอทแยม. sachertorte สนามบิน -a เห็นช็อคโกแลตทำให้ผมเงาอึก. "ใช่ ความสามารถในการไปที่โรงอาหารของโรงเรียนแทนการรับอาหารกลางวันที่โรงเรียนก็ค่อนข้างเป็นประสบการณ์ใหม่. " เมื่อคุณป้อนโรงเรียนมัธยมที่นี่คุณสามารถเลือกได้ว่าจะไปที่โรงอาหารหรือที่จะนำอาหารกลางวันมาจากบ้าน โรงอาหารดูเหมือนว่าร้านอาหารแฟนซีปกติของคุณ ทุกอย่างสวยมากบนเมนูที่มีมากกว่า 2,000 เยน ค่อนข้างแพงเกินไปสำหรับนักเรียนเฉลี่ยของคุณ มันอร่อยแม้ว่า. ฉันมีจริงเป้าหมายของความลับนี้ชนะทุกรายการในเมนูดังนั้นสำหรับตอนนี้ผมเป็นหนึ่งในเด็กที่ไปที่โรงอาหาร. และแม้กระทั่งในโรงอาหารมีที่นั่งพิเศษสำหรับ Pivoine พวกเขากำลังนั่งอยู่ริมหน้าต่างในบริเวณที่มีแสงสว่างเพียงพอนี้. พูดซึ่งใน Kimidol นี้มีฉากหนึ่งที่ไม่ได้มี ตัวเอกของเรื่องมีความคิดว่ามันเป็น Pivoine พิเศษและพยายามที่จะนั่งลงที่นั่นพวกเขาไม่พอใจ. ใช่ ลองของดีที่สุดตัวเอก แม้ว่าจะเป็นผู้หนึ่งที่เป็นโกรธมากที่สุดและตะโกนว่า "ปุถุชนจะกล้า !? รู้ว่าสถานที่ของคุณ! "เป็นจริง Kisshouin Reika แม้ว่า. " เป็นสิ่งที่ไปได้ดีกับนักเรียนภายนอก? " " ดียังคงมีผนังกั้นไว้ระหว่างเราคุณอาจจะบอกว่า. " " ดีฉันคิดว่าจะมี. " นอกจากนี้ ประมาณสิบเด็กภายนอกในแต่ละชั้นเรียน ซึ่งแตกต่างจากนักเรียนทุนที่จะเข้าสู่ในส่วนของโรงเรียนมัธยม Externals ในโรงเรียนกลางยังคงเป็นเด็กที่มาจากครอบครัวที่สามารถจ่าย Suiran ของค่าเล่าเรียนแพง เพราะการที่มีอยู่ไม่มากเกินไปของความแตกต่างในความรู้สึกของพวกเขาสำหรับการใช้จ่ายเงิน. นั่นเป็นเหตุผลที่ผมคิดว่าเราทุกคนจะปักหลักหลังจากที่ในขณะ อาจจะ. ฉันยังคงคิดเกี่ยวกับหรือไม่ที่จะเข้าสู่สโมสร ไม่มีอะไรที่ฉันอยากจะทำหลังจากที่ทั้งหมด. Oniisama บอกว่าฉันป้อนสโมสรการปรุงอาหาร แต่วันกิจกรรมทับซ้อนกับบทเรียนของฉัน. ฉันยังมีโรงเรียนกวดวิชาของฉันและบทเรียนกับเกรินอาจารย์เป็นอย่างดี การทดสอบครั้งแรกนับตั้งแต่โรงเรียนมัธยมกำลังจะมาถึงเร็ว ๆ นี้ดังนั้นผมค่อนข้างยุ่งในขณะนี้. เมื่อเร็ว ๆ นี้ฉันได้รับการจัดเรียงของการได้รับจำนวนมากของ "เป็นที่คาดหวังของ Reika-sama" ดังนั้นฉันแอบดิ้นรนยากจริงๆที่จะไม่ ให้สีที่แท้จริงของฉันจะแสดง. โดยเฉพาะอย่างยิ่งวิชาคณิตศาสตร์ คณิตศาสตร์เป็นทุกข์กับผม. ผมจำคำว่า 'factorisation' แต่ฉันลืมสนิทว่ามันสร้างความ ฉันเพียงแค่จำแทบไม่ได้ว่ามันมีสิ่งที่จะทำอย่างไรกับ x และ y สิ่งที่นรกที่เกิดขึ้นกับหน่วยความจำของฉัน. ฉันจริงๆเรียนรู้นี้ในชีวิตที่ผ่านมาของฉันได้อย่างไร ฉันไม่ได้ใช่มั้ย? ฉันหมายความว่ามันเป็นส่วนหนึ่งของหลักสูตรภาคบังคับ. ตั้งแต่ผมรู้สึกว่าวิกฤตใหญ่กำลังจะเกิดขึ้นผมก็มีเกรินอาจารย์เจาะลงในฉัน. ฉันแล้วจะตัดสินใจที่จะหยุดคาดหวังอะไรนักวิชาการจากที่ผ่านมาฉัน ฉันควรจะได้รู้จักกันอยู่แล้วเป็นอย่างมากหลังจากที่ประสบการณ์ของผมในส่วนของโรงเรียนประถมศึกษา ... แต่ฉันเพียงแค่ให้มีความหวังลมเหล่านี้. ไม่มีสิ่งดังกล่าวเป็นปาฏิหาริย์แม้ว่า. ผมคิดว่าผมก็จะพยายามให้ดีที่สุดจากรอยขีดข่วน ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดีจัง โคมไฟน่ารัก ฉันต้องการหนึ่งในห้องของฉันด้วยตั้งแต่ร้านคือใช้ร่วมกันโดยทั้งกลางและโรงเรียนมัธยม ยูรี่ซามาธรรมชาติที่นั่นด้วย จักรพรรดิดูมีความสุขอย่างล้นเหลือ เพราะมันเป็นครั้งแรกในรอบปี พวกเขาได้เพลิดเพลินกับโรงเรียนด้วยกันเขาพยายามที่จะซ่อนมัน แต่มุมปากของเขาจะโค้งขึ้น มันค่อนข้างง่ายที่จะเข้าใจเมื่อเร็วๆ นี้ เขาไม่ได้ทำตัวเหมือนพวกโรคจิตเหมือนกัน และบางทีผลของยูรี่ท่านสอนไว้ เขาสามารถคิดเกี่ยวกับคนอื่น ๆด้วย ฉันเดาว่าเขาเติบโตเป็นมนุษย์ ฮ่าตราบใดที่เขาอยู่กับสุดที่รักของเขายูริ Sama , จักรพรรดิอยู่เสมอในอารมณ์ที่ดีดังนั้นฉันอาจจะสามารถที่จะผ่อนคลาย อีกสองปี ขอบคุณพระเจ้า" เรย์กะซัง คุณชินกับส่วนกลางโรงเรียน "ไอราซามะมาคุยกับผมกับขนมในมือวันนี้คือซาคาทอร์เท่ , ชนิดของเค้กช็อกโกแลตกับแยมแอปริคอทsachertorte-airport-aเห็นช็อกโกแลตเงาทำให้ฉันอึก ." ครับ สามารถไปที่โรงอาหารของโรงเรียน แทนที่จะได้รับอาหารกลางวันโรงเรียนค่อนข้างเป็นประสบการณ์ใหม่ "เมื่อคุณระบุโรงเรียนมัธยมที่นี่ คุณสามารถเลือกได้ว่าจะไปโรงอาหาร หรือเอาอาหารกลางวันจากบ้าน โรงอาหารเหมือนร้านอาหารทั่วไป สวยมากทุกอย่างในเมนูมีกว่า 2000 เยน ค่อนข้างแพงสำหรับนักศึกษาทั่วไป มันอร่อยนะที่จริงผมมีเป้าหมายนี้ความลับของชนะทุกรายการในเมนู ดังนั้น ตอนนี้ผมเป็นหนึ่งในเด็กที่ไปที่โรงอาหารและแม้แต่ในโรงอาหาร มีที่นั่งพิเศษสำหรับพีวอน พวกเขากำลังนั่งอยู่ริมหน้าต่างในแสงสว่างบริเวณซึ่งใน kimidol มีหนึ่งฉาก ไม่ได้มี ตัวเอกของเรื่อง มีความคิดว่ามันเป็นพิวอนพิเศษและพยายามที่จะนั่งลงตรงนั้น เป็นคนน่าเกลียดเหล่านั้นใช่ พยายามดีที่สุดของคุณเอก แม้ว่าคนส่วนใหญ่โกรธและตะโกน " คนธรรมดาจะกล้า ! ? รู้สถานที่ของคุณ ! " จริง ๆ kisshouin ริกะนะ" กำลังไปได้ดีกับนักเรียนภายนอก ? "" อืม ยังมีกำแพงระหว่างเรา จะพูด "" งั้น ฉันคิดว่า จะมี " .มีประมาณสิบภายนอกเด็กในแต่ละชั้นเรียน ซึ่งแตกต่างจากนักเรียนทุนที่ระบุในส่วนที่โรงเรียนมัธยม externals กลางโรงเรียน ยังมีเด็กจากครอบครัวที่สามารถจ่าย suiran เป็นค่าเล่าเรียนแพง เพราะ ไม่ได้มีความแตกต่างกันมากในความรู้สึกของพวกเขาสำหรับการใช้จ่ายเงินนั่นเป็นเหตุผลที่ฉันคิดว่าเราทุกคนจะปักหลักหลังจากที่ในขณะ อาจจะฉันยังคงคิดเกี่ยวกับหรือไม่ที่จะเข้าคลับ ไม่มีอะไรที่ฉันอยากจะทำ หลังจากทั้งหมดoniisama ชี้ให้เห็นว่าฉันเข้าชมรมทำอาหาร แต่กิจกรรมวันซ้อนกับบทเรียนของฉันผมก็มีโรงเรียนกวดวิชาและสอน คาริน อาจารย์ได้เป็นอย่างดี การทดสอบครั้งแรกตั้งแต่ ม.ต้น กำลังจะมาถึงแล้ว ฉันค่อนข้างยุ่งนะเมื่อไม่นานมานี้ ผมก็เคยได้รับมาก " อย่าง เรย์ซามะ " ฉันก็เลยต้องดิ้นรนอย่างหนักเพื่อให้ตัวตนที่แท้จริงของฉันแสดงโดยเฉพาะคณิตศาสตร์ คณิตศาสตร์เป็นเรื่องทรมานฉันผมจำได้ว่า factorisation " " แต่ผมลืมไปแล้วว่ามันใช้ ผมเพิ่งจะนึกได้ว่ามันทำอะไรกับ X และ Y เกิดอะไรกับความทรงจำจริงๆ แล้วผมได้เรียนรู้ในชีวิตสุดท้ายของฉัน ฉันทำ ใช่ไหม ? ฉันหมายถึง มันเป็นส่วนหนึ่งของหลักสูตรบังคับเพราะผมรู้สึกว่าเป็นวิกฤตที่ใหญ่ มี คาริน คุณหมอเจาะเข้าไปในชั้นฉันได้ตัดสินใจที่จะเลิกคาดหวังอะไรจากวิชาการมา ฉันควรจะได้รู้จักกันมากหลังจากประสบการณ์ของฉันในส่วนประถม . . . . . . .แต่ฉันก็ยังมีความหวังลมเหล่านี้ไม่มีสิ่งเช่นปาฏิหาริย์นะฉันเดาว่าฉันจะพยายามที่ดีที่สุดของฉันจากรอยขีดข่วน . . . . . . .