Employment, too, grew robustly. The

Employment, too, grew robustly. The fear of massive unemployment among migrant workers never materialised, and indeed government officials estimated that aggregate employment grew by 8.5 million in the first three quarters of 2009 and could reach 12 million by year-end (Yang, 2009).

But the costs were high. First, all of the growth came from investment which jumped to 66% of GDP, and investment in infrastructure leaped to 18% of GDP. As seen in Figure 8, gross capital formation contributed 8.7% of GDP to growth, equal to total net growth in 2009. This was nearly double the 4.6% in 2008. More importantly, the 96% share of growth from capital formation was double the already high level of 48% during 2003-07, raising alarms about the efficiency of investment and project selection. It also set back the policy goal, pronounced annually since 2003/04 and enshrined in both the 11th and 12th five-year plans (2006-10 and 2011-15), to rebalance the economy toward more consumption and move away from the investment-driven growth model of the past.

Second, in the rush to ensure quick implementation of the stimulus programme, the government went beyond pumping in new fiscal spending and easing monetary policy to changing fiscal rules and liberalising financial regulations. While these changes were on the whole consistent with market reforms, they were sometimes pushed too far and too fast amidst the campaign-style rhetoric coming from both the government and the party urging “support” for the stimulus programme. In the process, much painstaking progress on governance reform was reversed – building professionalism in the banking sector and cleaning up balance sheets, improving budgeting and public investment management, refocusing local governments on public service provision rather than investment, etc. When combined with the huge spike in easy credit that allowed state-owned enterprises and government agencies (especially at the local levels) to extend their reach, the process has also seen the private sector being squeezed out in some industries and services, reversing the decades-long retreat of the state from economic activities.14

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จ้าง เกินไป เติบโตอย่างทนทาน ไม่ materialised กลัวของงานขนาดใหญ่ในหมู่แรงงานข้ามชาติ และเจ้าหน้าที่ของรัฐแน่นอนประมาณว่า จ้างงานรวมเพิ่มขึ้น 8.5 ล้านในสามรอบแรกปี 2552 และสามารถเข้าถึง 12 ล้านสิ้นปี (ยาง 2009)

แต่ต้นทุนสูงขึ้น ครั้งแรก การเจริญเติบโตทั้งหมดมาจากเงินลงทุนที่เพิ่มขึ้นเป็น 66% ของ GDP และลงทุนในโครงสร้าง leaped เป็น 18% ของ GDP ดังที่เห็นในรูปที่ 8 รวมทุนก่อส่วน 8.7% ของ GDP การเจริญเติบโต การเจริญเติบโตสุทธิรวมในปี 2552 เท่านั้น คำเดี่ยว 4.6% ในปี 2008 ที่สำคัญ หุ้น 96% ของการเติบโตจากทุนก่อเป็นห้องระดับสูงแล้ว 48% 2003-07 เพิ่มสัญญาณเตือนเกี่ยวกับประสิทธิภาพของการลงทุนและเลือกโครงการ มันยังได้กลับเป้าหมายนโยบาย ออกเสียงเป็นประจำทุกปีตั้งแต่ 2003/04 และประดิษฐานในทั้ง 11 และ 12 ห้าปีแผน (2006-10 และ 2011 15), ปรับสมดุลเศรษฐกิจต่อการบริโภคมากขึ้น และเปลี่ยนจากรูปแบบลงทุนขับเคลื่อนการเติบโตในอดีต

2 ในการวิ่งให้งานเร่งด่วนแผนกระตุ้นเศรษฐกิจ รัฐบาลก็เลยสูบในค่าใช้จ่ายทางการเงินใหม่ และกฎทางการเงินเปลี่ยนแปลงนโยบายการเงินผ่อนคลาย liberalising กฎระเบียบทางการเงิน ในขณะที่การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ในทั้งหมดสอดคล้องกับการปฏิรูปตลาด บางครั้งพวกเขาถูกผลักดันท่ามกลางสำนวนเสริมลักษณะมาจากทั้งฝ่ายรัฐบาลและฝ่ายกระตุ้นให้ "สนับสนุน" สำหรับโครงการกระตุ้นเศรษฐกิจเร็วเกินไปไกล และเกินไป ในกระบวนการ ความก้าวหน้าปฏิรูปปกครองมากรอบคอบถูกกลับ – สร้างความเป็นมืออาชีพในภาคการธนาคารและการล้างดุล การปรับปรุงการจัดการลงทุนจัดทำงบประมาณ และสาธารณะ เฉพาะ refocusing รัฐบาลท้องถิ่นในการจัดบริการสาธารณะแทนการลงทุน ฯลฯ เมื่อรวมกับสไปค์ขนาดใหญ่ในสินเชื่อง่ายที่อนุญาตให้รัฐวิสาหกิจและหน่วยงานราชการ (โดยเฉพาะอย่างยิ่งในระดับท้องถิ่น) ยื่นมือของพวกเขา การได้เห็นภาคเอกชนถูกคั้นออกในบางอุตสาหกรรมและบริการ กลับถอยยาวนานหลายทศวรรษของรัฐจาก activities.14
เศรษฐกิจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การจ้างงานด้วย เริ่มคึกคัก . ความกลัวของการว่างงานของแรงงานข้ามชาติขนาดใหญ่ที่ไม่เคย materialised และแน่นอน ข้าราชการ คาดว่าการจ้างงานรวมเพิ่มขึ้น 8.5 ล้านใน 3 ไตรมาสแรกของปี 2009 และได้ถึง 12 ล้านบาทโดยสิ้นปี ( Yang , 2009 ) .

แต่ค่าใช้จ่ายก็สูง แรกทั้งหมดของการเติบโตมาจากการลงทุนที่เพิ่มขึ้นถึง 66 % ของ GDP ,และการลงทุนในโครงสร้างพื้นฐานที่กระโดดถึง 18 % ของ GDP ตามที่เห็นในรูปที่ 8 , การสร้างทุนขั้นต้นส่วน 8.7% ของจีดีพีจะเติบโตเท่ากับการเติบโตสุทธิทั้งหมดในปี 2552 นี้เป็นเกือบสองเท่า 4.6% ในปี 2551 ยิ่งไปกว่านั้น 96% แบ่งปันของการเจริญเติบโตจากการสะสมทุนเป็นสองเท่าสูงอยู่แล้วใน 2003-07 ระดับ 48 ,เพิ่มเตือนภัยเกี่ยวกับประสิทธิภาพของการลงทุนและการเลือกโครงการ มันก็กลับที่ตั้งเป้าหมายนโยบายเด่นชัดตั้งแต่ปี 2003 / 04 และประดิษฐานอยู่ในทั้ง 11 และ 12 แผนห้าปี ( 2006-10 และ 2011-15 ) เพื่อปรับสมดุลเศรษฐกิจที่มีต่อการบริโภคมากขึ้น และย้ายไปจากการลงทุนที่ขับเคลื่อนรูปแบบการเจริญเติบโตของอดีต

2ในการวิ่งเพื่อให้แน่ใจว่าการใช้งานอย่างรวดเร็วของโครงการกระตุ้นเศรษฐกิจ รัฐบาลก็เลิกสูบในการใช้จ่ายงบประมาณใหม่ และการผ่อนคลายนโยบายการเงินการคลังและการเปลี่ยนกฎ liberalizing กฎระเบียบทางการเงิน ขณะที่การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้มีทั้งสอดคล้องกับการปฏิรูปตลาดพวกเขาบางครั้งกดดันมากเกินไปและเร็วเกินไป ท่ามกลางลักษณะแคมเปญที่เกิดมาจากทั้งรัฐบาลและพรรคเรียกร้องให้ " สนับสนุน " สำหรับกระตุ้นโปรแกรม ในกระบวนการ ความก้าวหน้า อดทนมากในการปฏิรูปการปกครองก็กลับสร้างความเป็นมืออาชีพและในภาคการธนาคารและทำความสะอาด งบดุล การปรับปรุงงบประมาณและการบริหารการลงทุนสาธารณะรัฐบาลท้องถิ่นใน refocusing สาธารณะการให้บริการมากกว่าการลงทุน เป็นต้น เมื่อรวมกับเข็มขนาดใหญ่ในง่ายเครดิตที่ให้รัฐวิสาหกิจและหน่วยงานของรัฐ ( โดยเฉพาะในระดับท้องถิ่น ) เพื่อขยายการเข้าถึงของพวกเขา กระบวนการยังเห็นภาคเอกชนถูกบีบออกมาในบางอุตสาหกรรมและบริการกลับทศวรรษยาวถอยของรัฐจากกิจกรรมทางเศรษฐกิจที่ 14
.