One of the most important concepts

One of the most important concepts in investment theory is the relationship between risk and return. This relationship drives the theoretical foundation of many investment models such as the well known Capital Asset Pricing Model which predicts that the expected return on an asset above the risk-free rate is linearly related to the non-diversifiable risk measured by its beta. This study examines the Capital Asset Pricing Model (CAPM) and test it validity for the WAEMU space stock market called BRVM (BOURSE REGIONALE DES VALEURS MOBILIERES) using monthly stock returns from 17 companies listed on the stock exchange for the period of January 2000 to December 2008. Combining Black, Jensen and Scholes with Fama and Macbeth methods of testing the CAPM, the whole period was divided into four sub-periods and stock’s betas used instead of portfolio’s betas due to the small size of the sample.
The CAPM’s prediction for the intercept is that it should equal zero and the slope should equal the excess returns on the market portfolio. The results of the study refute the above hypothesis about the slope and offer evidence against the CAPM for all the sub-period and even for the whole period. The tests conducted to examine the nonlinearity of the relationship between return and betas support the hypothesis that the expected return-beta relationship is linear. Additionally, this paper investigates whether the CAPM adequately captures all-important determinants of returns including the residual variance of stocks.The results demonstrate that residual risk has no effect on the expected returns of stocks for the whole period and the entire sub –periods except for the last period of 2003-2008 which shows that returns are affected by non-systematic risks during that specific period, justifying the fact that the operating activities of the firms have an impact on their stocks returns

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนวคิดสำคัญในทฤษฎีการลงทุนอย่างใดอย่างหนึ่งคือ ความสัมพันธ์ระหว่างความเสี่ยง และกลับ ความสัมพันธ์นี้ไดรฟ์พื้นฐานทฤษฎีของการลงทุนหลายรูปแบบเช่นรู้จักสินทรัพย์การลงทุนการกำหนดราคาแบบซึ่งคาดการณ์ว่า ผลตอบแทนในสินทรัพย์สูงกว่าอัตราความเสี่ยงเชิงเส้นที่เกี่ยวข้องกับความเสี่ยง-diversifiable วัด โดย beta ของ การศึกษานี้ตรวจสอบแบบจำลองการกำหนดราคาสินทรัพย์การลงทุน (CAPM) และทดสอบความถูกต้องสำหรับตลาดหุ้นพื้นที่ WAEMU ที่เรียกว่า BRVM (บูร์ส REGIONALE DES VALEURS MOBILIERES) โดยใช้ผลตอบแทนหุ้นรายเดือน 17 บริษัทจดทะเบียนในตลาดหุ้นระยะเวลา 2543 มกราคมถึง 2551 ธันวาคม รวมดำ เจนเซน และสโกลส์กับวิธีการทดสอบ CAPM Fama และ Macbeth รอบระยะเวลาทั้งหมดถูกแบ่งออกเป็นรอบระยะเวลาย่อยที่สี่และเบต้าของสต็อกที่ใช้แทนเบต้าของกลุ่มตัวอย่างขนาดเล็กทำนายของ CAPM สำหรับการตัดคือ มันควรเท่ากับศูนย์ และลาดชันควรเท่ากับผลตอบแทนส่วนเกินในตลาดทุน ผลของการศึกษาลโต้สมมติฐานข้างต้นเกี่ยวกับความลาดชัน และยังมีหลักฐานกับ CAPM ที่ สำหรับรอบระยะเวลาย่อยทั้งหมด และแม้ตลอดระยะเวลา การทดสอบที่ดำเนินการเพื่อตรวจสอบ nonlinearity ของความสัมพันธ์ระหว่างกลับ และเบต้าสนับสนุนสมมติฐานที่ว่า ความสัมพันธ์กลับเบต้าคาดเป็นเส้นตรง นอกจากนี้ กระดาษนี้ตรวจสอบว่า CAPM พอจับดีเทอร์มิแนนต์ที่สำคัญทั้งหมดของผลตอบแทนส่วนต่างที่คงเหลือของหุ้นรวมถึง ผลลัพธ์แสดงให้เห็นว่า ความเสี่ยงที่ตกค้างไม่มีผลต่อผลตอบแทนที่คาดไว้ของหุ้นทั้งหมดทั้งหมดและระยะเวลาย่อย – ระยะยกเว้นสำหรับสุดท้าย ช่วง 2003-2008 ซึ่งแสดงให้เห็นว่า กลับได้รับผลจากความเสี่ยงไม่เป็นระบบช่วงเฉพาะ justifying ความจริงที่ว่า กิจกรรมการดำเนินงานของบริษัทมีผลต่อหุ้นของพวกเขา ส่งกลับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หนึ่งในแนวคิดที่สำคัญที่สุดในทฤษฎีการลงทุนคือความสัมพันธ์ระหว่างความเสี่ยงและผลตอบแทน ความสัมพันธ์นี้ไดรฟ์พื้นฐานทางทฤษฎีของแบบจำลองการลงทุนหลายอย่างเช่นที่รู้จักกันดี Capital Asset Pricing Model ซึ่งคาดการณ์ว่าผลตอบแทนที่คาดไว้ในสินทรัพย์ที่สูงกว่าอัตราความเสี่ยงฟรีที่เกี่ยวข้องเป็นเส้นตรงมีความเสี่ยงที่ไม่ diversifiable วัดจากเบต้าของมัน การศึกษาครั้งนี้จะตรวจสอบ Capital Asset Pricing Model (CAPM) และทดสอบความถูกต้องสำหรับตลาด WAEMU พื้นที่หุ้นที่เรียกว่า BRVM (Bourse REGIONALE DES VALEURS MOBILIERES) โดยใช้ผลตอบแทนหุ้นรายเดือนจาก 17 บริษัท จดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์สำหรับงวดเดือนมกราคม 2000 ถึงเดือนธันวาคม 2008 รวมดำเซ่นและสโคลส์กับ Fama และก็อตแลนด์วิธีการของการทดสอบ CAPM ระยะเวลาทั้งหมดถูกแบ่งออกเป็นสี่ย่อยงวดและเบต้าของหุ้นใช้แทนเบต้าผลงานเนื่องจากขนาดที่เล็กของกลุ่มตัวอย่าง.
ทำนายของ CAPM สำหรับ ตัดก็คือว่ามันควรจะเท่ากับศูนย์และความลาดชันควรจะเท่ากับผลตอบแทนส่วนเกินในผลงานตลาด ผลของการศึกษาลบล้างสมมติฐานข้างต้นเกี่ยวกับความลาดชันและนำเสนอหลักฐานกับ CAPM สำหรับทุกช่วงเวลาย่อยและแม้ตลอดระยะเวลา การทดสอบที่ได้ดำเนินการในการตรวจสอบไม่เป็นเชิงเส้นของความสัมพันธ์ระหว่างผลตอบแทนและเบต้าที่สนับสนุนสมมติฐานที่ว่าความสัมพันธ์ของผลตอบแทนที่คาดว่าเบต้าเป็นเส้นตรง นอกจากนี้บทความนี้สำรวจว่า CAPM เพียงพอจับปัจจัยที่สำคัญทั้งหมดของผลตอบแทนรวมทั้งความแปรปรวนที่เหลือของผล stocks.The แสดงให้เห็นว่ามีความเสี่ยงที่เหลือไม่มีผลกระทบต่อผลตอบแทนที่คาดหวังของหุ้นตลอดระยะเวลาและ -periods ย่อยทั้งหมดยกเว้น ช่วงสุดท้ายของ 2003-2008 ซึ่งแสดงให้เห็นว่าผลตอบแทนที่ได้รับผลกระทบจากความเสี่ยงที่ไม่เป็นระบบในช่วงระยะเวลาที่เฉพาะเจาะจงที่ตัดสินความจริงที่ว่ากิจกรรมดําเนินงานของ บริษัท ที่มีผลกระทบต่อหุ้นตอบแทนของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หนึ่งในแนวคิดที่สำคัญที่สุดในการลงทุนคือ ทฤษฎีความสัมพันธ์ระหว่างความเสี่ยงและผลตอบแทน ความสัมพันธ์ที่ทำให้ทฤษฎีพื้นฐานของรูปแบบการลงทุนมากมาย เช่นที่รู้จักกันดีซึ่งคาดการณ์ว่าราคาของสินทรัพย์ทุนแบบคาดหวังผลตอบแทนสินทรัพย์สูงกว่าอัตราความเสี่ยงเป็นเส้นตรงที่ไม่ใช่ diversifiable ความเสี่ยงที่วัดของเบต้า . การศึกษานี้เป็นการศึกษาแบบจำลองการตั้งราคาหลักทรัพย์ ( CAPM ) และทดสอบความเที่ยงตรงในสหภาพเศรษฐกิจและการเงินแห่งแอฟริกาตะวันตกพื้นที่ตลาดเรียกว่า brvm ( ตลาด regionale des valeurs mobilieres ) โดยใช้ผลตอบแทนของหุ้นรายเดือนจาก 17 บริษัทที่จดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์ในช่วงเดือนมกราคม 2543 ถึงธันวาคม 2551 รวมสีดำ เจนเซ่น กับ สโคลส์ กับ และวิธีการทดสอบ Fama แมคเบธของแ ระยะเวลาทั้งหมดถูกแบ่งออกเป็น 4 ช่วงย่อย และใช้แทนของเบต้าเบต้าหุ้นผลงาน เนื่องจากขนาดที่เล็กของตัวอย่างของตัวพยากรณ์ที่สกัดกั้นคือว่ามันน่าจะเท่ากับศูนย์ และความลาดชัน ควรเท่ากับผลตอบแทนส่วนเกินในงานตลาด ผลการศึกษาข้างต้นหักล้างสมมติฐานเกี่ยวกับความลาดชัน และมีหลักฐานที่ใช้สำหรับย่อยระยะเวลาและแม้สำหรับระยะเวลาทั้งหมด การทดสอบได้ดำเนินการเพื่อตรวจสอบค่าของความสัมพันธ์ระหว่างผลตอบแทนและเบต้าสนับสนุนสมมติฐานที่ว่า ผลตอบแทนที่คาดว่าจะได้รับ เบต้า ความสัมพันธ์เชิงเส้น นอกจากนี้ กระดาษนี้ศึกษาว่าปัจจัยที่สำคัญทั้งหมดของบริษัทอย่างเพียงพอจับส่งกลับรวมทั้งแปรปรวนตกค้างของหุ้น ผลการวิจัยแสดงให้เห็นว่า ความเสี่ยงที่ยอมรับได้ ไม่มีผลต่อผลตอบแทนที่คาดหวังของหุ้นสำหรับรอบระยะเวลาทั้งหมดและทั้ง Sub –ระยะเวลายกเว้นปีสุดท้ายของ 2003-2008 ซึ่งแสดงให้เห็นว่าจะได้รับผลกระทบจากความเสี่ยงในองค์กรอย่างเป็นระบบ ระยะเวลาที่เฉพาะเจาะจงที่เหมาะสมกับข้อเท็จจริงที่ว่า การปฏิบัติกิจกรรมของ บริษัท ที่มีผลกระทบต่อผลตอบแทนของหุ้น