POLITICS of their role, with philos

POLITICS of their role, with philosophically trained writers exploring concepts and the history of ideas, historians limiting themselves frequently to small periods of time and limited geographical areas, and students of political institutions specialising in electoral systems, UK parlia mentary select committees or the politics of privatisation. There is no doubt that such academic specialisation may reap benefits in terms of specific discoveries (and in terms of obtaining rapid publication in academic journals). But this gain is also undoubtedly at the cost of some loss of perspective and the loss of a non-academic audience who often fail to see the relevance of much of this work to current policy issues Within British university politics departments much admirable scholarly work continues to be produced on political and political institutions without any systematic attempt to relate findings to general theories or science'. A few holders of professorial chairs may still describe themselves as historians or philosophers rather than 'political scientists Students of 'political theory' in this mode have tended to divide roughly into two main camps. One group are the philosophers who see their main task as the elucidation of political concepts (such as justice and democracy) with at least an eye to their relevance to contemporary concerns. A second group are the historians of ideas who have been concerned to trace the evolution of writings on politics the intent of the writers of these texts and their influence on events Those who have written on political institutions' have often been less explicit in their theoretical intent, but writers such as Ridley (1975) and Rhodes (1997) have articulated the rationale and assump tions of much of this writing. In established and relatively stable democracies like Britain and the United States, it is evident that much of what we call politics centres around important governmental institutions like parliaments, elections, government departments local authorities and the like. The study of how these institutions have evolved, the rules and practices surrounding them, and con sideration of how they may be improved, is clearly of the utmost importance. As citizens, and possibly future public employees or even politicians, we may feel that such activities scarcely need elaborate justification However, the sceptical and the ambitious may combine to throw doubt upon the academic credentials of such activities: Is the result

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การเมืองบทบาทของพวกเขา ความ philosophically ฝึกเขียนสำรวจแนวคิดและประวัติศาสตร์ของความคิด นักประวัติศาสตร์ที่จำกัดตัวเองกับระยะเวลา และพื้นที่จำกัดทางภูมิศาสตร์ขนาดเล็ก และนักศึกษาของสถาบันการเมืองที่เชี่ยวชาญในระบบเลือกตั้ง คณะกรรมการการเลือก mentary parlia สหราชอาณาจักรหรือเมืองของ privatisation บ่อย มีข้อสงสัยว่า ได้ศึกษาเช่นอาจเก็บเกี่ยวผลประโยชน์ ในการค้นพบ (และในแง่ ของการได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิชาการอย่างรวดเร็ว) แต่กำไรนี้ก็ไม่ต้องสงสัยค่าสูญเสียบางมุมมองและการสูญเสียของผู้ชมไม่ใช่วิชาการซึ่งมักจะไม่เห็นความสำคัญของงานนี้ปัจจุบันปัญหานโยบายภายในมหาวิทยาลัยอังกฤษเมืองแผนกงานคุ้มมาก scholarly ยังคงผลิตในสถาบันทางการเมือง และการเมืองโดยไม่มีความพยายามใด ๆ ระบบจะเชื่อมโยงผลการวิจัยทฤษฎีทั่วไปวิทยาศาสตร์มาก ' ใส่กี่ professorial เก้าอี้อาจยังคงอธิบายตัวเองเป็นนักประวัติศาสตร์หรือปรัชญา rather กว่า ' การเมืองนักวิทยาศาสตร์นักเรียน 'ทฤษฎีการเมือง' ในโหมดนี้ได้มีแนวโน้มที่หยาบ ๆ แบ่งค่ายสองหลักได้ กลุ่มหนึ่งเป็นนักปรัชญาที่เห็นว่างานของพวกเขาหลัก elucidation ของแนวคิดทางการเมือง (เช่นความยุติธรรมและประชาธิปไตย) กับน้อยเพื่อความเกี่ยวข้องกับความกังวลร่วมสมัย กลุ่มที่สองมีนักประวัติศาสตร์ของความคิดที่ทำงานที่เกี่ยวข้องเพื่อติดตามวิวัฒนาการของงานเขียนทางการเมืองจุดประสงค์ของผู้เขียนข้อความเหล่านี้และอิทธิพลของเหตุการณ์ที่มีเขียนในทางการเมืองของสถาบันได้รับมักจะไม่ชัดเจนในเจตนาของทฤษฎี แต่นักเขียนเช่นหญ้า (1975) และโรดส์ (1997) ได้พูดชัดแจ้ง tions assump และเหตุผลของการเขียนนี้มาก ในการจัดตั้งขึ้น และมีเสถียรภาพค่อนข้างเหมือน ๆ เช่นสหราชอาณาจักรและสหรัฐอเมริกา ได้ชัดว่า ของสิ่งที่เราเรียกเมืองศูนย์สถานสถาบันรัฐที่สำคัญ เช่น parliaments เลือกตั้ง หน่วยงานท้องถิ่นหน่วยงานของรัฐบาลเช่น การศึกษาว่าสถาบันเหล่านี้มีพัฒนา กฎและการปฏิบัติที่ล้อมรอบพวกเขา และคอน sideration ของวิธีพวกเขาอาจจะดีขึ้น มีความชัดเจน ประชาชน และพนักงานสาธารณะอาจจะในอนาคต หรือแม้แต่นักการเมือง เราอาจรู้สึกว่า กิจกรรมดังกล่าวแทบต้องอธิบายเหตุผลอย่างไรก็ตาม ที่ทะเยอทะยานและหมายความรวมโยนข้อสงสัยตามข้อมูลวิชาการของกิจกรรมดังกล่าว: เป็นผล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเมืองบทบาทของพวกเขากับนักเขียนที่ได้รับการฝึกฝนปรัชญาการสำรวจแนวคิดและประวัติความเป็นมาของความคิดประวัติศาสตร์การ จำกัด ตัวเองบ่อยครั้งเพื่อช่วงเวลาเล็ก ๆ ของเวลาและ จำกัด เฉพาะพื้นที่ทางภูมิศาสตร์และนักศึกษาของสถ​​าบันทางการเมืองที่มีความเชี่ยวชาญในระบบการเลือกตั้ง parlia สหราชอาณาจักร mentary คณะกรรมการเลือกหรือการเมืองของ การแปรรูป มีข้อสงสัยว่าไม่มีความเชี่ยวชาญทางวิชาการดังกล่าวอาจเก็บเกี่ยวผลประโยชน์ในแง่ของการค้นพบที่เฉพาะเจาะจง (และในแง่ของการได้รับการตีพิมพ์อย่างรวดเร็วในวารสารทางวิชาการ) เป็น แต่กำไรนอกจากนี้ยังไม่ต้องสงสัยที่ค่าใช้จ่ายของการสูญเสียของมุมมองและการสูญเสียของผู้ชมที่ไม่ใช่ทางด้านวิชาการที่มักจะมองไม่เห็นความเกี่ยวข้องของการทำงานนี้เพื่อประเด็นนโยบายในปัจจุบันภายในหน่วยงานการเมืองมหาวิทยาลัยบริติชงานวิชาการมากชื่นชมยังคงที่บาง มีการผลิตในสถาบันทางการเมืองและการเมืองโดยไม่มีความพยายามใด ๆ ที่จะเป็นระบบที่เกี่ยวข้องกับการค้นพบทฤษฎีทั่วไปหรือวิทยาศาสตร์ ผู้ถือไม่กี่เก้าอี้ศาสตราจารย์อาจจะยังบอกว่าตัวเองเป็นนักประวัติศาสตร์นักปรัชญาหรือมากกว่า 'นักวิทยาศาสตร์ทางการเมืองของนักศึกษาทฤษฎีทางการเมือง' ในโหมดนี้มีแนวโน้มที่จะแบ่งออกเป็นสองค่ายหลัก กลุ่มหนึ่งเป็นนักปรัชญาที่เห็นงานหลักของพวกเขาเป็นชี้แจงของแนวความคิดทางการเมือง (เช่นความยุติธรรมและประชาธิปไตย) ที่มีอย่างน้อยตาเพื่อความเกี่ยวข้องกับความกังวลร่วมสมัย กลุ่มที่สองเป็นประวัติศาสตร์ของความคิดที่ได้รับการที่เกี่ยวข้องในการติดตามวิวัฒนาการของงานเขียนเกี่ยวกับการเมืองความตั้งใจที่จะเขียนข้อความเหล่านี้และอิทธิพลของพวกเขาเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่ผู้ที่ได้เขียนไว้ในสถาบันทางการเมือง 'ที่ได้รับมักจะชัดเจนน้อยกว่าในเจตนาทฤษฎีของพวกเขา นักเขียน แต่ที่ริดลีย์ (1975) และโรดส์ (1997) ได้พูดชัดแจ้งเหตุผลและข้อ assump มากที่เขียนนี้ ในระบอบประชาธิปไตยที่จัดตั้งขึ้นและค่อนข้างคงที่เช่นสหราชอาณาจักรและสหรัฐอเมริกาจะเห็นว่าสิ่งที่เราเรียกว่าศูนย์การเมืองรอบสถาบันของรัฐที่สำคัญเช่นรัฐสภาการเลือกตั้งหน่วยงานรัฐบาลหน่วยงานท้องถิ่นและชอบ การศึกษาวิธีการที่สถาบันเหล่านี้มีการพัฒนากฎระเบียบและการปฏิบัติที่ล้อมรอบพวกเขาและ sideration แย้งว่าพวกเขาอาจจะดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัดคือความสำคัญสูงสุด ในฐานะที่เป็นประชาชนและในอนาคตอาจจะเป็นพนักงานของรัฐหรือนักการเมืองที่เราอาจจะรู้สึกว่ากิจกรรมต่าง ๆ แทบจะไม่ต้องให้เหตุผลที่ซับซ้อนอย่างไรก็ตามเชื่อและมีความทะเยอทะยานอาจรวมถึงการโยนข้อสงสัยกับนักวิชาการประจำของกิจกรรมดังกล่าวเป็นผล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเมืองมีบทบาทกับการฝึกเขียนแนวคิดเกี่ยวกับปรัชญาและประวัติศาสตร์ของความคิด นักประวัติศาสตร์ จํากัดตัวเองบ่อยขนาดเล็กระยะเวลาของเวลาและ จำกัด ทางภูมิศาสตร์พื้นที่และนักเรียนของสถาบันทางการเมืองที่เชี่ยวชาญในระบบการเลือกตั้ง , สหราชอาณาจักร parlia mentary คณะกรรมการคัดเลือก หรือการเมืองที่ .ไม่ต้องสงสัยเลยว่า ความเชี่ยวชาญทางวิชาการดังกล่าวอาจเก็บเกี่ยวผลประโยชน์ในแง่ของการค้นพบที่เฉพาะเจาะจง ( และในแง่ของการได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิชาการอย่างรวดเร็ว )แต่ได้รับนี้ก็ไม่ต้องสงสัยที่ค่าใช้จ่ายของการสูญเสียบางส่วนของมุมมองและการสูญเสียที่ไม่วิชาการ ผู้ชมที่มักจะล้มเหลวที่จะเห็นความเกี่ยวข้องของมากของการทำงานกับประเด็นนโยบายภายในมหาวิทยาลัยอังกฤษการเมืองฝ่ายงานวิชาการที่น่าชื่นชมมาก ยังคงถูกผลิตในสถาบันการเมืองและการเมือง โดยไม่มีความพยายามที่จะเชื่อมโยงข้อมูลกับระบบทฤษฎีหรือศาสตร์ 'ไม่กี่ถือเก้าอี้ตำแหน่งศาสตราจารย์ยังอาจอธิบายตัวเองเป็นนักประวัติศาสตร์และนักปรัชญามากกว่า ' นักวิทยาศาสตร์ทางการเมืองของนักศึกษาการเมือง ' ทฤษฎี ' ในโหมดนี้มีแนวโน้มที่จะแบ่งคร่าวๆออกเป็นสองค่ายหลักกลุ่มหนึ่งเป็นนักปรัชญาที่เห็นเป็นงานหลักของพวกเขาเป็นคำชี้แจงของแนวคิดทางการเมือง เช่น ความยุติธรรม และประชาธิปไตย ) ที่มีอย่างน้อยสายตาที่มีความเกี่ยวข้องกับความกังวลที่ร่วมสมัยกลุ่มที่สองเป็นนักประวัติศาสตร์ของความคิดที่ได้รับความกังวลในการติดตามวิวัฒนาการของงานเขียนที่เกี่ยวกับการเมือง เจตนาของผู้เขียนข้อความเหล่านี้และอิทธิพลของพวกเขาเกี่ยวกับเหตุการณ์เหล่านั้น ที่ได้เขียนเกี่ยวกับการเมือง สถาบันการเงินมักจะมีเจตนาชัดเจนน้อยกว่าในทฤษฎีของตนเองแต่นักเขียนเช่น ริดลีย์ ( 1975 ) และ โรดส์ ( 1997 ) ได้เชื่อมต่อเหตุผล และ assump tions ของมากของการเขียนนี้ ในการก่อตั้ง และประชาธิปไตยที่ค่อนข้างคงที่ เช่น สหราชอาณาจักร และสหรัฐอเมริกา พบว่า มากของสิ่งที่เราเรียกว่าการเมืองเปิดตัวสถาบันของรัฐที่สำคัญชอบระบอบเลือกตั้ง หน่วยงานท้องถิ่น และเช่นวิธีการศึกษาของสถาบันเหล่านี้ได้พัฒนาหลักเกณฑ์และแนวทางปฏิบัติโดยรอบพวกเขาและคอน sideration ของวิธีที่พวกเขาอาจจะดีขึ้นชัดเจนของความสำคัญสูงสุด ในฐานะประชาชน และอาจจะในอนาคต พนักงานของรัฐ หรือนักการเมือง แม้เราอาจรู้สึกว่า กิจกรรมดังกล่าวจะต้องอธิบายเหตุผลอย่างไรก็ตามที่น่าสงสัยและทะเยอทะยาน อาจรวมการโยนข้อสงสัยตามข้อมูลวิชาการ กิจกรรมดังกล่าว เป็น ผล