After this we did our shopping，

    After this we did our shopping， went back to the boat， and moved off along the river again．However， at Hambledon lock，we found that we had no water．So we went to ask the lock-keeper for some． George spoke for us． He said，' Oh， please，could you give us a little water？''Of course，'the old man replied．'Just take what you want and leave the rest．' 
    'Thank you very much，'George said，and he looked round．'But where is it？' 
    'It's where it always is， my boy，'the lock－keeper answered．'It's behind you．' 3
    George looked round again．' I can't see it，'he said． 
    ' Why？ Where are your eyes？'the man said， and he turned George towards the river． 
    'Oh！'George cried．' But we can't drink the river， you know．' 
    'No， but you can drink some of it，'the old man replied．' That's what I've drunk for fifteen years．' 
    We got some water from another house． 
    After we had got our water， we went on towards Wargrave，but before we got there， we stopped for lunch． 
    We were sitting in a field near the river，and we were just going to start eating． Harris was preparing the food， and George and I were waiting with our plates． 
    'Have you got a spoon？'Harris asked．'I need a spoon．' 
    The basket was behind us， and George and I both turned to get a spoon． It took about five seconds．When we looked back again， Harris and the food had gone．It was an open field， and there were no trees．There was nowhere to hide． He had not fallen in the river， because we were between him and the water． 
    George and I looked round．Then we looked at each other．Harris had gone—disappeared！ Sadly，we looked again at the place where Harris and the food had been．And then， to our horror， we saw Harris's head-and only his head-in the grass．The face was very red and very angry． 
    George was the first to speak． 
    'Say something！'he cried．'Are you alive or dead？ Where is the rest of you？' 
    ' Oh，don't be so stupid！'Harris's head said． 'It's your fault．You made me sit there．You did it to annoy me！ Here，take the food！' 
    And from the middle of the grass the food appeared， and then Harris came out， dirty and wet． 
    Harris had not known that he had been sitting on the edge of a hole．The grass had hidden it．Then，suddenly，he had fall－en backwards into it．He said he had not known what was hap－pening to him．He thought， at first， that it was the end of the world． 
    Harris still believes that George and I planned it． 
     

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังจากนี้เราได้ shopping， ของเรากลับไป boat， และย้ายปิดริม again．However， แม่น้ำที่ Hambledon lock，we พบว่า เรามี water．So ไม่ไปถามผู้รักษาล็อค some． จอร์จพูดสำหรับ us． เขา said，' Oh， please，could คุณให้ water？ น้อย '' ของ course， 'replied． เฒ่า' เพียงทำสิ่งที่คุณต้องการ และปล่อย rest．'
' ขอบคุณมาก much，' Said，and จอร์จเขาดู round． 'แต่ it？'
' ของมันมันเสมอ is， ของฉัน boy， 'lock－keeper answered．' อยู่ด้านหลังของ you．' 3
จอร์จมองรอบ again．' ไม่เห็น it，' said． เขา
'Why？ ที่เป็นของคุณ eyes？' said， แมนและเขาเปิดจอร์จต่อ river．
' Oh！ 'จอร์จ cried．' แต่เราไม่ดื่ม river， คุณ know．'
' No， แต่คุณสามารถดื่มด่ำของ it， 'replied． เฒ่า' นั่นคือสิ่งที่ผมเมาใน 15 years．'
เราได้น้ำจาก house． อื่น
หลังจากที่เราได้มี water， ของเราเราไปต่อ Wargrave，but ก่อนเราได้ there， เราหยุดสำหรับ lunch．
เรานั่งในเขตใกล้กับ river，and ที่เราเพิ่งจะเริ่มต้น eating． แฮกำลังเตรียม food， และจอร์จและได้รอกับ plates． ของเรา
'คุณมี spoon？ 'แฮ asked． 'ต้องการ spoon．'
ตะกร้าอยู่เบื้องหลัง us， และจอร์จ และฉันทั้งเปิดรับ spoon． ใช้ seconds．When ห้าเรากลับมอง again， แฮริสและอาหาร gone．It เป็น field， เปิด และมี trees．There ไม่ถูกไหนไป hide． เขาไม่ได้ลดลงใน river， เนื่องจากเราได้ระหว่างเขาและ water．
จอร์จและมอง เรามองแต่ละ round．Then แล้ว other．Harris — Sadly，we มองอีกสถานที่ที่แฮริสและอาหารที่มี been．And then， disappeared！ เพื่อ horror， ของเรา ที่เราเห็นของแฮหัว-เฉพาะเขาใหญ่ในหน้า grass．The มี angry． สีแดง และมาก
จอร์จเป็นคนแรก speak．
' something！ พูด'เขา cried．' มีคุณชีวิตหรือ dead？ ซึ่งเป็นส่วนที่เหลือของ you？'
'Oh，don ไม่ได้ stupid！ ดังนั้น' said． ใหญ่ของแฮริส ' เป็น fault．You ของคุณทำให้ฉันนั่ง there．You ไม่ให้รบกวน me！ Here，take food！ '
จากตรงกลางหญ้า appeared， อาหาร แล้วแฮริสมา out， สกปรกและ wet．
    แฮริสไม่รู้จักว่า เขามีการนั่งบนขอบของ hole．The เป็น หญ้ามีซ่อน it．Then，suddenly，he มี fall－en ย้อนหลังใน it．He กล่าวว่า เขาไม่รู้จักสิ่งที่เป็น hap－pening กับ thought， him．He ที่ว่า เป็นจุดสิ้นสุดของ world． first，
ห้องยังคงเชื่อว่า จอร์จและแผน it．
     

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

    หลังจากนี้เราได้ช้อปปิ้งของเราเดินกลับไปที่เรือและย้ายออกไปตามแม่น้ำ again.However ที่ล็อค Hambledon เราพบว่าเราไม่มี water.So เราไปขอให้ล็อคประตูสำหรับบางคน จอร์จพูดสำหรับเรา เขากล่าวว่า 'โอ้, กรุณา, คุณสามารถให้เราน้ำน้อย'' แน่นอน' ชายชราตอบ. เพียงแค่สิ่งที่คุณต้องการและออกจากส่วนที่เหลือ. 
    'ขอบคุณมาก' จอร์จกล่าวและ เขามองรอบ. แต่ที่มันคืออะไร ' 
    'มันที่มันก็คือเด็กของฉัน' ล็อคประตูตอบ. มันอยู่ข้างหลังคุณ. 3
    จอร์จมองรอบอีกครั้ง. ฉันไม่สามารถดูได้ "เขากล่าวว่า 
    ' ทำไม? ที่ตาของคุณคืออะไร 'คนกล่าวและเขาหันไปทางแม่น้ำจอร์จ 
    'Oh!' จอร์จร้องไห้. แต่เราไม่สามารถดื่มแม่น้ำคุณรู้. 
    'ไม่มี แต่คุณสามารถดื่มบางส่วนของมัน,' ชายชราตอบว่า '. นั่นคือสิ่งที่ฉันได้เมาสิบห้าปี. 
    เรามีน้ำบางส่วนจากบ้านอีก 
    หลังจากที่เราได้มีน้ำของเราเราไปสู่เฉียง แต่ก่อนที่เราจะไปถึงที่นั่นเราหยุดรับประทานอาหารกลางวัน 
    เรากำลังนั่งอยู่ในสาขาที่อยู่ใกล้ แม่น้ำและเราก็เพียงแค่จะเริ่มต้นการรับประทานอาหาร แฮร์ริสได้รับการเตรียมอาหารและจอร์จและผมกำลังรอด้วยแผ่นของเรา 
    'คุณมีช้อน? แฮร์ริสถาม. ฉันจำเป็นต้องช้อน. 
    ตะกร้าที่อยู่ข้างหลังเราและจอร์จและฉันทั้งสองหันไปรับช้อน . มันใช้เวลาประมาณห้า seconds.When เรามองกลับมาอีกครั้งแฮร์ริสและอาหารได้ gone.It เป็นทุ่งโล่งและไม่มี trees.There ก็ไม่มีที่ไหนเลยที่จะซ่อน เขาไม่ได้ลดลงในแม่น้ำเพราะเราอยู่ระหว่างเขาและน้ำ 
    จอร์จและผมมอง round.Then เรามองที่แต่ละ other.Harris ได้ไป-หายไป! น่าเศร้าที่เรามองอีกครั้งที่สถานที่ที่แฮร์ริสและอาหารมี been.And แล้วที่น่ากลัวของเราที่เราเห็นหัวและแฮร์ริสเพียงหัวในหน้า grass.The ของเขาเป็นสีแดงมากและโกรธมาก 
    จอร์จเป็นคนแรกที่พูด 
    'บอกว่าบางสิ่งบางอย่างเขาร้องไห้. คุณ มีชีวิตอยู่หรือตายที่ไหนส่วนที่เหลือของคุณคืออะไร ' 
    'โอ้ไม่ได้โง่นะครับหัวแฮร์ริสกล่าวว่า 'มัน fault.You ของคุณทำให้ฉันนั่ง there.You มันรบกวนฉันนี่นำอาหาร! 
    และจากตรงกลางของหญ้าอาหารที่ปรากฏและจากนั้นแฮร์ริสออกมาสกปรกและเปียก 
    แฮร์ริสไม่ได้เป็นที่รู้จัก ที่เขาได้รับการนั่งอยู่บนขอบของหญ้า hole.The ซ่อน it.Then ก็เขามีฤดูใบไม้ร่วง-en ย้อนกลับเข้ามาใน it.He กล่าวว่าเขาไม่เคยรู้จักสิ่งที่เป็นเหตุบังเอิญ-Pening him.He จะคิดว่าในตอนแรก , ว่ามันเป็นจุดสิ้นสุดของโลก 
    แฮร์ริสยังคงเชื่อว่าจอร์จและฉันวางแผนที่จะ 
     

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

    หลังจากเราทำช้อปปิ้งของเรากลับไปที่เรือและย้ายไปตามแม่น้ำอีกครั้ง อย่างไรก็ตาม ใน hambledon ล็อค เราพบว่าเราไม่มีน้ำ เราก็เลยถามล็อคผู้รักษาสำหรับ จอร์จพูดกับเรา เขาบอกว่า โอ้ ได้โปรด คุณช่วยเราน้ำเล็กน้อย ? ''of แน่นอน " ชายชราตอบ แค่เอาสิ่งที่คุณต้องการและทิ้งส่วนที่เหลือ ' รึเปล่า
    ขอบคุณมากครับ' จอร์จ บอกว่า เขามองดูรอบ แต่มันอยู่ไหน ? ' รึเปล่า
    มันก็อยู่ที่เดิม พ่อหนุ่ม เดอะ ล็อค －ผู้รักษาประตูตอบ มันอยู่ข้างหลังคุณ . ' ครั้งที่ 3
    จอร์จมองรอบๆอีกครั้ง ผมไม่ได้เจอมัน เขากล่าวว่า รึเปล่า
     ' ทำไม ? ที่ตาของคุณ ? " ชายคนนั้นกล่าว และเขาได้หันจอร์จไปสู่แม่น้ำ รึเปล่า
    โอ้ ! 'george ร้องไห้ แต่เราก็ไม่ได้ดื่มน้ำ ท่านว่า ' รึเปล่า
    ไม่เอา ,แต่คุณสามารถดื่มมัน " ชายชราตอบว่า " นั่นคือสิ่งที่ฉันเมาสำหรับสิบห้าปี ' รึเปล่า
    เราได้น้ำจากบ้านอื่น รึเปล่า
    หลังจากที่เราได้น้ำของเรา เราก็ต่อ Wargrave แต่ก่อนที่เราจะได้มี เราแวะทานอาหารกลางวัน เหรอ
    เรานั่งอยู่ในเขตใกล้แม่น้ำ และเรากำลังจะเริ่มกิน แฮร์ริส เตรียมอาหารและจอร์จและผมรอแผ่นของเรา รึเปล่า
     'have มีช้อน 'harris ถาม ฉันต้องการช้อน ' รึเปล่า
    ตะกร้าอยู่ข้างหลัง และ จอร์จ และฉันทั้งสองหันไปหาช้อน มันใช้เวลาประมาณ 5 วินาที เมื่อเรากลับมามองอีกครั้ง แฮร์ริส และอาหาร ไปแล้ว มันเป็นสนามเปิดและไม่มีต้นไม้ ไม่มีที่หลบ เขาไม่ตกลงไปในแม่น้ำเพราะเราอยู่ระหว่างเขาและน้ำ รึเปล่า
    จอร์จและผมมองรอบๆ แล้วเราก็มองกัน แฮร์ริสได้หายไปหายไป เศร้า เราดูอีกที่ แฮร์ริส และอาหารได้ถูก แล้วที่น่ากลัวของเรา เราเห็นหัวแฮร์ริสและเพียงหัวของเขาใน หญ้า หน้าแดง และโกรธมาก รึเปล่า
    จอร์จเป็นคนแรกที่พูด รึเปล่า
     'say บางอย่าง !' เขาร้องขึ้น ' นายอย่ามีชีวิตอยู่หรือตายไปแล้ว แล้วส่วนที่เหลือล่ะ ' รึเปล่า
     ' โอ้ อย่าโง่นัก หัว 'harris กล่าวว่า " มันเป็นความผิดของคุณ คุณให้ฉันรอ เธอทำมันทำให้ฉันรำคาญ ! เอาอาหาร ! ' รึเปล่า
    และจากกลางหญ้าอาหารปรากฏแล้วแฮร์ริสออกมาสกปรกรึเปล่า
และเปียก    แฮร์ริส ไม่รู้ว่าเขาได้นั่งอยู่บนขอบของหลุม หญ้าบังอยู่ แล้ว จู่ๆ เขาก็ล้มลงและ－ถอยหลังลงไป เขาบอกว่า เขาไม่ได้รู้จักอะไรอะ－ pening เขาคิด ก่อน ว่ามันคือจุดจบของโลก . รึเปล่า
    แฮร์ริสยังคงเชื่อว่าจอร์จและผมวางแผนไว้ รึเปล่า