คำอุทาน
คำอุทาน คือคำที่แสดงถึงเสียงที่เปล่งออกมาในเวลาดีใจ. เสียใจ. ตกใจ. ประหลาดใจ. หรือกริ่งใจ เป็นต้น หรือคำที่เป็นคำที่ใช้ต่อถ้อยเสริมบทให้บริบูรณ์ยิ่งขึ้น
เสียงที่เปล่งออกมาเป็นคำอุทานนั้นอาจจะเป็น :-
คำ :- แหม ! พุทโธ่ ! โอ้ ! โอย !
วลี :- เวรกรรมจริงหนอ ! โอ้ออกเราเอ๋ย ! กลุ้มใจจริงด้วย !
ประโยค :- ไฟไหม้เจ้าขา ! อกแตกแล้วโว้ย !
รวมความว่า คำ วลี หรือประโยคใดๆ ก็ตาม ถ้านำมาใช้แสดงถึงเสียงที่ดีใจหรือตกใจ เป็นต้น