- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
(Gontard, 2004).1.2. Carbon dioxide
(Gontard, 2004).
1.2. Carbon dioxide (CO2) as a direct indicator of food quality To decrease microbial growth rate and subsequent spoilage,
food products are often packed under modified-atmosphere packaging (MAP) conditions. The carbon dioxide (CO2) gas can be solely (100%) or in different combinations with other gases such as nitrogen (N2) and oxygen (O2) is typically used (as flush gas) for creating protective atmosphere surrounding the food inside of a pack with an aim to exclude or minimize the oxygen content, thereby the shelf life of food can be extended through inhibiting the aerobic spoilage microbes. And also, oxygen has been suggested to be a major factor for deterioration of meat quality through lipid oxidation (Andersen & Skibsted, 1991). Carbon dioxide is considered as an active packaging gas because high levels reduce the metabolic rates of microbes even if oxygen is present (Wayne,2000). Depending on the type of food and the delivery stage of food item, the composition of protective atmosphere varies (Mills,1998). The quality of MAP-packed food ultimately depends on the integrity of package and, therefore, leakage detection is the essential part of MAP technology (Bültzingslöwen et al., 2002). In modified-atmosphere food packages, freshness and safety of food can be assessed by determination of CO2 concentrations (Smolander, Hurme, & Ahvenainen, 1997). A decrease in its original concentration could be a sign of leakage in a package (Neethirajan,Jayas, & Sadistap, 2009). Conventionally, package headspace gas
analysis is generally carried out at various points of the food supply chain by using electrochemical fuel cell for oxygen analysis, and by infrared absorption spectrometry for carbon dioxide content measurement, to ensure package integrity. However, in this method, the food packs are sampled destructively by inserting needle probe for gas collection (Smolander et al., 1997). A major disadvantage with this method is, if a package fails the leak test, a large number of packages before and after the tested one will have to be considered failed and need to be destroyed or repacked (Mills,
1998); sometimes may include food products of an entire batch also. Moreover, apart from destructive and time consuming nature of conventional method, trained technician and expensive analytical equipment is required to monitor the equality. Under normal atmosphere packing conditions, when the food within a sealed container starts to spoil, several by-products are formed and they accumulate inside. Therefore, theoretically it is possible to detect spoilage by detecting one or more of these byproducts. Production of heat, acidity, pressure, and carbon dioxide is commonly observed as by-products in food spoilage. Ideally, a spoilage detector should be useable with as many different food products as possible, without requiring different detectors for each different type of food material. As the small amounts of heat evolve during deterioration process, heat detection is not likely to be practical. And also, pH of the various foods varies widely and, therefore impractical. Pressure detection is also impractical. Limited amount of published work is available regarding food
spoilage indicators. Based on volatile compounds produced in microbial spoilage, indicators have been fabricated on a trial basis.A myoglobin-based indicator for modified-atmosphere-packed poultry meat has been developed, which can indicate spoilage by detecting presence of hydrogen sulfide (H2S) formed upon spoilage (Smolander et al., 2002). For monitoring fish spoilage, Pacquit et al. (2006, 2007) developed a colorimetric dye-based sensor that detects the presence of total volatile basic nitrogen (TVB-N), a product of spoilage. Knowledge about the quality-indicating metabolites is an essential prerequisite for the development of food spoilage indicators. Under non-MAP or nitrogen flushing conditions, aerobic and facultative anaerobic microbes thrive during storage of the food products and often resulted in the formation of lactic and acetic acids by lactic acid bacteria (LAB). However, carbon dioxide is generally known to be produced during
any kind of bacterial, mold growth on foods. Therefore, to indicate deterioration of foods, simply detection of CO2 levels is the ideal way, and such detectors would have to operate without interference of the other properties of food, such as pH, salt content (corrosiveness), pressure or vacuum etc (Eaton, Kilgore, & Livingston, 1977). A correlation between CO2 concentration and the growth of microorganismswas made in pea or tomato soup that is packaged aseptically either in air or in a mixture of 5% oxygen and nitrogen (Mattila & Ahvenainen, 1989; Mattila, Tawast, &Ahvenainen, 1990); bromothymol blue, the pH-sensitive dye was used as indicator for detecting the formation of CO2.
1.2. Carbon dioxide (CO2) as a direct indicator of food quality To decrease microbial growth rate and subsequent spoilage,
food products are often packed under modified-atmosphere packaging (MAP) conditions. The carbon dioxide (CO2) gas can be solely (100%) or in different combinations with other gases such as nitrogen (N2) and oxygen (O2) is typically used (as flush gas) for creating protective atmosphere surrounding the food inside of a pack with an aim to exclude or minimize the oxygen content, thereby the shelf life of food can be extended through inhibiting the aerobic spoilage microbes. And also, oxygen has been suggested to be a major factor for deterioration of meat quality through lipid oxidation (Andersen & Skibsted, 1991). Carbon dioxide is considered as an active packaging gas because high levels reduce the metabolic rates of microbes even if oxygen is present (Wayne,2000). Depending on the type of food and the delivery stage of food item, the composition of protective atmosphere varies (Mills,1998). The quality of MAP-packed food ultimately depends on the integrity of package and, therefore, leakage detection is the essential part of MAP technology (Bültzingslöwen et al., 2002). In modified-atmosphere food packages, freshness and safety of food can be assessed by determination of CO2 concentrations (Smolander, Hurme, & Ahvenainen, 1997). A decrease in its original concentration could be a sign of leakage in a package (Neethirajan,Jayas, & Sadistap, 2009). Conventionally, package headspace gas
analysis is generally carried out at various points of the food supply chain by using electrochemical fuel cell for oxygen analysis, and by infrared absorption spectrometry for carbon dioxide content measurement, to ensure package integrity. However, in this method, the food packs are sampled destructively by inserting needle probe for gas collection (Smolander et al., 1997). A major disadvantage with this method is, if a package fails the leak test, a large number of packages before and after the tested one will have to be considered failed and need to be destroyed or repacked (Mills,
1998); sometimes may include food products of an entire batch also. Moreover, apart from destructive and time consuming nature of conventional method, trained technician and expensive analytical equipment is required to monitor the equality. Under normal atmosphere packing conditions, when the food within a sealed container starts to spoil, several by-products are formed and they accumulate inside. Therefore, theoretically it is possible to detect spoilage by detecting one or more of these byproducts. Production of heat, acidity, pressure, and carbon dioxide is commonly observed as by-products in food spoilage. Ideally, a spoilage detector should be useable with as many different food products as possible, without requiring different detectors for each different type of food material. As the small amounts of heat evolve during deterioration process, heat detection is not likely to be practical. And also, pH of the various foods varies widely and, therefore impractical. Pressure detection is also impractical. Limited amount of published work is available regarding food
spoilage indicators. Based on volatile compounds produced in microbial spoilage, indicators have been fabricated on a trial basis.A myoglobin-based indicator for modified-atmosphere-packed poultry meat has been developed, which can indicate spoilage by detecting presence of hydrogen sulfide (H2S) formed upon spoilage (Smolander et al., 2002). For monitoring fish spoilage, Pacquit et al. (2006, 2007) developed a colorimetric dye-based sensor that detects the presence of total volatile basic nitrogen (TVB-N), a product of spoilage. Knowledge about the quality-indicating metabolites is an essential prerequisite for the development of food spoilage indicators. Under non-MAP or nitrogen flushing conditions, aerobic and facultative anaerobic microbes thrive during storage of the food products and often resulted in the formation of lactic and acetic acids by lactic acid bacteria (LAB). However, carbon dioxide is generally known to be produced during
any kind of bacterial, mold growth on foods. Therefore, to indicate deterioration of foods, simply detection of CO2 levels is the ideal way, and such detectors would have to operate without interference of the other properties of food, such as pH, salt content (corrosiveness), pressure or vacuum etc (Eaton, Kilgore, & Livingston, 1977). A correlation between CO2 concentration and the growth of microorganismswas made in pea or tomato soup that is packaged aseptically either in air or in a mixture of 5% oxygen and nitrogen (Mattila & Ahvenainen, 1989; Mattila, Tawast, &Ahvenainen, 1990); bromothymol blue, the pH-sensitive dye was used as indicator for detecting the formation of CO2.
0/5000
(Gontard, 2004).1.2. Carbon dioxide (CO2) as a direct indicator of food quality To decrease microbial growth rate and subsequent spoilage,food products are often packed under modified-atmosphere packaging (MAP) conditions. The carbon dioxide (CO2) gas can be solely (100%) or in different combinations with other gases such as nitrogen (N2) and oxygen (O2) is typically used (as flush gas) for creating protective atmosphere surrounding the food inside of a pack with an aim to exclude or minimize the oxygen content, thereby the shelf life of food can be extended through inhibiting the aerobic spoilage microbes. And also, oxygen has been suggested to be a major factor for deterioration of meat quality through lipid oxidation (Andersen & Skibsted, 1991). Carbon dioxide is considered as an active packaging gas because high levels reduce the metabolic rates of microbes even if oxygen is present (Wayne,2000). Depending on the type of food and the delivery stage of food item, the composition of protective atmosphere varies (Mills,1998). The quality of MAP-packed food ultimately depends on the integrity of package and, therefore, leakage detection is the essential part of MAP technology (Bültzingslöwen et al., 2002). In modified-atmosphere food packages, freshness and safety of food can be assessed by determination of CO2 concentrations (Smolander, Hurme, & Ahvenainen, 1997). A decrease in its original concentration could be a sign of leakage in a package (Neethirajan,Jayas, & Sadistap, 2009). Conventionally, package headspace gasanalysis is generally carried out at various points of the food supply chain by using electrochemical fuel cell for oxygen analysis, and by infrared absorption spectrometry for carbon dioxide content measurement, to ensure package integrity. However, in this method, the food packs are sampled destructively by inserting needle probe for gas collection (Smolander et al., 1997). A major disadvantage with this method is, if a package fails the leak test, a large number of packages before and after the tested one will have to be considered failed and need to be destroyed or repacked (Mills,1998); sometimes may include food products of an entire batch also. Moreover, apart from destructive and time consuming nature of conventional method, trained technician and expensive analytical equipment is required to monitor the equality. Under normal atmosphere packing conditions, when the food within a sealed container starts to spoil, several by-products are formed and they accumulate inside. Therefore, theoretically it is possible to detect spoilage by detecting one or more of these byproducts. Production of heat, acidity, pressure, and carbon dioxide is commonly observed as by-products in food spoilage. Ideally, a spoilage detector should be useable with as many different food products as possible, without requiring different detectors for each different type of food material. As the small amounts of heat evolve during deterioration process, heat detection is not likely to be practical. And also, pH of the various foods varies widely and, therefore impractical. Pressure detection is also impractical. Limited amount of published work is available regarding foodspoilage indicators. Based on volatile compounds produced in microbial spoilage, indicators have been fabricated on a trial basis.A myoglobin-based indicator for modified-atmosphere-packed poultry meat has been developed, which can indicate spoilage by detecting presence of hydrogen sulfide (H2S) formed upon spoilage (Smolander et al., 2002). For monitoring fish spoilage, Pacquit et al. (2006, 2007) developed a colorimetric dye-based sensor that detects the presence of total volatile basic nitrogen (TVB-N), a product of spoilage. Knowledge about the quality-indicating metabolites is an essential prerequisite for the development of food spoilage indicators. Under non-MAP or nitrogen flushing conditions, aerobic and facultative anaerobic microbes thrive during storage of the food products and often resulted in the formation of lactic and acetic acids by lactic acid bacteria (LAB). However, carbon dioxide is generally known to be produced during
any kind of bacterial, mold growth on foods. Therefore, to indicate deterioration of foods, simply detection of CO2 levels is the ideal way, and such detectors would have to operate without interference of the other properties of food, such as pH, salt content (corrosiveness), pressure or vacuum etc (Eaton, Kilgore, & Livingston, 1977). A correlation between CO2 concentration and the growth of microorganismswas made in pea or tomato soup that is packaged aseptically either in air or in a mixture of 5% oxygen and nitrogen (Mattila & Ahvenainen, 1989; Mattila, Tawast, &Ahvenainen, 1990); bromothymol blue, the pH-sensitive dye was used as indicator for detecting the formation of CO2.
any kind of bacterial, mold growth on foods. Therefore, to indicate deterioration of foods, simply detection of CO2 levels is the ideal way, and such detectors would have to operate without interference of the other properties of food, such as pH, salt content (corrosiveness), pressure or vacuum etc (Eaton, Kilgore, & Livingston, 1977). A correlation between CO2 concentration and the growth of microorganismswas made in pea or tomato soup that is packaged aseptically either in air or in a mixture of 5% oxygen and nitrogen (Mattila & Ahvenainen, 1989; Mattila, Tawast, &Ahvenainen, 1990); bromothymol blue, the pH-sensitive dye was used as indicator for detecting the formation of CO2.
การแปล กรุณารอสักครู่..
(Gontard, 2004).
1.2 ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ (CO2) เป็นตัวบ่งชี้โดยตรงของคุณภาพอาหารเพื่อลดอัตราการเจริญเติบโตของจุลินทรีย์และการเน่าเสียที่ตามมา,
ผลิตภัณฑ์อาหารที่เต็มไปมักจะอยู่ภายใต้บรรจุภัณฑ์บรรยากาศดัดแปลง (MAP) เงื่อนไข ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ (CO2) ก๊าซสามารถ แต่เพียงผู้เดียว (100%) หรือในชุดที่แตกต่างกับก๊าซอื่น ๆ เช่นไนโตรเจน (N2) และออกซิเจน (O2) โดยปกติจะใช้ (เป็นก๊าซล้าง) สำหรับการสร้างบรรยากาศการป้องกันโดยรอบภายในของอาหาร แพ็คที่มีจุดมุ่งหมายเพื่อยกเว้นหรือลดปริมาณออกซิเจนจึงอายุการเก็บรักษาของอาหารที่สามารถขยายได้ผ่านการยับยั้งเชื้อจุลินทรีย์เน่าเสียแอโรบิก และยังออกซิเจนได้รับการแนะนำว่าเป็นปัจจัยสำคัญสำหรับการเสื่อมสภาพของคุณภาพเนื้อผ่านออกซิเดชันของไขมัน (Andersen & Skibsted, 1991) คาร์บอนไดออกไซด์ถือเป็นก๊าซบรรจุภัณฑ์ที่ใช้งานอยู่ในระดับสูงเนื่องจากการลดอัตราการเผาผลาญอาหารของจุลินทรีย์แม้ว่าออกซิเจนเป็นปัจจุบัน (เวย์น, 2000) ขึ้นอยู่กับชนิดของอาหารและขั้นตอนการจัดส่งของรายการอาหารองค์ประกอบของบรรยากาศการป้องกันที่แตกต่างกัน (มิลส์, 1998) คุณภาพของอาหารที่บรรจุแผนที่ท้ายที่สุดขึ้นอยู่กับความสมบูรณ์ของแพคเกจและมีการตรวจสอบการรั่วไหลเป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญของเทคโนโลยีแผนที่ (Bültzingslöwen et al., 2002) ในแพคเกจอาหารบรรยากาศแก้ไขความสดใหม่และความปลอดภัยของอาหารที่สามารถได้รับการประเมินโดยการกำหนดความเข้มข้นของ CO2 (Smolander, Hurme และ Ahvenainen, 1997) การลดลงของความเข้มข้นของเดิมอาจเป็นสัญญาณของการรั่วไหลในแพคเกจ (Neethirajan, Jayas และ Sadistap 2009) อัตภาพแพคเกจช่องว่างเหนือของเหลวก๊าซ
วิเคราะห์จะดำเนินการโดยทั่วไปออกตามจุดต่าง ๆ ของห่วงโซ่อาหารโดยใช้เซลล์เชื้อเพลิงไฟฟ้าสำหรับการวิเคราะห์ออกซิเจนและโดย spectrometry ดูดกลืนรังสีอินฟราเรดสำหรับการวัดเนื้อหาก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์เพื่อความสมบูรณ์แพคเกจ อย่างไรก็ตามในวิธีนี้แพ็คอาหารเป็นตัวอย่างทำลายโดยการใส่สอบสวนเข็มในการเก็บรวบรวมก๊าซ (Smolander et al., 1997) ข้อเสียที่สำคัญด้วยวิธีนี้คือถ้าแพคเกจล้มเหลวในการทดสอบการรั่วไหลเป็นจำนวนมากของแพคเกจก่อนและหลังการทดสอบหนึ่งจะต้องได้รับการพิจารณาล้มเหลวและจะต้องมีการทำลายหรือ repacked (มิลส์,
1998); บางครั้งอาจรวมถึงผลิตภัณฑ์อาหารของชุดทั้งหมดยัง นอกจากนี้นอกเหนือจากการบริโภคธรรมชาติทำลายและเวลาของการวิธีการทั่วไป, ช่างผ่านการฝึกอบรมและอุปกรณ์ที่มีราคาแพงในการวิเคราะห์จะต้องตรวจสอบความเท่าเทียมกัน ภายใต้เงื่อนไขที่บรรจุบรรยากาศปกติเมื่ออาหารภายในภาชนะที่ปิดสนิทเริ่มต้นที่จะทำให้เสียหลายโดยผลิตภัณฑ์จะเกิดขึ้นและพวกเขาสะสมอยู่ภายใน ดังนั้นในทางทฤษฎีมันเป็นไปได้ที่จะตรวจสอบการเน่าเสียโดยการตรวจสอบอย่างใดอย่างหนึ่งหรือมากกว่าของสารเหล่านี้ การผลิตความร้อน, ความเป็นกรด, ความดัน, และก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์เป็นที่สังเกตกันทั่วไปว่าเป็นผลพลอยได้ในการเน่าเสียของอาหาร จะเป็นการดีที่ตรวจจับการเน่าเสียควรจะใช้ได้กับหลายผลิตภัณฑ์อาหารที่แตกต่างกันเป็นไปได้โดยไม่ต้องมีเครื่องตรวจจับที่แตกต่างกันสำหรับแต่ละประเภทที่แตกต่างกันของวัสดุอาหาร ในฐานะที่เป็นจำนวนเงินที่เล็ก ๆ ของความร้อนที่พัฒนาขึ้นในระหว่างขั้นตอนการเสื่อมสภาพการตรวจจับความร้อนไม่น่าจะเป็นจริง และยังมีค่า pH ของอาหารต่างๆที่แตกต่างกันไปอย่างกว้างขวางและจึงทำไม่ได้ การตรวจสอบความดันยังจะทำไม่ได้ จำนวน จำกัด ของการตีพิมพ์งานสามารถใช้ได้กับอาหาร
ตัวชี้วัดการเน่าเสีย ขึ้นอยู่กับสารระเหยที่เกิดขึ้นในการเน่าเสียของจุลินทรีย์ตัวชี้วัดที่ได้รับการประดิษฐ์ในการพิจารณาคดี basis.A myoglobin ตัวบ่งชี้ที่ใช้สำหรับเนื้อสัตว์ปีกที่ถูกปรับเปลี่ยนบรรยากาศที่เต็มไปด้วยได้รับการพัฒนาซึ่งสามารถบ่งบอกถึงการเน่าเสียโดยการตรวจสอบสถานะของไฮโดรเจนซัลไฟด์ (H2S) ที่เกิดขึ้นเมื่อ การเน่าเสีย (Smolander et al., 2002) สำหรับการเน่าเสียปลาตรวจสอบ Pacquit และคณะ (2006, 2007) การพัฒนาเซ็นเซอร์สีย้อมตามสีที่ตรวจพบการปรากฏตัวของไนโตรเจนทั้งหมดพื้นฐานระเหย (TVB-N) ผลิตภัณฑ์จากการเน่าเสีย ความรู้เกี่ยวกับสารที่มีคุณภาพที่ระบุเป็นสิ่งสำคัญจำเป็นสำหรับการพัฒนาของตัวชี้วัดการเน่าเสียของอาหาร ภายใต้ไม่-MAP หรือเงื่อนไขล้างไนโตรเจนจุลินทรีย์แบบไม่ใช้ออกซิเจนแอโรบิกและตามอำเภอใจเจริญเติบโตระหว่างการเก็บรักษาของผลิตภัณฑ์อาหารและผลงานมักจะอยู่ในรูปแบบของกรดแลคติกและอะซิติกโดยแบคทีเรียกรดแลคติก (LAB) อย่างไรก็ตามก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์เป็นที่รู้จักกันโดยทั่วไปจะมีการผลิตในระหว่าง
ชนิดของเชื้อแบคทีเรียเจริญเติบโตของเชื้อราในอาหารใด ๆ ดังนั้นเพื่อบ่งบอกถึงการเสื่อมสภาพของอาหารเพียงแค่การตรวจสอบของระดับ CO2 เป็นวิธีที่เหมาะและเครื่องตรวจจับดังกล่าวจะต้องดำเนินการโดยปราศจากการแทรกแซงของคุณสมบัติอื่น ๆ ของอาหารเช่นค่า pH, ปริมาณเกลือ (น้ำมันหล่อลื่น), ความดันหรือสูญญากาศ ฯลฯ (อีตัน , คิลกอร์และลิฟวิงสตัน, 1977) ความสัมพันธ์ระหว่างความเข้มข้นของ CO2 และการเจริญเติบโตของ microorganismswas ทำในถั่วหรือซุปมะเขือเทศที่เป็นแพคเกจปลอดเชื้อทั้งในอากาศหรือในส่วนผสมของออกซิเจน 5% และไนโตรเจน (Mattila & Ahvenainen 1989; Mattila, Tawast และ Ahvenainen, 1990); bromothymol สีฟ้า, สีย้อมไวต่อค่า pH ถูกนำมาใช้เป็นตัวชี้วัดสำหรับการตรวจสอบการก่อตัวของ CO2
1.2 ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ (CO2) เป็นตัวบ่งชี้โดยตรงของคุณภาพอาหารเพื่อลดอัตราการเจริญเติบโตของจุลินทรีย์และการเน่าเสียที่ตามมา,
ผลิตภัณฑ์อาหารที่เต็มไปมักจะอยู่ภายใต้บรรจุภัณฑ์บรรยากาศดัดแปลง (MAP) เงื่อนไข ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ (CO2) ก๊าซสามารถ แต่เพียงผู้เดียว (100%) หรือในชุดที่แตกต่างกับก๊าซอื่น ๆ เช่นไนโตรเจน (N2) และออกซิเจน (O2) โดยปกติจะใช้ (เป็นก๊าซล้าง) สำหรับการสร้างบรรยากาศการป้องกันโดยรอบภายในของอาหาร แพ็คที่มีจุดมุ่งหมายเพื่อยกเว้นหรือลดปริมาณออกซิเจนจึงอายุการเก็บรักษาของอาหารที่สามารถขยายได้ผ่านการยับยั้งเชื้อจุลินทรีย์เน่าเสียแอโรบิก และยังออกซิเจนได้รับการแนะนำว่าเป็นปัจจัยสำคัญสำหรับการเสื่อมสภาพของคุณภาพเนื้อผ่านออกซิเดชันของไขมัน (Andersen & Skibsted, 1991) คาร์บอนไดออกไซด์ถือเป็นก๊าซบรรจุภัณฑ์ที่ใช้งานอยู่ในระดับสูงเนื่องจากการลดอัตราการเผาผลาญอาหารของจุลินทรีย์แม้ว่าออกซิเจนเป็นปัจจุบัน (เวย์น, 2000) ขึ้นอยู่กับชนิดของอาหารและขั้นตอนการจัดส่งของรายการอาหารองค์ประกอบของบรรยากาศการป้องกันที่แตกต่างกัน (มิลส์, 1998) คุณภาพของอาหารที่บรรจุแผนที่ท้ายที่สุดขึ้นอยู่กับความสมบูรณ์ของแพคเกจและมีการตรวจสอบการรั่วไหลเป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญของเทคโนโลยีแผนที่ (Bültzingslöwen et al., 2002) ในแพคเกจอาหารบรรยากาศแก้ไขความสดใหม่และความปลอดภัยของอาหารที่สามารถได้รับการประเมินโดยการกำหนดความเข้มข้นของ CO2 (Smolander, Hurme และ Ahvenainen, 1997) การลดลงของความเข้มข้นของเดิมอาจเป็นสัญญาณของการรั่วไหลในแพคเกจ (Neethirajan, Jayas และ Sadistap 2009) อัตภาพแพคเกจช่องว่างเหนือของเหลวก๊าซ
วิเคราะห์จะดำเนินการโดยทั่วไปออกตามจุดต่าง ๆ ของห่วงโซ่อาหารโดยใช้เซลล์เชื้อเพลิงไฟฟ้าสำหรับการวิเคราะห์ออกซิเจนและโดย spectrometry ดูดกลืนรังสีอินฟราเรดสำหรับการวัดเนื้อหาก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์เพื่อความสมบูรณ์แพคเกจ อย่างไรก็ตามในวิธีนี้แพ็คอาหารเป็นตัวอย่างทำลายโดยการใส่สอบสวนเข็มในการเก็บรวบรวมก๊าซ (Smolander et al., 1997) ข้อเสียที่สำคัญด้วยวิธีนี้คือถ้าแพคเกจล้มเหลวในการทดสอบการรั่วไหลเป็นจำนวนมากของแพคเกจก่อนและหลังการทดสอบหนึ่งจะต้องได้รับการพิจารณาล้มเหลวและจะต้องมีการทำลายหรือ repacked (มิลส์,
1998); บางครั้งอาจรวมถึงผลิตภัณฑ์อาหารของชุดทั้งหมดยัง นอกจากนี้นอกเหนือจากการบริโภคธรรมชาติทำลายและเวลาของการวิธีการทั่วไป, ช่างผ่านการฝึกอบรมและอุปกรณ์ที่มีราคาแพงในการวิเคราะห์จะต้องตรวจสอบความเท่าเทียมกัน ภายใต้เงื่อนไขที่บรรจุบรรยากาศปกติเมื่ออาหารภายในภาชนะที่ปิดสนิทเริ่มต้นที่จะทำให้เสียหลายโดยผลิตภัณฑ์จะเกิดขึ้นและพวกเขาสะสมอยู่ภายใน ดังนั้นในทางทฤษฎีมันเป็นไปได้ที่จะตรวจสอบการเน่าเสียโดยการตรวจสอบอย่างใดอย่างหนึ่งหรือมากกว่าของสารเหล่านี้ การผลิตความร้อน, ความเป็นกรด, ความดัน, และก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์เป็นที่สังเกตกันทั่วไปว่าเป็นผลพลอยได้ในการเน่าเสียของอาหาร จะเป็นการดีที่ตรวจจับการเน่าเสียควรจะใช้ได้กับหลายผลิตภัณฑ์อาหารที่แตกต่างกันเป็นไปได้โดยไม่ต้องมีเครื่องตรวจจับที่แตกต่างกันสำหรับแต่ละประเภทที่แตกต่างกันของวัสดุอาหาร ในฐานะที่เป็นจำนวนเงินที่เล็ก ๆ ของความร้อนที่พัฒนาขึ้นในระหว่างขั้นตอนการเสื่อมสภาพการตรวจจับความร้อนไม่น่าจะเป็นจริง และยังมีค่า pH ของอาหารต่างๆที่แตกต่างกันไปอย่างกว้างขวางและจึงทำไม่ได้ การตรวจสอบความดันยังจะทำไม่ได้ จำนวน จำกัด ของการตีพิมพ์งานสามารถใช้ได้กับอาหาร
ตัวชี้วัดการเน่าเสีย ขึ้นอยู่กับสารระเหยที่เกิดขึ้นในการเน่าเสียของจุลินทรีย์ตัวชี้วัดที่ได้รับการประดิษฐ์ในการพิจารณาคดี basis.A myoglobin ตัวบ่งชี้ที่ใช้สำหรับเนื้อสัตว์ปีกที่ถูกปรับเปลี่ยนบรรยากาศที่เต็มไปด้วยได้รับการพัฒนาซึ่งสามารถบ่งบอกถึงการเน่าเสียโดยการตรวจสอบสถานะของไฮโดรเจนซัลไฟด์ (H2S) ที่เกิดขึ้นเมื่อ การเน่าเสีย (Smolander et al., 2002) สำหรับการเน่าเสียปลาตรวจสอบ Pacquit และคณะ (2006, 2007) การพัฒนาเซ็นเซอร์สีย้อมตามสีที่ตรวจพบการปรากฏตัวของไนโตรเจนทั้งหมดพื้นฐานระเหย (TVB-N) ผลิตภัณฑ์จากการเน่าเสีย ความรู้เกี่ยวกับสารที่มีคุณภาพที่ระบุเป็นสิ่งสำคัญจำเป็นสำหรับการพัฒนาของตัวชี้วัดการเน่าเสียของอาหาร ภายใต้ไม่-MAP หรือเงื่อนไขล้างไนโตรเจนจุลินทรีย์แบบไม่ใช้ออกซิเจนแอโรบิกและตามอำเภอใจเจริญเติบโตระหว่างการเก็บรักษาของผลิตภัณฑ์อาหารและผลงานมักจะอยู่ในรูปแบบของกรดแลคติกและอะซิติกโดยแบคทีเรียกรดแลคติก (LAB) อย่างไรก็ตามก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์เป็นที่รู้จักกันโดยทั่วไปจะมีการผลิตในระหว่าง
ชนิดของเชื้อแบคทีเรียเจริญเติบโตของเชื้อราในอาหารใด ๆ ดังนั้นเพื่อบ่งบอกถึงการเสื่อมสภาพของอาหารเพียงแค่การตรวจสอบของระดับ CO2 เป็นวิธีที่เหมาะและเครื่องตรวจจับดังกล่าวจะต้องดำเนินการโดยปราศจากการแทรกแซงของคุณสมบัติอื่น ๆ ของอาหารเช่นค่า pH, ปริมาณเกลือ (น้ำมันหล่อลื่น), ความดันหรือสูญญากาศ ฯลฯ (อีตัน , คิลกอร์และลิฟวิงสตัน, 1977) ความสัมพันธ์ระหว่างความเข้มข้นของ CO2 และการเจริญเติบโตของ microorganismswas ทำในถั่วหรือซุปมะเขือเทศที่เป็นแพคเกจปลอดเชื้อทั้งในอากาศหรือในส่วนผสมของออกซิเจน 5% และไนโตรเจน (Mattila & Ahvenainen 1989; Mattila, Tawast และ Ahvenainen, 1990); bromothymol สีฟ้า, สีย้อมไวต่อค่า pH ถูกนำมาใช้เป็นตัวชี้วัดสำหรับการตรวจสอบการก่อตัวของ CO2
การแปล กรุณารอสักครู่..
( gontard , 2004 ) .
1.2 ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ ( CO2 ) เป็นตัวบ่งชี้คุณภาพของอาหารได้โดยตรงเพื่อลดอัตราการเจริญเติบโตของจุลินทรีย์ที่ทำให้เกิดการเน่าเสีย และต่อมา , ผลิตภัณฑ์อาหารมักจะ
บรรจุภายใต้สภาพบรรยากาศดัดแปลง ( แผนที่ ) เงื่อนไขก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ ( CO2 ) ก๊าซสามารถแต่เพียงผู้เดียว ( 100% ) หรือในชุดค่าผสมที่แตกต่างกันกับก๊าซอื่นๆ เช่น ไนโตรเจน ( N2 ) และออกซิเจน ( O2 ) มักจะใช้ ( เช่นล้างก๊าซ ) สร้างบรรยากาศโดยรอบเพื่อป้องกันอาหารในแพ็คมีจุดมุ่งหมายที่จะยกเว้นหรือลดปริมาณออกซิเจนจึงมีอายุการเก็บรักษาของอาหารที่สามารถขยายได้ผ่านการยับยั้งจุลินทรีย์ที่ทำให้เกิดการเน่าเสียแอโรบิคและ ออกซิเจนถูกแนะนำเป็นปัจจัยสำคัญสำหรับเสื่อมคุณภาพเนื้อสัตว์ผ่านการออกซิเดชันของไขมัน ( Andersen & skibsted , 1991 ) คาร์บอนไดออกไซด์เป็นก๊าซบรรจุภัณฑ์แอคทีฟ เพราะระดับสูงลดอัตราการเผาผลาญของออกซิเจนที่จุลินทรีย์แม้ว่าปัจจุบัน ( Wayne , 2000 ) ขึ้นอยู่กับชนิดของอาหาร และการส่งมอบเวทีของสินค้าอาหารองค์ประกอบของชั้นบรรยากาศป้องกันแตกต่างกันไป ( มิลส์ , 1998 ) คุณภาพของอาหารที่บรรจุแผนที่ ซึ่งขึ้นอยู่กับความสมบูรณ์ของแพคเกจและดังนั้นการตรวจหาการรั่วไหลเป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญของเทคโนโลยีแผนที่ ( B ü ltzingsl öเหวิน et al . , 2002 ) ในแพคเกจอาหารสภาพดัดแปลงบรรยากาศ ความสดและความปลอดภัยของอาหารที่สามารถประเมินโดยการวัดความเข้มข้นของ CO2 ( smolander hurme , ,& ahvenainen , 1997 ) การลดลงของความเข้มข้นของเดิมอาจเป็นสัญญาณของการรั่วไหลในแพคเกจ ( neethirajan jayas & , , sadistap , 2009 ) โดยทั่วไป ชุดเฮดสเปซแก๊ส
การวิเคราะห์โดยทั่วไปดำเนินการในจุดต่าง ๆของอุปทานโซ่อาหารโดยใช้เซลล์เชื้อเพลิงไฟฟ้าเคมีวิเคราะห์ออกซิเจนและคาร์บอนไดออกไซด์โดยปาทังกาอินฟราเรดสำหรับการวัดปริมาณเพื่อให้แพคเกจที่สมบูรณ์ อย่างไรก็ตาม ในวิธีนี้การแพ็คอาหารตัวอย่าง โดยการตรวจสอบระบบแก๊ส 91 สำหรับคอลเลกชัน ( smolander et al . , 1997 ) เป็นข้อเสียที่สำคัญด้วยวิธีนี้คือ ถ้าแพคเกจที่ล้มเหลวการทดสอบการรั่วไหลเป็นจำนวนมากของแพคเกจก่อนและหลังการทดสอบจะต้องถือว่าล้มเหลวและต้องถูกทำลายหรือแพคใหม่อีกครั้ง ( โรงงาน
1998 )บางครั้งอาจรวมถึงผลิตภัณฑ์อาหารเป็นชุดทั้งหมดด้วย นอกจากนี้ นอกจากทำลายธรรมชาติและการบริโภคตามปกติ เวลาช่างผ่านการฝึกอบรมและอุปกรณ์วิเคราะห์ราคาแพงจะต้องตรวจสอบกัน การบรรจุภายใต้บรรยากาศปกติ สภาพ เมื่ออาหารในภาชนะปิดสนิทเริ่มเสีย หลายผลิตภัณฑ์จะเกิดขึ้นและพวกเขาสะสมอยู่ข้างในดังนั้น ในทางทฤษฎีมันเป็นไปได้ที่จะตรวจสอบการเน่าเสียโดยการตรวจสอบหนึ่งหรือมากกว่าหนึ่งของผลิตภัณฑ์เหล่านี้ การผลิตความร้อน กรด ความดัน และคาร์บอนไดออกไซด์ โดยสังเกตเป็นผลพลอยได้ในการเน่าเสียของอาหาร นึกคิด , การเน่าเสียควรใช้กับเครื่องตรวจจับเป็นผลิตภัณฑ์อาหารต่าง ๆ มากที่สุด โดยเครื่องตรวจจับที่แตกต่างกันสำหรับแต่ละประเภทที่แตกต่างกันของวัสดุอาหารเป็นจำนวนเงินขนาดเล็กของความร้อนที่คายในระหว่างกระบวนการเสื่อม , ตรวจจับความร้อนไม่น่าจะเป็นประโยชน์ และ pH ของอาหารต่าง ๆที่แตกต่างกันอย่างกว้างขวาง จึงใช้งานไม่ได้ ตรวจจับความดันยังใช้งานไม่ได้ จำกัดจำนวนของงานที่ตีพิมพ์เกี่ยวกับตัวชี้วัดการเน่าเสียของอาหาร
สารประกอบระเหยที่ผลิตในการเน่าเสียของจุลินทรีย์ตัวชี้วัดที่ได้รับการสร้างบนพื้นฐานการพิจารณาคดี ที่ใช้บ่งชี้สภาพบรรยากาศดัดแปลงบรรจุ myoglobin เนื้อสัตว์สัตว์ปีกที่ได้รับการพัฒนา ซึ่งสามารถบ่งชี้การเน่าเสียโดยการตรวจสอบสถานะของก๊าซไฮโดรเจนซัลไฟด์ ( h2s ) เกิดขึ้นเมื่อการเน่าเสีย ( smolander et al . , 2002 ) สำหรับการตรวจสอบของเสียปลา pacquit et al . ( 2006 ,2550 ) พัฒนาสีย้อม 7.4 จากเซ็นเซอร์ตรวจจับระดับพื้นฐานไนโตรเจนทั้งหมด ( tvb-n ) , ผลิตภัณฑ์ของเน่าเสีย ความรู้เกี่ยวกับคุณภาพที่ระบุสารเป็นเบื้องต้นที่จำเป็นสำหรับการพัฒนาตัวชี้วัดการเน่าเสียของอาหาร ภายใต้แผนที่โนน หรือ ไนโตรเจน ด้วยเงื่อนไขแอโรบิค และธุวมณฑลจุลินทรีย์เจริญระหว่างการเก็บรักษาของผลิตภัณฑ์อาหารและมักจะส่งผลให้เกิดการก่อตัวของแลคติกและกรดน้ำส้มด้วยแบคทีเรียกรดแล็กติก ( Lab ) อย่างไรก็ตาม คาร์บอนไดออกไซด์เป็นที่รู้จักกันโดยทั่วไปจะผลิตในระหว่าง
ชนิดของแบคทีเรีย , แม่พิมพ์เติบโตในอาหาร ดังนั้น เพื่อบ่งชี้การเสื่อมสภาพของอาหาร เพียง การตรวจหาระดับของ CO2 เป็นวิธีที่เหมาะสมที่สุดและเช่นเครื่องตรวจจับจะต้องผ่าตัดโดยปราศจากการแทรกแซงของ คุณสมบัติอื่น ๆของอาหาร เช่น pH , ปริมาณเกลือ ( การกัดกร่อน ) , ความดันหรือสูญญากาศ ฯลฯ ( Eaton , คิลกอร์ &ลิฟวิงสตัน , 1977 )ความสัมพันธ์ระหว่างความเข้มข้นของ CO2 และการเจริญเติบโตของ microorganismswas ในถั่ว หรือ ซุปมะเขือเทศที่บรรจุ aseptically อย่างใดอย่างหนึ่ง ในอากาศหรือในส่วนผสมของออกซิเจนร้อยละ 5 และไนโตรเจน ( mattila & ahvenainen , 1989 ; mattila tawast , & ahvenainen , 1990 ) ; อิฐทนไฟ , pH ที่มีสีถูกใช้เป็นตัวบ่งชี้สำหรับการตรวจสอบการก่อตัวของ CO2
1.2 ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ ( CO2 ) เป็นตัวบ่งชี้คุณภาพของอาหารได้โดยตรงเพื่อลดอัตราการเจริญเติบโตของจุลินทรีย์ที่ทำให้เกิดการเน่าเสีย และต่อมา , ผลิตภัณฑ์อาหารมักจะ
บรรจุภายใต้สภาพบรรยากาศดัดแปลง ( แผนที่ ) เงื่อนไขก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ ( CO2 ) ก๊าซสามารถแต่เพียงผู้เดียว ( 100% ) หรือในชุดค่าผสมที่แตกต่างกันกับก๊าซอื่นๆ เช่น ไนโตรเจน ( N2 ) และออกซิเจน ( O2 ) มักจะใช้ ( เช่นล้างก๊าซ ) สร้างบรรยากาศโดยรอบเพื่อป้องกันอาหารในแพ็คมีจุดมุ่งหมายที่จะยกเว้นหรือลดปริมาณออกซิเจนจึงมีอายุการเก็บรักษาของอาหารที่สามารถขยายได้ผ่านการยับยั้งจุลินทรีย์ที่ทำให้เกิดการเน่าเสียแอโรบิคและ ออกซิเจนถูกแนะนำเป็นปัจจัยสำคัญสำหรับเสื่อมคุณภาพเนื้อสัตว์ผ่านการออกซิเดชันของไขมัน ( Andersen & skibsted , 1991 ) คาร์บอนไดออกไซด์เป็นก๊าซบรรจุภัณฑ์แอคทีฟ เพราะระดับสูงลดอัตราการเผาผลาญของออกซิเจนที่จุลินทรีย์แม้ว่าปัจจุบัน ( Wayne , 2000 ) ขึ้นอยู่กับชนิดของอาหาร และการส่งมอบเวทีของสินค้าอาหารองค์ประกอบของชั้นบรรยากาศป้องกันแตกต่างกันไป ( มิลส์ , 1998 ) คุณภาพของอาหารที่บรรจุแผนที่ ซึ่งขึ้นอยู่กับความสมบูรณ์ของแพคเกจและดังนั้นการตรวจหาการรั่วไหลเป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญของเทคโนโลยีแผนที่ ( B ü ltzingsl öเหวิน et al . , 2002 ) ในแพคเกจอาหารสภาพดัดแปลงบรรยากาศ ความสดและความปลอดภัยของอาหารที่สามารถประเมินโดยการวัดความเข้มข้นของ CO2 ( smolander hurme , ,& ahvenainen , 1997 ) การลดลงของความเข้มข้นของเดิมอาจเป็นสัญญาณของการรั่วไหลในแพคเกจ ( neethirajan jayas & , , sadistap , 2009 ) โดยทั่วไป ชุดเฮดสเปซแก๊ส
การวิเคราะห์โดยทั่วไปดำเนินการในจุดต่าง ๆของอุปทานโซ่อาหารโดยใช้เซลล์เชื้อเพลิงไฟฟ้าเคมีวิเคราะห์ออกซิเจนและคาร์บอนไดออกไซด์โดยปาทังกาอินฟราเรดสำหรับการวัดปริมาณเพื่อให้แพคเกจที่สมบูรณ์ อย่างไรก็ตาม ในวิธีนี้การแพ็คอาหารตัวอย่าง โดยการตรวจสอบระบบแก๊ส 91 สำหรับคอลเลกชัน ( smolander et al . , 1997 ) เป็นข้อเสียที่สำคัญด้วยวิธีนี้คือ ถ้าแพคเกจที่ล้มเหลวการทดสอบการรั่วไหลเป็นจำนวนมากของแพคเกจก่อนและหลังการทดสอบจะต้องถือว่าล้มเหลวและต้องถูกทำลายหรือแพคใหม่อีกครั้ง ( โรงงาน
1998 )บางครั้งอาจรวมถึงผลิตภัณฑ์อาหารเป็นชุดทั้งหมดด้วย นอกจากนี้ นอกจากทำลายธรรมชาติและการบริโภคตามปกติ เวลาช่างผ่านการฝึกอบรมและอุปกรณ์วิเคราะห์ราคาแพงจะต้องตรวจสอบกัน การบรรจุภายใต้บรรยากาศปกติ สภาพ เมื่ออาหารในภาชนะปิดสนิทเริ่มเสีย หลายผลิตภัณฑ์จะเกิดขึ้นและพวกเขาสะสมอยู่ข้างในดังนั้น ในทางทฤษฎีมันเป็นไปได้ที่จะตรวจสอบการเน่าเสียโดยการตรวจสอบหนึ่งหรือมากกว่าหนึ่งของผลิตภัณฑ์เหล่านี้ การผลิตความร้อน กรด ความดัน และคาร์บอนไดออกไซด์ โดยสังเกตเป็นผลพลอยได้ในการเน่าเสียของอาหาร นึกคิด , การเน่าเสียควรใช้กับเครื่องตรวจจับเป็นผลิตภัณฑ์อาหารต่าง ๆ มากที่สุด โดยเครื่องตรวจจับที่แตกต่างกันสำหรับแต่ละประเภทที่แตกต่างกันของวัสดุอาหารเป็นจำนวนเงินขนาดเล็กของความร้อนที่คายในระหว่างกระบวนการเสื่อม , ตรวจจับความร้อนไม่น่าจะเป็นประโยชน์ และ pH ของอาหารต่าง ๆที่แตกต่างกันอย่างกว้างขวาง จึงใช้งานไม่ได้ ตรวจจับความดันยังใช้งานไม่ได้ จำกัดจำนวนของงานที่ตีพิมพ์เกี่ยวกับตัวชี้วัดการเน่าเสียของอาหาร
สารประกอบระเหยที่ผลิตในการเน่าเสียของจุลินทรีย์ตัวชี้วัดที่ได้รับการสร้างบนพื้นฐานการพิจารณาคดี ที่ใช้บ่งชี้สภาพบรรยากาศดัดแปลงบรรจุ myoglobin เนื้อสัตว์สัตว์ปีกที่ได้รับการพัฒนา ซึ่งสามารถบ่งชี้การเน่าเสียโดยการตรวจสอบสถานะของก๊าซไฮโดรเจนซัลไฟด์ ( h2s ) เกิดขึ้นเมื่อการเน่าเสีย ( smolander et al . , 2002 ) สำหรับการตรวจสอบของเสียปลา pacquit et al . ( 2006 ,2550 ) พัฒนาสีย้อม 7.4 จากเซ็นเซอร์ตรวจจับระดับพื้นฐานไนโตรเจนทั้งหมด ( tvb-n ) , ผลิตภัณฑ์ของเน่าเสีย ความรู้เกี่ยวกับคุณภาพที่ระบุสารเป็นเบื้องต้นที่จำเป็นสำหรับการพัฒนาตัวชี้วัดการเน่าเสียของอาหาร ภายใต้แผนที่โนน หรือ ไนโตรเจน ด้วยเงื่อนไขแอโรบิค และธุวมณฑลจุลินทรีย์เจริญระหว่างการเก็บรักษาของผลิตภัณฑ์อาหารและมักจะส่งผลให้เกิดการก่อตัวของแลคติกและกรดน้ำส้มด้วยแบคทีเรียกรดแล็กติก ( Lab ) อย่างไรก็ตาม คาร์บอนไดออกไซด์เป็นที่รู้จักกันโดยทั่วไปจะผลิตในระหว่าง
ชนิดของแบคทีเรีย , แม่พิมพ์เติบโตในอาหาร ดังนั้น เพื่อบ่งชี้การเสื่อมสภาพของอาหาร เพียง การตรวจหาระดับของ CO2 เป็นวิธีที่เหมาะสมที่สุดและเช่นเครื่องตรวจจับจะต้องผ่าตัดโดยปราศจากการแทรกแซงของ คุณสมบัติอื่น ๆของอาหาร เช่น pH , ปริมาณเกลือ ( การกัดกร่อน ) , ความดันหรือสูญญากาศ ฯลฯ ( Eaton , คิลกอร์ &ลิฟวิงสตัน , 1977 )ความสัมพันธ์ระหว่างความเข้มข้นของ CO2 และการเจริญเติบโตของ microorganismswas ในถั่ว หรือ ซุปมะเขือเทศที่บรรจุ aseptically อย่างใดอย่างหนึ่ง ในอากาศหรือในส่วนผสมของออกซิเจนร้อยละ 5 และไนโตรเจน ( mattila & ahvenainen , 1989 ; mattila tawast , & ahvenainen , 1990 ) ; อิฐทนไฟ , pH ที่มีสีถูกใช้เป็นตัวบ่งชี้สำหรับการตรวจสอบการก่อตัวของ CO2
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- ฉันคิดว่าคุณหลับไปแล้ว
- No. Hair dye today is blonde
- Or else they wont talk to me(Cony sad)
- Procedure
- and the severity of tasks. Today many jo
- Have you lived there all your life?
- ประกาศว่า เธอมีแฟนแล้วเป็นครฝรั่งเศส คบก
- With your friend
- I turn off the lights get ready for bed.
- Ask me something about work outside for
- ฉันคุยกับคุณคนเดียว
- declare
- กินยาแก้ปวดหัวเลยง่วง
- The lost planet
- 당신을 좋아해요
- amateur
- La
- do you want to marry with her?
- หยุดพูดสักที รำคาน
- ฉันควรจะออกกำลังกายมากๆ
- และค่าสินสอดในการแต่งงาน
- earned it
- Have more friend
- มันเป็นภาพที่สวยมาก. คุณวาดภาพดอกบัวด้วย
