The second approach calculates the

The second approach calculates the intellectual capital value of a particular
company using a number of assumptions. An example is the modelling approach of
M’Pherson and Pike (2001). Another example is the calculation of organizational
capital by Lev and Radhakrishnan (2003). Andriessen (2004) stresses in this respect the
importance of standardized measuring methods for intellectual capital (see also the
review of Starovic and Marr (2003)). This second approach is less used. Apart from the
complexity of the calculations this is due to different assumptions and conditions,
which block general applicability. Mouritsen (2004) noted in this respect that the exact
calculation of intellectual capital might not be the main goal, but that measurement
methods merely serve to create intervention options for the management.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีที่สองการคำนวณค่าทุนทางปัญญาของเฉพาะบริษัทใช้หมายเลขของสมมติฐาน ตัวอย่างคือ วิธีการสร้างแบบจำลองของM'Pherson และหอก (2001) อีกตัวอย่างหนึ่งคือ การคำนวณขององค์กรทุน โดย Lev และ Radhakrishnan (2003) เครียด Andriessen (2004) ในแง่นี้การความสำคัญของวิธีการวัดมาตรฐานสำหรับทุนทางปัญญา (โปรดดูรีวิว Starovic และ Marr (2003)) ไม่มีใช้วิธีการนี้สอง นอกจากนี้ความซับซ้อนของการคำนวณที่เกิดจากสมมติฐานที่แตกต่างกันและเงื่อนไขซึ่งบล็อกการใช้งานทั่วไป Mouritsen (2004) ตั้งข้อสังเกตในที่นี้ที่เคารพที่แน่นอนคำนวณของทุนทางปัญญาอาจเป็นเป้าหมายหลัก แต่วัดที่วิธีให้บริการเพื่อสร้างตัวเลือกการแทรกแซงเพื่อการจัดการเพียง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แนวทางที่สองคำนวณมูลค่าทุนทางปัญญาของเฉพาะ
บริษัท โดยใช้หมายเลขของสมมติฐาน ตัวอย่างคือวิธีการสร้างแบบจำลองของ
M'Pherson และหอก (2001) อีกตัวอย่างหนึ่งคือการคำนวณขององค์กร
ทุน Lev และ Radhakrishnan (2003) Andriessen (2004) เน้นในแง่นี้
ความสำคัญของวิธีการวัดที่เป็นมาตรฐานสำหรับทุนทางปัญญา (ดูยังเป็น
ความคิดเห็นของ Starovic และ Marr (2003)) วิธีการนี้ที่สองคือการใช้งานน้อย นอกเหนือจาก
ความซับซ้อนของการคำนวณนี้เป็นเพราะมีการตั้งสมมติฐานที่แตกต่างกันและเงื่อนไข
ซึ่งป้องกันการบังคับใช้ทั่วไป Mouritsen (2004) ตั้งข้อสังเกตในเรื่องนี้ว่าที่แน่นอน
การคำนวณของทุนทางปัญญาไม่อาจจะเป็นเป้าหมายหลัก แต่ที่วัด
วิธีการเพียงให้บริการเพื่อสร้างทางเลือกสำหรับการแทรกแซงการบริหารจัดการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิธีที่สองคำนวณมูลค่าของทุนทางปัญญา โดยเฉพาะบริษัท ใช้จำนวนของสมมติฐาน ตัวอย่างคือ วิธีแบบจำลองของm"pherson และไพค์ ( 2001 ) อีกตัวอย่างคือ การคำนวณขององค์การทุนโดยเลฟ และรา ( 2003 ) andriessen ( 2004 ) เน้นในส่วนนี้ความสำคัญของมาตรฐานการวัดวิธีการทุนทางปัญญา ( ดูยังรีวิวของ starovic และมาร์ ( 2003 ) แบบที่สองนี้จะใช้น้อยลง นอกเหนือไปจากความซับซ้อนของการคำนวณนี้เกิดจากสมมติฐานที่แตกต่างกันและเงื่อนไขที่บล็อกการใช้ทั่วไป mouritsen ( 2004 ) กล่าวในประเด็นนี้ว่า แน่นอนการคำนวณของทุนทางปัญญา อาจจะไม่ใช่เป้าหมายหลัก แต่การวัดวิธีเพียงใช้เพื่อสร้างทางเลือกกิจกรรมการจัดการ