Instructional self-talk has been fo

Instructional self-talk has been found to be beneficial for tennis players’ volleying (Landin & Hebert, 1999) and ground stroke skills (Ziegler, 1897), as well as for 100 m sprinting (Mallett & Hanrahan, 1997).

Skills that required refined movements, such as shoot in basketball self-talk of technical instruction had better results.

While with skills requiring strength, motivational self-talk was more effective (Hatzigeorgiadis,Theodorakis & Zourbanos, 2004).

Perkos et al. (2002) examined the effectiveness of a self-talk intervention
program on basketball skills.

The results revealed that instructional self-talk was effective for a dribbling and a passing test, but not for a shooting test.

The researchers attributed the lack of effect for the shooting to the complexity of the task, and the suitability of the selected cues related to the task.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สอนพูดด้วยตนเองได้พบว่าเป็นประโยชน์สำหรับผู้เล่นเทนนิส volleying (Landin & Hebert, 1999) และพื้นดินจังหวะทักษะ (Ziegler, 1897), เช่นสำหรับ 100 เมตรวิ่ง (Mallett & Hanrahan, 1997) ทักษะที่จำเป็นต้องประณีตไหว ถ่ายภาพในตัวเองพูดคุยสอนเทคนิคบาสเกตบอล มีผลลัพธ์ที่ดีกว่าในขณะที่ทักษะที่ต้องการความแข็งแรง สร้างแรงบันดาลใจพูดคุยด้วยตนเองมีประสิทธิภาพมากขึ้น (Hatzigeorgiadis, Theodorakis & Zourbanos, 2004) Perkos et al. (2002) การตรวจสอบประสิทธิภาพของการแทรกแซงตัวเองพูดคุยโปรแกรมทักษะบาสเกตบอล ผลการเปิดเผยว่า สอนตนเองพูดมีประสิทธิภาพสำหรับการเลี้ยง และผ่านการทดสอบ แต่ไม่ใช่สำหรับการถ่ายภาพทดสอบ นักวิจัยมาประกอบที่มีผลต่อการถ่ายภาพกับความซับซ้อนของงาน และความเหมาะสมของสัญลักษณ์ที่เลือกที่เกี่ยวข้องกับงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเรียนการสอนตัวเองพูดได้รับพบว่าเป็นประโยชน์สำหรับวอลเลย์เล่นเทนนิส (ร่อนลงและเบิร์ต, 1999) และพื้นดินทักษะโรคหลอดเลือดสมอง (Ziegler 1897) เช่นเดียวกับม. วิ่ง 100 (Mallett & Hanrahan, 1997). ทักษะที่จำเป็นต้องใช้ การเคลื่อนไหวการกลั่นเช่นถ่ายภาพในบาสเกตบอลพูดคุยด้วยตนเองการเรียนการสอนทางด้านเทคนิคที่มีผลลัพธ์ที่ดีกว่า. ในขณะที่มีทักษะที่ต้องใช้ความแข็งแรงสร้างแรงบันดาลใจตัวเองพูดเป็นมีประสิทธิภาพมากขึ้น (Hatzigeorgiadis, ธีโอดอ & Zourbanos, 2004). Perkos et al, (2002) การตรวจสอบประสิทธิภาพของตัวเองพูดแทรกแซงโปรแกรมเกี่ยวกับทักษะบาสเกตบอล. ผลการศึกษาพบว่าการเรียนการสอนตัวเองพูดเป็นที่มีประสิทธิภาพสำหรับการเลี้ยงลูกฟุตบอลและการทดสอบผ่าน แต่ไม่ได้สำหรับการทดสอบการถ่ายภาพ. นักวิจัยมาประกอบการขาดผลบังคับใช้ การถ่ายภาพความซับซ้อนของงานและความเหมาะสมของตัวชี้นำเลือกที่เกี่ยวข้องกับงาน