Chapter 294 – What is that in your

Chapter 294 – What is that in your hand!

Only after Yun Che rested for a long while, did he finally recover his strength. He sat up from the ground and patted his chest with a face full of satisfaction. Defeating the profound handle that held back at sixty percent of its strength, was unquestionably another enormous breakthrough.

“HAHAHAHA…” The demon looked at him, and suddenly wildly laughed out loud.

“What are you laughing at?” Yun Che asked.

“I’m laughing at myself for doing what could be considered the most laughable and contradictory thing in this world.” The demon said as he howled with laughter: “The me who was more dead than alive, yet was still unwilling to die for a hundred years, is actually teaching a junior to kill me quicker. If it were someone else doing this, I would definitely believe that he is a madman. And it just so happens, that I am actually such a madman. Moreover, I actually can’t feel any regrets doing so; seeing you breaking through day by day, I actually felt gratified… HAHAHAHA! Could it be that I really have gone crazy?”

“No, you aren’t crazy, of course you aren’t crazy.” Yun Che faintly smiled: “I can understand why you would do this. Because you aren’t a bad person, and neither am I. You and I both, more so, aren’t like those despicable people whom we both hate. We suffer from the same fate… and most importantly, I am someone worthy of your entrustment.”

Yun Che’s last sentence, made Yun Canghai’s hearty laugh suddenly stop.

Yun Che calmly spoke: “Even though I am respecting you more and more, and am feeling increasingly grateful to you, I will unquestionably kill you the day I obtain the ability to do so. Because that would grant me freedom, and also liberate you… At the same time, the matter you wished to entrust me with, I’ll definitely use all my power to finish the task as well!”

Yun Canghai’s entire body shook, and his gaze that looked at Yun Che started to slightly tremble. He slowly nodded, and said with a slightly shuddering voice: “Good! Good! This word of yours, was what I waited, and always wished for! I believe, that if you willingly spoke those words, then you’ll definitely achieve them! Good… Good!!”

Yun Che spoke in a firm tone: “Even though you and I had not gone through the ritual of master and disciple, during this period of time, you are already half of a master to me. Even if it’s to fulfill my filial duty as disciple, I’ll still definitely complete your entrustment.”

“Haha… Hahahaha…” Yun Canghai started laughing once again; his laughter was filled with exhilaration and gratification: “The Heavens… have finally given me a little pity, to have sent you to me. I have been suppressed here for a hundred years, and was more dead than alive since long ago. With the Heaven’s Punishment Sword’s suppression and the Heaven’s Might Soul Sealing Formation’s Seal, added to the fact that this is the Profound Sky Continent, I’ve actually already accepted my fate, that it was simply impossible for the day of my escape to come. Living, would instead become a concern and burden for my clan’s people. The Mighty Heavenly Sword Region keeping me, is also just to use my life as a bargaining chip at the right time… However, I still have something important on me, something critically important to the entire Illusory Demon Realm. So I can’t die… I can’t die no matter what. Now, I finally found someone I can entrust it to… And finally, I can go accompany his royal highness.”

As Yun Canghai spoke, his eyes were already vaguely tearful.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 294 - สิ่งที่อยู่ในมือของคุณ! แต่หลังจากที่ยุนเจ๊พักผ่อนยาวในขณะที่ไม่ในที่สุดเขาก็กู้คืนความแข็งแรงของเขา เขานั่งขึ้นมาจากพื้นดินและตบหน้าอกของเขาด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความพึงพอใจ เอาชนะจับลึกซึ้งที่จะกลับมาอยู่ที่ร้อยละหกสิบของความแข็งแรงของมันก็เด็ดอีกความก้าวหน้าอย่างมาก. "HAHAHAHA ... " ปีศาจมองไปที่เขาและก็ลำพองหัวเราะออกมาดัง ๆ . "สิ่งที่คุณกำลังหัวเราะที่?" ยุนเจ๊ถาม. " ฉันหัวเราะที่ตัวเองทำในสิ่งที่อาจถือได้ว่าเป็นสิ่งที่น่าหัวเราะมากที่สุดและขัดแย้งในโลกนี้ "ปีศาจกล่าวว่าในขณะที่เขาคร่ำครวญด้วยเสียงหัวเราะ". ผมที่ตายมากกว่ามีชีวิตอยู่ แต่ก็ยังคงไม่เต็มใจที่จะตายเพื่อ ร้อยปีที่เป็นจริงการเรียนการสอนจูเนียร์จะฆ่าฉันได้เร็วขึ้น ถ้าเป็นคนอื่นทำเช่นนี้แน่นอนฉันจะเชื่อว่าเขาเป็นคนบ้า และมันเกิดขึ้นเพียงเพื่อที่ฉันจริงเช่นคนบ้า นอกจากนี้ที่จริงผมไม่สามารถรู้สึกเสียใจใด ๆ การทำเช่นนั้น; เห็นคุณฝ่าวันโดยวันที่จริงผมรู้สึกปลื้มใจ ... HAHAHAHA! มันอาจจะเป็นไปได้ว่าผมได้ไปบ้า "? Yun เจ๊รางยิ้ม" ไม่มีคุณไม่ได้บ้าแน่นอนคุณไม่ได้บ้า. ":" ฉันสามารถเข้าใจว่าทำไมคุณจะทำเช่นนี้ เพราะคุณไม่ได้เป็นคนไม่ดีและไม่พ่ะย่ะค่ะคุณและฉันทั้งสองมากขึ้นดังนั้นจะไม่ชอบคนที่น่ารังเกียจผู้ที่เราทั้งสองเกลียดชัง . เราต้องทนทุกข์ทรมานจากชะตากรรมเดียวกัน ... และที่สำคัญที่สุดผมคนที่คุ้มค่าของการมอบหมายของคุณ " ประโยคสุดท้าย Yun เจ๊ทำหัวเราะมากมาย Yun Canghai ของหยุดกึก. Yun เจ๊ใจเย็นพูด:" แม้ว่าฉันกำลังเคารพคุณมากขึ้นและมากขึ้นและ ฉันรู้สึกขอบคุณมากขึ้นกับคุณผมเด็ดจะฆ่าคุณวันที่ฉันได้รับความสามารถในการทำเช่นนั้น เพราะที่จะประทานเสรีภาพและยังปลดปล่อยคุณ ... ในเวลาเดียวกันไม่ว่าคุณอยากจะมอบความไว้วางใจผมด้วยแน่นอนฉันจะใช้พลังของฉันทั้งหมดจะเสร็จสิ้นงานเช่นกัน! " ทั้งร่างกาย Yun Canghai ของส่ายและของเขา จ้องมองที่มองที่ยุนเจ๊เริ่มสั่นเล็กน้อย เขาค่อย ๆ พยักหน้าและพูดด้วยเสียงสั่นเล็กน้อย: "Good! ดี! คำพูดของคุณนี้คือสิ่งที่ผมรอคอยและอยากเสมอ! ผมเชื่อว่าถ้าคุณเต็มใจที่จะพูดคำเหล่านั้นแล้วคุณจะประสบความสำเร็จแน่นอนพวกเขา! ดี ... ดี !! " ยุนเจ๊พูดด้วยน้ำเสียง บริษัท :" แม้ว่าคุณและฉันไม่ได้ไปผ่านพิธีกรรมของเจ้านายและลูกศิษย์ในช่วงเวลานี้คุณมีอยู่แล้วครึ่งหนึ่งของต้นแบบให้ฉัน แม้ว่าจะเป็นหน้าที่เพื่อตอบสนองความกตัญญูของฉันเป็นศิษย์ฉันจะยังคงดำเนินการมอบหมายแน่นอนของคุณ ". " ฮ่าฮ่า ... ฮ่า ๆ ๆ ๆ ... "ยุน Canghai เริ่มหัวเราะอีกครั้ง; เสียงหัวเราะของเขาก็เต็มไปด้วยความตื่นเต้นและความพึงพอใจ: "สวรรค์ ... ได้ให้ในที่สุดฉันสงสารเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่จะมีการส่งให้คุณกับผม ฉันได้รับการเก็บกดที่นี่เพื่อร้อยปีและตายมากกว่ามีชีวิตอยู่ตั้งแต่นานมาแล้ว ด้วยการลงโทษปราบปรามสวรรค์ดาบและสวรรค์วิญญาณอาจซีลการก่อตัวของการเพิ่มในความเป็นจริงที่ว่านี้เป็นลึกซึ้ง Sky ทวีปฉันได้จริงยอมรับแล้วชะตากรรมของฉันว่ามันเป็นไปไม่ได้สำหรับวันของการหลบหนีของฉันที่จะมาถึง ที่อาศัยอยู่แทนจะกลายเป็นความกังวลและภาระสำหรับคนตระกูลของฉัน The Mighty ดาบวิเศษภาคทำให้ฉันยังเป็นเพียงแค่การใช้ชีวิตของฉันเป็นเบี้ยต่อรองในเวลาที่เหมาะสม ... แต่ฉันยังคงมีสิ่งที่สำคัญกับฉันสิ่งที่สำคัญอย่างยิ่งไปทั่วดินแดนปีศาจลวง ดังนั้นผมจึงไม่สามารถตาย ... ฉันไม่สามารถตายไม่ว่าสิ่งที่ ตอนนี้ในที่สุดผมก็พบว่าคนที่ผมสามารถมอบความไว้วางใจให้มัน ... และในที่สุดฉันสามารถไปพร้อมกับพระราชอำนาจของเขา. " ในฐานะที่เป็น Yun Canghai พูดดวงตาของเขาอยู่แล้วร้องไห้ราง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 3 - อะไรอยู่ในมือของคุณ !หลังจากที่ยุนเช พักมานาน ในที่สุดเขาก็กู้คืนความแข็งแรงของเขา เขาลุกขึ้นนั่งจากพื้น และตบที่หน้าอกของเขาด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความพอใจ ชัยลึกซึ้งจัดการ ที่จัดขึ้นที่ร้อยละหกสิบของความแข็งแรงถูกเด็ดอีกมหาศาล ความก้าวหน้า" ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า . . . . . . . " ปีศาจมองเขา อยู่ๆก็หัวเราะออกมาอย่างดัง" หัวเราะอะไรของแก ? " ยุนอึนถาม" ฉันหัวเราะให้กับตัวเอง เพื่อทำสิ่งที่อาจจะพิจารณาที่น่าหัวเราะมากที่สุดและสิ่งขัดแย้งในโลกนี้ " ปีศาจกล่าวว่าเขาหอนด้วยเสียงหัวเราะ : " ผมที่ตายมากกว่ารอด แต่ก็ยังไม่ยอมตายเป็นร้อยปี จะสอนรุ่นน้องจะฆ่าฉันเร็ว ถ้าเป็นคนอื่นที่ทำแบบนี้ ฉันก็จะเชื่อว่าเขาเป็นคนบ้า และมันเกิดขึ้นเพียงเพื่อที่ฉันจริงเช่นคนบ้า นอกจากนี้ ผมไม่ได้รู้สึกเสียใจที่ทำอย่างนั้น ดูคุณทำลายผ่านวัน ที่จริงผมรู้สึกอิ่มใจ . . . . . . . ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ! หรือว่าฉันต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ "" ไม่ ไม่บ้า แน่นอนคุณไม่บ้า " ยุนอึนๆยิ้ม : " ฉันสามารถเข้าใจว่าทำไมคุณทำแบบนี้ เพราะคุณไม่ได้เป็นคนที่ไม่ดี และผมก็เช่นกัน เราทั้งคู่ เพิ่มเติมดังนั้น ไม่เหมือนที่น่ารังเกียจ คนที่เราเกลียด เราประสบชะตากรรมเดียวกัน . . . และที่สำคัญที่สุด ฉันเป็นคนที่คู่ควรกับเลโซโท .ยุนเช ประโยคสุดท้าย ทำให้ ยุน canghai ชื่นมื่นหัวเราะก็หยุดยุนเช ใจเย็นพูด : " ถึงแม้ว่าผมจะเคารพคุณมากขึ้น และรู้สึกดียิ่งขึ้น ขอบคุณ คุณ ฉันจะฆ่าคุณ วันที่ฉันได้รับไม่ต้องสงสัยความสามารถในการทำเช่นนั้น เพราะนั่นจะทำให้ฉันเป็นอิสระและปลดปล่อยเจ้า . . . . . . . ในเวลาเดียวกัน เรื่องที่เธออยากให้ฉัน ฉันจะใช้พลังทั้งหมดของฉันจะจบงานด้วย "ทั้งร่างกายของยุน canghai ส่าย และสายตาของเขาที่มองยุนเชเริ่มเล็กน้อย สั่น เค้าค่อยๆ พยักหน้า และพูดด้วยเล็กน้อยตัวสั่นเสียง : " ดี ดี ! คำว่า นาย เป็นสิ่งที่ผมรอคอยและปรารถนาเสมอสำหรับ ! ผมเชื่อว่า ถ้าคุณเต็มใจที่จะพูดคำเหล่านั้นแล้วคุณจะบรรลุพวกเขา ดี ดี ! ! "ยุนอึนพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น " ถึงแม้ว่าคุณและฉันได้ผ่านพิธีกรรมของอาจารย์กับศิษย์ ในช่วงระยะเวลานี้ คุณจะได้ครึ่งของอาจารย์ผม แม้ว่ามันจะทำหน้าที่เป็นศิษย์กตัญญูของฉัน ฉันก็ยังต้องสมบูรณ์เลโซโท ." ฮ่าฮ่า . . . ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า . . . . . . . " ยุน canghai เริ่มหัวเราะอีกครั้ง ; เสียงหัวเราะของเขาก็เต็มไปด้วยความดีใจและความพึงพอใจ : " สวรรค์ . . . . . . . ก็ให้น่าสงสาร เพื่อส่งคุณมาให้ฉัน ผมได้รวมมาเป็นร้อยปี และได้เพิ่มเติมที่ตายแล้วกว่ามีชีวิตอยู่เมื่อนานมาแล้ว กับการปราบปรามของสวรรค์ลงโทษดาบ และอาจจะจิตวิญญาณของการเป็นสวรรค์ซีลปิดผนึกเพิ่มความจริงที่ว่านี้เป็นทวีปที่ท้องฟ้าที่ลึกซึ้งจริงๆแล้วผมยอมรับในโชคชะตาของผม มันก็เป็นไปไม่ได้สำหรับวันที่ฉันหนีมา ชีวิต จะแทนกลายเป็นความกังวลและภาระของตระกูลของฉันคน นักรบดาบเขตรักษาฉัน ยังเป็นเพียง ใช้ชีวิตเป็นเครื่องต่อรองในเวลาที่เหมาะสม . . . . . . . แต่ฉันยังมีบางอย่างที่สำคัญกับผม สิ่งที่สำคัญอย่างมากกับทั้งอาณาจักรปีศาจลวงตา ฉันตายไม่ได้ . . . . . . . ฉันตายไม่ได้ ไม่ว่ายังไงก็ตาม ตอนนี้ ฉันเจอคนที่ฉันไว้ใจ . . . และสุดท้าย ผมสามารถไปพร้อมกับองค์ชาย "เป็นยุน canghai พูด ดวงตาของเขาก็ไม่ค่อยร้องไห้