The university uniform drama has un

The university uniform drama has unfolded a new ugly reality in Thai society. Recently, a vocal Thammasat student, under her chic nickname Aum Neko, has daringly defied a traditional practice of student uniform wearing within the walls of a prestigious university. As it is understood, there is no fixed rule on the necessity of wearing university uniform. However, some professors at Thammasat University have prescribed their own regulation in dictating students to wear uniform when attending their classes.

Aum Neko was right in raising this pertinent issue. The point here is not so much about the abolition of a forced uniform, but to open the door for all students to choose if they wish to wear university uniform. In other words, those who are keen to wear it, please do so. For those who are not, they are free to wear anything as long as it is decent.

But Aum Neko’s call for this kind of liberation strikes a raw nerve at the core of the Thai society. For a long time, student life within the Thai universities has never been “liberal”. This goes against a fundamental belief elsewhere that university students are mature enough to decide for themselves what are best for them. After all, they already possess their electoral right. Why can they not be allowed to enjoy the same right on something deemed to be so trivial, like wearing a university uniform?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ละครเป็นรูปแบบมหาวิทยาลัยมี unfolded น่าเกลียดจริงใหม่ในสังคมไทย ล่าสุด vocal ธรรมนักเรียน ภายใต้ชื่อเล่นเก๋เธอเนโกะโอม มี daringly คณะทำงานปฏิบัติดั้งเดิมของนักเรียนเครื่องแบบสวมใส่ภายในกำแพงของมหาวิทยาลัยอันทรงเกียรติ ไม่เข้าใจ มีเป็นกฎไม่ถาวรในการสวมใส่เครื่องแบบมหาวิทยาลัย อย่างไรก็ตาม บางอาจารย์ที่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ได้กำหนดระเบียบในการบอกนักเรียนสวมใส่เครื่องแบบเข้าชั้นเรียนของตนเอง

เนะโกะโอมถูกในการเลี้ยงดูปัญหานี้เกี่ยวกัน จุดนี่ไม่มากเกี่ยวกับการเลิกเหมือนบังคับ แต่ การเปิดประตูสำหรับนักเรียนทั้งหมดให้เลือกหากต้องการจะสวมเครื่องแบบมหาวิทยาลัย ในคำอื่น ๆ ผู้ที่มีความกระตือรือร้นที่จะสวมใส่มัน กรุณาทำเช่นนั้น สำหรับผู้ที่ไม่ พวกเขามีอิสระในการสวมใส่อะไรตราบใดที่เหมาะสม

เรียกแต่โอมเนะโกะของชนิดของการปลดปล่อยนี้นัดประสาทดิบของสังคมไทย เป็นเวลานาน ชีวิตนักศึกษาภายในมหาวิทยาลัยไทยไม่ได้ "เสรีนิยม" นี้ไปกับความเชื่อพื้นฐานอื่น ๆ นักศึกษามหาวิทยาลัยเป็นผู้ใหญ่พอที่จะตัดสินใจด้วยตนเองที่ดีสุดสำหรับพวกเขา หลังจากที่ทุก พวกเขาแล้วมีสิทธิการเลือกตั้ง ทำไมสามารถพวกเขาไม่สามารถเพลิดเพลินกับเดียวกันบนสิ่งถือว่าเป็นดังนั้นเล็กน้อย เช่นสวมใส่เหมือนมหาวิทยาลัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ละครชุดนักศึกษาได้คลี่เป็นจริงน่าเกลียดใหม่ในสังคมไทย เมื่อเร็วๆ นี้ แกนนำนักศึกษาธรรมศาสตร์ ภายใต้ชื่อเล่นของเธอเก๋ อั้ม เนโกะ มีผาดโผนท้าทายการปฏิบัติแบบดั้งเดิมของชุดนักเรียนใส่ผนังภายในของมหาวิทยาลัยอันทรงเกียรติ เป็นที่เข้าใจ , ไม่มีการแก้ไขกฎเกี่ยวกับความจำเป็นของการสวมใส่เครื่องแบบของมหาวิทยาลัย อย่างไรก็ตามบางอาจารย์ที่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ กำหนดกฎระเบียบของตนเองและนักเรียนสวมเครื่องแบบเมื่อเข้าชั้นเรียนของตนเอง

พี่อั้ม เนโกะ อยู่ ทำให้ประเด็นปัญหา จุดที่นี่ไม่มากเกี่ยวกับการบังคับให้คนในเครื่องแบบ แต่เปิดประตูให้นักเรียนเลือก หากพวกเขาต้องการที่จะสวมใส่เครื่องแบบของมหาวิทยาลัย . ในคำอื่น ๆผู้ที่กระตือรือร้นที่จะใส่ก็เถอะ สำหรับผู้ที่ไม่ได้เป็น พวกเขามีอิสระที่จะสวมใส่อะไรตราบใดที่มันเป็นคนดี

แต่เรียก อั้ม เนโกะ สำหรับชนิดนี้ของการปลดปล่อยนัดเส้นประสาทดิบที่แกนหลักของสังคมไทย เป็นเวลานาน ชีวิตนักศึกษาในมหาวิทยาลัยประเทศไทยไม่เคยมี " เสรีนิยม "ซึ่งขัดกับความเชื่อพื้นฐานอื่น ๆที่นักศึกษาเป็นผู้ใหญ่พอที่จะตัดสินใจสำหรับตัวเองสิ่งที่จะดีที่สุดสำหรับพวกเขา หลังจากที่ทั้งหมดที่พวกเขามีสิทธิในการเลือกตั้งของพวกเขา ทำไมพวกเขาไม่สามารถเพลิดเพลินกับสิทธิในสิ่งที่ถือว่าเป็นจุกจิก ชอบใส่ชุดมหาลัย