ทุกครั้งที่พวกคุณทักเรา.
พวกคุณมักจะพูดว่าเราเป็นฝ่ายเริ่ม.
พวกคุณรู้อยู่แก่ใจว่าเราไม่เคยเริ่ม.
พวกเรารักสงบ,พวกเรารักการเป็นชาวนา.
เราเล่นเป็นครอบครัวเดียวกัน.
สร้างบ้าน,เก็บเกี่ยว และดูแลซึ่งกันและกัน.
พวกเราโจมตีบ้านร้างและบ้านที่ไม่มีที่อยู่.
สุดท้ายนี้พวกเราไม่ต้องการบัลลัง,ไม่ต้องการมงกุฎ.
พวกเราเล่นเพื่อดูแลกันและกัน หากครอบครัวเราเจ็บ เราก็เจ็บด้วย.
แต่ถ้าพวกคุณยังไม่หยุด เราจะสู้ จนกว่าทหารเราจะหมด.