1. IntroductionIn 2008, for the fir

1. IntroductionIn 2008, for the first time in human history, more than half of theworld’s population (3.3 billion) lived in cities, and the world’s urbanpopulation is expected to increase to 5 billion by 2030 (UNFPA,58808179.2007). As a socio-economic process, urbanization along with thegeospatial form and structural changes (Antrop, 2004; Friedmann,2006) has great impacts on the global environment (Grimm et al.,2008).Different disciplines have defined urbanization from theirrespective perspectives. The economists believe that urbanizationis a process when the natural economy in rural areas becomessocialized mass production in urban areas; the demographersthink that the rural population becomes urban population dur-ing urbanization process; the geographers think that urbanizationis a process for rural areas to be converted into urban areas;and the sociologists regard urbanization as a process when therural lifestyles convert into urban lifestyles. Urbanization hasmany dimensions, but the population component of urbanizationincludes the increase in number and density of people, and thelandscape component involves the growth of built-up space withaccompanying infrastructures.Internationally, population urbanization is a process when theurban population increases its proportion in the total popula-tion (UNFPA, 2007). According to the study of Redman and Jones(2005), urban population grows mainly through four processes: (1)rural-to-urban migration attributable to economic benefits, urbanlifestyle, and better medical and educational services; (2) the nat-ural growth of the urban population; (3) cross-border immigrationdue to the same reasons as in the first process, or reduced domesticemployment opportunities, environmental degradation, politicalinstability, and civil war; (4) classification system and institutionalchanges, accounting for changes in both the rural-to-urban landconversion and demographic transition.Many researchers have studied the pattern, process, and impactsof the land use change during urbanization (e.g. Dai & Wu, 2004;Gu et al., 2008; Lambin & Geist, 2006; Nagendra, Munroe, &Southworth, 2004; Zhao et al., 2006). Land use/cover change mayhave important impacts on biodiversity and ecological processes(Sala, Chapin, & Armesto, 2000; Shi, Song, & Jing, 2002). As one of thedriving forces of regional climate change and even global warming(Chase, Pielke, Kittel, Nemani, & Running, 1999; Houghton, Hackler,& Lawrence, 1999; Pielke, 2005), land use/cover change may impairecosystem functions, lead to soil degradation (Tolba & El-kholy,1992), affect the ability of the earth system to meet the needsof the mankind (Vitousek, Mooney, Lubchenco, & Melillo, 1997),and influence the degree of vulnerability of a region and its pop-ulation to various climatic, economic and socio-political changes(Kasperson, Kasperson, & Turner, 1995). Although cities cover about2% of the earth’s land surface, they account for 78% of carbon emis-sions, 60% of residential water use, and 76% of the wood used forindustrial purposes (Brown, 2001).Land use intensity has become an important indicator of therelationship between the economic system and the ecosystem(Hubacek & van den Bergh, 2006). Two major international sci-entific programs, namely the “International Geosphere-BiosphereProgram” (IGBP) organized by the International Council for Sci-ence and the “International Human Dimension Program on GlobalEnvironmental Change” (IHDP) organized by the InternationalSocial Science Alliance, have adopted land use/land cover change(LUCC) as a co-conducted comprehensive interdisciplinary sci-entific research program, to improve the understanding of thedynamics of land use and land cover change, as well as the under-standing of the relationship between such changes and globalenvironmental changes. IHDP & IGBP-GLP (Global Land Project) andIHDP-UGEC (Urbanization and Global Environmental Change) hasconsidered the land system, global change, and sustainable devel-opment as a research focus for quite a long period of time, andland-use change and its environmental effects have been one ofthe key research areas.The importance of land use to sustainable development wasevident in several reports published by the Ecological Societyof America (ESA) during the past few decades. In that report,Lubchenco et al. (1991) proposed the Sustainable Biosphere Ini-tiative and “the research of sustainable ecosystem” as one of itsthree priority areas of research. Five years later, the report byChristensen et al. (1996) emphasized to focus on “the scientificbasis for ecosystem management”. The report by Dale et al. (2000)focused specifically on the principles and guidelines for land usemanagement. Similar efforts were also made in China to optimizeland use pattern so as to achieve sustainable development (Shi,Yuan, & Chen, 2001). Therefore, landscape urbanization, whichmeans the process of a natural or rural landscape changing to anurban landscape, not only expresses the urbanization process, is aconcept that links urbanization with ecological processes and envi-ronmental consequences in a spatially explicit land use and landcover framework (e.g. Alberti, 2008; Grimm et al., 2008; Turner,Lambin, & Reenberg, 2007; Wu, 2008).China has been rapidly urbanizing in the recent decades at theexpense of arable land. In 2006, the per capita arable land was only0.09 ha, less than 40% of the world average. In addition, the con-tinuing urbanization in China is faced with increased population,shortage of water resources and energy, land degradation, and aseries of negative impacts on the environment of many cities (Yu,Shao, Shi, Pan, & Zhu, 2009; Yu, Shi, Liu, & Xun, 2013; Yu, Xun,Shi, Shao, & Liu, 2012; Zhang et al., 2008). The expansion of urbanland has become one of the most prominent features of land usechange in China (Liu, Liu, Zhuang, Zhang, & Deng, 2003), and is alsoconsidered a major threat to the food security of the most popu-lous country in the world (Chen, 2007). Thus, the main objectivesof our study were: (1) to propose a quantitative methodology forassessing urban environmental resources and services in Shenzhen– one of the most recognized, rapidly developing cities in China, and(2) to propose an ecological network-based urban landscape designin order to improve urban sustainability for the city.2. Study areaShenzhen is located in the central coastal area of GuangdongProvince, bordering with Dongguan and Huizhou in the north, HongKong across the Shenzhen River in the south, Daya Bay and DapengBay in the east, and Lingdingyang Bay at the mouth of the Pear Riverin the west (Fig. 1). The jurisdictional area of Shenzhen is long andnarrow, covering 90 km from east to west, and 44 km from south tonorth. According to the detailed survey results of land resources inShenzhen completed by the end of 1995, the total area of the munic-ipality was 1948.69 km2, and increased to 1991.64 km2by the endof 2009 after reclamation of some costal wetlands (SSY, 2009).The administrative boundary of Shenzhen starts from 22◦2659to 22◦5149N and from 113◦4544to 114◦3721E (Fig. 1).Shenzhen has three geomorphologic belts in the south, middleand north, with the peninsula gulf landform in the south, the coastalmountain range in the central part, and hills-and-tableland topog-raphy in the north. The orientation of the three geomorphologicbelts is from southeast to northwest, resulting in the topographicpattern of high in southwest and low in northwest. Characterizedby a subtropical marine monsoon climate, Shenzhen is warm andhumid throughout the year. The multi-year average annual tem-perature is 22.0◦C, with the lowest average monthly temperatureof 14.1◦C in January and the highest average monthly temperatureof 28.2◦C in July. The multi-year average rainfall is 1882.8 mm, with1591.0 mm falling in the rainy season (April–September), account-ing for 84.5% of the annual rainfall. The average number of rainydays is 139.3 per year, with 96.3 days during the flood season,accounting for 69.1% of the year’s total. The soil types in Shenzheninclude latosolic red soil, paddy soil, coastal sand and coastal salinemarsh soil. The zonal vegetation types in Shenzhen include tropicalevergreen monsoon forests in the south and subtropical seasonalevergreen broad-leaved forest in the north.Before China’s economic reform and the open-door policy in1978, Shenzhen’s economic development was quite slow for years.Its population in 1979 was only 314,100, with gross domestic prod-uct (GDP) of 196 million RMB. However, since the establishmentof the Shenzhen Special Economic Zone (SSEZ) in 1980, Shen-zhen has developed into a modern metropolis with well developedsecondary and tertiary industries. By the end of 2010, the munic-ipality’s population of residents was 10.37 million, with GDP of958.15 billion RMB. While having achieved economic developmentmiracles, Shenzhen is increasingly faced with shortage of land,energy and water resources, population pressures, and environ-mental problems, creating hurdles for the sustainable developmentof the municipality (Yu et al., 2009, 2012). For example, rapid urbansprawl has encroached on many forests. The built-up area of the cityhas expanded into surrounding landscapes in a disorganized man-ner, so that the biodiversity is only maintained in isolated mountainislands. The destruction of the regional biodiversity and ecosystemprocesses has undermined ecosystem services that are essential forlong-term human well-being.3. Methods3.1. Assessing urban environmental resourcesWe developed a framework for valuating environmentalresources in the city of Shenzhen (Fig. 2). Based on this framework,we also developed a series of formulas to compute the values ofdifferent resources and services in this urban environment.The generalized environmental resource value (GERV) isdefined as the total sum of ecosystem service value (ESV),atmospheric environment capacit

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. IntroductionIn ปี 2008 เป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ของมนุษย์มากกว่าครึ่งหนึ่งของประชากรของโลก (3300000000) ที่อาศัยอยู่ในเมืองและ urbanpopulation ของโลกที่คาดว่าจะเพิ่มขึ้นถึง 5 พันล้านดอลลาร์ในปี 2030 (UNFPA, 58,808,179.2007) ในฐานะที่เป็นกระบวนการทางสังคมและเศรษฐกิจขยายตัวของเมืองพร้อมกับรูปแบบ thegeospatial และการเปลี่ยนแปลงโครงสร้าง (Antrop 2004; Friedmann 2006) มีผลกระทบที่ดีในสภาพแวดล้อมของโลกสาขาวิชา .Different ได้กำหนดไว้ขยายตัวของเมืองจากมุมมองที่ theirrespective (กริมม์, et al, 2008.) นักเศรษฐศาสตร์เชื่อว่า urbanizationis กระบวนการเมื่อเศรษฐกิจธรรมชาติในพื้นที่ชนบท becomessocialized ผลิตมวลในพื้นที่เขตเมือง; demographersthink ว่าประชากรในชนบทกลายเป็นประชากรในเมืองเธไอเอ็นจีการกลายเป็นเมือง; ภูมิศาสตร์คิดว่า urbanizationis กระบวนการสำหรับพื้นที่ชนบทที่จะถูกแปลงเป็นพื้นที่ในเมืองและถือว่าเป็นเมืองนักสังคมวิทยาเป็นกระบวนการเมื่อวิถีชีวิต therural แปลงเป็นไลฟ์สไตล์คนเมือง เป็นเมืองขนาด hasMany แต่องค์ประกอบประชากร urbanizationincludes การเพิ่มจำนวนและความหนาแน่นของผู้คนและองค์ประกอบที่เกี่ยวข้องกับการ thelandscape การเจริญเติบโตของพื้นที่สร้างขึ้น withaccompanying infrastructures.Internationally กลายเป็นเมืองที่ประชากรเป็นกระบวนการเมื่อประชากร theurban เพิ่มสัดส่วนใน popula ทั้งหมด -tion (UNFPA 2007) จากการศึกษาของเรดแมนและโจนส์ (2005), ประชากรในเมืองเติบโตส่วนใหญ่ผ่านกระบวนการสี่ (1) ชนบทเพื่ออพยพจากเมืองสู่ส่วนที่เป็นผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจ urbanlifestyle และดีกว่าการให้บริการทางการแพทย์และการศึกษา (2) การเจริญเติบโต nat-อูราลของประชากรในเมือง; (3) immigrationdue ข้ามพรมแดนเพื่อเหตุผลเดียวกับที่ในขั้นตอนแรกหรือลดโอกาส domesticemployment ทำลายสิ่งแวดล้อม, politicalinstability และสงครามกลางเมือง; (4) ระบบการจำแนกและ institutionalchanges บัญชีสำหรับการเปลี่ยนแปลงทั้งในชนบทเพื่อเมือง landconversion และนักวิจัยทางด้านประชากรศาสตร์ transition.Many ได้ศึกษารูปแบบกระบวนการและ impactsof การเปลี่ยนแปลงการใช้ประโยชน์ที่ดินในระหว่างการขยายตัวของเมือง (เช่นได & Wu, 2004; Gu และคณะ, 2008;. Lambin และจิต 2006; Nagendra มันโรและ Southworth 2004;. Zhao et al, 2006) การใช้ที่ดิน / ปกเปลี่ยนแปลงผลกระทบที่สำคัญ mayhave ความหลากหลายทางชีวภาพและกระบวนการทางนิเวศวิทยา (ศาลาแปงและ Armesto 2000; Shi, เพลง, และจิง 2002) ในฐานะที่เป็นหนึ่งในกองกำลัง thedriving ของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศในระดับภูมิภาคและแม้ภาวะโลกร้อน (เช Pielke, Kittel, Nemani และวิ่ง 1999; ฮัฟตั้น Hackler และอเรนซ์ 1999; Pielke, 2005), การใช้ที่ดิน / เปลี่ยนปกอาจ impairecosystem ฟังก์ชั่น นำไปสู่​​ความเสื่อมโทรมของดิน (Tolba & El-Kholy, 1992) ส่งผลกระทบต่อความสามารถของระบบโลกเพื่อตอบสนองความ needsof มนุษย์ (Vitousek, Mooney, Lubchenco และ Melillo, 1997), และมีอิทธิพลต่อระดับของช่องโหว่ของภูมิภาคและ ป๊อป ulation ของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศที่แตกต่างกันทางเศรษฐกิจและทางสังคมและการเมือง (Kasperson, Kasperson และเทอร์เนอ 1995) แม้ว่าเมืองครอบคลุม% ของพื้นผิวดินแดนของโลก about2 พวกเขาบัญชีสำหรับ 78% ของคาร์บอน Emis-sions 60% ของการใช้น้ำที่อยู่อาศัยและ 76% ของไม้ที่ใช้วัตถุประสงค์ forindustrial (สีน้ำตาล, 2001) .Land ใช้ความรุนแรงได้กลายเป็น ตัวบ่งชี้ที่สำคัญของ therelationship ระหว่างระบบเศรษฐกิจและระบบนิเวศ (Hubacek & van den Bergh 2006) สองที่สำคัญโปรแกรม Sci-entific ต่างประเทศคือ "นานาชาติ Geosphere-BiosphereProgram" (IGBP) จัดโดยสภาระหว่างประเทศเพื่อวิทย์ ence และ "หลักสูตรนานาชาติมนุษย์มิติบน GlobalEnvironmental เปลี่ยน" (IHDP) จัดโดย InternationalSocial วิทยาศาสตร์พันธมิตรมี นำมาใช้การใช้ที่ดิน / ที่ดินเปลี่ยนแปลงปก (Lucc) ในฐานะผู้ร่วมดำเนินการสหวิทยาการที่ครอบคลุมโครงการวิจัยไซ entific เพื่อปรับปรุงความเข้าใจของ thedynamics ของการใช้ที่ดินและการเปลี่ยนแปลงสิ่งปกคลุมดินเช่นเดียวกับที่อยู่ภายใต้การยืนของความสัมพันธ์ระหว่างการเปลี่ยนแปลงดังกล่าว และการเปลี่ยนแปลง globalenvironmental IHDP & IGBP-GLP (โครงการที่ดินทั่วโลก) andIHDP-UGEC (เมืองและการเปลี่ยนแปลงสิ่งแวดล้อมทั่วโลก) hasconsidered ระบบที่ดิน, การเปลี่ยนแปลงของโลกและ devel-opment ยั่งยืนมุ่งเน้นการวิจัยสำหรับค่อนข้างเป็นระยะเวลานานของเวลา andland ใช้การเปลี่ยนแปลงและ ผลกระทบด้านสิ่งแวดล้อมได้รับหนึ่ง ofthe areas.The การวิจัยที่สำคัญความสำคัญของการใช้ประโยชน์ที่ดินเพื่อการพัฒนาอย่างยั่งยืน wasevident ในรายงานที่ตีพิมพ์โดยหลายนิเวศวิทยา Societyof อเมริกา (ESA) ในช่วงไม่กี่ทศวรรษที่ผ่านมา ในรายงานว่า Lubchenco และคณะ (1991) ได้เสนอยั่งยืน Biosphere Ini-tiative และ "การวิจัยของระบบนิเวศที่ยั่งยืน" เป็นหนึ่งในพื้นที่ที่มีความสำคัญของการวิจัย itsthree ห้าปีต่อมารายงาน byChristensen และคณะ (1996) เน้นให้ความสำคัญกับ "scientificbasis สำหรับการจัดการระบบนิเวศ" รายงานโดยเดลและคณะ (2000) เน้นเฉพาะในหลักการและแนวทางในการ usemanagement ที่ดิน ความพยายามที่คล้ายกันนอกจากนี้ยังได้ทำในประเทศจีนเพื่อ optimizeland รูปแบบการใช้งานเพื่อให้เกิดการพัฒนาอย่างยั่งยืน (Shi หยวนและเฉิน, 2001) ดังนั้นการกลายเป็นเมืองภูมิ whichmeans กระบวนการของภูมิทัศน์ธรรมชาติหรือชนบทเปลี่ยนภูมิทัศน์ anurban ไม่เพียง แต่เป็นการแสดงออกถึงการกลายเป็นเมืองที่เป็น aconcept กลายเป็นเมืองที่เชื่อมโยงกับกระบวนการทางนิเวศวิทยาและผลกระทบ Envi-ronmental ในการใช้ประโยชน์ที่ดินอย่างชัดเจนสันนิฐานและกรอบสิ่งปกคลุมดิน (เช่น อัลเบอร์ 2008; กริมม์, et al, 2008;. เทอร์เนอ Lambin และ Reenberg 2007; Wu 2008) .China ได้รับอย่างรวดเร็วเป็นเมืองในช่วงไม่กี่ทศวรรษที่ theexpense ที่ดินทำกิน ในปี 2006 ต่อหัวที่ดินทำกินเป็น only0.09 ฮ่าน้อยกว่า 40% ของค่าเฉลี่ยของโลก นอกจากนี้กลายเป็นเมือง Con-tinuing ในประเทศจีนจะต้องเผชิญกับจำนวนประชากรที่เพิ่มขึ้น, ปัญหาการขาดแคลนทรัพยากรน้ำและพลังงานความเสื่อมโทรมของที่ดินและ aseries ของผลกระทบด้านลบต่อสิ่งแวดล้อมของหลาย ๆ เมือง (ยู Shao ชิ, แพนและจู้ 2009 ; Yu ชิหลิวและซุน, 2013; ยูซุนชิ, Shao และหลิว, 2012;. Zhang et al, 2008) การขยายตัวของ urbanland ได้กลายเป็นหนึ่งในคุณสมบัติที่โดดเด่นที่สุดของ usechange ที่ดินในประเทศจีน (หลิวหลิวกวางสีจางและเติ้ง, 2003) และมีการ alsoconsidered ภัยคุกคามที่สำคัญต่อความมั่นคงทางอาหารของประเทศมากที่สุดป๊อป-Lous ใน โลก (เฉิน 2007) ดังนั้นหลัก objectivesof การศึกษาของเราพบว่า (1) เพื่อนำเสนอวิธีการเชิงปริมาณ forassessing ทรัพยากรสิ่งแวดล้อมเมืองและการบริการใน Shenzhen- หนึ่งได้รับการยอมรับมากที่สุดในเมืองที่พัฒนาอย่างรวดเร็วในประเทศจีนและ (2) เพื่อนำเสนอระบบนิเวศบนเครือข่ายในเขตเมือง ภูมิทัศน์ designin เพื่อปรับปรุงการพัฒนาอย่างยั่งยืนในเมืองสำหรับ city.2 การศึกษา areaShenzhen ตั้งอยู่ในพื้นที่ชายฝั่งทะเลภาคกลางของ GuangdongProvince ขอบกับตงกวนและ Huizhou ในภาคเหนือฮ่องกงข้ามแม่น้ำเซินเจิ้นในภาคใต้และอ่าว Daya DapengBay ในทางทิศตะวันออกและอ่าว Lingdingyang ที่ปากของลูกแพร์ Riverin ตะวันตก (รูปที่ 1). พื้นที่อาณาเขตของเซินเจิ้นเป็น andnarrow ยาวครอบคลุม 90 กิโลเมตรจากตะวันออกไปตะวันตกและ 44 กิโลเมตรจาก tonorth ใต้ ตามผลการสำรวจในรายละเอียดของทรัพยากรที่ดิน inShenzhen แล้​​วเสร็จภายในสิ้นปี 1995 พื้นที่ทั้งหมดของ Munic-ipality เป็น 1,948.69 กิโลเมตร 2 และเพิ่มขึ้นเป็น 1,991.64 km2by endof 2009 หลังจากการบุกเบิกของพื้นที่ชุ่มน้ำชายฝั่งบาง (SSY 2009) ได้โดยง่าย ขอบเขตการบริหารของเซินเจิ้นเริ่มจาก22◦26 59 ?? เพื่อ22◦51? 49 ?? n และจาก113◦45? 44 ?? เพื่อ114◦37 21 ?​​? E (รูปที่ 1). .Shenzhen มีสาม geomorphologic เข็มขัดในภาคใต้ middleand เหนือกับอ่าวคาบสมุทรดินในภาคใต้ช่วง coastalmountain ในภาคกลางและเนินเขาและที่ราบ Topog-raphy ในภาคเหนือ การวางแนวของสาม geomorphologicbelts คือจากทิศตะวันออกไปทางทิศเหนือที่มีผลใน topographicpattern สูงในทิศตะวันตกเฉียงใต้และต่ำในทิศตะวันตกเฉียงเหนือ Characterizedby สภาพภูมิอากาศมรสุมในทะเลค่อนข้างร้อนเซินเจิ้นเป็น andhumid อบอุ่นตลอดทั้งปี หลายปีเฉลี่ยปี Tem-perature เป็น22.0◦Cกับต่ำสุดเฉลี่ย temperatureof 14.1◦Cรายเดือนในเดือนมกราคมและ temperatureof เฉลี่ยต่อเดือนที่สูงที่สุด28.2◦Cในเดือนกรกฎาคม หลายปีปริมาณน้ำฝนเฉลี่ย 1,882.8 มมมม with1591.0 ตกอยู่ในฤดูฝน (เดือนเมษายนถึงเดือนกันยายน) ไอเอ็นจีบัญชีสำหรับ 84.5% ของปริมาณน้ำฝนประจำปี ค่าเฉลี่ยของจำนวน rainydays เป็น 139.3 ต่อปีโดยมี 96.3 วันในช่วงฤดู​​น้ำหลากคิดเป็น 69.1% ของทั้งหมดในปี ชนิดของดินในดินสีแดง Shenzheninclude latosolic ดินนาทรายชายฝั่งทะเลและดิน salinemarsh ชายฝั่ง ประเภทพืชผักที่เป็นวง ๆ ในเซินเจิ้นรวมถึง tropicalevergreen ป่ามรสุมในภาคใต้และกึ่งเขตร้อน seasonalevergreen ป่ากว้างใบในการปฏิรูปเศรษฐกิจ north.Before ของจีนและ in1978 นโยบายเปิดประตูการพัฒนาเศรษฐกิจเซินเจิ้นได้ค่อนข้างช้าสำหรับประชากร years.Its ในปี 1979 ได้รับการ เพียง 314,100 กับมวลรวมภายในประเทศแยง-ชาญ (จีดีพี) จาก 196 ล้าน RMB อย่างไรก็ตามตั้งแต่ establishmentof เซินเจิ้นเขตเศรษฐกิจพิเศษ (SSEZ) ในปี 1980 Shen Zhen-ได้พัฒนาเป็นมหานครที่ทันสมัย​​พร้อมทั้งอุตสาหกรรม developedsecondary และอุดมศึกษา ในตอนท้ายของปี 2010 ที่มีประชากร Munic-ipality ของประชาชนเป็น 10,370,000, มี GDP of958.15 พันล้านหยวน ในขณะที่มีประสบความสำเร็จ developmentmiracles เศรษฐกิจเซินเจิ้นจะต้องเผชิญมากขึ้นกับปัญหาการขาดแคลนทรัพยากรที่ดินพลังงานและน้ำแรงกดดันประชากรและปัญหาสภาพแวดล้อมจิต, การสร้างอุปสรรคสำหรับการพัฒนาอย่างยั่งยืน developmentof เทศบาล (Yu et al., 2009, 2012) ตัวอย่างเช่น urbansprawl อย่างรวดเร็วมีการบุกรุกป่าจำนวนมาก สร้างขึ้นบริเวณของ cityhas ขยายเข้าไปในภูมิทัศน์โดยรอบในมนุษย์ ner ระเบียบเพื่อให้ความหลากหลายทางชีวภาพจะถูกเก็บไว้เฉพาะใน mountainislands แยก การล่มสลายของความหลากหลายทางชีวภาพในระดับภูมิภาคและ ecosystemprocesses ได้ทำลายระบบนิเวศบริการที่มีความจำเป็นของมนุษย์ Forlong ยาวดี being.3 Methods3.1 การประเมิน resourcesWe สิ่งแวดล้อมเมืองการพัฒนากรอบสำหรับการประเมิน environmentalresources ในเมืองเซินเจิ้น (รูปที่ 2). ขึ้นอยู่กับกรอบนี้เรายังพัฒนาชุดของสูตรการคำนวณค่า ofdifferent ทรัพยากรและการบริการในสภาพแวดล้อมในเมืองนี้มูลค่าทรัพยากรสิ่งแวดล้อมทั่วไป (GERV) isdefined เป็นผลรวมของค่าบริการของระบบนิเวศ (อีเอสวี), ความจุที่สภาพแวดล้อม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . introductionin 2008 เป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ของมนุษย์ ประชากรกว่าครึ่งหนึ่งของโลก ( 3.3 พันล้านบาท ) ที่อาศัยอยู่ในเมืองและของโลก urbanpopulation คาดว่าจะเพิ่มขึ้นเป็น 5 พันล้านโดย 2030 ( UNFPA , 58808179.2007 ) ในฐานะที่เป็นกระบวนการทางสังคม ความเป็นเมืองพร้อมกับแบบฟอร์ม thegeospatial และการเปลี่ยนแปลงโครงสร้าง ( antrop ฟรีดแมน , 2004 ; ,2006 ) ได้รับผลกระทบอย่างมากในสภาพแวดล้อมของโลก ( กริม et al . , 2008 ) สาขาวิชาต่าง ๆ ได้กำหนดรูปแบบจาก theirrespective มุมมอง นักเศรษฐศาสตร์เชื่อว่า urbanizationis กระบวนการเมื่อธรรมชาติเศรษฐกิจในชนบท becomessocialized การผลิตมวลในเขตเมือง ; demographersthink ว่าประชากรในชนบทกลายเป็นกระบวนการความเป็นเมืองของประชากรในเมืองช่วงไอเอ็นจี ;geographers คิดว่า urbanizationis กระบวนการชนบทจะถูกแปลงเป็นเขตเมือง และนักสังคมวิทยาถือว่าเป็นเมืองเป็นขั้นตอนเมื่อวิถีชีวิตชนบทแปลงไลฟ์สไตล์ในเมือง เมือง hasmany มิติ แต่ประชากรองค์ประกอบของ urbanizationincludes เพิ่มจํานวนและความหนาแน่นของผู้คนและส่วนประกอบ thelandscape เกี่ยวข้องกับการเจริญเติบโตของพื้นที่ built-up withaccompanying สาธารณูปโภคต่าง ๆ ในเมือง ประชากร คือ กระบวนการที่ชุมชนเพิ่มสัดส่วนของประชากรในทะเบียนประชากรทั้งหมด ( UNFPA 2007 ) จากการศึกษาของ เรดแมน และ โจนส์ ( 2005 ) , ประชากรเมืองเติบโตขึ้นส่วนใหญ่ผ่านกระบวนการสี่ :( 1 ) ในชนบทในเมืองการย้ายถิ่นจากผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจ urbanlifestyle และดีกว่าทางการแพทย์และบริการทางการศึกษา ( 2 ) ชัยนาทกการเจริญเติบโตของประชากรเมือง ( 3 ) immigrationdue ข้ามพรมแดนเพื่อเหตุผลเดียวกัน ในขั้นตอนแรก หรือลดโอกาส domesticemployment , การย่อยสลายสิ่งแวดล้อม politicalinstability และสงครามกลางเมือง ;( 4 ) ระบบการจำแนกและ institutionalchanges , การบัญชีสำหรับการเปลี่ยนแปลงทั้งในเมืองและชนบท การเปลี่ยนแปลงประชากร landconversion นักวิจัยหลายคนได้ศึกษารูปแบบ กระบวนการ และการเปลี่ยนแปลงการใช้ที่ดิน impactsof ระหว่างเมือง ( เช่น ได& Wu , 2004 ; กู et al . , 2008 ; lambin & ไก , 2006 ; nagendra Munroe , , & Southworth , 2004 ; Zhao et al . , 2006 )การใช้ที่ดิน / ปกเปลี่ยน mayhave ผลกระทบสำคัญในกระบวนการทางชีวภาพและนิเวศวิทยา ( ศาลา เชพิน & armesto , 2000 ; Shi , เพลง , &จิง , 2002 ) เป็นหนึ่งในกองกำลังของการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศในระดับภูมิภาคและ thedriving แม้แต่โลกร้อน ( เชส pielke kittel nemani & , , , วิ่ง , 1999 ; Houghton Hackler &ลอว์เรนซ์ , , , 1999 ; pielke , 2005 ) , การใช้ที่ดิน / ปกเปลี่ยนอาจ impairecosystem ฟังก์ชันนำไปสู่ความเสื่อมโทรมของดิน ( tolba & El kholy , 2535 ) ส่งผลกระทบต่อความสามารถของระบบโลก เพื่อตอบสนองความต้องการของมนุษย์ ( vitousek มูน ลุบเชนโก , , , & melillo , 1997 ) และมีอิทธิพลต่อระดับของความเสี่ยงของภูมิภาค และของต่าง ๆ ulation ปรากฏสภาพอากาศ เศรษฐกิจ และสังคม ( kasperson เปลี่ยนแปลงทางการเมือง , kasperson & , เทอร์เนอร์ , 1995 )แม้ว่าเมืองครอบคลุมประมาณ 2 % ของพื้นผิวดินของโลก พวกเขาบัญชีสำหรับ 78% ของคาร์บอนเอมิส sions 60% ของการใช้น้ำที่อยู่อาศัยและ 76% ของไม้ที่ใช้ในวัตถุประสงค์หนึ่ง ( สีน้ำตาลเข้ม , 2001 ) การใช้ที่ดินได้กลายเป็นที่สำคัญบ่งชี้ถึงความสัมพันธ์ระหว่างระบบเศรษฐกิจและระบบนิเวศ ( hubacek &แวนเดนเบิร์ก , 2006 ) สองหลักระหว่างประเทศ entific sci โปรแกรมคือ " biosphereprogram geosphere นานาชาติ " ( igbp ) จัดโดยสภาระหว่างประเทศเพื่อลักสูตรวิทยาศาสตร์และโปรแกรม " มิติมนุษย์ระหว่างประเทศใน globalenvironmental เปลี่ยน " ( ihdp ) ซึ่งจัดโดยสมาคมวิทยาศาสตร์ internationalsocial ได้รับรองการใช้ประโยชน์ที่ดินและสิ่งปกคลุมดินเปลี่ยน ( lucc ) เป็นสหวิทยาการการวิจัย entific sci จำกัดดำเนินการอย่างละเอียดโปรแกรมเพื่อปรับปรุงความเข้าใจของ thedynamics ใช้ที่ดินและสิ่งปกคลุมดินที่เปลี่ยนแปลง ตลอดจนภายใต้การยืนของความสัมพันธ์ระหว่างการเปลี่ยนแปลงเช่นการเปลี่ยนแปลง globalenvironmental . ihdp & igbp-glp ( โครงการที่ดินทั่วโลก ) andihdp ugec ( รูปแบบและการเปลี่ยนแปลงสิ่งแวดล้อมโลก ) hasconsidered เปลี่ยนที่ดิน , ระบบยั่งยืน devel เป็นวิจัยและโฟกัสสำหรับค่อนข้างเป็นระยะเวลายาวนาน เปลี่ยนใช้ภาคและผลกระทบสิ่งแวดล้อม ได้รับหนึ่งของคีย์การวิจัยพื้นที่ ความสำคัญของการใช้ที่ดินเพื่อการพัฒนาอย่างยั่งยืน ใน wasevident หลายรายงานที่เผยแพร่โดย societyof ระบบนิเวศอเมริกา ( ESA ) ในช่วงไม่กี่ทศวรรษที่ผ่านมา ในรายงานนั้น ลุบเชนโก และคณะ( 1991 ) เสนออย่างยั่งยืนและมณฑลนี้ tiative " การวิจัยของระบบนิเวศอย่างยั่งยืน " เป็นหนึ่งใน itsthree พื้นที่ความสําคัญของงานวิจัย ห้าปีต่อมา รายงาน bychristensen et al . ( 1996 ) เน้นมุ่งเน้น " scientificbasis การจัดการระบบนิเวศ " . รายงานโดยเดล et al . ( 2000 ) เน้นในหลักการและแนวทาง usemanagement ที่ดินความพยายามที่คล้ายกันนอกจากนี้ยังทำในจีน optimizeland ใช้รูปแบบเพื่อให้บรรลุการพัฒนาที่ยั่งยืน ( ซือ หยวน &เฉิน , 2001 ) ดังนั้น , ภูมิทัศน์ความเป็นเมือง whichmeans กระบวนการของธรรมชาติ หรือชนบท ภูมิทัศน์ที่เปลี่ยนแปลงไป anurban ภูมิทัศน์ , ไม่เพียง แต่แสดงกระบวนการความเป็นเมืองเป็น aconcept ที่เชื่อมโยงกับกระบวนการทางนิเวศวิทยาและเศรษฐกิจตลอดจน ronmental ผลในความแตกต่าง อย่างชัดเจน การใช้ที่ดินและดังกรอบ ( เช่น Alberti , 2008 ; กริมม์ et al . , 2008 ; เทอร์เนอร์ lambin & reenberg , 2007 ; Wu , 2008 ) ประเทศจีน ได้รวดเร็ว urbanizing ในทศวรรษล่าสุดที่ขนาดของพื้นที่เพาะปลูกได้ ในปี 2006 , ต่อหัวพื้นที่เพาะปลูกถูก only0.09 ฮาน้อยกว่า 40% ของโลกโดยเฉลี่ย นอกจากนี้ คอน tinuing เมืองในจีนต้องเผชิญกับเพิ่มประชากร การขาดแคลนทรัพยากรน้ำและพลังงานความเสื่อมโทรมของที่ดิน และ aseries ของผลกระทบด้านสิ่งแวดล้อมของหลายเมือง ( ยู โชชิ แพน & Zhu , 2009 ; ยู ซือ หลิวซุ่น& 2013 ; ยูซุน Shi , เชา& , หลิว , 2012 ; Zhang et al . , 2008 )การขยายตัวของ urbanland ได้กลายเป็นหนึ่งในคุณสมบัติที่โดดเด่นที่สุดของ usechange ที่ดินในประเทศจีน ( หลิวหลิวซวง จาง& , เติ้ง , 2003 ) และเป็น alsoconsidered คุกคามหลักต่อความมั่นคงทางอาหารของประเทศ lous popu มากที่สุดในโลก ( Chen , 2007 ) ดังนั้น หลักของการศึกษาของเราคือ :( 1 ) เสนอแนะวิธีการเชิงปริมาณโครงเมือง สิ่งแวดล้อม ทรัพยากรและบริการในเซินเจิ้น–หนึ่งในได้รับการยอมรับมากที่สุด การเติบโตอย่างรวดเร็วของเมืองในประเทศจีน และ ( 2 ) เสนอทางนิเวศวิทยาภูมิทัศน์ชุมชนเมือง designin เพื่อปรับปรุงเมืองยั่งยืนในเมือง 2 . งานการศึกษาตั้งอยู่ในพื้นที่ชายฝั่งของ guangdongprovince กลาง ,ติดกับ ตงกวนและ Huizhou ในภาคเหนือ , ฮ่องกงข้ามแม่น้ำเซินเจิ้น Daya Bay ในภาคใต้ และ dapengbay ในทิศตะวันออก และ lingdingyang อ่าวปากลูกแพร์ riverin ตะวันตก ( รูปที่ 1 ) พื้นที่ขอบเขตของเซินเจิ้นยาว andnarrow ครอบคลุม 90 km จากตะวันออกไปตะวันตก และ 44 กิโลเมตร จาก tonorth ใต้ตามรายละเอียดของผลการสำรวจทรัพยากรที่ดิน inshenzhen แล้วเสร็จสิ้น 1995 พื้นที่ทั้งหมดของ ipality มิวนิค คือ 1948.69 ตารางกิโลเมตร และเพิ่มขึ้น 1991.64 km2by สิ้น 2009 หลังจากถมชายฝั่งชายเลนบาง ( ssy 2009 ) เขตปกครองของเซินเจิ้นเริ่มต้นจาก 22 ◦ 26  59   22 ◦ 51  49   ( จาก 113 ◦ 45  44   ถึง 114 ◦ 37  21   E ( รูปที่ 1 )เซินเจิ้นมีเข็มขัดสาม geomorphologic ในภาคใต้ middleand เหนือกับคาบสมุทรกัลฟ์พื้นที่ในภาคใต้ coastalmountain ช่วงในส่วนกลาง และ ภูเขาและที่ราบสูง topog raphy ในภาคเหนือ การวางแนวของทั้งสาม geomorphologicbelts จากทางตะวันออกเฉียงใต้ ไปทางตะวันตกเฉียงเหนือ ส่งผลให้ topographicpattern สูงต่ำในตะวันตกเฉียงใต้และตะวันตกเฉียงเหนือโดยเทคนิคเป็นมรสุมทางทะเลเขตร้อน , เซินเจิ้นเป็น andhumid ที่อบอุ่นตลอดทั้งปี ช่วงปีเฉลี่ยเต็ม perature เป็น 80 ◦ C กับค่าอุณหภูมิเฉลี่ยรายเดือน 14.1 ◦ C ในเดือนมกราคม และอุณหภูมิสูงสุดเฉลี่ย 28.2 ◦ C ในเดือนกรกฎาคม ปริมาณน้ำฝนเฉลี่ยปีเป็น 1882.8 มม. with1591.0 มม. ร่วงในฤดูฝน ( เมษายน - กันยายน )ไอเอ็นจีบัญชีสำหรับ 84.5 % ของปริมาณฝนรายปี จำนวน rainydays เป็น 139.3 96.3 วันต่อปี ในฤดูน้ำท่วม บัญชีสำหรับร้อยละ 69.1 ในปีทั้งหมด ดินประเภท shenzheninclude latosolic สีแดง ดิน ดินนา ทราย ชายฝั่งและชายฝั่ง salinemarsh ดินพืชประเภทในเขตเซินเจิ้นรวม tropicalevergreen ป่ามรสุมในภาคใต้และเขตกึ่งร้อน seasonalevergreen broad-leaved ป่าไม้ในภาคเหนือ ก่อนการปฏิรูปและนโยบายเปิดประตู in1978 ทางเศรษฐกิจของจีน , การพัฒนาทางเศรษฐกิจของเซินเจิ้นค่อนข้างช้าเป็นปี ของประชากรในปี 1979 เป็นเพียงกลุ่มใหญกับ uct แยงมวลรวมภายในประเทศ ( GDP ) จาก 196 ล้านหยวน อย่างไรก็ตามตั้งแต่ก่อตั้งเซินเจิ้นเขตเศรษฐกิจพิเศษ ( ssez ) ในปี 1980 , Shen Zhen ได้พัฒนาเป็นเขตอุตสาหกรรมที่ทันสมัยกับดี developedsecondary และตติยภูมิ โดยจุดสิ้นสุดของ 2010 , มิวนิค ipality ประชากรของผู้อยู่อาศัยเป็น 10.37 ล้านบาท โดย GDP of958.15 พันล้านหยวน ในขณะที่มีความ developmentmiracles ทางเศรษฐกิจเซินเจิ้นเพื่อเผชิญกับปัญหาการขาดแคลนที่ดิน พลังงาน และ แหล่งน้ำที่มีประชากร และสิ่งแวดล้อม ปัญหาทางจิต การสร้างอุปสรรคเพื่อการพัฒนาเทศบาล ( ยู et al . , 2009 , 2012 ) ตัวอย่างเช่น อย่างรวดเร็ว urbansprawl ได้บุกรุกที่ป่า มากมาย พื้นที่อยู่อาศัยของ cityhas ขยายตัวในภูมิทัศน์โดยรอบในไม่เป็นระเบียบ แมนเนอร์ดังนั้น ความหลากหลายทางชีวภาพ เป็นเพียงการรักษาที่แยก mountainislands . การทำลายความหลากหลายทางชีวภาพในระดับภูมิภาคและ ecosystemprocesses ได้บั่นทอนระบบนิเวศการบริการที่จำเป็น forlong ระยะมนุษย์เป็นอยู่ที่ดี 3 . methods3.1 . การประเมิน resourceswe สิ่งแวดล้อมเมือง การพัฒนากรอบ valuating environmentalresources ในเมืองเซินเจิ้น ( รูปที่ 2 ) ตามกรอบนี้นอกจากนี้เรายังพัฒนาชุดของสูตรคำนวณค่าตามทรัพยากรและบริการในเขตเมืองนี้ โดยทั่วไปค่าทรัพยากรสิ่งแวดล้อม ( gerv ) isdefined เป็นผลรวมของค่าบริการ ( esv ) capacit สภาพแวดล้อมบรรยากาศ