Zoos are duty bound to maintain a h

Zoos are duty bound to maintain a high standard of welfare for all animals for which they are responsible. For elephants, this represents a greater challenge than for many other species; their sheer size, sophisticated social life, high level of intelligence and large behavioural repertoire, combined with their origins in tropical and subtropical climates mean that replicating the physical, social and environmental requirements needed for a high standard of welfare in captivity is a significant challenge. This is compounded by the difficulties in measuring welfare generally, and specifically for animals such as elephants within zoo environments. Evidence does exist relating to the longevity, reproductive success and the health status of captive elephants which suggests that their management is not at as high a standard as it is for many other species kept in zoos, and that elephant welfare is likely to be compromised as a result. It is suggested that for as long as elephants remain in captivity that their management should be based around the requirements of the animals themselves taking into account an understanding of their biology and behavioural ecology. Given the difficulties in measuring welfare, it is suggested that those responsible for elephant management should not rely on proof of suffering prior to making adjustments to their programmes, but in the first instance consider the likely physical and behavioural needs of the elephant. As a minimum, facilities should provide for those behaviours and contingencies which are biologically significant in terms of survival and reproduction in the wild, which take up a significant proportion of an elephant's time in the wild and are not necessarily triggered by external stimuli alone. It is suggested that a high standard of captive elephant welfare is theoretically attainable and that significant improvements in welfare are likely t
Although musth has been likened to the rut of ungulates (Eisenberg et al., 1971), the evolution, function and proximate cues of musth are poorly understood. Musth males seem to be preferred by females. Males in musth travel long distances to mate and this may promote outbreeding (Hall-Martin, 1987). A musth male is a symphony of chemical and apparently vocal signals, so cues are readily available to females and males. Yet we are only just beginning to understand the physiological variation of musth and its potential impact on reproduction. For instance, do females (or competing males) differentiate between early, mid and late musth males? Additionally, how much does musth vary with circumstance? For example, might a male reduce costs by being less `musthy' when traveling yet turn up the musth when confronting other males or when approaching females? Or do the benefits of broadcasting a deep musth outweigh the costs of remaining in musth for a continuous period of time?

Zoos are duty bound to maintain a high standard of welfare for all animals for which they are responsible. For elephants, this represents a greater challenge than for many other species; their sheer size, sophisticated social life, high level of intelligence and large behavioural repertoire, combined with their origins in tropical and subtropical climates mean that replicating the physical, social and environmental requirements needed for a high standard of welfare in captivity is a significant challenge. This is compounded by the difficulties in measuring welfare generally, and specifically for animals such as elephants within zoo environments. Evidence does exist relating to the longevity, reproductive success and the health status of captive elephants which suggests that their management is not at as high a standard as it is for many other species kept in zoos, and that elephant welfare is likely to be compromised as a result. It is suggested that for as long as elephants remain in captivity that their management should be based around the requirements of the animals themselves taking into account an understanding of their biology and behavioural ecology. Given the difficulties in measuring welfare, it is suggested that those responsible for elephant management should not rely on proof of suffering prior to making adjustments to their programmes, but in the first instance consider the likely physical and behavioural needs of the elephant. As a minimum, facilities should provide for those behaviours and contingencies which are biologically significant in terms of survival and reproduction in the wild, which take up a significant proportion of an elephant's time in the wild and are not necessarily triggered by external stimuli alone. It is suggested that a high standard of captive elephant welfare is theoretically attainable and that significant improvements in welfare are likely to be achieved by addressing inadequacies in the physical environment which predispose captive elephants to trauma and by providing for appropriate social and foraging opportunities.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สวนสัตว์มีหน้าที่รักษามาตรฐานสูงของสวัสดิการสำหรับสัตว์ทุกตัวที่พวกเขามีความรับผิดชอบ ช้าง นี้หมายถึงความท้าทายมากขึ้นกว่าสายพันธุ์อื่น ๆ มากมาย ขนาดของพวกเขา ชีวิตทางสังคมที่ซับซ้อน ละครพฤติกรรมขนาดใหญ่ และข่าวกรองระดับสูงรวมกับต้นกำเนิดของพวกเขาในสภาพอากาศเขตร้อน และกึ่งเขตร้อนหมายความว่าการจำลองแบบข้อกำหนดทางกายภาพ สังคม และสิ่งแวดล้อมที่จำเป็นสำหรับมาตรฐานสูงของสวัสดิการในกรงเลี้ยงเป็นความท้าทายสำคัญ นี้ประกอบ ด้วยความยากลำบาก ในการวัดสวัสดิการทั่วไป และโดยเฉพาะ สำหรับสัตว์เช่นช้างภายในสภาพแวดล้อมที่สวนสัตว์ หลักฐานมีอยู่เกี่ยวข้องกับอายุ พันธุ์สำเร็จ และสถานะสุขภาพของช้างเชลยซึ่งแสดงให้เห็นว่า ในการบริหารจัดการไม่ที่สูงที่สุด เป็นมาตรฐานมันเป็นสำหรับพันธุ์อื่น ๆ เก็บไว้ในสวนสัตว์ และสวัสดิการที่ช้างเป็นแนวโน้มที่จะถูกโจมตีเป็นผล แนะนำว่า ตราบใดที่ช้างยังคงอยู่ในกรงเลี้ยงว่า ควรจะใช้ในการบริหารจัดการใกล้เคียงความต้องการของสัตว์เองโดยในบัญชีความเข้าใจเกี่ยวกับชีววิทยาและนิเวศวิทยาพฤติกรรม ได้รับความลำบากในการวัดสวัสดิการ แนะนำว่า ผู้ที่รับผิดชอบในการจัดการช้างควรไม่พึ่งหลักฐานของความทุกข์ทรมานก่อนที่จะปรับโปรแกรมของพวกเขา แต่ในอินสแตนซ์แรกพิจารณาแนวโน้มทางกายภาพ และพฤติกรรมความต้องการของช้าง อย่างน้อยที่สุด สิ่งอำนวยความสะดวกควรให้สำหรับพฤติกรรมและภาระผูกพันที่มีความสำคัญทางชีวภาพในแง่ของการอยู่รอดและสืบพันธุ์ในป่า ที่ใช้สัดส่วนสำคัญของเวลาของช้างในป่า และไม่จำเป็นต้องเกิดจากสิ่งเร้าภายนอกเพียงอย่างเดียว แนะนำว่า มาตรฐานที่สูงของช้างเชลยสวัสดิการสำเร็จได้ในทางทฤษฎี และในสวัสดิการมีแนวโน้มทีแม้กับตกมันรูดของ ungulates (ไอเซนเบิร์ก et al. 1971), วิวัฒนาการ ฟังก์ชัน และตัวอย่างสัญลักษณ์ของตกมันจะไม่เข้าใจ เพศชายตกมันดูเหมือนจะต้องการ โดยผู้หญิง ประชากรชายในตกมันเดินทางระยะผสมพันธุ์ และนี้อาจส่งเสริม outbreeding (ฮอลล์มาร์ติน 1987) ชายตกมันเป็นการประสานกันของสัญญาณที่เห็นได้ชัดว่าแกนนำ และสารเคมี ดังนั้นสัญลักษณ์จึงพร้อมที่ให้เพศหญิงและเพศชาย ยัง เราเป็นเพียงจุดเริ่มต้นเพื่อให้เข้าใจถึงการเปลี่ยนแปลงทางสรีรวิทยาของตกมันและผลกระทบต่อศักยภาพการทำซ้ำ เช่น ทำหญิง (หรือชายแข่งขัน) แบ่งแยกระหว่างช่วงต้น ช่วงกลาง และปลายชายตกมัน นอกจากนี้ เท่าใดไม่ตกมันแตกต่างกันกับสถานการณ์หรือไม่ เช่น อาจมีต้นทุนลดชายได้น้อย 'musthy' เมื่อเดินทางมายังไม่ ได้เปิดขึ้นตกมันเมื่อเผชิญหน้ากับชาย หรือเมื่อใกล้ตัวเมีย ประโยชน์ของการออกแบบตกมันลึกทำ outweigh ต้นทุนของคงเหลือในตกมันเป็นระยะเวลาต่อเนื่องสวนสัตว์มีหน้าที่รักษามาตรฐานสูงของสวัสดิการสำหรับสัตว์ทุกตัวที่พวกเขามีความรับผิดชอบ ช้าง นี้หมายถึงความท้าทายมากขึ้นกว่าสายพันธุ์อื่น ๆ มากมาย ขนาดของพวกเขา ชีวิตทางสังคมที่ซับซ้อน ละครพฤติกรรมขนาดใหญ่ และข่าวกรองระดับสูงรวมกับต้นกำเนิดของพวกเขาในสภาพอากาศเขตร้อน และกึ่งเขตร้อนหมายความว่าการจำลองแบบข้อกำหนดทางกายภาพ สังคม และสิ่งแวดล้อมที่จำเป็นสำหรับมาตรฐานสูงของสวัสดิการในกรงเลี้ยงเป็นความท้าทายสำคัญ นี้ประกอบ ด้วยความยากลำบาก ในการวัดสวัสดิการทั่วไป และโดยเฉพาะ สำหรับสัตว์เช่นช้างภายในสภาพแวดล้อมที่สวนสัตว์ หลักฐานมีอยู่เกี่ยวข้องกับอายุ พันธุ์สำเร็จ และสถานะสุขภาพของช้างเชลยซึ่งแสดงให้เห็นว่า ในการบริหารจัดการไม่ที่สูงที่สุด เป็นมาตรฐานมันเป็นสำหรับพันธุ์อื่น ๆ เก็บไว้ในสวนสัตว์ และสวัสดิการที่ช้างเป็นแนวโน้มที่จะถูกโจมตีเป็นผล แนะนำว่า ตราบใดที่ช้างยังคงอยู่ในกรงเลี้ยงว่า ควรจะใช้ในการบริหารจัดการใกล้เคียงความต้องการของสัตว์เองโดยในบัญชีความเข้าใจเกี่ยวกับชีววิทยาและนิเวศวิทยาพฤติกรรม ได้รับความลำบากในการวัดสวัสดิการ แนะนำว่า ผู้ที่รับผิดชอบในการจัดการช้างควรไม่พึ่งหลักฐานของความทุกข์ทรมานก่อนที่จะปรับโปรแกรมของพวกเขา แต่ในอินสแตนซ์แรกพิจารณาแนวโน้มทางกายภาพ และพฤติกรรมความต้องการของช้าง อย่างน้อยที่สุด สิ่งอำนวยความสะดวกควรให้สำหรับพฤติกรรมและภาระผูกพันที่มีความสำคัญทางชีวภาพในแง่ของการอยู่รอดและสืบพันธุ์ในป่า ที่ใช้สัดส่วนสำคัญของเวลาของช้างในป่า และไม่จำเป็นต้องเกิดจากสิ่งเร้าภายนอกเพียงอย่างเดียว แนะนำว่า มาตรฐานสูงของช้างเชลยสวัสดิการสำเร็จได้ในทางทฤษฎี และปรับปรุงที่สำคัญในสวัสดิการน่าจะทำได้ โดยกำหนดไม่เพียงพอในสภาพแวดล้อมทางกายภาพซึ่งจูงใจช้างเชลยการบาดเจ็บ และให้โอกาสทางสังคม และจับเหยื่อที่เหมาะสม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สวนสัตว์จะมีหน้าที่ผูกพันที่จะรักษามาตรฐานที่สูงของการจัดสวัสดิการสำหรับสัตว์ทั้งหมดที่พวกเขามีความรับผิดชอบ ช้างนี้เป็นความท้าทายที่ยิ่งใหญ่กว่าสายพันธุ์อื่น ๆ อีกมากมาย; ขนาดของพวกเขาที่แท้จริงชีวิตทางสังคมที่มีความซับซ้อนระดับสูงของหน่วยสืบราชการลับและพฤติกรรมละครขนาดใหญ่รวมกับต้นกำเนิดของพวกเขาในภูมิอากาศเขตร้อนและกึ่งเขตร้อนหมายความว่าจำลองต้องการทางกายภาพสังคมและสิ่งแวดล้อมที่จำเป็นสำหรับมาตรฐานที่สูงของการจัดสวัสดิการในกรงเป็นความท้าทายที่สำคัญ นี้ประกอบกับความยากลำบากในการวัดสวัสดิการทั่วไปและโดยเฉพาะสำหรับสัตว์เช่นช้างภายในสภาพแวดล้อมที่สวนสัตว์ หลักฐานไม่อยู่ที่เกี่ยวข้องกับการมีอายุยืนยาวที่ประสบความสำเร็จในการสืบพันธุ์และภาวะสุขภาพของช้างเป็นเชลยซึ่งแสดงให้เห็นว่าการจัดการของพวกเขาไม่ได้อยู่ที่มีมาตรฐานสูงที่สุดเท่าที่จะเป็นสายพันธุ์อื่น ๆ อีกมากมายเก็บไว้ในสวนสัตว์และสวัสดิภาพช้างที่มีแนวโน้มที่จะถูกทำลายเป็น ผลลัพธ์. ก็แนะนำว่าให้นานที่สุดเท่าช้างยังคงอยู่ในการถูกจองจำว่าการจัดการของพวกเขาควรจะขึ้นอยู่รอบ ๆ ความต้องการของสัตว์ที่ตัวเองโดยคำนึงถึงความเข้าใจของชีววิทยาและนิเวศวิทยาพฤติกรรมของพวกเขานั้น ได้รับความยากลำบากในการวัดสวัสดิการจะชี้ให้เห็นว่าผู้ที่รับผิดชอบในการบริหารช้างไม่ควรพึ่งพาหลักฐานของความทุกข์ทรมานก่อนที่จะมีการปรับโปรแกรมของพวกเขา แต่ในกรณีแรกพิจารณาความต้องการทางกายภาพและพฤติกรรมที่มีแนวโน้มของช้าง เป็นอย่างน้อยควรให้สิ่งอำนวยความสะดวกสำหรับพฤติกรรมเหล่านั้นและภาระผูกพันที่มีทางชีวภาพอย่างมีนัยสำคัญในแง่ของการอยู่รอดและการสืบพันธุ์ในป่าซึ่งใช้เวลาถึงสัดส่วนที่สำคัญของเวลาของช้างในป่าและไม่จำเป็นต้องเรียกโดยสิ่งเร้าภายนอกเพียงอย่างเดียว มันบอกว่ามาตรฐานที่สูงของสวัสดิการช้างเชลยจะสำเร็จได้ในทางทฤษฎีและการปรับปรุงที่สำคัญในการจัดสวัสดิการมีแนวโน้ม T
แม้ว่าตกมันได้รับเอาไปเปรียบกับร่องของกีบ (ที่ Eisenberg et al., 1971), วิวัฒนาการ, ฟังก์ชั่นและอยู่ใกล้ตัวชี้นำของ ตกมันจะเข้าใจได้ไม่ดี เพศตกมันดูเหมือนจะเป็นที่ต้องการโดยหญิง เพศตกมันในการเดินทางระยะทางไกลที่จะแต่งงานและนี่อาจส่งเสริม outbreeding (ฮอลล์มาร์ติน, 1987) ชายตกมันเป็นซิมโฟนีของสัญญาณทางเคมีและเห็นได้ชัดว่าแกนนำเพื่อชี้นำมีพร้อมที่จะให้หญิงและชาย แต่เราเป็นเพียงแค่จุดเริ่มต้นที่จะเข้าใจการเปลี่ยนแปลงทางสรีรวิทยาของตกมันและผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นในการทำสำเนา ยกตัวอย่างเช่นการทำหญิง (หรือเพศชายการแข่งขัน) ความแตกต่างระหว่างต้นกลางและปลายเพศตกมัน? นอกจากนี้เท่าไหร่ตกมันแตกต่างกับสถานการณ์? ยกตัวอย่างเช่นเพศชายอาจจะลดค่าใช้จ่ายโดยการน้อย `musthy 'เมื่อเดินทางไปยังเปิดขึ้นตกมันเมื่อเผชิญหน้ากับชายอื่น ๆ หรือเมื่อเข้าใกล้หญิง? หรือทำประโยชน์ของการออกอากาศตกมันลึกเกินดุลของค่าใช้จ่ายที่เหลืออยู่ในตกมันเป็นระยะเวลาต่อเนื่องของเวลาหรือไม่

สวนสัตว์มีหน้าที่ผูกพันที่จะรักษามาตรฐานที่สูงของการจัดสวัสดิการสำหรับสัตว์ทั้งหมดที่พวกเขามีความรับผิดชอบ ช้างนี้เป็นความท้าทายที่ยิ่งใหญ่กว่าสายพันธุ์อื่น ๆ อีกมากมาย; ขนาดของพวกเขาที่แท้จริงชีวิตทางสังคมที่มีความซับซ้อนระดับสูงของหน่วยสืบราชการลับและพฤติกรรมละครขนาดใหญ่รวมกับต้นกำเนิดของพวกเขาในภูมิอากาศเขตร้อนและกึ่งเขตร้อนหมายความว่าจำลองต้องการทางกายภาพสังคมและสิ่งแวดล้อมที่จำเป็นสำหรับมาตรฐานที่สูงของการจัดสวัสดิการในกรงเป็นความท้าทายที่สำคัญ นี้ประกอบกับความยากลำบากในการวัดสวัสดิการทั่วไปและโดยเฉพาะสำหรับสัตว์เช่นช้างภายในสภาพแวดล้อมที่สวนสัตว์ หลักฐานไม่อยู่ที่เกี่ยวข้องกับการมีอายุยืนยาวที่ประสบความสำเร็จในการสืบพันธุ์และภาวะสุขภาพของช้างเป็นเชลยซึ่งแสดงให้เห็นว่าการจัดการของพวกเขาไม่ได้อยู่ที่มีมาตรฐานสูงที่สุดเท่าที่จะเป็นสายพันธุ์อื่น ๆ อีกมากมายเก็บไว้ในสวนสัตว์และสวัสดิภาพช้างที่มีแนวโน้มที่จะถูกทำลายเป็น ผลลัพธ์. ก็แนะนำว่าให้นานที่สุดเท่าช้างยังคงอยู่ในการถูกจองจำว่าการจัดการของพวกเขาควรจะขึ้นอยู่รอบ ๆ ความต้องการของสัตว์ที่ตัวเองโดยคำนึงถึงความเข้าใจของชีววิทยาและนิเวศวิทยาพฤติกรรมของพวกเขานั้น ได้รับความยากลำบากในการวัดสวัสดิการจะชี้ให้เห็นว่าผู้ที่รับผิดชอบในการบริหารช้างไม่ควรพึ่งพาหลักฐานของความทุกข์ทรมานก่อนที่จะมีการปรับโปรแกรมของพวกเขา แต่ในกรณีแรกพิจารณาความต้องการทางกายภาพและพฤติกรรมที่มีแนวโน้มของช้าง เป็นอย่างน้อยควรให้สิ่งอำนวยความสะดวกสำหรับพฤติกรรมเหล่านั้นและภาระผูกพันที่มีทางชีวภาพอย่างมีนัยสำคัญในแง่ของการอยู่รอดและการสืบพันธุ์ในป่าซึ่งใช้เวลาถึงสัดส่วนที่สำคัญของเวลาของช้างในป่าและไม่จำเป็นต้องเรียกโดยสิ่งเร้าภายนอกเพียงอย่างเดียว มันบอกว่ามาตรฐานที่สูงของสวัสดิการช้างเชลยจะสำเร็จได้ในทางทฤษฎีและการปรับปรุงที่สำคัญในการจัดสวัสดิการมีแนวโน้มที่จะประสบความสำเร็จได้โดยความบกพร่องในสภาพแวดล้อมทางกายภาพที่จูงใจช้างเชลยการบาดเจ็บและโดยการให้หาโอกาสทางสังคมและหาอาหารที่เหมาะสม