Peroxidase (POD) is one of the most

Peroxidase (POD) is one of the most commonly used enzymes for biosensor construction. Due to their presence in many plants, a variety of biosensors have been described.Wang et al. (1992) used horseradish root tissue as PODsource (the most commonly found) and immobilised it onto a rough graphite disk. They detected submillimolar concentrations of 2-butanone peroxide in 20 s. The main advantage of their approach was that the biosensor operated in organic phase.Vieira and Fatibello-Filho (2000) also developed a biosensor able to work in organic media. They modified a paraffin/graphite mixture with sweet potato tissue (Ipomea batatas) rich in POD for the determination of hydroquinone in cosmetic creams. In the presence of hydrogen peroxide, its natural substrate, POD oxidises hydroquinone to p-quinone, which is reduced back to hydroquinone at –0.22 V vs. Ag/AgCl (Fig. 1). The detection limit was 8.1 μM, comparable to that

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Peroxidase (POD) เป็นเอนไซม์ที่ใช้บ่อยที่สุดสำหรับการก่อสร้าง biosensor อย่างใดอย่างหนึ่ง เนื่องจากสถานะของตนในพืช biosensors ที่หลากหลายมีการอธิบาย วัง et al. (1992) ใช้เนื้อเยื่อราก horseradish เป็น PODsource (พบได้บ่อยที่สุด) และ immobilised ไปยังดิสก์หยาบก้าน พวกเขาพบความเข้มข้นของ submillimolar ของเปอร์ออกไซด์ 2-บิวทาโนนใน 20 s ประโยชน์หลักของวิธีการของพวกเขาถูกว่า biosensor ที่ดำเนินการในขั้นตอนการอินทรีย์ Vieira และ Fatibello-Filho (2000) ยังพัฒนา biosensor ที่สามารถทำงานในสื่ออินทรีย์ พวกเขาปรับเปลี่ยนส่วนผสมพาราฟิน/ก้านกับมันเทศเนื้อเยื่อ (Ipomea batatas) อุดมไปด้วยเท่านั้นสำหรับการกำหนดของ hydroquinone ในครีมเครื่องสำอาง ในต่อหน้าของไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ พื้นผิวของธรรมชาติ POD oxidises hydroquinone การ p-quinone ซึ่งจะลดลงไปเป็น hydroquinone ที่ –0.22 V เทียบกับ Ag/AgCl (Fig. 1) ตรวจสอบวงเงิน 8.1 μM เทียบได้กับที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

peroxidase (POD) เป็นหนึ่งในเอนไซม์ที่ใช้มากที่สุดสำหรับการก่อสร้างไบโอเซนเซอร์ เพราะการปรากฏตัวของพวกเขาในพืชหลายชนิด, ความหลากหลายของไบโอเซนเซอร์ได้รับ described.Wang et al, (1992) ที่ใช้เนื้อเยื่อรากพืชชนิดหนึ่งที่เป็น PODsource (ที่พบมากที่สุด) และตรึงไว้บนดิสก์ที่หยาบกราไฟท์ พวกเขาตรวจพบความเข้มข้น submillimolar เปอร์ออกไซด์ 2 butanone 20 s ประโยชน์หลักของวิธีการของพวกเขาคือการที่ไบโอเซนเซอร์ที่ดำเนินการใน phase.Vieira อินทรีย์และ Fatibello-Filho (2000) นอกจากนี้ยังมีการพัฒนาไบโอเซนเซอร์สามารถที่จะทำงานในสื่ออินทรีย์ พวกเขามีการปรับเปลี่ยนส่วนผสมพาราฟิน / กราไฟท์ด้วยเนื้อเยื่อมันเทศ (Ipomea batatas) ที่อุดมไปด้วย POD สำหรับการกำหนด hydroquinone ในครีมเครื่องสำอาง ในการปรากฏตัวของไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์, พื้นผิวตามธรรมชาติของมัน POD oxidises hydroquinone เพื่อ P-quinone ซึ่งจะลดลงกลับไปที่ hydroquinone -0.22 V เทียบกับ Ag / AgCl (รูปที่ 1). ขีด จำกัด ของการตรวจสอบคือ 8.1 ไมครอน, เทียบเท่ากับที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

peroxidase ( POD ) เป็นหนึ่งที่ใช้บ่อยที่สุดสำหรับการสร้างเอนไซม์ไบโอเซนเซอร์ . เนื่องจากการแสดงตนของพวกเขาในพืชหลาย ความหลากหลายของไบโอเซนเซอร์ได้อธิบาย หวัง et al . ( 1992 ) ใช้รากพืชชนิดหนึ่งเป็นเนื้อเยื่อ podsource ( พบมากที่สุด ) และตรึงไว้บนดิสก์ แกรไฟต์ที่ขรุขระ พวกเขาตรวจพบความเข้มข้นของ submillimolar 2-butanone เปอร์ออกไซด์ใน 20 วินาทีประโยชน์หลักของวิธีการของพวกเขาคือว่ากระบวนการดำเนินการในอินทรีย์เฟส วิเอร่า fatibello ฟิลโฮ ( 2000 ) และการพัฒนาไบโอเซนเซอร์สามารถทำงานในสื่ออินทรีย์ พวกเขาปรับเปลี่ยนเป็นพาราฟิน / แกรไฟต์ผสมกับเนื้อเยื่อมันฝรั่งหวาน ( ipomea batatas ) รวยในฝักสำหรับการหาปริมาณไฮโดรควิโนนในครีมเครื่องสำอาง ในการแสดงตนของไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ , พื้นผิวของธรรมชาติฝัก oxidises hydroquinone เพื่อ p-quinone ซึ่งจะลดลงกลับไปไฮโดรควิโนนที่– 0.22 V vs Ag / 0.46% ( รูปที่ 1 ) มีขีดจำกัดคือ 8.1 μเมตร เมื่อเทียบกับ