Managers recognize the value of str

Managers recognize the value of strong brands—that is, those that project a clear and consistent set of positive associations at high levels of awareness (Keller 2003)—and dedicate significant resources to building brand strength.The power of brands has not been lost on marketing academics either; they have spent decades conceptualizing brand equity (e.g., Aaker 1991; Keller 1993) and demonstrating its consequences (for a review, see Christodoulides and De Chernatony 2010). An assumption that is often taken for granted is that brands generate value for firms by affecting how customers think and what they do—in other words, that “the power of brands lies in the minds of consumers” (Leone et al. 2006, p. 126).

Whether such thoughts and behaviors are captured by measuring customers’ increased intention to purchase (e.g., Cobb-Walgren, Ruble, and Donthu 1995), their willingness to accept price premiums (e.g., Ailawadi, Lehmann, and Neslin 2003), or their adoption of products and consequent increases in market share and cash flow (e.g., Agarwal and Rao 1996; Mizik and Jacobson 2008), the focus of existing academic research and managerial attention has been overwhelmingly on how brands help firms win the battle for customers.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้บริหารตระหนักถึงความสำคัญของแบรนด์ที่แข็งแกร่ง — นั่นคือ ที่โครงการชุดสอดคล้อง และชัดเจนของความสัมพันธ์เชิงบวกในระดับที่สูงของการรับรู้ (เคลเลอร์ 2003) — และอุทิศทรัพยากรสำคัญในการสร้างความแข็งแกร่ง ไม่ได้สูญหายพลังของแบรนด์ในตลาดนักวิชาการอย่างใดอย่างหนึ่ง พวกเขาได้ใช้ทศวรรษ conceptualizing ตราสิน (เช่น Aaker 1991 เคลเลอร์ 1993) และแสดงให้เห็นถึงผลกระทบของมัน (สำหรับรีวิว ดู Christodoulides และเด Chernatony 2553) สมมติฐานที่จะนำมามักจะได้รับเป็นว่า แบรนด์สร้างคุณค่าแก่บริษัท โดยมีผลกระทบต่อวิธีคิดของลูกค้าและทำงาน — ในคำอื่น ๆ ที่ "พลังของแบรนด์ที่อยู่ในจิตใจของผู้บริโภค" (เซียร์ราลีโอน et al. 2006, p. 126)ว่าจับความคิดและพฤติกรรมดังกล่าว โดยวัดของลูกค้าเพิ่มขึ้นความตั้งใจที่จะซื้อ (เช่น Walgren คด รูเบิล และ Donthu 1995) ของพวกเขาเต็มใจจะยอมรับราคาเบี้ยประกัน (เช่น Ailawadi ลีแมนน์ และ Neslin 2003), หรือการนำสินค้าและเพิ่มส่วนแบ่งตลาดและกระแสเงินสด (เช่น Agarwal และราวปี 1996 ตที่ตามมา Mizik และ 2008 อย่างเพียงพอ), โฟกัสของงานวิชาการที่มีอยู่และความสนใจจัดการได้แบบแอคทีฟในวิธีแบรนด์ช่วยบริษัทที่ชนะการต่อสู้สำหรับลูกค้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้จัดการตระหนักถึงคุณค่าของการที่แข็งแกร่งในแบรนด์ที่เป็นผู้ว่าโครงการชุดที่ชัดเจนและสอดคล้องของความสัมพันธ์ที่ดีในระดับสูงของการรับรู้ (เคลเลอร์ 2003) และอุทิศทรัพยากรที่สำคัญในการสร้างพลังงานแบรนด์ strength.The ของแบรนด์ที่ยังไม่ได้รับการสูญเสียใน การตลาดนักวิชาการทั้ง; พวกเขาได้ใช้เวลาหลายทศวรรษ conceptualizing ตราสินค้า (เช่น Aaker 1991; เคลเลอร์ 1993) และแสดงให้เห็นผลของมัน (สำหรับการตรวจสอบดู Christodoulides และเด Chernatony 2010) สมมติฐานที่มักจะได้รับอนุญาตให้เป็นแบรนด์ที่สร้างมูลค่าให้กับ บริษัท โดยมีผลกระทบต่อวิธีการที่ลูกค้าคิดและสิ่งที่พวกเขาทำในคำอื่น ๆ ที่ "พลังของแบรนด์ที่อยู่ในใจของผู้บริโภค" (ราลีโอน et al. 2006 P . 126)

ไม่ว่าจะเป็นความคิดและพฤติกรรมดังกล่าวจะถูกจับโดยการวัดความตั้งใจที่เพิ่มขึ้นของลูกค้าในการซื้อ (เช่น Cobb-Walgren,