Chapter 16: MidpointChapter Summary

Chapter 16: Midpoint

Chapter Summary:
Akanishi Kazumi continues on her journey to the hospice.
Pi told her the truth about Kame's condition.
The price Kame paid in exchange for Jin's future.
Pi's real feelings.


****

The hospice was located at the countryside and it was impossible to reach my destination within a day. Thus, I stopped over at a travelers lodge and spent a night there.

Hokkaido summers were a tad too chilly for me, and the nights were too quiet. When dusk fell, I could hear the cicadas chirping away.

Staying overnight at a lodge and waiting for dawn to arrive… Papa must have experienced many times too.

Sometimes I wondered, what was so unique about their love? Papa was willing to give up all potential work opportunities, just to travel here every weekend to spend just a night, or even an afternoon with Kamenashi. And what kind of love gave Kamenashi the courage to bear all the loneliness by himself until the day he breathed his last?


That night, Pi told me a lot of things.

“The doctors told Kame that he had five years more, if he was lucky. He didn’t want to be Jin’s burden, that was why he…”
“Kazumi, do you know that that was a very tough decision for Kame? Once he decided, he had to give up everything”.

Pi continued, “During the last stage when Kame was very ill, I asked him if he wanted to see Jin for the last time. Kame wanted to, but he knew he couldn’t. Jin was married and already had you. He was leading a peaceful life. Kame didn’t want to intrude into Jin’s life again”.

“Kame told me, ‘Just let it be…’. When he left this world, he had no one by his side…”
“Sometimes I wondered if I made the right choice by hiding everything from Jin through those years”, Pi said.
“I mean, Jin did return to the ‘correct path’ that everyone hoped for. But in exchange for that, Kame had to continue living the remaining bit of his life with both their loneliness, and eventually died in solitude…”



Chapter 16a: Yamashita

Pi is like kin to me even till today. He had been around since… forever.
Pi's love life was far more interesting than Papa’s; he always has a companion with him – be they guys or girls. ;)

But all the people he dated… they shared a similarity: gentle, and always with a shy smile.

Before this, I was always puzzled over Pi’s choice of companion, because they all seemed to resemble each other. Only until that night when he told me about his teenage days then I realized all of his ex/companions resembled Kamenashi.

Pretty soulful eyes, thin pouty lips, dimples, and the gaze…

I always assumed Pi to be a playboy, just like what the tabloids claimed. But actually, he had only one true love in his lifetime. Pi played on the field of relationships because he needed warmth and companionship.

I didn’t blame him on that; after all, he’s only human.
He wants to ‘love’, and needs to be loved too.

He used his playboy behaviour to conceal his true feelings from the public.

His true, but one-sided feelings for his only love.

“But Kazumi, I dote on you not for your name… I dote on you because Jin is my buddy, and I respect your mama”. Pi told me that night in the hospital.

The moon casted a warm glow on Pi. The glimmer at the corner of his eyes reminded me of the room that kept many secrets.

****

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 16: จุดกึ่งกลาง

สรุปบท:
Akanishi Kazumi ยังคงอยู่ในการเดินทางของเธอเพื่อ hospice
พี่บอกเธอความจริงเกี่ยวกับสภาพของ Kame
ราคา Kame จ่ายแลกเปลี่ยนสำหรับจิ้นของในอนาคต
ความรู้สึกจริงปี่


***

Hospice มีอยู่ในชนบท และก็ไปไม่ถึงปลายทางของฉันในวันนั้น ดังนั้น ฉันหยุดผ่านลอดจ์นักท่องเที่ยว และใช้เวลากลางคืนมี

ฤดูฮอกไกโดได้ค่อนหนาวเย็นเกินไปสำหรับฉัน และค่ำคืนเงียบเกินไป เมื่อตกค่ำ ฉันสามารถได้ยิน cicadas เขาไป

พักค้างคืนที่ลอดจ์ และรอรุ่งอรุณจะมาถึง... ปาป้าต้องมีประสบการณ์หลายครั้งเกินไป

บางครั้งผมสงสัยว่า อะไรถูกจึงไม่ซ้ำกันเกี่ยวกับความรัก ปาป้ากล้าให้โอกาสทั้งหมดไปทำงาน เพียงเดินทุกอาทิตย์จะใช้คืนเพียง หรือแม้แต่ยามบ่ายกับ Kamenashi และชนิดของความรักให้ Kamenashi ความกล้าที่จะแบกความเหงาทั้งหมด ด้วยตัวเองจนกระทั่งวันที่เขาหายใจสุดท้ายของเขา


คืน ปี่บอกสิ่งต่าง ๆ มากมาย

"แพทย์บอก Kame ที่ เขาห้าปีขึ้นไป ถ้าเขายังโชคดีที่ ไม่อยากเป็นภาระของจิน ที่ทำไมเขา... "
"Kazumi คุณรู้ว่า ที่มีการตัดสินใจที่ยากมากสำหรับ Kame เมื่อเขาตัดสินใจ เขาได้ให้ทุกสิ่งทุกอย่าง"

พี่ต่อ "ในขั้นสุดท้ายเมื่อ Kame ป่วยมาก ฉันถามเขาถ้า เขาอยากดูจิสุดท้าย Kame อยาก แต่เขารู้ว่า เขาไม่ จิ้นได้แต่งงาน และแล้วมีคุณ เขาถูกนำชีวิตเงียบสงบ Kame ไม่ต้องเข้ามาก้าวก่ายในชีวิตของจิอีก"

"บอก kame 'เพียงแค่ปล่อยให้มันเป็น...' เมื่อเขาจากโลกนี้ เขาไม่มีใครเคียงข้างเขา..."
"บางครั้งผมสงสัยว่า ถ้า ทำการเลือก โดยการซ่อนทุกอย่างจากจิผ่านปี" ปี่กล่าวว่า
"ผมหมายถึง จิ้นไม่ได้กลับไป 'เส้นทางถูกต้อง' ที่ทุกคนหวังสำหรับการ แต่เพื่อแลก กับ ที่ Kame มีต้องอาศัยบิตที่เหลือของชีวิตของเขา มีทั้งความเหงาของพวกเขา และตายในที่สุดในความสันโดษ..."


บท 16a: ยามาชิตะ

พี่จะชอบกินกับฉันแม้จนถึงวันนี้ เขาได้รับรอบตั้งแต่...ตลอดไป
ชีวิตรักปี่ถูกมากน่าสนใจกว่าปาป้าของ เขามีเพื่อนกับเขาเสมอ – ไม่ว่าจะเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง ;)

แต่ทุกคนเขาลง...พวกเขาร่วมกันมีความคล้ายคลึงกัน: อ่อนโยน และเสมอกับชายยิ้ม

ก่อนหน้านี้ ผมจะพิศวงผ่านทางเลือกของพี่ของเพื่อน เนื่องจากพวกเขาทั้งหมดดูเหมือนจะคล้ายกัน จนถึงคืนนั้นเมื่อเขาเล่าเกี่ยวกับวันวัยรุ่นของเขาแล้ว ฉันรู้ทั้งหมดของอดีตของเขา / Kamenashi คล้ายกับสหาย

สวย soulful ตา ริมฝีปาก pouty บาง dimples และสายตา...

ผมถือว่าพี่จะ เป็นเพลย์บอย เหมือน tabloids ที่อ้างเสมอ แต่ที่จริงแล้ว เขารักเดียวในชีวิตของเขา พี่เล่นบนฟิลด์ความสัมพันธ์ เพราะเขาต้องการความอบอุ่นและเพื่อน

ผมไม่ได้โทษเขาบนที่ หลังจากที่ทุก เขาเป็นเพียงมนุษย์
เขาต้องการ 'ความรัก' และความรักมากเกินไป

เขาใช้พฤติกรรมเพลย์บอยของเขาปกปิดความรู้สึกของเขาอย่างแท้จริงจากประชาชน

จริงของเขา แต่ความรู้สึกด้านเดียวรักเขาเท่านั้น

"แต่ Kazumi ฉันตะเกียงเป็นคุณไม่ใช่สำหรับชื่อของคุณ... ผมตะเกียงเป็นคุณ เพราะจิเป็นเพื่อนสนิทของฉัน และนับถือคุณมาม่า" พี่บอกฉันคืนในโรงพยาบาล

อบอุ่นเรืองแสงบนพี่หล่อจันทร์ น้อยนิดที่มุมของตาเตือนฉันของห้องที่เก็บความลับมากมาย

****

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 16 : จุดกึ่งกลาง

บทสรุป :
อาคานิชิ คาสุมิ ยังคงเธอเดินทางไปยังบ้านพักรับรองพระธุดงค์
พี่บอกความจริงเกี่ยวกับอาการของคาเมะด้วย
ราคาคาเมะจ่ายเพื่อแลกกับอนาคตของจิน
ความรู้สึกที่แท้จริงและของ


* * * * * * *

โปรแกรมอยู่ในชนบท และมันเป็นไปไม่ได้ที่จะไปถึงปลายทางของฉันในวันนั้น ดังนั้นผมจึงหยุดอยู่ที่ที่พักนักท่องเที่ยวและนอนที่นั่นหนึ่งคืน

ฮอกไกโด ซัมเมอร์ก็ค่อนข้างหนาวสำหรับฉัน และคืนที่เงียบเกินไป เมื่อมืดลง ฉันได้ยินเสียงจักจั่นร้องเจี๊ยก ๆไป

จะค้างคืนที่โรงแรมและรอรุ่งอรุณจะมาถึง . . . . . . . พ่อต้องมีประสบการณ์หลายครั้งเหมือนกัน

บางครั้งผมสงสัยว่าสิ่งที่เป็นดังนั้นพิเศษเกี่ยวกับความรักของพวกเขา พ่อก็ยินดีที่จะให้ขึ้นทั้งหมดของงานโอกาสเพิ่งจะเดินทางมาที่นี่ ทุกวันหยุดสุดสัปดาห์เพื่อใช้แค่กลางคืน หรือแม้แต่ยามบ่ายกับคาเมะ . และชนิดของความรักให้คาเมะพอที่จะแบกความเหงาคนเดียว จนกระทั่งเขาระบายลมหายใจสุดท้ายของเขา


เมื่อคืน และบอกสิ่งต่างๆมากมาย

" แพทย์บอกคาเมะว่าเขาได้ห้าปี ถ้าเขาโชคดี เขาไม่อยากเป็นภาระของจิน นั่นคือสาเหตุที่เขา "
. . . . . . ." คะ คุณรู้มั้ยว่ามันเป็นการตัดสินใจที่ยากมากสำหรับคาเมะเหรอ เมื่อเขาตัดสินใจ เขามีให้ทุกอย่าง "

pi กล่าวต่อว่า " ในขั้นตอนสุดท้ายเมื่อคาเมะไม่สบายมาก ผมถามเขาว่า เขาอยากเห็นจินเป็นครั้งสุดท้าย คาเมะต้องการ แต่เขารู้ว่าเขาทำไม่ได้ จินก็แต่งงานและมีคุณ เขามีชีวิตที่สงบคาเมะไม่อยากจะยุ่งเกี่ยวในชีวิตของจินอีกครั้ง "

" คาเมะบอก แค่ให้มันเป็น . . . . . . . " เมื่อเขาจากโลกนี้ไป เขามีคนของเขาอยู่ . . . . . . . "
" บางครั้งฉันสงสัยว่าถ้าฉันทำทางเลือกที่เหมาะสม โดยปิดบังทุกอย่างจากจินผ่านหลายปี " พีกล่าว
" ฉันหมายถึงจินก็กลับไป ' เส้นทาง ' ที่ถูกต้องที่ทุกคนหวังไว้ แต่เพื่อเป็นการแลกเปลี่ยนคาเมะต้องใช้ชีวิตที่เหลือของชีวิตของเขากับบิตทั้งความเหงาและในที่สุดก็เสียชีวิตอย่างโดดเดี่ยว . . . . . . . "





pi บทที่ 16A : ยามาชิตะ เป็นญาติกับผมจนถึงวันนี้ เขาได้รับรอบตั้งแต่ . . . . . . . ตลอดไป
ชีวิตรักปี่ก็น่าสนใจมากกว่าพ่อ เขามักจะมีเพื่อนกับเขาและจะผู้ชาย หรือ ผู้หญิง

; )แต่ทุกคนที่เขาคบกับ . . . . . . ที่แบ่งปันความคล้ายคลึงกัน : อ่อนโยน เสมอด้วยรอยยิ้มเขิน

ก่อนนี้ผมก็งงกว่าปี่ก็เลือกเพื่อน เพราะพวกเขาทั้งหมดดูเหมือนจะคล้ายกับแต่ละอื่น ๆ จนกระทั่งคืนที่เขาบอกฉันเกี่ยวกับวันวัยรุ่นของเขาแล้วฉันก็เข้าใจทั้งหมดของอดีตสหายของเขาเหมือนคาเมะ .

สวยเต็มไปด้วยความรู้สึกดวงตาบาง pouty ริมฝีปาก ลักยิ้ม และสายตา . . . . . . .

ฉันคิดเสมอว่าพี่จะเจ้าชู้เหมือนหนังสือพิมพ์ อ้างว่า แต่จริงๆแล้ว เขามีเพียงหนึ่งรักแท้ในชีวิตของเขา พายเล่นในด้านความสัมพันธ์ เพราะเขาต้องการความอบอุ่นและมิตรภาพ .

ผมไม่ได้โทษเขาในนั้น หลังจากทั้งหมด เขาเป็นเพียงมนุษย์
เขาต้องการความรัก และต้องการความรักเหมือนกัน

เขาใช้พฤติกรรมเพลย์บอย เพื่อปกปิดความรู้สึกที่แท้จริงของเขาจากสาธารณะ

ที่แท้จริงของเขา แต่ความรู้สึกรักข้างเดียว ความรักของเขาเท่านั้น

" แต่คาสุมิ ฉันหลงใหลเธอ ไม่ใช่ชื่อของคุณ . . . ฉันหลงใหลเธอ เพราะจินเป็นคู่หูของผม และผมก็เคารพแม่ของคุณ " พี่บอกว่า คืนในโรงพยาบาล

พระจันทร์หล่อเรืองแสงอบอุ่นใน Piแสงเจิดจ้าที่มุมของดวงตาของเขาทำให้ฉันนึกถึงห้องที่มีความลับมากมาย

* * * * * * *