Livestock Enterprises and Nonfarm I

Livestock Enterprises and Nonfarm Income
The undertaking of both livestock and crop
production, and the reliance on off-farm income
by the farmer and/or spouse represent
forms of diversification that would be expected
to contribute to the stability of overall income
and, thus, reduce the demand for crop insurance.
Conversely, if a significant portion of
the crop production is intended for feed, the
motivation to use insurance to protect against
yield/feed shortfalls may be greater.
Survey Results
Insurance usage rates indicated by the respondents
are reported in table 1 by crop (corn and
soybeans) and insurance product. In each case,
survey respondents who indicated they did or
did not intend to buy crop insurance in 2001
are classified as users and nonusers, respectively.
2 The levels of insurance use are nearly
the same for the two crops, and are consistent
with farmers’ actual participation rates on a national
basis. Overall use rates are 73.3% and
75.6% for soybeans and corn, respectively.3
The reported participation rates by product for
corn are 9.8% for hail insurance only, 35.7%
for yield insurance, and 50.8% for revenue insurance.
The rates for soybeans are 16.2% for
hail only, 38.9% for yield insurance, and 38.3%
for revenue insurance. The high cross tabulations
indicate that producers who insure one
crop are likely to insure the other crop, and
that producers tend to use the same type of
insurance on both crops.
Table 2 reports mean values of farm characteristics
categorized by nonuser versus user
of crop insurance and by the hail, yield, and
revenue insurance categories (only corn data
are reported; the soybean data are very similar).
The averages of farm size, debt use and
leverage, leasing of land, self-assessed probability
of receiving yield indemnities, and number
of landlords of crop insurance users exceed
those of nonusers. Among the insurance
products, average values of farm size, debt
use, and leverage, and intended expansion of
insurance use are highest for crop revenue
insurance users and lowest for those using hail

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้ประกอบการปศุสัตว์และรายได้ nonfarm
กิจการของทั้งสองปศุสัตว์และพืช
การผลิตและความเชื่อมั่นเกี่ยวกับรายได้ปิดฟาร์ม-
โดยเกษตรกรและ / หรือคู่สมรสเ​​ป็นตัวแทน
รูปแบบของการกระจายความเสี่ยงที่จะคาดว่า
จะนำไปสู่​​ความมั่นคงของรายได้รวม
และทำให้ลดความต้องการสำหรับการประกันพืช.
ตรงกันข้ามถ้าเป็นส่วนสำคัญของการผลิตพืช
มีไว้สำหรับอาหารสัตว์
แรงจูงใจที่จะใช้ประกันเพื่อป้องกันผลผลิตไข
/ อาหารอาจจะมากขึ้น.

ผลการสำรวจอัตราการใช้การประกันที่ระบุไว้โดยผู้ตอบแบบสอบถาม
จะมีการรายงานในตารางที่ 1 โดยการปลูกพืช (ข้าวโพดและถั่วเหลือง
) และการประกันผลิตภัณฑ์ ในแต่ละกรณีผู้ตอบแบบสอบถาม
สำรวจที่ระบุว่าพวกเขาได้หรือ
ไม่ได้ตั้งใจที่จะซื้อประกันภัยพืชผลในปี 2001
จะจัดเป็นผู้ใช้และ nonusers ตามลำดับ.
2 ระดับในการใช้งานการประกันเกือบ
เดียวกันสำหรับสองพืชและมีความสอดคล้องกับเกษตรกร
'อัตราการมีส่วนร่วมที่เกิดขึ้นจริงบน
พื้นฐานแห่งชาติ อัตราการใช้งานโดยรวมเป็น 73.3% และ 75.6%
ถั่วเหลืองและข้าวโพด respectively.3
อัตราการเข้าร่วมการรายงานโดยผลิตภัณฑ์สำหรับ
ข้าวโพดเป็น 9.8% สำหรับการประกันลูกเห็บเท่านั้น 35.7%
สำหรับการประกันผลผลิตและ 50.8% สำหรับการประกันรายได้
อัตราสำหรับถั่วเหลืองเป็น 16.2% ใน
ลูกเห็บเท่านั้น 38.9% สำหรับการประกันผลผลิตและ 38.3%
สำหรับการประกันรายได้ tabulations สูงข้าม
แสดงให้เห็นว่าผู้ผลิตที่หนึ่ง
ประกันพืชผลมีแนวโน้มที่จะประกันพืชผลอื่น ๆ และ
ว่าผู้ผลิตมีแนวโน้มที่จะใช้ชนิดเดียวกันของ
ประกันในพืชทั้งสอง.
ตารางที่ 2 รายงานหมายถึงค่าของลักษณะฟาร์ม
หมวดหมู่ตาม เมื่อเทียบกับผู้ใช้ nonuser
ของการประกันพืชและลูกเห็บผลผลิตและการประกันรายได้
หมวดหมู่ (เฉพาะข้าวโพด
ข้อมูลจะมีการรายงานข้อมูลไม่ถั่วเหลืองจะคล้ายกันมาก).
ค่าเฉลี่ยของขนาดฟาร์มใช้หนี้และ
ยกระดับให้เช่าที่ดินด้วยตนเอง การประเมินความน่าจะเป็นของที่ได้รับ
ชดเชยผลผลิตและจำนวน
ของเจ้าของบ้านผู้ใช้ประกันพืชเกิน
ผู้ nonusers ในหมู่ผู้ประกัน
ผลิตภัณฑ์ค่าเฉลี่ยของขนาดฟาร์มหนี้
ใช้และการยกระดับและการขยายตัวของความตั้งใจ
ใช้ประกันสูงสุดสำหรับผู้ใช้รายได้จากการปลูกพืช
ประกันและต่ำสุดสำหรับผู้ที่ใช้ลูกเห็บ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปศุสัตว์องค์กรและรายได้ Nonfarm
กิจการปศุสัตว์และพืช
ผลิต และการพึ่งพารายได้จากฟาร์ม
โดยแสดงถึงเกษตรกรและ/หรือคู่สมรส
รูปแบบของวิสาหกิจที่จะคาดหวัง
จะนำไปสู่ความมั่นคงของรายได้โดยรวม
และ จึง ลดความต้องการประกันภัยพืชผล
ในทางกลับกัน ถ้าเป็นส่วนสำคัญของ
ผลิตพืชเหมาะสำหรับอาหาร,
แรงจูงใจการใช้ประกันเพื่อป้องกัน
คาดผลผลิต/อาหารอาจมากกว่าได้
ผลสำรวจ
ประกันการใช้ราคาตามที่ผู้ตอบ
รายงานในตาราง 1 โดยพืช (ข้าวโพด และ
ถั่วเหลือง) และผลิตภัณฑ์ประกันภัยได้ ในแต่ละกรณี,
สำรวจผู้ตอบที่ระบุไม่ หรือ
ไม่ได้ตั้งใจจะซื้อประกันภัยพืชผลในปีค.ศ. 2001
จัดเป็นผู้ใช้และ nonusers ตามลำดับ.
มี 2 ระดับใช้ประกันเกือบ
เหมือนกันสำหรับพืช 2 และไม่สอดคล้องกัน
ราคาเกษตรกรมีส่วนร่วมที่แท้จริงในชาติ
พื้นฐาน โดยรวม ราคาใช้เป็น 73.3% and
75.6% สำหรับถั่วเหลืองและข้าวโพด respectively.3
The รายงานราคาร่วมสินค้า
ข้าวโพดเป็น 9.8% ใน hail ประกันเฉพาะ 35.7%
for ผลผลิตประกัน และ 50.8% สำหรับประกันรายได้
ราคาพิเศษสำหรับถั่วเหลืองมี 16.2%
ลูกเห็บเท่านั้น 38.9% การประกันผลตอบแทน ประกันรายได้ 38.3%
for ตารางไขว้สูง
ระบุที่ผลิตที่ประกันหนึ่ง
พืชมีแนวโน้มการประกันพืชผลอื่น ๆ และ
ที่ผู้ผลิตมักจะ ใช้ชนิดเดียว
ประกันบนทั้งพืช
รายงานตารางที่ 2 หมายถึง ค่าของลักษณะฟาร์ม
ตาม nonuser เมื่อเทียบกับผู้ใช้
ประกันภัยพืชผล และ hail ผลผลิต และ
ประเภทประกันรายได้ (เฉพาะ ข้าวโพดข้อมูล
รายงาน ข้อมูลถั่วเหลืองจะมีลักษณะคล้าย) .
ค่าเฉลี่ยของฟาร์มขนาด ใช้หนี้ และ
ยกระดับ เช่าที่ดิน ความน่าเป็นจากการประเมินตนเอง
ของราคาผลผลิตที่ได้รับ
ของมัดของพืช ผู้ประกันเกิน
ของ nonusers ระหว่างประกัน
ผลิตภัณฑ์ ค่าเฉลี่ยของขนาดฟาร์ม หนี้
ใช้ และประสิทธิภาพการดำเนินงาน และขยายวัตถุประสงค์ของ
ใช้ประกันได้สูงสุดสำหรับพืชรายได้
ผู้ประกัน และต่ำสุดสำหรับผู้ใช้ hail

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปศุสัตว์และองค์กร nonfarm รายได้
ซึ่งจะช่วยให้การจัดงานศพของทั้งสัตว์และพืช
ซึ่งจะช่วยการผลิตและการพึ่งพาในปิด - รายได้เกษตรกร
ซึ่งจะช่วยให้เกษตรกรโดยและ/หรือคู่สมรสเป็นตัวแทน
รูปแบบของการกระจายที่คาดว่า
ซึ่งจะช่วยในการมีส่วนร่วมให้ความมั่นคงของรายได้โดยรวม
และทำให้ลดความต้องการสำหรับการประกัน ภัย พืชผล.
ทางตรงกันข้ามหากส่วนที่สำคัญของ
ซึ่งจะช่วยให้การปลูกพืชผลทางการเกษตรมีวัตถุประสงค์สำหรับอาหารสัตว์
แรงบันดาลใจที่จะใช้การประกัน ภัย เพื่อป้องกันปัญหาขาด
ซึ่งจะช่วยให้ผลตอบแทน/อาหารอาจจะมากขึ้น.อัตราการใช้งาน

การสำรวจผลการประกัน ภัย ระบุโดยผู้ตอบแบบสำรวจที่
ซึ่งจะช่วยได้รับรายงานว่าในตารางที่ 1 โดยอารักขาพืช(ข้าวโพดและถั่วเหลือง
)และ ผลิตภัณฑ์ ประกัน ภัย ในแต่ละกรณี
ผู้ตอบแบบสำรวจที่ระบุว่าพวกเขาได้หรือ
ไม่ได้ตั้งใจที่จะซื้อประกัน ภัย พืชผลในค.ศ. 2001
ได้รับการจัด ประเภท ว่าเป็น nonusers และผู้ใช้ตามลำดับ.
2 ระดับที่ใช้งานการประกัน ภัย มีเกือบ
ที่เดียวกันสำหรับพืชที่สองและมีความสอดคล้องกันระหว่าง
พร้อมด้วยอัตราค่าบริการจริงการมีส่วนร่วมของเกษตรกรในประเทศ
พื้นฐาน อัตราการใช้โดยรวมมีร้อยละ 73.3% และ
75.6% สำหรับข้าวโพดและถั่วเหลือง respectively. 3
อัตราการมีส่วนร่วมรายงานโดย ผลิตภัณฑ์ สำหรับ
ข้าวโพดเป็น 9.8% สำหรับการประกัน ภัย ลูกเห็บเพียง 35.7%
สำหรับการประกัน ภัย ยอมจำนนและ 50.8% สำหรับการประกัน ภัย รายได้.
อัตราค่าบริการสำหรับถั่วเหลืองมี 16.2% สำหรับ
ลูกเห็บเท่านั้น Railway 38.9% สำหรับการประกัน ภัย ยอมจำนนและปีประมาณ 38.3%
สำหรับการประกัน ภัย รายได้ สูงข้าม tabulations
ซึ่งจะช่วยให้ทราบว่าผู้ผลิตที่มั่นใจว่าหนึ่ง
อารักขาพืชมีแนวโน้มที่จะมั่นใจกับพืชชนิดอื่นและ
ซึ่งจะช่วยให้ผู้ผลิตที่มีแนวโน้มที่จะใช้ ประเภท เดียวกันและสามารถใช้งานได้ของ
ซึ่งจะช่วยประกัน ภัย พืชผลทั้ง.
ตารางที่ 2 ค่ารายงานของฟาร์มลักษณะ
ตาม nonuser เมื่อเทียบกับผู้ใช้
ของอารักขาพืชและประกัน ภัย โดยมีลูกเห็บตก,น,และ
ซึ่งจะช่วยสร้างรายได้ประกัน ภัย ประเภท (เฉพาะข้าวจะมีการรายงานข้อมูล
ซึ่งจะช่วยให้ข้อมูลถั่วเหลืองมีความคล้ายคลึงกันมาก)..
ที่ค่าเฉลี่ยของฟาร์มขนาดการใช้งานและ
ใช้ประโยชน์จากการเช่าที่ดินและการประเมินผลการปฏิบัติในการได้รับโอกาส
ซึ่งจะช่วยให้ผลตอบแทนสัญญาชดเชย,และหมายเลข
ซึ่งจะช่วยกระตุ้นการประกัน ภัย ของพืช
ซึ่งจะช่วยผู้ใช้เกินกว่าที่ของ nonusers .
ซึ่งจะช่วยในการประกัน ภัย สินค้าที่ค่าโดยเฉลี่ยแล้วมีขนาดฟาร์มการขยายการใช้งานและหนี้
การใช้และใช้ประโยชน์จากการใช้งาน
ประกัน ภัย มีสูงที่สุดสำหรับผู้ใช้พืชรายได้
ซึ่งจะช่วยการประกัน ภัย และต่ำสุดสำหรับผู้ที่ต้องใช้ลูกเห็บ