Barley occupies approximately 10% o

Barley occupies approximately 10% of the global area under cereals (68–71 million hectares) and ranks fourth in the world in terms of production volume. It is thereforeIMPORTANT to know the mechanisms responsible for tolerance of this species with respect to the operation of stressors (variable climatic conditions), especially due to the progress of the global warming and the occurrence of periodic water shortage in the soil. The biggest threat to the crop size yield is associated with the onset of drought in a juvenile period (germination, seedlings) and before flowering (stage leaf-flag).
The observations of many authors that, in resistant cultivars adaptive mechanisms led to minor disorders of chloroplasts‘ functioning and of photosynthesis performance than in tolerant ones, were also confirmed in our recent experiments carried out on wheat (Labanowska et al., 2013a) and barley (Filek et al., 2015) genotypes with various sensitivity to drought. The structure of chloroplasts is dependent on the plant development stage and on the factors connected with the stress action (Kutik, 1985). In our work, we compared the structure of chloroplasts between objects (sensitive and tolerant plants) at the same physiological development stage in control and drought stressed plants (separately seedlings and flag leaves).
Microscopically registered modifications in anatomy of the chloroplast confirmed the devastating effects of stress. As expected, the changes were smaller in the resistant barley genotype in comparison to those observed in the sensitive one, similar to observations in sugarcane by Zhang et al. (2015).
In the sensitive genotype, the reduction of the size of chloroplasts was accompanied by a decrease in their number. ROS cause lipid peroxidation and disorder in the membrane lipid bilayer arrangement (Girotti, 1985), as well as damage proteins leading to fragmentation of the peptide chains (Kelly and Mudway, 2003). Peroxidation of the main components of membranes (lipids and proteins) results in an increase of saturation of fatty acids, which molecules become more compressed than unsaturated ones. Therefore, the size of membranes decreases. The fragmentation of membrane proteins (via destruction of bonds responsible for tertiary and quaternary structures) also results in protein size reduction and, consequently, reduction of membrane size. Finally, either of the two processes − lipid peroxidation and protein degradation, leads to the reduction of the size of chloroplasts. Such changes could lead to diminishing of the assimilation potential of the leaves. A drop in the chloroplast size might cause changes in the structure and size of starch particles. It is likely that, in chloroplasts of the sensitive genotype, starch molecules occurred in smaller granules than in the tolerant one. Simultaneously, the number of stable radicals was higher in seedlings of sensitive genotypes where electron traps might be formed more easily. This could indicate that the structure of polysaccharide matrix played a significant role in the stabilization of ROS overproduced under stress conditions (Labanowska et al., 2013a).
Microscopic examination confirmed the anatomical differences of the flag leaves, both in comparison to the leaves of seedlings as well as between genotypes. In the outer epidermis of the leaf of the resistant genotype grown under control conditions, the stomata were surrounded by an exceptionally large hinge cells. Closing these cells during leaf withering could influence the reduction of water loss. However, in the sensitive genotype, hinge cells that surrounded the stomata were similar to other epidermal cells. It is likely that the differences in the “anatomical mechanism” of resistance to drought were the cause of lower efficiency of the system of water retention in Maresi cells. This assumption was confirmed by observations of changes that occurred in drought conditions: in the sensitive genotype, drought resulted in plasmolysis and degeneration of leaf cells, while in the resistant variety, only a slight decrease in the number and size of chloroplasts in the parenchyma cells of the flag leaf was detected. The microscopically observed changes in the chloroplasts structure under drought stress were accompanied by decrease of polarity of their membranes. Slighter differences of zeta potential observed for Cam/B1 between control and stressed plants than for Maresi could indicate that in tolerant genotype drought conditions in lesser degree influenced the reorganization of membrane composition. Moreover, the changes in carotenoid content in their membranes might influence the bilayer polarity, as observed in myelin membranes (Kutuzov et al., 2014). Carotenoids’IMPORTANCE in the modification of membranes’ physical properties were described by Gruszecki and Strzałka (2005). For the studied barley genotypes, the dependence of the increase of this antioxidants’ amount seemed to be uncorrelated with resistance

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้าวบาร์เลย์อยู่ประมาณ 10% ของพื้นที่โลกใต้ธัญพืช (68-71 ล้านไร่) และอันดับสี่ของโลกในแง่ของปริมาณการผลิต มันเป็น thereforeIMPORTANT รู้กลไกการรับผิดชอบความอดทนของสปีชีส์นี้เกี่ยวข้องกับการดำเนินงานของความเครียด (ตัวแปรสภาพ), โดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื่องจากความก้าวหน้าของโลกร้อนและเกิดปัญหาการขาดแคลนน้ำเป็นครั้งคราวในดิน ภัยคุกคามผลผลิตพืชขนาดใหญ่ที่สุดเกี่ยวข้องกับการโจมตีของภัยแล้ง ในช่วงเยาวชน (การงอก ต้นกล้า) และ ก่อนออกดอก (ระยะที่ใบธง)ข้อสังเกตของผู้เขียนหลายที่ ในสายพันธุ์ทนปรับกลไกนำไปสู่ความผิดปกติเล็กน้อย ของการทำงานของคลอโรพลา และประสิทธิภาพการสังเคราะห์แสงในคนที่อดทน ยังได้รับการยืนยันในการทดลองของเราล่าสุด ดำเนินการ (Labanowska et al. 2013a) ข้าวสาลีและข้าวบาร์เลย์ (Filek et al. 2015) ศึกษาจีโนไทป์ที่ มีความไวต่อภัยแล้งต่าง ๆ โครงสร้างของคลอโรพลาจะขึ้นกับการพัฒนาโรงงาน และปัจจัยที่เชื่อมโยงกับการดำเนินการความเครียด (Kutik, 1985) ในการทำงานของเรา เราเปรียบเทียบโครงสร้างของคลอโรพลาระหว่างวัตถุ (พืชที่มีความไว และความอดทน) ที่เหมือนกับขั้นตอนการพัฒนาทางสรีรวิทยาในการควบคุมและภัยแล้งเน้นพืช (แยกต้นกล้าและใบธง)การปรับเปลี่ยนความลงทะเบียนในกายวิภาคของคลอโรพลาสต์ที่ยืนยันผลกระทบของความเครียด ตามที่คาดไว้ การเปลี่ยนแปลงมีขนาดเล็กกว่ายีนข้าวบาร์เลย์ทนเมื่อเปรียบเทียบกับผู้สังเกตในหนึ่งสำคัญ คล้ายกับข้อสังเกตในอ้อยโดย Zhang et al. (2015)ในจีโนไทป์ที่มีความสำคัญ การลดขนาดของคลอโรพลามาพร้อมกับการลดลงของจำนวนของพวกเขา ROS ทำให้เกิด peroxidation ของไขมัน และผิดปกติในการเยื่อไขมัน bilayer จัดเรียง (Girotti, 1985), รวมทั้งความเสียหายของโปรตีนที่นำไปสู่การกระจายตัวของโซ่เพปไทด์ (เคลลี่และ Mudway, 2003) Peroxidation ของส่วนประกอบหลักของเยื่อหุ้ม (ไขมันและโปรตีน) ผลลัพธ์ในการเพิ่มขึ้นของความอิ่มตัวของกรดไขมัน โมเลกุลซึ่งกลายเป็นบีบอัดมากขึ้นกว่าคนที่ไม่อิ่มตัว ดังนั้น ลดขนาดของเยื่อหุ้ม การกระจายตัวของเมมเบรนโปรตีน (ผ่านทำลายพันธะรับผิดชอบโครงสร้างระดับตติยภูมิ และสี่) ยังผลในการลดขนาดของโปรตีนและ จึง ลดขนาดเยื่อ ในที่สุด อย่างใดอย่างหนึ่งสองกระบวนการ−ไขมัน peroxidation และย่อยสลายโปรตีน นำไปสู่การลดขนาดของคลอโรพลา การเปลี่ยนแปลงดังกล่าวอาจนำไปสู่การลดลงของการดูดซึมของใบ คลอโรพลาสต์ขนาดลดลงอาจทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในโครงสร้างและขนาดของอนุภาคแป้ง ก็มีแนวโน้มที่ ในคลอโรพลาของยีนสำคัญ โมเลกุลของแป้งเกิดขึ้นในเม็ดเล็กกว่าในความอดทน พร้อมกัน จำนวนอนุมูลที่มีเสถียรภาพได้สูงขึ้นในต้นกล้าของพันธุ์สำคัญที่ดักอิเล็กตรอนอาจเกิดขึ้นได้ง่ายขึ้น ซึ่งอาจบ่งชี้ว่า โครงสร้างของเมทริกซ์ polysaccharide มีบทบาทสำคัญในการรักษาเสถียรภาพของ ROS overproduced ภายใต้เงื่อนไขปัญหา (Labanowska et al. 2013a)ตรวจด้วยกล้องจุลทรรศน์ยืนยันความแตกต่างทางกายวิภาคของใบธง ทั้งเปรียบเทียบ กับใบ ของต้นกล้าเช่นเดียว กับ ระหว่างศึกษาจีโนไทป์ ในชั้นหนังกำพร้าชั้นนอกของใบของยีนทนปลูกภายใต้สภาพควบคุม ปากใบถูกล้อมรอบ โดยเซลล์มีขนาดใหญ่บานพับ ปิดเซลล์เหล่านี้ในระหว่างใบกวาดเรียบอาจมีอิทธิพลต่อการลดการสูญเสียน้ำ อย่างไรก็ตาม ในยีนสำคัญ บานพับเซลล์ที่ล้อมรอบปากใบได้คล้ายกับเซลล์ผิวหนัง ก็มีแนวโน้มว่า ความแตกต่างใน "กลไกทางกายวิภาค" ของทนต่อความแห้งแล้งมีสาเหตุของประสิทธิภาพต่ำของระบบกักเก็บน้ำในเซลล์ Maresi สมมติฐานนี้ได้รับการยืนยัน โดยการสังเกตการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในสภาวะภัยแล้ง: ในยีนสำคัญ ภัยแล้งส่งผลให้เกิด plasmolysis และเสื่อมสภาพของเซลล์ใบ ในขณะที่ทำงานกับหลากหลายทน ลดลงเพียงเล็กน้อยในจำนวน และขนาดของคลอโรพลาในเซลล์พาเรงไคมาของใบธงตรวจพบ การสังเกตความเปลี่ยนแปลงในโครงสร้างของคลอโรพลาภายใต้ปัญหาภัยแล้งได้มาพร้อมกับลดขั้วของเยื่อหุ้มของพวกเขา Slighter ความแตกต่างของซีตาอาจสังเกตสำหรับ Cam/B1 ระหว่างการควบคุมและเน้นพืชกว่าสำหรับ Maresi อาจบ่งชี้ว่า ในจีโนไทป์ทนต่อ สภาวะภัยแล้งในระดับน้อยกว่าอิทธิพลการปรับโครงสร้างขององค์ประกอบของเมมเบรน นอกจากนี้ การเปลี่ยนแปลงในเนื้อหา carotenoid ในเยื่อหุ้มของตนอาจมีผลขั้ว bilayer ที่พบในเยื่อหุ้ม (แค่ et al. 2014) Carotenoids'IMPORTANCE ในการปรับเปลี่ยนคุณสมบัติทางกายภาพของเยื่อหุ้มถูกอธิบาย โดย Gruszecki และ Strzałka (2005) สำหรับการศึกษาจีโนไทป์ศึกษาบาร์เลย์ การพึ่งพาของการเพิ่มขึ้นของจำนวนของสารต้านอนุมูลอิสระนี้ดูเหมือนจะ uncorrelated มีความต้านทาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้าวบาร์เลย์หมกมุ่นอยู่ประมาณ 10% ของพื้นที่ทั่วโลกภายใต้ธัญพืช (68-71000000 เฮกตาร์) และอันดับที่สี่ของโลกในแง่ของปริมาณการผลิต มันเป็น thereforeIMPORTANT ที่จะรู้ว่ากลไกที่รับผิดชอบในการอดทนของสายพันธุ์นี้ที่เกี่ยวกับการดำเนินงานของเกิดความเครียด (ตัวแปรสภาพภูมิอากาศ) โดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื่องจากความคืบหน้าของภาวะโลกร้อนและการเกิดขึ้นของปัญหาการขาดแคลนน้ำเป็นระยะ ๆ ในดิน ภัยคุกคามที่ใหญ่ที่สุดในผลผลิตขนาดพืชมีความเกี่ยวข้องกับการโจมตีของภัยแล้งในช่วงเวลาที่เด็กและเยาวชน (งอกต้นกล้า) และก่อนออกดอก (เวทีใบธง).
สังเกตของผู้เขียนหลายคนว่าในสายพันธุ์ที่ทนต่อกลไกการปรับตัวจะนำไปสู่ความผิดปกติเล็ก ๆ น้อย ๆ ในการทำงานของคลอโรพลา 'และผลการดำเนินงานในการสังเคราะห์แสงกว่าคนใจกว้าง, นอกจากนี้ยังได้รับการยืนยันในการทดลองล่าสุดของเราดำเนินการในข้าวสาลี (Labanowska et al., 2013a) และข้าวบาร์เลย์ (Filek et al., 2015) สายพันธุ์ต่างๆที่มีความไวต่อความแห้งแล้ง โครงสร้างของคลอโรพลาจะขึ้นอยู่กับขั้นตอนการพัฒนาพืชและปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการกระทำความเครียด (Kutik, 1985) ในการทำงานของเราเราเมื่อเทียบกับโครงสร้างของคลอโรพลาระหว่างวัตถุ (พืชที่สำคัญและใจกว้าง) ในขั้นตอนการพัฒนาเดียวกันทางสรีรวิทยาในการควบคุมและภัยแล้งเน้นพืช (แยกต้นกล้าและใบธง).
การปรับเปลี่ยนที่ลงทะเบียนกล้องจุลทรรศน์ในลักษณะทางกายวิภาคของคลอโรพลาได้รับการยืนยันผลกระทบ ของความเครียด เป็นที่คาดหวังการเปลี่ยนแปลงที่มีขนาดเล็กในลักษณะทางพันธุกรรมข้าวบาร์เลย์ทนในการเปรียบเทียบกับที่พบในคนที่มีความสำคัญคล้ายกับข้อสังเกตในอ้อยโดย Zhang et al, (2015).
ในการตรวจหาสายพันธุ์ที่มีความสำคัญลดลงของขนาดของคลอโรพลาที่มาพร้อมกับการลดลงของจำนวนของพวกเขา ROS ทำให้เกิดการเกิด lipid peroxidation และความผิดปกติในการจัดเยื่อไขมัน bilayer (Girotti, 1985) เช่นเดียวกับโปรตีนความเสียหายที่นำไปสู่การกระจายตัวของโซ่เปปไทด์ (เคลลี่และ Mudway, 2003) peroxidation ในองค์ประกอบหลักของเยื่อ (ไขมันและโปรตีน) ส่งผลให้เกิดการเพิ่มขึ้นของความอิ่มตัวของกรดไขมันซึ่งกลายเป็นโมเลกุลบีบอัดมากขึ้นกว่าคนที่ไม่อิ่มตัว ดังนั้นขนาดของเยื่อลดลง กระจายตัวของโปรตีนเมมเบรน (ผ่านการทำลายของพันธบัตรรับผิดชอบในการโครงสร้างในระดับอุดมศึกษาและสี่) นอกจากนี้ยังส่งผลในการลดขนาดของโปรตีนและดังนั้นการลดลงของขนาดเมมเบรน ในที่สุดทั้งสองกระบวนการ - เกิด lipid peroxidation และการย่อยสลายโปรตีนนำไปสู่การลดลงของขนาดของคลอโรพลาที่ การเปลี่ยนแปลงดังกล่าวอาจนำไปสู่การลดลงของการที่มีศักยภาพในการดูดซึมของใบ ที่ลดลงขนาด chloroplast อาจก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในโครงสร้างและขนาดของอนุภาคแป้ง มันอาจเป็นไปได้ว่าในคลอโรพลาของยีนที่สำคัญโมเลกุลของแป้งที่เกิดขึ้นในเม็ดที่มีขนาดเล็กกว่าในใจกว้างหนึ่ง พร้อมกันจำนวนของอนุมูลที่มีเสถียรภาพสูงในต้นกล้าของยีนที่มีความสำคัญที่ดักอิเล็กตรอนอาจจะเกิดขึ้นได้ง่ายขึ้น นี้อาจบ่งชี้ว่าโครงสร้างของ polysaccharide เมทริกซ์มีบทบาทสำคัญในการรักษาเสถียรภาพของ ROS ได้อย่างมี overproduced ภายใต้สภาวะความเครียด (Labanowska et al., 2013a).
กล้องจุลทรรศน์ได้รับการยืนยันในความแตกต่างทางกายวิภาคของใบธงทั้งในการเปรียบเทียบกับใบของต้นกล้า รวมทั้งระหว่างยีน ในผิวหนังชั้นนอกด้านนอกของใบลักษณะทางพันธุกรรมที่ทนต่อการเจริญเติบโตภายใต้สภาวะควบคุมปากใบที่ถูกล้อมรอบด้วยเซลล์บานพับขนาดใหญ่พิเศษ ปิดเซลล์เหล่านี้ในช่วงเหี่ยวใบอาจมีผลต่อการลดลงของการสูญเสียน้ำ อย่างไรก็ตามในลักษณะทางพันธุกรรมที่สำคัญบานพับเซลล์ที่ล้อมรอบปากมีความคล้ายคลึงกับเซลล์ผิวหนังอื่น ๆ ก็มีโอกาสที่แตกต่างใน "กายวิภาคกลไก" ของความต้านทานภัยแล้งเป็นสาเหตุของการลดประสิทธิภาพของระบบการกักเก็บน้ำในเซลล์ Maresi ที่ สมมติฐานนี้ได้รับการยืนยันโดยการสังเกตการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในภาวะภัยแล้งในลักษณะทางพันธุกรรมที่สำคัญภัยแล้งส่งผลให้ plasmolysis และการเสื่อมของเซลล์ใบในขณะที่ในหลากหลายทนเพียงลดลงเล็กน้อยในจำนวนและขนาดของคลอโรพลาในเซลล์เนื้อเยื่อ ใบธงถูกตรวจพบ การเปลี่ยนแปลงที่สังเกตกล้องจุลทรรศน์ในโครงสร้างคลอโรพลาภายใต้ความเครียดภัยแล้งมาพร้อมกับการลดลงของขั้วของเยื่อของพวกเขา ความแตกต่าง slighter ศักยภาพ Zeta สังเกต CAM / B1 ระหว่างการควบคุมและเน้นพืชกว่า Maresi อาจบ่งชี้ว่าในจีโนไทป์ใจกว้างภาวะภัยแล้งในระดับน้อยมีอิทธิพลต่อการปรับโครงสร้างขององค์ประกอบเมมเบรน นอกจากนี้การเปลี่ยนแปลงในเนื้อหา carotenoid ในเยื่อหุ้มของพวกเขาอาจมีผลต่อขั้ว bilayer ที่เป็นข้อสังเกตในเยื่อไมอีลิน (Kutuzov et al., 2014) Carotenoids'IMPORTANCE ในการปรับเปลี่ยนคุณสมบัติทางกายภาพเยื่อ 'ถูกอธิบายโดย Gruszecki และStrzałka (2005) สำหรับพันธุ์ข้าวบาร์เลย์ศึกษาการพึ่งพาอาศัยกันของการเพิ่มขึ้นของจำนวนนี้สารต้านอนุมูลอิสระ "ที่ดูเหมือนจะไม่มีความที่มีความต้านทาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ข้าวบาร์เลย์ occupies ประมาณ 10 % ของพื้นที่โลกภายใต้ธัญพืช ( 68 - 71 ล้านไร่ ) และอันดับ 4 ของโลกในแง่ของปริมาณการผลิต มันเป็น thereforeimportant รู้กลไกรับผิดชอบความอดทนของสายพันธุ์นี้ด้วยการดำเนินงานของบุคคล ( ตามสภาพอากาศ ) , โดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื่องจากความคืบหน้าของภาวะโลกร้อนและการเกิดธาตุน้ำในดิน ภัยคุกคามที่ใหญ่ที่สุดเพื่อขนาดผลผลิตเกี่ยวข้องกับการโจมตีของภัยแล้งในช่วงวัยรุ่น ( ความงอก ต้นกล้า ) และก่อนออกดอก ( ใบธงเวที )ข้อสังเกตของผู้เขียนหลายคนว่าในพันธุ์ต้านทานปรับกลไกนำไปสู่ความผิดปกติเล็กน้อยของคลอโรพลาสต์ ' การทำงานและประสิทธิภาพการสังเคราะห์แสงกว่าใจกว้าง ที่ยังยืนยันในช่วงการทดลองจากข้าวสาลี ( labanowska et al . , ที่มีมากกว่า ) และข้าวบาร์เลย์ ( filek et al . , 2015 ) พันธุ์ที่มีความไวต่างๆ 2547 . โครงสร้างของคลอโรพลาสต์จะขึ้นอยู่กับระยะการพัฒนาของพืชและปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับความเครียดของการกระทำ ( kutik , 1985 ) ในงานของเรา เราเปรียบเทียบโครงสร้างของคลอโรพลาสต์ระหว่างวัตถุ ( พืชที่ละเอียดอ่อน และใจกว้าง ) พร้อมกันทางสรีรวิทยาการพัฒนาขั้นตอนในการควบคุมและภัยแล้งเน้นพืช ( แยกต้นกล้าและใบธง )จุลกายวิภาคของการลงทะเบียนในคลอโรพลาสต์ ยืนยันความผลกระทบของความเครียด อย่างที่คาดไว้ การเปลี่ยนแปลงขนาดเล็กในพันธุกรรมข้าวบาร์เลย์ทนในการเปรียบเทียบกับผู้สังเกตในความอ่อนไหว หนึ่ง คล้ายกับตัวอย่างในอ้อยโดย Zhang et al . ( 2015 )ในทางพันธุกรรมที่มีการลดขนาดของคลอโรพลาสต์พร้อมกับการลดลงของจำนวนของพวกเขา รอส สาเหตุการเกิด lipid peroxidation และความผิดปกติในเมมเบรน bilayer ไขมันจัด ( girotti 1985 ) รวมทั้งความเสียหายนำไปสู่การแตกแยกของโปรตีนเปปไทด์โซ่ ( Kelly และ mudway , 2003 ) ที่ดีขององค์ประกอบหลักของเยื่อ ( ไขมันและโปรตีน ) ผลในการเพิ่มขึ้นของความอิ่มตัวของกรดไขมัน ซึ่งโมเลกุลกลายเป็นการบีบอัดมากขึ้นกว่าคนที่ไม่อิ่มตัว ดังนั้น ขนาดของแผ่นลดลง การกระจายตัวของโปรตีนเมมเบรน ( ผ่านการทำลายพันธะรับผิดชอบและตติย quaternary โครงสร้าง ) ยังมีผลในการลดขนาดของโปรตีน ดังนั้น การลดขนาดของเยื่อแผ่น สุดท้ายของทั้งสองกระบวนการ lipid peroxidation −และการสลายตัวของโปรตีน นำไปสู่การลดขนาดของคลอโรพลาสต์ . การเปลี่ยนแปลงดังกล่าวอาจนำไปสู่การลดลงของการผสมผสานที่มีศักยภาพของใบ ลดลงในคลอโรพลาสต์ ขนาด อาจก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในโครงสร้างและขนาดของอนุภาคแป้ง มันมีแนวโน้มว่าในคลอโรพลาสต์ของจีโนไทป์ที่มีโมเลกุลแป้งเกิดขึ้นในเม็ดเล็กกว่าในใจกว้าง . ขณะเดียวกัน จำนวนของอนุมูลอิสระที่มีเสถียรภาพสูง ต้นกล้าพันธุ์ที่ละเอียดอ่อนที่กับดักอิเล็กตรอนอาจเกิดขึ้นได้ง่ายขึ้น นี้อาจบ่งชี้ว่าโครงสร้างของพอลิแซ็กคาไรด์เมทริกซ์มีบทบาทในการรักษาเสถียรภาพของ ROS ผลิตมากเกินไปภายใต้สภาวะความเครียด ( labanowska et al . , ที่มีมากกว่า )กล้องจุลทรรศน์ยืนยันความแตกต่างทางกายวิภาคของใบธง ทั้งในการเปรียบเทียบกับใบของต้นกล้าเป็นระหว่างพันธุ์ . ในผิวหนังชั้นนอกชั้นนอกของใบป้องกันโนโตภายใต้เงื่อนไขที่ควบคุม และถูกล้อมรอบด้วยบานพับขนาดใหญ่โคตรเซลล์ ปิดเซลล์เหล่านี้ในใบเหี่ยวอาจมีผลต่อการลดการสูญเสียน้ำ อย่างไรก็ตาม ในทางพันธุกรรมที่มีบานพับเซลล์ที่อยู่รอบปากมีลักษณะคล้ายเซลล์เนื้อเยื่อชั้นผิวอื่น ๆ มันเป็นโอกาสที่แตกต่างกันใน " กลไก " กายวิภาคของความต้านทานต่อความแห้งแล้งเป็นสาเหตุของการลดประสิทธิภาพของระบบกักเก็บน้ำใน maresi เซลล์ สมมติฐานนี้ได้รับการยืนยันโดยสังเกตการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในภาวะภัยแล้งในพันธุกรรม ความแล้ง และส่งผลให้เกิดความเสื่อมของเซลล์ พลาสโมไลซิสใบในขณะที่ความหลากหลายต้านทานเพียงเล็กน้อย ลดจำนวนและขนาดของคลอโรพลาสต์ในเซลล์พาเรนไคมาของใบธงถูกตรวจพบ แต่ที่สังเกตการเปลี่ยนแปลงในคลอโรพลาสต์โครงสร้างใต้แล้ง มีมาพร้อมกับ ลดลงของขั้วของ membranes ของพวกเขา ความแตกต่างของซีตาศักยภาพ slighter ) CAM / B1 ระหว่างการควบคุมและเน้นพืชกว่า maresi อาจบ่งชี้ว่าใจกว้างกับสภาวะภัยแล้งในระดับน้อยมีผลต่อการปรับโครงสร้างขององค์ประกอบของเยื่อแผ่น นอกจากนี้ การเปลี่ยนแปลงในเนื้อหาในเยื่อของพวกเขาอาจมีผลต่อโดยใช้ขั้วที่พบในเยื่อหุ้มไมอีลิน ( Kutuzov et al . , 2010 ) carotenoids'importance ในการปรับปรุงคุณสมบัติทางกายภาพเยื่อ ' ถูกอธิบายไว้โดย gruszecki strza และł ka ( 2005 ) เพื่อศึกษาข้าวบาร์เลย์พันธุ์ , การเพิ่มจำนวนของสารต้านอนุมูลอิสระ ' ดูเหมือนจะ uncorrelated กับ