remaining non-traditional dough for

remaining non-traditional dough formulations, the optimum hydration level was 30, 32, and 30% for SFF, WWFF and SWWFF, respectively.
FF also acted as a dough plasticizer as it reduced k values of samples when compared to the same type of dough with no FF. The high lipid content of FF (Manthey et al., 2002) reduces the amount of water that FF can absorb (Villeneuve et al., 2013), making more water to be available for the other ingredients during the ingredient hydration step

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่เหลือ ไม่ดั้งเดิมแป้งสูตร ระดับชุ่มเป็น 30, 32 และ 30% สำหรับ SFF, WWFF และ SWWFF ตามลำดับFF ยังดำเนินการเป็นกระด้างไนลแป้งที่มันลดค่า k ตัวอย่างเมื่อเปรียบเทียบกับแป้งชนิดเดียวกับ FF ไม่ ไขมันสูงของ FF (Manthey et al. 2002) ช่วยลดปริมาณของน้ำที่ FF สามารถดูดซับ (วิลเนิร์ฟซูร์ et al. 2013), ทำให้น้ำมากขึ้นจะมีส่วนผสมอื่น ๆ ในระหว่างขั้นตอนส่วนผสมให้ความชุ่มชื้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เหลือสูตรแป้งที่ไม่ใช่แบบดั้งเดิมในระดับความชุ่มชื้นที่เหมาะสมคือ 30, 32, และ 30% สำหรับเอสเอฟ, WWFF และ SWWFF ตามลำดับ.
FF ยังทำหน้าที่เป็นพลาสติแป้งขณะที่มันลดค่า K ของกลุ่มตัวอย่างเมื่อเปรียบเทียบกับประเภทเดียวกันของแป้ง ไม่มี FF เนื้อหาไขมันสูงของ FF (Manthey et al., 2002) ช่วยลดปริมาณของน้ำที่สามารถดูดซับ FF (เนิฟ et al., 2013) ทำให้น้ำมากขึ้นจะใช้ได้กับส่วนผสมอื่น ๆ ในขั้นตอนส่วนผสมความชุ่มชื้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เหลือแป้งสูตรใหม่ ระดับความชุ่มชื้นที่เหมาะสมคือ 30 , 32 และ 30 % สำหรับไอทีและ wwff , swwff ตามลำดับถ้ายังทำตัวเป็นพลาสติไซเซอร์เป็นแป้งลดลง ค่า K ของตัวอย่างเมื่อเทียบกับชนิดเดียวกันของแป้งที่ไม่มี FF . สูงปริมาณไขมันของ FF ( manthey et al . , 2002 ) ช่วยลดปริมาณของน้ำที่ FF สามารถดูดซับ ( วิลล์เนิฟ et al . , 2013 ) ทำให้น้ำมากขึ้นจะสามารถใช้ได้สำหรับส่วนผสมอื่น ๆในระหว่างขั้นตอนส่วนผสมความชุ่มชื้น