John Singleton Copley departed from

John Singleton Copley departed from Boston in 1774 and traveled to Europe, where he spent a year studying Renaissance and baroque paintings and classical sculpture. After settling in London in 1775, he continued to paint portraits, but he also attempted more complex compositions. Watson and the Shark was the first large-scale history painting he executed. The dramatic composition depicts the attack of a shark on fourteen-year-old cabin boy Brook Watson in the waters of Havana Harbor in 1749. The heroic rescue was ultimately successful, but only after the youth lost the lower part of his right leg; Watson went on to become a prosperous merchant and hold numerous important political posts in London. Copley’s choice of subject was innovative, for tradition limited history paintings to themes from the Bible or mythology. Even when artists selected subjects outside the bounds of religious or classical narrative, they typically celebrated events of national rather than personal significance, such as military victories.

Copley’s boldness paid off, and Watson and the Shark established his reputation in England. His dramatic rendering of the climax of Watson’s story—the sailor thrusting a boat hook at the shark lunging with jaws agape at the helpless, terrified boy in the water while other sailors struggle to reach him—appealed to the English public. That Copley drew on old-master paintings by Raphael and Rubens for his composition, echoing their grandeur and themes of salvation, likewise found favor with his contemporaries. He was elected to full membership in the Royal Academy in 1779. His popular painting was made into a print for wider distribution to the public in 1779 and, proud of his accomplishments, Copley painted a second full-scale version of the painting that he kept to display in his studio. That version is the MFA’s picture.

This text was adapted from Elliot BostwickDavis et al.,American Paintinglink, MFA Highlights (Boston: MFA Publications, 2003).

Inscription
Center left, inside stern of boat: J S Copley P. 1778-

Provenance
1778, the artist; 1815, by inheritance to the artist's son, John Singleton Copley, Jr., Lord Lyndhurst (1772-1863), London; possibly, 1864, Lyndhurst Sale, Christie's, London, lot 61, bought by "Cox" for the artist's granddaughter, Martha Babcock Greene Amory (Mrs. Charles Amory, 1812-1880), Boston; by 1873, to Charles Hook Appleton (born c. 1833), Boston; 1882, by descent to his daughter, Mrs. George von Lengerke Meyer, Boston; 1889, gift of Mrs. George von Lengerke to the MFA. (Accession Date: November 5, 1889)

Credit Line
Gift of Mrs. George von Lengerke Meyer

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จอห์นซิงเกิลตันทโคบเลย์ออกเดินทางจากบอสตันใน 1774 และเดินทางไปยุโรป ซึ่งเขาใช้เวลาหนึ่งปีที่เรียนเรอเนสซองซ์ และบาโรกภาพวาด และประติมากรรมคลาสสิก หลังจากการตกตะกอนในลอนดอนใน 1775 แอดเด เขายังคงวาดภาพ แต่เขายังพยายามจนซับซ้อนมากขึ้น วัตสันและปลาฉลามเป็นจิตรกรรมประวัติศาสตร์ขนาดใหญ่ครั้งแรกที่เขาดำเนินการ องค์ประกอบละครแสดงให้เห็นการโจมตีของฉลามเด็กจอายุสิบสี่ปีบรู๊ค Watson ในน่านน้ำของอ่าวฮาวานาใน 1749 กู้ภัยงานกล้าได้ประสบความสำเร็จในที่สุด แต่เฉพาะหลังจากเยาวชนหายไปด้านล่างของขาขวาของเขา วัตสันไปใน การเป็น พ่อค้าเจริญค้างบทความทางการเมืองสำคัญมากมายในลอนดอน หลากหลายเรื่องของทโคบเลย์เป็นนวัตกรรม สำหรับประเพณีจำกัดประวัติภาพวาดรูปจากพระคัมภีร์หรือเทพปกรณัม แม้เมื่อศิลปินเลือกเรื่องนอกขอบเขตของการเล่าเรื่องทางศาสนา หรือคลาสสิก พวกเขามักจะเฉลิมฉลองเหตุการณ์ของชาติแทนบุคคลสำคัญ เช่นชัยชนะทางทหารของทโคบเลย์ boldness จ่ายเงินออก และวัตสันและฉลามที่สร้างชื่อเสียงของเขาในอังกฤษ เขาแสดงละครของจุดสุดยอดของเรื่องราวของ Watson — เซเลอร์ thrusting เบ็ดเรือที่ฉลาม lunging กับอากาเป้ก็ที่ที่กำพร้า หมดเด็กในน้ำขณะที่เรืออื่น ๆ ต่อสู้ถึงเขา — อุทธรณ์ประชาชนอังกฤษ ในทำนองเดียวกันว่า ทโคบเลย์วาดภาพวาดเก่าหลัก โดยราฟาเอลและรูเบนส์สำหรับบทประพันธ์ของเขา ห้องพักของพวกเขารู้สึกและรูปแบบของความรอด พบโปรดปรานกับ contemporaries ของเขา เขาได้รับเลือกให้สมาชิกในสถาบันรอยัลในเลขที่ 1779 ภาพวาดของเขานิยมทำเป็นพิมพ์การกระจายกว้างไปยังประชาชนในเลขที่ 1779 และ ความสำเร็จของเขา ทโคบเลย์ทาสีสองรุ่นเต็มรูปแบบของภาพวาดที่เขาเก็บไว้เพื่อแสดงในสตูดิโอของเขา รุ่นที่เป็นรูปภาพของ MFAข้อความนี้ถูกดัดแปลงจาก al. et BostwickDavis เอลเลียต Paintinglink อเมริกัน MFA ไฮไลท์ (บอสตัน: MFA สิ่งพิมพ์ 2003)จารึกศูนย์ซ้าย ภายในของเรือ: J S ทโคบเลย์ P. 1778 -Provenance1778 ศิลปิน 1815 มรดกของศิลปินชาย จอห์นซิงเกิลตันทโคบเลย์ จูเนียร์ พระ Lyndhurst (1772-วันที่ 1863) ลอนดอน อาจจะ 1864 ขาย Lyndhurst สตี้ส์ ลอนดอน ล็อต 61 ซื้อ โดย "ค็อกซ์" สำหรับพระของศิลปิน มาร์ธา Babcock Greene Amory (นางชาร์ลส์ Amory, 1812-1880) บอสตัน โดย 1873 กับชาร์ลส์เบ็ดแอปเปิล (เกิดราว 1833), บอสตัน 1882 โดยโคตรกับลูกสาวของเขา นางจอร์จฟอน Lengerke Meyer บอสตัน จาก 1889 ของขวัญของนางจอร์จฟอน Lengerke ไป MFA (ทะเบียนวัน: 5 พฤศจิกายน จาก 1889)บรรทัดใบลดหนี้ของขวัญของนางจอร์จฟอน Lengerke Meyer

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จอห์นซิงเกิลเพลย์ออกจากบอสตันใน 1774 และเดินทางไปยังยุโรปซึ่งเขาใช้เวลาศึกษาปีเรเนสซองและภาพวาดและประติมากรรมบาร็อคคลาสสิก หลังจากที่ได้ปักหลักในลอนดอน 1775 เขายังคงวาดภาพวาด แต่เขาก็ยังพยายามที่องค์ประกอบที่ซับซ้อนมากขึ้น วัตสันและปลาฉลามเป็นภาพวาดประวัติศาสตร์ขนาดใหญ่ครั้งแรกที่เขาดำเนินการ องค์ประกอบอย่างมากแสดงให้เห็นถึงการโจมตีของฉลามในห้องโดยสารเด็กสิบสี่ปีห้วยวัตสันในน่านน้ำของฮาวาน่าฮาร์เบอร์ใน 1749 กู้ภัยกล้าหาญที่ประสบความสำเร็จในท้ายที่สุด แต่หลังจากที่เยาวชนที่หายไปส่วนล่างของขาขวาของเขา วัตสันก็จะกลายเป็นผู้ประกอบการค้าที่เจริญรุ่งเรืองและถือจำนวนมากโพสต์ทางการเมืองที่สำคัญในกรุงลอนดอน เลือกเพลย์ของเรื่องเป็นนวัตกรรมสำหรับประเพณี จำกัด ภาพวาดประวัติศาสตร์ที่รูปแบบจากพระคัมภีร์หรือตำนาน แม้ในขณะที่ศิลปินเลือกวิชาที่อยู่นอกขอบเขตของการเล่าเรื่องทางศาสนาหรือคลาสสิก, พวกเขามักจะมีการเฉลิมฉลองเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในระดับชาติมากกว่าอย่างมีนัยสำคัญส่วนบุคคลเช่นชัยชนะทหาร. ความกล้าหาญเพลย์ของการจ่ายเงินออกและวัตสันและปลาฉลามสร้างชื่อเสียงของเขาในอังกฤษ การแสดงผลที่น่าทึ่งของเขาในจุดสำคัญของเรื่องวัตสันกะลาสียื่นเบ็ดเรือที่ปลาฉลามพุ่งกับปากอ้าปากค้างที่กำพร้าเด็กกลัวในน้ำในขณะที่ลูกเรือคนอื่น ๆ พยายามที่จะเข้าถึงเขายื่นอุทธรณ์ให้ประชาชนอังกฤษ ที่เพลย์ดึงภาพวาดเก่าหลักโดยราฟาเอลและรูเบนส์สำหรับองค์ประกอบของเขาสะท้อนความยิ่งใหญ่และรูปแบบของพวกเขารอดพบเช่นเดียวกันที่ระลึกกับโคตรของเขา เขาได้รับเลือกให้เป็นสมาชิกเต็มรูปแบบในราชบัณฑิตยสถานใน 1,779 ภาพวาดที่เป็นที่นิยมของเขาได้ทำลงไปในพิมพ์ที่กว้างขึ้นสำหรับการจัดจำหน่ายให้ประชาชนใน 1779 และภูมิใจในความสำเร็จของเขา Copley ทาสีรุ่นเต็มรูปแบบที่สองของการวาดภาพที่เขาเก็บไว้ เพื่อแสดงในสตูดิโอของเขา รุ่นนั่นคือภาพของไอ้เวรตะไล. ข้อความนี้ถูกดัดแปลงมาจากเอลเลียต BostwickDavis et al, อเมริกัน Paintinglink ไอ้เวรตะไลไฮไลท์.. (บอสตัน: สิ่งพิมพ์ MFA 2003) จารึกศูนย์ที่เหลือภายในท้ายเรือ: JS Copley P. 1778- Provenance 1778 ศิลปิน; 1815 โดยการรับมรดกให้ลูกชายของศิลปินจอห์นซิงเกิลเพลย์จูเนียร์ลอร์ด Lyndhurst (1772-1863), ลอนดอน; อาจจะเป็น 1864 Lyndhurst ขาย, คริสตี้ลอนดอนมาก 61, ซื้อโดย "ค็อกซ์" สำหรับหลานสาวของศิลปินมาร์ธาแบ็บกรีนอมอรี (นางชาร์ลอมอรี, 1812-1880), บอสตัน; โดย 1873, ชาร์ลส์ตะขอแอปเปิลตัน (เกิด 1833 ค.), บอสตัน; 1882 โดยสายเลือดกับลูกสาวของเขานางจอร์จฟอน Lengerke เมเยอร์, ​​บอสตัน; 1889 ของขวัญของนางจอร์จฟอน Lengerke กับไอ้เวรตะไล (Accession วันที่: 5 พฤศจิกายน 1889) วงเงินของขวัญของนางจอร์จฟอน Lengerke เมเยอร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

John Singleton Copley departed from Boston in 1774 and traveled to Europe, where he spent a year studying Renaissance and baroque paintings and classical sculpture. After settling in London in 1775, he continued to paint portraits, but he also attempted more complex compositions. Watson and the Shark was the first large-scale history painting he executed. The dramatic composition depicts the attack of a shark on fourteen-year-old cabin boy Brook Watson in the waters of Havana Harbor in 1749. The heroic rescue was ultimately successful, but only after the youth lost the lower part of his right leg; Watson went on to become a prosperous merchant and hold numerous important political posts in London. Copley’s choice of subject was innovative, for tradition limited history paintings to themes from the Bible or mythology. Even when artists selected subjects outside the bounds of religious or classical narrative, they typically celebrated events of national rather than personal significance, such as military victories.

Copley’s boldness paid off, and Watson and the Shark established his reputation in England. His dramatic rendering of the climax of Watson’s story—the sailor thrusting a boat hook at the shark lunging with jaws agape at the helpless, terrified boy in the water while other sailors struggle to reach him—appealed to the English public. That Copley drew on old-master paintings by Raphael and Rubens for his composition, echoing their grandeur and themes of salvation,ในทำนองเดียวกันพบความโปรดปรานกับโคตรของเขา เขาได้รับเลือกเป็นสมาชิกเต็มรูปแบบในโรงเรียนในฝ่าย . ภาพวาดที่นิยมของเขาทำให้พิมพ์กว้างกระจาย ให้ ประชาชน ใน เป็นและ ภูมิใจกับ ความสำเร็จของเขา , Copley ทาสีรุ่นเต็มรูปแบบสองของภาพวาดที่เขาเก็บไว้เพื่อแสดงในสตูดิโอของเขา รุ่นที่เป็น MFA

ภาพ .This text was adapted from Elliot BostwickDavis et al.,American Paintinglink, MFA Highlights (Boston: MFA Publications, 2003).

Inscription
Center left, inside stern of boat: J S Copley P. 1778-

Provenance
1778, the artist; 1815, by inheritance to the artist's son, John Singleton Copley, Jr., Lord Lyndhurst (1772-1863), London; possibly, 1864, Lyndhurst Sale, Christie's, London, lot 61, bought by "Cox" for the artist's granddaughter, Martha Babcock Greene Amory (Mrs. Charles Amory, 1812-1880), Boston; by 1873, to Charles Hook Appleton (born c. 1833), Boston; 1882, by descent to his daughter, Mrs. George von Lengerke Meyer, Boston; 1889, gift of Mrs. George von Lengerke to the MFA. (Accession Date: November 5, 1889)

Credit Line
Gift of Mrs. George von Lengerke Meyer