Phenolic compounds have been found

Phenolic compounds have been found in different beet tissues
(Bokern et al., 1991; Harborne et al., 1999; Wende et al., 1999). Kaur and
Kapoor (2002) placed sugarbeet in a high phenolic concentration group
based upon the 323±11.7 mg/100 g phenolics in its root. Dias and Costa
(1983) reported that peroxidase activity of sugarbeet leaves increased
at low NaCl concentrations. Kevers et al. (1981, 1983) showed that
organogenic sugarbeet calli had high peroxidase levels and they reported
that provitamin D2
(ergosterol), vitamins D2
, and D3 reduced the calciummediated
peroxidase secretion in sugarbeet cells in suspension cultures.
Gaspar et al. (1982) stated that the process of peroxidase secretion occured
in whole tissues as well as suspension cells. Yıldız et al. (1997) reported
that activated charcoal reduced tissue blackening and encouraged shoot
regeneration from petiole explants of sugarbeet, but the frequency of
regenerated shoots was not sufficient for routine transformation and in
vitro propagation of genotypically distinct cultivars.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สารประกอบฟีนอพบในเนื้อเยื่อผักชนิดหนึ่งที่แตกต่างกัน(Bokern et al. 1991 ฮาร์เบอร์เนฮอลล์ et al. 1999 Wende et al. 1999) สต และSugarbeet กปูร (2002) อยู่ในกลุ่มความเข้มข้นฟีนอสูงตาม phenolics 323±11.7 มิลลิกรัม/100 กรัมในรากของ ของ Dias และคอสตา(1983) รายงานว่า กิจกรรมฮอสของ sugarbeet ใบเพิ่มขึ้นที่ความเข้มข้น NaCl ที่ต่ำ Kevers et al. (1981, 1983) พบว่าเอเรีย organogenic sugarbeet มีระดับสูงฮอส และเขารายงานที่ provitamin D2 (ergosterol), วิตามิน D2และ D3 ลดลง calciummediatedฮอสการหลั่งในเซลล์ sugarbeet ในแขวนGaspar et al. (1982) กล่าวว่า กระบวนการของฮอสหลั่งเกิดในเนื้อเยื่อทั้งหมดเช่นเดียวกับเซลล์ระงับ รายงานของ Yıldız et al. (1997)ที่ใช้ถ่านลดลงกลายเป็นสีดำของเนื้อเยื่อ และสนับสนุนให้ยิงฟื้นฟูจากก้านใบเฌล sugarbeet แต่ความถี่ของถ่ายภาพถ่ายไม่ได้เพียงพอ สำหรับการเปลี่ยนแปลงกิจวัตรประจำวัน และในหลอดทดลองการแพร่กระจายของสายพันธุ์ที่แตกต่าง genotypically

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สารประกอบฟีนอได้ถูกพบในเนื้อเยื่อของบีทรูทที่แตกต่างกัน
(Bokern et al, 1991;. ฮาร์ et al, 1999;.. Wende, et al, 1999) คอร์และ
Kapoor (2002) วาง sugarbeet ในกลุ่มที่มีความเข้มข้นฟีนอลสูง
ขึ้นอยู่กับ 323 ± 11.7 มิลลิกรัม / 100 กรัมฟีนอลในรากของมัน Dias และคอสตา
(1983) รายงานว่ากิจกรรมของ peroxidase sugarbeet ใบเพิ่มขึ้น
ที่ระดับความเข้มข้นต่ำโซเดียมคลอไรด์ Kevers et al, (1981, 1983) แสดงให้เห็นว่า
แคลลัส sugarbeet organogenic มีระดับ peroxidase สูงและพวกเขารายงาน
ว่าโปรวิตามินเอ D2
(ergosterol), วิตามิน D2
และ D3 ลด calciummediated
หลั่ง peroxidase ในเซลล์ sugarbeet ในวัฒนธรรมระงับ.
Gaspar et al, (1982) ระบุว่ากระบวนการของการหลั่ง peroxidase เกิดขึ้น
ในเนื้อเยื่อทั้งหมดเช่นเดียวกับเซลล์ระงับ Yıldız, et al (1997) รายงาน
ว่าถ่านลดเนื้อเยื่อใส่ร้ายป้ายสีและเป็นกำลังใจให้ยิง
ฟื้นฟูจากชิ้นส่วนของก้านใบ sugarbeet แต่ความถี่ของ
หน่อ Regenerated ไม่เพียงพอสำหรับการเปลี่ยนแปลงในงานประจำและ
การขยายพันธุ์การเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อพันธุ์ที่แตกต่างกัน genotypically