AbstractFour clones of robusta coff

Abstract
Four clones of robusta coffee representing drought-tolerant (14 and 120) and drought-sensitive (46 and 109A) genotypes were submitted to a slowly imposed water deficit. Sampling and measurements were performed when predawn leaf water potential (Ψpd) approximately −2.0 and −3.0 MPa was reached. Regardless of the clone evaluated, drought led to sharper decreases in stomatal conductance than in photosynthesis, which was accompanied by significant declines in internal to ambient CO2 concentration ratio. Little or no effect of drought on chlorophyll a fluorescence parameters was observed. Regardless of the stress intensity, starch decreased remarkably. This was not accompanied by significant changes in concentration of soluble sugars, with the exception of clone 120 in which a rise in sucrose and hexose concentrations was found when Ψpd reached −3.0 MPa. At Ψpd = −2.0 MPa, activity of acid invertase increased only in clone 120; at Ψpd = −3.0 MPa, it increased in clones 14, 46 and 120, while activity of sucrose synthase declined, but only in clone 109A. Drought-induced decrease in ADP-glucose pyrophosphorylase activity was found only in clones 14 and 46, irrespective of stress intensity. At Ψpd = −3.0 MPa, maximal extractable and activation state of sucrose-phosphate synthase (SPS) decreased in all clones with the exception of clone 120, in which SPS activity was maintained in parallel to a rising activity of fructose-1,6-bisphosphatase. Changes in SPS activity could neither be explained by the CO2 decrease linked to stomatal closure nor by differences in leaf water status.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อโคลนที่สี่ของกาแฟโรบัสต้าแทนทนแล้ง (14 และ 120) และไวต่อภัยแล้ง (46 และ 109A) ส่งมาศึกษาจีโนไทป์ที่สะสมน้ำเรียกช้า ดำเนินการสุ่มตัวอย่างและการวัดเมื่อ predawn ใบน้ำศักยภาพ (Ψpd) ประมาณทำงานได้ดีและ −3.0 MPa ก็มาถึง คำนึงถึงโคลนที่ประเมิน ภัยแล้งนำไปสู่การลดลงคมชัดขึ้นในนำพาช่องมากกว่าในการสังเคราะห์แสง ซึ่งมาพร้อมกับลดลงอย่างมีนัยสำคัญในอัตราความเข้มข้นของ CO2 ภายในไปล้อม น้อย หรือไม่มีผลกระทบของภัยแล้งในพารามิเตอร์การเรืองแสงของคลอโรฟิลล์ a ถูกตรวจสอบ โดยไม่คำนึงถึงความรุนแรงความเครียด แป้งลดลงอย่างน่าทึ่ง นี้ไม่ได้มาพร้อมกับการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในความเข้มข้นของน้ำตาลที่ละลายน้ำได้ ยกเว้นโคลน 120 ซึ่งการเพิ่มขึ้นของความเข้มข้นของน้ำตาลซูโครสและเฮกโซสพบเมื่อ Ψpd มาถึง −3.0 MPa ที่ Ψpd =ทำงานได้ดี MPa กิจกรรมของกรด invertase เพิ่มเฉพาะในโคลน 120 ที่ Ψpd = −3.0 MPa มันเพิ่มขึ้น ในโคลน 14, 46 และ 120 ในขณะที่กิจกรรมของซูโครส synthase ปฏิเสธ แต่เฉพาะ ในโคลน 109A เกิดภัยแล้งลดลงกิจกรรม pyrophosphorylase ADP กลูโคสพบในโคลน 14 และ 46 โดยไม่คำนึงถึงความเข้มความเครียดเท่านั้น ที่ Ψpd = −3.0 MPa สูงสุดทดและเปิดใช้งานสถานะของซูโครสฟอสเฟต synthase (SPS) ลดลงในโคลนทั้งหมดยกเว้นโคลน 120 ใน SPS ซึ่งกิจกรรมรักษาควบคู่กับกิจกรรมการเพิ่มขึ้นของปริมาณฟลักซ์ 1.6 ฟรักโทส-bisphosphatase ไม่สามารถอธิบายการเปลี่ยนแปลงในกิจกรรม SPS โดยการลด CO2 ที่เชื่อมโยงกับปิดช่อง หรือ โดยความแตกต่างในสถานะน้ำใบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ
สี่โคลนกาแฟโรบัสต้าเป็นตัวแทนแล้งใจกว้าง (14 และ 120) และภัยแล้งที่สำคัญ (46 และ 109A) ยีนที่ถูกส่งไปยังการขาดน้ำที่กำหนดอย่างช้าๆ การสุ่มตัวอย่างและการวัดได้ดำเนินการเมื่อยามเช้าตรู่ที่มีศักยภาพน้ำในใบ (Ψpd) ประมาณ -2.0 และ -3.0 MPa ก็มาถึง โดยไม่คำนึงถึงโคลนประเมินภัยแล้งนำไปสู่การลดลงคมชัดยิ่งขึ้นในสื่อกระแสไฟฟ้าปากใบกว่าในการสังเคราะห์แสงซึ่งมาพร้อมกับการลดลงอย่างมีนัยสำคัญภายในอัตราส่วนความเข้มข้นของ CO2 โดยรอบ เพียงเล็กน้อยหรือไม่มีผลกระทบจากภัยแล้งในคลอโรฟิลพารามิเตอร์เรืองแสงเป็นที่สังเกต โดยไม่คำนึงถึงความเข้มของความเครียด, แป้งลดลงอย่างน่าทึ่ง นี้ไม่ได้มาพร้อมกับการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในความเข้มข้นของน้ำตาลที่ละลายน้ำได้มีข้อยกเว้นของโคลน 120 ซึ่งการเพิ่มขึ้นของน้ำตาลซูโครสและ hexose ความเข้มข้นถูกพบเมื่อΨpdถึง -3.0 MPa ที่Ψpd = -2.0 MPa กิจกรรมของ invertase กรดเพิ่มขึ้นเพียงในโคลน 120; ที่Ψpd = -3.0 MPa มันที่เพิ่มขึ้นในโคลน 14, 46 และ 120 ขณะที่กิจกรรมของเทสซูโครสลดลง แต่ในโคลน 109A ลดลงจากภัยแล้งที่เกิดขึ้นในกิจกรรมการ pyrophosphorylase ADP กลูโคสถูกพบได้เฉพาะในโคลนที่ 14 และ 46 โดยไม่คำนึงถึงความเข้มของความเครียด ที่Ψpd = -3.0 MPa, สูงสุดที่สกัดได้เปิดใช้งานและสถานะของซูโครสฟอสเฟตเทส (SPS) ลดลงในโคลนทั้งหมดที่มีข้อยกเว้นของโคลน 120 ซึ่งในกิจกรรม SPS ถูกเก็บรักษาไว้ในขนานไปกับกิจกรรมที่เพิ่มขึ้นของฟรุกโตส-1,6- bisphosphatase การเปลี่ยนแปลงในกิจกรรม SPS ที่ไม่สามารถอธิบายได้ด้วยการลด CO2 ที่เชื่อมโยงไปสู่การปิดปากใบหรือโดยความแตกต่างในสถานะของน้ำในใบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทคัดย่อสี่สายพันธุ์ของกาแฟโรบัสต้าแทนแล้ง ( 14 , 120 ) และภัยแล้งที่สําคัญ ( 46 และ 109A ) พันธุ์ที่ถูกส่งไปยังค่อยๆบังคับน้ำเช่นกัน ตัวอย่างและวัดได้เมื่อ predawn leaf water potential ( Ψ PD ) −−ประมาณ 2.0 และ 3.0 เมกะปาสคาล ครบ ไม่ว่าโคลนประเมินความแห้งแล้ง LED คมชัดลดลงกว่าในรูปของแสง ซึ่งได้มาโดยการลดลงอย่างมีนัยสำคัญภายในบรรยากาศ CO2 ความเข้มข้นของอัตราส่วน ผลน้อยหรือไม่มีเลยของภัยแล้งคลอโรฟิลล์ฟลูออเรสเซนซ์พารามิเตอร์ถูกสังเกต ไม่ว่าความเครียดความเข้ม แป้งลดลงมาก นี้ไม่ได้มีการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญในความเข้มข้นของน้ำตาลที่ละลายน้ำได้ , มีข้อยกเว้นของโคลน 120 ที่เพิ่มขึ้นและปริมาณซูโครสเฮกโซสถูกพบเมื่อΨ PD ถึง− 3 MPa ที่Ψ PD = − 2.0 MPa , กิจกรรมของกรดในโคลนเย็นเพิ่มขึ้นเพียง 120 ; ที่Ψ PD = − 3 เมก มันขึ้นในโคลน 14 , 46 และ 120 , ในขณะที่กิจกรรมของซูโครสซินเทสลดลง แต่ในการโคลน 109A ภัยแล้งและลดลงใน ADP กิจกรรม pyrophosphorylase กลูโคส พบเฉพาะในโคลน 14 และ 46 ถึงความรุนแรงของความเครียด ที่Ψ PD = − 3 MPa ปริมาณสูงสุดและเปิดใช้งานสถานะของซูโครสซินเทส ( SP ) และลดลงในโคลนทั้งหมดยกเว้นโคลน 120 ซึ่งในกิจกรรม SP ก็ยังคงขนานกับกิจกรรมที่เพิ่มขึ้นของ fructose-1,6-bisphosphatase . การเปลี่ยนแปลงในกิจกรรม SP ไม่อาจอธิบายด้วย CO2 ลดลงที่เชื่อมโยงกับการปิดปากใบหรือความแตกต่างในสถานภาพน้ำใบ