rom 1968 to 1972, the chemical corporation Bayer rented an excursion boat that was transformed by well-known designers into a temporary exhibition space on the subject of contemporary living. Held during the Cologne Furniture Fair, the forum was used to present the latest developments in interior textiles, whereby a balanced relationship was sought between representing various products and presenting several furniture and textile makers.
By collaborating with prominent contemporary designers, the intention was to complement the technical possibilities and practical uses of Bayer’s artificial fibers with aesthetic and artistic aspects – with the designer serving as a link between manufacturer and final consumer. Thanks to Verner Panton (»Visiona 0«, 1968 and »Visiona 2«, 1970), Joe Colombo (»Visiona 1«, 1969) and Olivier Mourgue (»Visiona 3«, 1971), the »Visiona« exhibitions are still today considered exemplary for the avant-garde living concepts of the late 1960s and early 1970s. They offered designers a platform for presenting new, revolutionary ideas, promoted public debate and the cultural importance of residential living, and provided the industry with new inspiration.
Verner Panton’s interest in new materials and his experience in the realm of textiles formed the ideal foundation for his pioneering designs of »Visiona 0« (1968) and »Visiona 2« (1970). He created dreamlike spaces and space-like dreams in unusual shapes and colors that stretched across the entire interior of the boat. While »Visiona 0« could be described as a departure from traditional styles of living, »Visiona 2« was entirely focused on the question of living in the world of tomorrow. It broke the traditional understanding of space with its clear ascription of functions, instead creating surroundings that were dedicated to well being, communication, and relaxation. For this, Panton designed numerous design objects, including furniture, textiles, lighting, wall and ceiling coverings that formed in highly imaginative arrangements a series of very different spaces. As an integrative component, he developed both a lighting concept and atmospheric sounds for the individual spaces, like the song of a nightingale, the cry of an owl, bee humming, cat howls, or waves. The Phantasy Landscape (also called »living cave«) on the main deck of the »Loreley« – generally remembered as the most impressive space of »Visiona 2« – can be considered the climax of Panton’s creative vision.
This room discarded all traditional notions of architecture: the floors, walls, ceilings, and furniture seemed to be created from a single cast. The windowless space lacked any connection to the outside world and presented itself as an organic landscape, characterised by dynamic curved shapes that seemed as though they were cut out of the material itself. The elements in various shades of blue and red were like a multiplication of his famous Living Towers placed after one another: the blue shades on the outside, the red shades increasingly becoming brighter on the inside, so that the psychedelic arrangement appeared to glow from within. While the designs of Panton’s contemporaries often evoked associations with outer space, Panton’s livable sculpture with its warm colors and soft textiles sought to bring the interior life of the human being to an outer form.
rom 1968 to 1972, the chemical corporation Bayer rented an excursion boat that was transformed by well-known designers into a temporary exhibition space on the subject of contemporary living. Held during the Cologne Furniture Fair, the forum was used to present the latest developments in interior textiles, whereby a balanced relationship was sought between representing various products and presenting several furniture and textile makers.
By collaborating with prominent contemporary designers, the intention was to complement the technical possibilities and practical uses of Bayer’s artificial fibers with aesthetic and artistic aspects – with the designer serving as a link between manufacturer and final consumer. Thanks to Verner Panton (»Visiona 0«, 1968 and »Visiona 2«, 1970), Joe Colombo (»Visiona 1«, 1969) and Olivier Mourgue (»Visiona 3«, 1971), the »Visiona« exhibitions are still today considered exemplary for the avant-garde living concepts of the late 1960s and early 1970s. They offered designers a platform for presenting new, revolutionary ideas, promoted public debate and the cultural importance of residential living, and provided the industry with new inspiration.
Verner Panton’s interest in new materials and his experience in the realm of textiles formed the ideal foundation for his pioneering designs of »Visiona 0« (1968) and »Visiona 2« (1970). He created dreamlike spaces and space-like dreams in unusual shapes and colors that stretched across the entire interior of the boat. While »Visiona 0« could be described as a departure from traditional styles of living, »Visiona 2« was entirely focused on the question of living in the world of tomorrow. It broke the traditional understanding of space with its clear ascription of functions, instead creating surroundings that were dedicated to well being, communication, and relaxation. For this, Panton designed numerous design objects, including furniture, textiles, lighting, wall and ceiling coverings that formed in highly imaginative arrangements a series of very different spaces. As an integrative component, he developed both a lighting concept and atmospheric sounds for the individual spaces, like the song of a nightingale, the cry of an owl, bee humming, cat howls, or waves. The Phantasy Landscape (also called »living cave«) on the main deck of the »Loreley« – generally remembered as the most impressive space of »Visiona 2« – can be considered the climax of Panton’s creative vision.
This room discarded all traditional notions of architecture: the floors, walls, ceilings, and furniture seemed to be created from a single cast. The windowless space lacked any connection to the outside world and presented itself as an organic landscape, characterised by dynamic curved shapes that seemed as though they were cut out of the material itself. The elements in various shades of blue and red were like a multiplication of his famous Living Towers placed after one another: the blue shades on the outside, the red shades increasingly becoming brighter on the inside, so that the psychedelic arrangement appeared to glow from within. While the designs of Panton’s contemporaries often evoked associations with outer space, Panton’s livable sculpture with its warm colors and soft textiles sought to bring the interior life of the human being to an outer form.
การแปล กรุณารอสักครู่..
รอมปี 1972 , สารเคมี บริษัท ไบเออร์ ได้จองเที่ยวเรือที่ถูกเปลี่ยนโดยนักออกแบบที่รู้จักกันดีในพื้นที่จัดแสดงนิทรรศการชั่วคราวในเรื่องของการใช้ชีวิตที่ทันสมัย ที่จัดขึ้นในโคโลญเฟอร์นิเจอร์แฟร์ , ฟอรั่มใช้ปัจจุบันการพัฒนาล่าสุดในสิ่งทอตกแต่งภายในซึ่งความสัมพันธ์ที่สมดุลระหว่าง แทนที่จะเสนอผลิตภัณฑ์ต่าง ๆและผู้ผลิตสิ่งทอและเฟอร์นิเจอร์ต่าง ๆ .
โดยร่วมมือกับนักออกแบบร่วมสมัยที่โดดเด่นความตั้งใจคือเพื่อเติมเต็มความเป็นไปได้ทางเทคนิคและการใช้ประโยชน์จากเส้นใยประดิษฐ์ ผลิตภัณฑ์ของความงามและศิลปะ และการให้บริการด้านออกแบบ เป็นการเชื่อมโยงระหว่างผู้ผลิตและผู้บริโภคขั้นสุดท้าย ขอบคุณเวอร์เนอร์ แพนตัน ( » visiona 0 «และ visiona 2 «» , 1968 , 1970 ) , โจ โคลัมโบ ( » visiona 1 « , 1969 ) และ โอลิ mourgue ( » visiona 3 « 1971 )การ» visiona «นิทรรศการยังวันนี้ถือว่าเป็นแบบอย่างสำหรับเปรี้ยวจี๊ดอยู่แนวคิดในปลายทศวรรษที่ 1960 และต้นทศวรรษ พวกเขาเสนอนักออกแบบแพลตฟอร์มสำหรับการเสนอความคิดใหม่ ปฏิวัติ การอภิปรายสาธารณะและความสำคัญทางวัฒนธรรมของที่อยู่อาศัยที่อยู่อาศัย ให้กับอุตสาหกรรมด้วย
แรงบันดาลใจใหม่เวอร์เนอร์ แพนตันของดอกเบี้ยในวัสดุใหม่และประสบการณ์ของเขาในดินแดนของสิ่งทอก่อตั้งมูลนิธิที่เหมาะสำหรับการออกแบบของเขาเป็นผู้บุกเบิกของ» visiona 0 « ( 1968 ) และ» visiona 2 « ( 1970 ) เขาสร้างเหมือนฝันเป็นและพื้นที่เหมือนความฝันในรูปร่างและสีที่ผิดปกติที่ยืดข้ามภายในทั้งหมดของเรือในขณะที่» visiona 0 «สามารถอธิบายเป็นออกเดินทางจากรูปแบบดั้งเดิมของการมีชีวิต » visiona 2 «คือทั้งหมดเน้นคำถามของชีวิตบนโลกของวันพรุ่งนี้ มันทำลายความเข้าใจดั้งเดิมของพื้นที่ที่มี ascription ชัดเจนฟังก์ชันแทนการสร้างสภาพแวดล้อมที่ทุ่มเทให้กับการ คือ การสื่อสาร และความผ่อนคลาย สำหรับเรื่องนี้Panton ออกแบบวัตถุการออกแบบมากมายรวมทั้งเฟอร์นิเจอร์ , สิ่งทอ , แสง , ผนังและเพดาน ปูว่าเกิดขึ้นในการเตรียมขอจินตนาการชุดเป็นแตกต่างกันมาก เป็นองค์ประกอบที่บูรณาการ เขาพัฒนาทั้งแสงและเสียงบรรยากาศสำหรับแนวคิดที่เป็นบุคคล เช่นเพลง ไนติงเกล , เสียงร้องของนกฮูก , ผึ้งหึ่ง , แมวหอน หรือคลื่นคิดฟุ้งซ่านแนวนอน ( เรียกว่า»อยู่«ถ้ำ ) บนดาดฟ้าหลักของ» Budapest «–โดยทั่วไปจำเป็นช่องว่างที่น่าประทับใจที่สุดของ» visiona 2 «–สามารถถือเป็นจุดสุดยอดของ Panton สร้างสรรค์วิสัยทัศน์
ห้องนี้ละทิ้งความคิดแบบดั้งเดิมของสถาปัตยกรรม พื้น ผนัง เพดาน และ เฟอร์นิเจอร์ที่ดูเหมือนจะถูกสร้างขึ้นจากระดับเดียวพื้นที่หน้าต่างขาดการเชื่อมต่อกับโลกภายนอก และนำเสนอตัวเองเป็นแนวอินทรีย์ ลักษณะรูปร่างโค้งแบบไดนามิกที่ดูราวกับว่าพวกเขาถูกตัดออกจากวัตถุดิบนั่นเอง องค์ประกอบในเฉดสีต่างๆของสีฟ้าและสีแดง เหมือนกับการคูณของอาคารที่อยู่อาศัยที่มีชื่อเสียงของเขาวางอยู่หลังอีกแบบหนึ่ง : แรเงาสีฟ้าด้านนอกเฉดสีแดงมากขึ้นเป็นสว่างในภายใน ดังนั้นการจัดประสาทหลอนปรากฏแสงจากภายใน ในขณะที่การออกแบบ Panton ก็โคตร evoked มักจะสมาคมกับอวกาศ Panton เป็นประติมากรรมน่าอยู่ด้วยสีอบอุ่นและนุ่มพยายามนำสิ่งทอภายในชีวิตของมนุษย์รูปแบบภายนอก
การแปล กรุณารอสักครู่..