According to Buddhist beliefs, afte

According to Buddhist beliefs, after one's death, one must be born again to receive punishment for the evil deeds one has done in the previous lives or to enjoy rewards for one's good deeds. But in the case of the Buddha, each time he was born, he had a chance to perform good deeds and thus he piled up the graces and virtues from all his previous lives until he finally attained Enlightenment and became the Lord Buddha.
Jataka stories are a helpful means by which Buddhist principles are explained and pointed out in story form. These stories are interesting and entertaining and so are a very efficient means of teaching morals to adults as well as children, comparable to India's Hitopadesa or Europe's Aesop's Fables. Jataka stories, however, are longer, more complicated and more amusing. In Thailand there are two main groups of jataka stories: the ones which can be found in or traced back to the Tripitaka and those which were made up and written down in the Pali language in most Chaing Mai only 300-400 years ago.
The jataka stories in the Tripitaka are divided into groups (nibat) according to the length and the number of katha(a verse or stanza in Pali) :
1) Ekanibat
Each jataka story in this group is written in only one katha.
2) Tukanibat
Each story is written in 2 katha.
3) Tikanibat
Each story is written in 3 katha.
The jataka stories are grouped in this way all along according to the increasing number of katha. Eventually we come to the final group called Mahanibat. The jataka stories in this group contain more than 80 katha each. There are ten such jataka stories altogether and the Thai people usually call them, collectively, Tosa-jataka(meaning"Ten Jataka stories)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตามความเชื่อของชาวพุทธ หลังจากตัวตาย หนึ่งต้องบังเกิดโทษสำหรับพฤติการณ์ที่หนึ่งได้ทำในชีวิตก่อนหน้านี้ หรือเพื่อรางวัลสำหรับความดี แต่ในกรณีของพระพุทธเจ้า ทุกครั้งที่เขาเกิด เขามีโอกาสที่จะทำความดี และดังนั้น เขาคั่ง graces และคุณค่าจากชีวิตก่อนหน้านี้ของเขาจน กระทั่งเขาสุดท้ายบรรลุธรรมเป็น พระ เรื่องราวชาดกหมายถึงประโยชน์ โดยชาวพุทธที่จะอธิบาย และชี้ให้เห็นในเรื่องแบบฟอร์มได้ เรื่องราวเหล่านี้เป็นที่น่าสนใจ และบันเทิง และดังนั้นวิธีการสอนศีลธรรมผู้ใหญ่เป็นเด็ก เทียบเท่ากับ Hitopadesa ของอินเดียหรือยุโรปอีสปมาก เรื่องราวชาดก อย่างไรก็ตาม อยู่อีกต่อไป ความซับซ้อนมากขึ้น และสนุกสนานมากขึ้น ในประเทศไทย มี 2 กลุ่มหลักของเรื่องราวชาดก: คนที่สามารถพบ หรือสืบไปในพระไตรปิฏกและผู้ซึ่งได้สร้างขึ้น และเขียนลงในภาษาบาลีในเชียงใหม่มากที่สุดเพียง 300-400 ปีที่ผ่านมา เรื่องราวชาดกในพระไตรปิฏกที่แบ่งออกเป็นกลุ่ม (nibat) ตามความยาวและจำนวนชิตราคาทา (ความบทร้อยกรองในบาลี):1) Ekanibat เรื่องราวชาดกแต่ละกลุ่มนี้เขียนในชิตราคาทาเดียวเท่านั้น 2) Tukanibat แต่ละเรื่องจะถูกเขียนในชิตราคาทา 2 3) Tikanibat แต่ละเรื่องจะถูกเขียนในชิตราคาทา 3 เรื่องราวชาดกมีการจัดกลุ่มในลักษณะนี้ทั้งหมดตามตามจำนวนชิตราคาทาเพิ่มขึ้น ในที่สุดเรามาถึงกลุ่มสุดท้ายที่เรียกว่า Mahanibat เรื่องราวชาดกในกลุ่มนี้ประกอบด้วยมากกว่า 80 ชิตราคาทาแต่ละ มีเรื่องราวชาดกสิบดังกล่าวทั้งหมด และคนไทยมักเรียก เรียก โตสะ jataka(meaning"Ten Jataka stories)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตามความเชื่อทางพุทธศาสนาหลังจากการเสียชีวิตของคนคนหนึ่งจะต้องเกิดอีกครั้งที่จะได้รับการลงโทษสำหรับการกระทำที่ชั่วร้ายได้ทำในชีวิตก่อนหน้านี้หรือจะเพลิดเพลินไปกับผลตอบแทนที่ดีสำหรับการกระทำอย่างใดอย่างหนึ่ง แต่ในกรณีของพระพุทธเจ้าทุกครั้งที่เขาเกิดเขามีโอกาสที่จะดำเนินการทำความดีและทำให้เขาซ้อนขึ้นพระหรรษทานและคุณธรรมจากทั่วทุกชีวิตก่อนหน้านี้ของเขาจนในที่สุดเขาบรรลุการตรัสรู้และกลายเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าก.
เรื่องราวชาดกเป็น วิธีที่เป็นประโยชน์โดยที่หลักการทางพุทธศาสนาที่มีการอธิบายและชี้ให้เห็นในรูปแบบเรื่องราว เรื่องราวเหล่านี้มีความน่าสนใจและความบันเทิงและอื่น ๆ เป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพมากในการเรียนการสอนศีลธรรมให้กับผู้ใหญ่เช่นเดียวกับเด็กเปรียบได้กับอินเดีย Hitopadesa หรือยุโรปนิทานอีสป เรื่องราวชาดก แต่มีอีกต่อไปความซับซ้อนมากขึ้นและน่าขบขันมากขึ้น ในประเทศไทยมีสองกลุ่มหลักของเรื่องราวชาดก: คนที่สามารถพบได้ในหรือตรวจสอบกลับไปยังพระไตรปิฎกและผู้ที่ได้ทำขึ้นและเขียนลงในภาษาบาลีมากที่สุดในเชียงใหม่เพียง 300-400 ปีที่ผ่านมา.
ชาดก เรื่องราวในพระไตรปิฎกที่มีการแบ่งออกเป็นกลุ่ม (nibat) ตามระยะเวลาและจำนวน katha (กลอนหรือบทในภาษาบาลี):
1) Ekanibat
แต่ละเรื่องชาดกในกลุ่มนี้ถูกเขียนในเพียงหนึ่ง katha.
2) Tukanibat
แต่ละเรื่อง เขียนใน 2 katha.
3) Tikanibat
แต่ละเรื่องจะถูกเขียนใน 3 katha.
เรื่องราวชาดกจะถูกจัดกลุ่มในลักษณะนี้ตลอดไปตามจำนวนที่เพิ่มขึ้นของกะทะ ในที่สุดเรามาถึงกลุ่มสุดท้ายที่เรียกว่า Mahanibat เรื่องราวชาดกในกลุ่มนี้มีมากกว่า 80 katha แต่ละ มีสิบเรื่องราวชาดกดังกล่าวทั้งหมดและคนไทยมักจะเรียกพวกเขาเรียกรวม Tosa-ชาดก (หมายถึง "เรื่องราวชาดกสิบ)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตามพุทธคติความเชื่อ หลังจากการเสียชีวิต , หนึ่งจะต้องเกิดใหม่อีกครั้งเพื่อรับการลงโทษสำหรับสิ่งเลวร้ายที่ได้กระทำในชีวิตก่อนหน้านี้ หรือเพลิดเพลินกับรางวัลของความดี . แต่ในกรณีของพระพุทธเจ้า แต่ละครั้งที่เขาเกิดเขามีโอกาสได้ประกอบคุณงามความดี และดังนั้นเขาจึงซ้อนขึ้นในพระหรรษทานและคุณธรรมจากชีวิตก่อนหน้าของเขาจนกว่าเขาจะตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า
ชาดก ชาดกเป็นประโยชน์หมายความว่าหลักพุทธศาสนาจะอธิบายและชี้ให้เห็นในรูปแบบเรื่องราวเรื่องราวเหล่านี้จะน่าสนใจ และสนุกสนาน และเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพมากในการสอนศีลธรรม ให้ผู้ใหญ่เป็นเด็ก กับอินเดีย hitopadesa หรือยุโรปนิทานอีสป . ชาดก ชาดก , อย่างไรก็ตาม , ยาว , ซับซ้อนมากขึ้นและสนุกสนานมากขึ้น ในประเทศไทยมีอยู่ 2 กลุ่มหลักของชาดก :คนที่สามารถพบหรือตรวจสอบกลับไปที่พระไตรปิฎก และผู้ที่ถูกสร้างขึ้น และเขียนลงในบาลีส่วนใหญ่ในเชียงใหม่เพียง 300-400 ปีก่อน
ชาดก ชาดกในพระไตรปิฎกแบ่งออกเป็นกลุ่ม ( nibat ) ตามความยาวและจำนวนของกะทะ ( ข้อหรือฉันท์ในภาษาบาลี ) :
1 ) ekanibat
แต่ละชาดก เรื่องราวในกลุ่มนี้ถูกเขียนในเพียงหนึ่งกะทะ
2 ) tukanibat
แต่ละเรื่องที่เขียนใน 2 กะทะ
3
) tikanibat แต่ละเรื่องที่เขียนใน 3 กะทะ
ชาดก ชาดกจะถูกจัดกลุ่มในลักษณะนี้มาตลอด ตามหมายเลขที่เพิ่มขึ้นของกะทะ ในที่สุดเราก็มาถึงกลุ่มสุดท้ายเรียกว่า mahanibat . ชาดกเรื่องในกลุ่มนี้มีมากกว่า 80 คาถาแต่ละมีสิบเรื่องชาดก ชาดกทั้งหมด และคนไทยมักจะเรียกพวกเขาเรียกโทสะชาดก ( ความหมาย " สิบชาดก ชาดก )