During the summer and fall of 1969,

During the summer and fall of 1969, Roberts struggled with the issue of network topology: the interconnection of nodes, or sites. Based on his prior experience with the telephone companies, he knew he had to order the communication lines well in advance of when they would be needed. So he began simulating network topologies on a computer and quickly concluding he needed expert help.

Roberts turned to Dr. Howard (Howie) Frank. Frank had founded Network Analysis Corporation (NAC), a company specializing in topological design based on his groundbreaking work at the Office of Emergency Preparedness (OEP). Frank remembers Roberts’ call requesting a meeting:

“Arpanet was a four node network. That's what existed. He had a piece of graph paper on his desk and he was showing me extensions to the network. It was on the west coast at the time. But there was nothing on the east coast. He needed to order communication lines for that, and he said: 'I don't know what I'm doing. I'm just drawing these lines. Could you figure out a way to do this better?' So, we wrote him a proposal, and we started our contract in October 1969. Larry had a deadline. It was a real deadline. He said: ' I can cancel the orders by this date.' We analyzed the configuration that he had given us, and we developed the very first techniques for designing distributed computing systems, which were primitive compared to the ones we subsequently developed. I would say that within a period of two to three months -- no more than that -- we came back with a design which was something like 25% cheaper and had 40% more throughput than the one that he had come up with. We worked like a bear because it was truly a hard project."

Frank and Kleinrock shared an interest in network design, although each looked at the problem from a different perspective. Just months before receiving his Ph.D. from Northwestern, a classmate told Frank: "Your thesis is in the book store." Frank recalls:

"I charged over to the book store, and there I find a monograph by Len called On Communication Networks, Stochastic Message Flow and Delay. My thesis was titled On Probabilistic Graphs of Some Applications. So I open it up, and I look through it for three minutes, and discover it has nothing to do with what I'm doing. It's the same general area, but he was looking at queues and networks and I was looking at the existence of the fundamental structures themselves. Essentially he was pumping traffic through and seeing what happens to the traffic. I was saying: 'There is an underlying uncertainty in the network itself.' Kleinrock used words like capacity, but really that's not a deterministic quantity. The links may not be there because of reliability or vulnerability. Somebody may be attacking them or the nodes may not be there, and I was looking at the fundamental phenomenon of how do you talk about connectivity when the elements are uncertain."

In 1966, Frank wrote a paper stimulated by Baran's On Distributed Communication and an article in the Journal of Mathematical Biophysics on what happens to human cells when they are radiated. In seeing the commonalties with Baran’s networks disrupted by nuclear bombardment, Frank developed a series of equations that reproduced everything Baran had done by simulation. The paper, Vulnerability of Communication Networks, published in the IEEE Transactions On Communication Technology in 1967, led to Frank being offered the position at OEP. The paper investigated how the Federal Power Commission approved Gulf of Mexico pipeline applications and Frank developed new techniques that proved valuable in finding solutions for expanding the Arpanet.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในระหว่างฤดูร้อนและฤดูใบไม้ร่วงของ 1969 โรเบิตส์ต่อสู้กับปัญหาของโทโพโลยีของเครือข่าย: ความเกี่ยวข้องกันของโหน หรือเว็บไซต์ ตามประสบการณ์ของเขาก่อนหน้านี้กับบริษัทโทรศัพท์ เขารู้ว่า เขามีการสื่อสารใบดีใน advance เมื่อพวกเขาจะต้อง ดังนั้น เขาเริ่มเลียนแบบโทเครือข่ายบนคอมพิวเตอร์ และจบอย่างรวดเร็วเขาต้องการผู้เชี่ยวชาญช่วยโรเบิตส์เปิดให้แฟรงค์ Dr. Howard (Howie) แฟรงค์ได้ก่อตั้งเครือข่ายการวิเคราะห์บริษัท (เอ็นเอซี), บริษัท topological ออกจากงานของเขาคว้าที่สำนักงานของฉุกเฉินเตรียมความพร้อม (OEP) แฟรงค์จดจำโทรศัพท์ของโรเบิตส์ที่ร้องขอการประชุม:“Arpanet was a four node network. That's what existed. He had a piece of graph paper on his desk and he was showing me extensions to the network. It was on the west coast at the time. But there was nothing on the east coast. He needed to order communication lines for that, and he said: 'I don't know what I'm doing. I'm just drawing these lines. Could you figure out a way to do this better?' So, we wrote him a proposal, and we started our contract in October 1969. Larry had a deadline. It was a real deadline. He said: ' I can cancel the orders by this date.' We analyzed the configuration that he had given us, and we developed the very first techniques for designing distributed computing systems, which were primitive compared to the ones we subsequently developed. I would say that within a period of two to three months -- no more than that -- we came back with a design which was something like 25% cheaper and had 40% more throughput than the one that he had come up with. We worked like a bear because it was truly a hard project."Frank and Kleinrock shared an interest in network design, although each looked at the problem from a different perspective. Just months before receiving his Ph.D. from Northwestern, a classmate told Frank: "Your thesis is in the book store." Frank recalls:"I charged over to the book store, and there I find a monograph by Len called On Communication Networks, Stochastic Message Flow and Delay. My thesis was titled On Probabilistic Graphs of Some Applications. So I open it up, and I look through it for three minutes, and discover it has nothing to do with what I'm doing. It's the same general area, but he was looking at queues and networks and I was looking at the existence of the fundamental structures themselves. Essentially he was pumping traffic through and seeing what happens to the traffic. I was saying: 'There is an underlying uncertainty in the network itself.' Kleinrock used words like capacity, but really that's not a deterministic quantity. The links may not be there because of reliability or vulnerability. Somebody may be attacking them or the nodes may not be there, and I was looking at the fundamental phenomenon of how do you talk about connectivity when the elements are uncertain."In 1966, Frank wrote a paper stimulated by Baran's On Distributed Communication and an article in the Journal of Mathematical Biophysics on what happens to human cells when they are radiated. In seeing the commonalties with Baran’s networks disrupted by nuclear bombardment, Frank developed a series of equations that reproduced everything Baran had done by simulation. The paper, Vulnerability of Communication Networks, published in the IEEE Transactions On Communication Technology in 1967, led to Frank being offered the position at OEP. The paper investigated how the Federal Power Commission approved Gulf of Mexico pipeline applications and Frank developed new techniques that proved valuable in finding solutions for expanding the Arpanet.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในช่วงฤดูร้อนและฤดูใบไม้ร่วงของปี 1969 โรเบิร์ตต่อสู้กับปัญหาของโครงสร้างเครือข่าย: เชื่อมต่อโครงข่ายของโหนดหรือเว็บไซต์ จากประสบการณ์ก่อนที่เขากับ บริษัท โทรศัพท์ที่เขารู้ว่าเขามีการสั่งซื้อสายการสื่อสารที่ดีในอนาคตของเขาเมื่อพวกเขาจะต้อง ดังนั้นเขาจึงเริ่มการจำลองโครงสร้างเครือข่ายบนคอมพิวเตอร์ได้อย่างรวดเร็วและสุดท้ายที่เขาต้องการความช่วยเหลือจากผู้เชี่ยวชาญ. โรเบิร์ตหันไปดร. โฮเวิร์ด (โฮวี่) แฟรงก์ แฟรงก์ได้ก่อตั้งการวิเคราะห์เครือข่ายคอร์ปอเรชั่น (NAC) ซึ่งเป็น บริษัท ที่มีความเชี่ยวชาญในการออกแบบทอพอโลยีบนพื้นฐานการทำงานที่ก้าวล้ำของเขาที่สำนักงานคณะกรรมการการเตรียมความพร้อมฉุกเฉิน (OEP) แฟรงก์จำสายโรเบิร์ตขอประชุม: "Arpanet เป็นเครือข่ายสี่โหนด นั่นคือสิ่งที่มีอยู่ เขามีชิ้นส่วนของกระดาษกราฟบนโต๊ะทำงานของเขาและเขาก็แสดงให้ฉันขยายเครือข่าย มันเป็นทางฝั่งตะวันตกในเวลา แต่ก็ไม่มีอะไรบนชายฝั่งตะวันออก เขาต้องการที่จะสั่งซื้อสายการสื่อสารที่และเขากล่าวว่า "ผมไม่ทราบว่าสิ่งที่ฉันทำ ฉันแค่การวาดเส้นเหล่านี้ คุณอาจจะคิดหาวิธีที่จะทำดีกว่านี้หรือไม่? ' ดังนั้นเราเขียนข้อเสนอของเขาและเราเริ่มต้นสัญญาของเราในเดือนตุลาคม 1969 แลร์รี่มีกำหนดเส้นตาย มันเป็นความจริงที่กำหนดเส้นตาย เขากล่าวว่า "ผมสามารถยกเลิกคำสั่งซื้อภายในวันที่นี้. เราวิเคราะห์การกำหนดค่าที่เขาได้รับเราและเราพัฒนาเทคนิคแรกสำหรับการออกแบบการกระจายระบบคอมพิวเตอร์ซึ่งเป็นแบบดั้งเดิมเมื่อเทียบกับคนที่ต่อมาเราพัฒนา ฉันจะบอกว่าภายในระยะเวลา 2-3 เดือน - ไม่เกินว่า - เรากลับมาพร้อมกับการออกแบบซึ่งเป็นสิ่งที่ต้องการ 25% ราคาถูกกว่าและมี 40% ผ่านมากกว่าหนึ่งว่าเขาได้เกิดขึ้นกับ เราทำงานเหมือนหมีเพราะมันเป็นอย่างแท้จริงโครงการยาก. " แฟรงก์และ Kleinrock ที่ใช้ร่วมกันที่น่าสนใจในการออกแบบเครือข่ายแม้ว่าแต่ละคนมองปัญหาจากมุมมองที่แตกต่างกัน. เพียงเดือนก่อนที่จะได้รับปริญญาเอกของเขาจากทิศตะวันตกเฉียงเหนือเพื่อนร่วมชั้นบอก แฟรงก์ "วิทยานิพนธ์ของคุณอยู่ในร้านหนังสือ." แฟรงก์เล่าว่า"ผมเรียกเก็บไปยังร้านหนังสือและมีฉันพบเอกสารโดยเลนเรียกว่าในเครือข่ายการสื่อสารข้อความ Stochastic ไหลและความล่าช้า วิทยานิพนธ์ของฉันเป็นชื่อในกราฟความน่าจะเป็นของการใช้บางส่วน ดังนั้นผมจึงเปิดขึ้นและฉันมองผ่านมันเป็นเวลาสามนาทีและค้นพบมันมีอะไรจะทำอย่างไรกับสิ่งที่ฉันทำ มันเป็นพื้นที่ทั่วไปที่เหมือนกัน แต่เขาก็มองไปที่การรอคิวและเครือข่ายและฉันกำลังมองไปที่การดำรงอยู่ของโครงสร้างพื้นฐานของตัวเอง โดยพื้นฐานเขาได้รับการสูบน้ำการจราจรผ่านและเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับการจราจร ที่ผมบอกว่า: 'มีความไม่แน่นอนพื้นฐานในเครือข่ายของตัวเอง. Kleinrock ใช้คำเช่นความจุ แต่จริงๆที่ไม่ได้เป็นปริมาณที่กำหนด การเชื่อมโยงอาจจะไม่เพราะมีความน่าเชื่อถือหรือช่องโหว่ ใครบางคนอาจจะโจมตีพวกเขาหรือโหนดไม่อาจจะมีและฉันกำลังมองไปที่ปรากฏการณ์พื้นฐานของวิธีที่คุณพูดคุยเกี่ยวกับการเชื่อมต่อเมื่อองค์ประกอบที่มีความไม่แน่นอน. " ในปี 1966, แฟรงก์เขียนกระดาษกระตุ้นโดย Baran 's On กระจายและการสื่อสาร บทความในวารสารคณิตศาสตร์ชีวฟิสิกส์เกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับเซลล์ของมนุษย์เมื่อพวกเขาจะแผ่. ในการมองเห็น commonalties กับเครือข่าย Baran ของผลกระทบจากการทิ้งระเบิดนิวเคลียร์แฟรงก์พัฒนาชุดของสมการที่ทำซ้ำทุกอย่าง Baran ได้กระทำโดยการจำลอง. กระดาษ, ช่องโหว่ของ เครือข่ายการสื่อสารเผยแพร่ในรายการ IEEE ในเทคโนโลยีการสื่อสารในปี 1967 นำไปสู่แฟรงก์ถูกเสนอตำแหน่งที่ OEP. กระดาษตรวจสอบวิธีการที่คณะกรรมการพลังงานแห่งชาติได้รับการอนุมัติอ่าวเม็กซิโกการใช้งานท่อและแฟรงก์พัฒนาเทคนิคใหม่ที่พิสูจน์แล้วว่ามีคุณค่าในการหาโซลูชั่นสำหรับ ขยาย Arpanet

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในช่วงฤดูร้อน และฤดูใบไม้ร่วง 1969 , โรเบิร์ต ต่อสู้กับปัญหาของโครงสร้างเครือข่าย : การเชื่อมต่อของโหนดหรือเว็บไซต์ จากประสบการณ์ของเขากับ บริษัท โทรศัพท์ เขารู้ว่าเขาต้องสั่งสายการสื่อสารล่วงหน้าเมื่อพวกเขาจะเป็นที่ต้องการ ดังนั้นเขาจึงเริ่มจำลอง topologies เครือข่ายบนคอมพิวเตอร์ได้อย่างรวดเร็วและจบเขาต้องการความช่วยเหลือจากผู้เชี่ยวชาญ .

โรเบิร์ตหันไปดร. โฮเวิร์ด ( Howie ) แฟรงค์ แฟรงค์ก่อตั้งการวิเคราะห์เครือข่าย Corporation ( แน็ค ) , บริษัท ที่เชี่ยวชาญในการออกแบบทอพอโลยีบนพื้นฐานของการทำงานของเขาที่สำนักงานเตรียมความพร้อมฉุกเฉิน ( โออีพี ) แฟรงค์ จำได้เรียก โรเบิร์ต ' ขอประชุม :

" ซึ่งเป็นเครือข่ายสี่โหนด นั่นเป็นสิ่งที่มีตัวตนเขามีชิ้นส่วนของกระดาษกราฟบนโต๊ะของเขา และเขาก็ให้ฉันขยายเครือข่าย มันอยู่บนชายฝั่งตะวันตกในเวลา แต่ไม่มีอะไรบนชายฝั่งตะวันออก เขาต้องการจะสั่งสายการสื่อสารนั้น เขากล่าวว่า : " ผมไม่รู้ว่าผมกำลังทำอะไร ฉันแค่วาดเส้นเหล่านี้ คุณสามารถคิดออกวิธีที่จะทำนี้ดี ? ดังนั้น เราเขียนให้เขาขอแต่งงานแล้วเราก็สัญญาของเราในตุลาคม 2512 ลาร์รี่มีเส้นตาย มันคือเวลาจริง เขากล่าวว่า : " ผมสามารถยกเลิกการสั่งซื้อ โดยวันนี้ เราได้วิเคราะห์องค์ประกอบที่เขามอบให้เรา และเราจะพัฒนาเทคนิคแรกสำหรับการออกแบบระบบคอมพิวเตอร์แบบกระจาย ซึ่งดั้งเดิมเมื่อเทียบกับที่เราสามารถพัฒนาผมจะบอกว่า ภายในระยะเวลาสองถึงสามเดือน . . . ไม่เกิน . . . เรากลับมาด้วยการออกแบบที่ประมาณ 25% ราคาถูกกว่าและมีอัตราความเร็ว 40 % มากกว่าคนที่เขามาด้วย เราทำงานเหมือนหมี เพราะมันก็เป็นโครงการที่ยาก "

แฟรงค์ และ ไคลน์ร็อกที่แบ่งปันความสนใจในเครือข่ายการออกแบบ แม้ว่าแต่ละดูปัญหาจากมุมมองที่แตกต่างกันเดือนก่อนที่ได้รับปริญญาเอกของเขา จากทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ เพื่อนร่วมห้องบอกแฟรงค์ : " วิทยานิพนธ์ของคุณอยู่ในร้านหนังสือ " แฟรงค์เรียกคืน :

" ฉันคิดไปร้านหนังสือ และผมหาหนังสือโดยเลนเรียกการสื่อสารเครือข่ายการไหลข้อความวิธี Stochastic และล่าช้า ชื่อวิทยานิพนธ์ของฉันในเชิงกราฟของบางโปรแกรมได้ ดังนั้นฉันเปิดมันขึ้นมา ฉันมองผ่านมันสามนาที