MGA: Chapter 642 – Warning“That is?

MGA: Chapter 642 – Warning

“That is?” However suddenly, Ya Fei’s pupils suddenly shrunk, then she hurriedly flew downwards.

Because within the flowing magma which released a scathing heat, she saw a person—her grandfather Ya Zongyun.

“Grandfather!” Seeing her grandfather, Ya Fei was both surprised and joyed, and she hurriedly raised him up from the bubbling magma.

Only then did she discover that her grandfather, whom she had great pride in, was extremely weakened. However after her examination, she discovered that her grandfather still had a pulse and heartbeat; he hadn’t died yet.

“Why is it like this? Have we not died yet?” After discovering her grandfather’s anomaly, Ya Fei also examined herself. She found out that her pulse and heartbeat were very stable. These were the special characteristics of life that did not correspond to someone who was dead.

After all, she knew that dead people had no heartbeat nor pulse, and that the soul was actually just one’s Consciousness. After humans died, it was tantamount to their Consciousness entering a different world; a very terrifying world. However, since her heart still beat, it meant that she had yet to die.

“Cough cough, Fei’er, are you all right?” Just at that moment, Ya Zongyun intensely coughed a few times. He actually awoke, and the first thing he did after awaking was to carefully examine his granddaughter. He was quite afraid that his granddaughter, whom he doted on, had any injuries.

“Grandfather, Fei’er is fine. How are you? Do you feel uncomfortable anywhere?” Seeing her grandfather awaken, Ya Fei rejoiced and rushed into Ya Zongyun’s embrace, wailing sorrowfully.

“Silly Fei’er, don’t cry. Grandfather is perfectly fine. It’s just that the Spirit Formation I laid before was a Taboo Formation so I lost too much strength,” Ya Zongyun explained.

“That means Grandfather isn’t injured?” Ya Fei asked.

“Mm.” Ya Zongyun nodded with a light smile.

And after hearing Ya Zongyun’s words, Ya Fei was even happier. Although, at present, the sky was falling and the ground was crumbling, and the world looked nothing like before, not much had happened to her and her grandfather, and they survived. It was fortune within misfortune.

“Who is it?” However just at that moment, Ya Zongyun’s eyes lit up and he put Ya Fei behind him as he loudly yelled in front of him.

Seeing that, Ya Fei also quickly cast her gaze in the direction Ya Zongyun shouted angrily at. Only then did she discover that several hundred meters away from them, out of the blue, there appeared a vast stretch of white mist. That mist was not present before.

At that instant, Ya Fei’s anxiousness reached its peak because when she examined the mist, she simply couldn’t detect anything. Yet at that very instant, from the mist, there came sharp and clear footstep sounds.

*ta, ta, ta, ta, ta…*

Those sound of footsteps arose one after another, and came closer and closer. Not only Ya Fei, even Ya Zongyun tightly furrowed his brows. His eyes glittered unstably and even his heart formed a lump at his throat.

They, who personally experienced the disaster, experienced the strength and terror of the huge hand in the sky. In a time like this, they could not determine exactly what thing was approaching them.

*whoosh* As the two were tightly staring, the mist finally dispersed and simultaneously, a person appeared in Ya Fei’s and Ya Zongyun’s line of sight.

Upon seeing that person, no matter if it was Ya Zongyun or Ya Fei, both of them were dumbstruck, their faces full of surprise.

At that very moment, the one who came forward in the air and gradually nearing them was a young woman.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

MGA: 642 บท – เตือน"ที่คือ อย่างไรก็ตามทันใดนั้น นักเรียน Ya หุยก็ลด จาก นั้นเธอรีบบินลงเนื่องจากภายในหินหนืดไหลที่ปล่อยความร้อน scathing เธอเห็นคน — คุณปู่ของเธอ Zongyun ยา"คุณตา" เห็นคุณปู่ของเธอ Ya หุยทั้งประหลาดใจ และ joyed และเธอรีบขึ้นมาขึ้นจากแมกมาเล่นฟองเท่านั้นแล้ว เธอไม่ค้นพบว่า คุณปู่ของเธอ คนที่เธอภูมิใจมากใน ถูกมากอ่อนแอ อย่างไรก็ตาม หลังจากการตรวจสอบของเธอ เธอค้นพบว่า คุณปู่ของเธอยังมีชีพจรและหัวใจเต้น เขาไม่ได้ตายได้"จึงเป็นเช่นนี้ เราไม่ตายยัง" พบความผิดปกติของคุณปู่ของเธอ Ya หุยยังตรวจสอบตัวเอง เธอพบว่า ชีพจรและการเต้นของหัวใจของเธอมีเสถียรภาพมากขึ้น ลักษณะพิเศษของชีวิตที่ไม่สอดคล้องกับคนที่ตายเหล่านี้ได้หลังจากที่ทุก เธอรู้ว่า คนที่ตายแล้วมีการเต้นของหัวใจหรือชีพจรไม่ และว่า จิตวิญญาณ จริงเพียงหนึ่งของสติ หลังจากที่มนุษย์เสียชีวิต มันเป็นจิตสำนึกของพวกเขาเข้าสู่โลกแตกต่าง tantamount to โลกที่น่ากลัวมาก อย่างไรก็ตาม เนื่องจากชนะหัวใจของเธอยังคง มันหมายถึง ว่า เธอยังต้องตาย"ไอไอ Fei'er คุณสงวนใจ" เพียงขณะที่ Zongyun ยาเข้มข้นไอกี่ครั้ง เขาตื่นขึ้นมาจริง ๆ และสิ่งแรกที่เขาทำหลัง awaking อย่างระมัดระวังตรวจสอบหลานสาวของเขา เขาก็ค่อนข้างกลัวว่า หลานสาวของเขา เขา doted บน ผู้ที่มีอาการบาดเจ็บใด ๆ"ปู่ Fei'er เป็นดี สบายดีหรือ คุณรู้สึกอึดอัดทุก" เห็นคุณปู่ของเธอตื่นขึ้นมา Ya Fei rejoiced และวิ่งเข้าไปในอ้อมกอดยา Zongyun, wailing ด้วย"โง่ Fei'er อย่าร้องไห้ ปู่นั้นสมบูรณ์แบบแล้ว มันเป็นเพียงว่า การก่อตัวของจิตวิญญาณที่ผมวางไว้ก่อนคือ การก่อตัว ต้องห้ามเพื่อให้หายแข็งแรงมากเกินไป ยา Zongyun อธิบาย"นั่นหมายความว่า ปู่ไม่ได้บาดเจ็บ" ยาเฟยถาม"Mm" ยา Zongyun แล้วพยักหน้าอย่างพร้อมรอยยิ้มอ่อนและหลังจากได้ยินคำยา Zongyun, Ya หุยยังมีความสุข แม้ว่า ปัจจุบัน ตกท้องฟ้า และ พื้นดินถูกบี้ และโลกมองอะไร เหมือนก่อน ไม่มากได้เกิดขึ้นกับเธอและคุณปู่ของเธอ และพวกเขารอดชีวิตมา ฟอร์จูนภายในวิบากกรรมได้"ใครคือมัน อย่างไรก็ตามที่ช่วงเวลานั้น ยา Zongyun ตาสว่างขึ้น และเขาก็ Ya หุยหลังเขาเขาตะโกนเสียงดังต่อหน้าเขาเห็นว่า Ya หุยยังโยนของเธอจ้องมองในทิศทางที่ ยา Zongyun ตะโกนด้วยความโกรธที่ หลังจากนั้น ได้เธอพบว่าหลายร้อยเมตรอยู่ห่างจากพวกเขา ออกของเดอะบลู มีปรากฏหมอกสีขาวทอดยาวใหญ่ ว่า หมอกไม่ในทันทีที่ anxiousness Ya หุยถึงจุดสูงสุดเนื่องจากเมื่อเธอตรวจสอบทะเลหมอก เธอก็ไม่พบอะไร ยัง ที่ที่ มากทันที จากหมอก มีมาคมชัด และชัดเจนขั้นบันไดเสียง* ตา ตา ตา ตา ตา... *เสียงของรอยเท้าเหล่านั้นเกิดขึ้นอย่างใดอย่างหนึ่ง และมาใกล้ชิด และใกล้ ไม่เพียง Ya หุย Zongyun ยาแม้กระทั่งรอยย่นคิ้วของเขาแน่น ตาแวววาว unstably และหัวใจของเขาเกิดก้อนที่คอของเขาพวกเขา ที่บุคคลมีประสบการณ์ภัยพิบัติ ประสบการณ์ความแข็งแรงและความหวาดกลัวของมือใหญ่ในท้องฟ้า ในเวลานี้ พวกเขาไม่สามารถกำหนดว่าสิ่งใดใกล้พวกเขา*whoosh* เป็นสองถูกจ้องมอง แน่นละอองที่กระจายในที่สุด และพร้อมกัน บุคคลปรากฏในสายตาของบรรทัด Ya หุยและยา Zongyunเมื่อเห็นว่าคน ไม่ว่าจะเป็นยา Zongyun หรือยาเฟย ทั้งสองอย่างได้ dumbstruck ใบหน้าของความประหลาดใจได้ทุกรูปแบบขณะที่มาก ผู้ที่ไปมาในอากาศและค่อย ๆ ใกล้พวกเขาถูกหญิงสาว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

MGA: บทที่ 642 - คำเตือน"นั่นคือ?" แต่ทันใดนั้นนักเรียน Ya เฟจู่ ๆ ก็หดแล้วเธอรีบบินลง. เพราะภายในแมกมาไหลที่ปล่อยความร้อนในบัดดลเธอเห็นคนที่เธอปู่ย่า Zongyun. "ปู่! "เห็นคุณปู่ของเธอยาเฟยเป็นทั้งประหลาดใจและ joyed และเธอรีบฟื้นจากหินหนืดเดือดได้. เท่านั้นจากนั้นเธอได้ค้นพบว่าคุณปู่ของเธอซึ่งเธอมีความภาคภูมิใจในได้รับการลดลงอย่างมาก อย่างไรก็ตามหลังจากการตรวจสอบของเธอเธอค้นพบว่าคุณปู่ของเธอยังคงมีการเต้นของชีพจรและการเต้นของหัวใจ; เขาไม่ได้ตายยัง. "ทำไมมันเช่นนี้? เราไม่ได้ตายหรือยัง "หลังจากที่ค้นพบความผิดปกติที่คุณปู่ของเธอ Ya Fei ยังตรวจสอบตัวเอง เธอพบว่าชีพจรและการเต้นของหัวใจของเธอเป็นมีเสถียรภาพมาก เหล่านี้เป็นลักษณะพิเศษของชีวิตที่ไม่สอดคล้องกับคนที่ตายไปแล้ว. หลังจากที่ทุกคนรู้ว่าคนตายไม่มีการเต้นของหัวใจหรือชีพจรและจิตวิญญาณเป็นจริงเพียงจิตสำนึกของคน หลังจากเสียชีวิตมนุษย์มันก็พอ ๆ กันกับจิตสำนึกของพวกเขาเข้าสู่โลกที่แตกต่างกัน; โลกที่น่ากลัวมาก อย่างไรก็ตามเนื่องจากหัวใจของเธอยังคงชนะก็หมายความว่าเธอยังไม่เคยตาย. "ไอไอ Fei'er มีคุณทุกคนใช่มั้ย?" เพียงแค่ในขณะที่ยาไอ Zongyun เข้มข้นไม่กี่ครั้ง อันที่จริงเขาตื่นขึ้นมาและสิ่งแรกที่เขาทำหลังจากตื่นขึ้นมาก็คือการตรวจสอบอย่างละเอียดหลานสาวของเขา เขาเป็นคนที่ค่อนข้างกลัวว่าหลานสาวของเขาซึ่งเขาลุ่มหลงที่ได้รับบาดเจ็บใด ๆ . "ปู่ Fei'er ดี คุณเป็นอย่างไร? คุณรู้สึกอึดอัดใด? "เห็นคุณปู่ของเธอตื่นยาเฟชื่นชมยินดีและวิ่งเข้าไปในอ้อมกอด Ya Zongyun ของร่ำไห้อย่างเศร้าใจ. " Silly Fei'er ไม่ร้องไห้ ปู่สมบูรณ์ดี มันเป็นแค่ที่ก่อวิญญาณที่ผมวางไว้ก่อนที่จะเป็นรูปแบบข้อห้ามเพื่อให้ฉันได้สูญเสียความแข็งแรงมากเกินไป "Ya Zongyun อธิบาย. " นั่นหมายความว่าคุณปู่จะไม่ได้รับบาดเจ็บ? "ยาเฟถาม. " ม. "Ya Zongyun พยักหน้าด้วยรอยยิ้มแสง . และหลังจากที่ได้ยินคำพูด Ya Zongyun ของยาเฟยก็ยิ่งมีความสุข ถึงแม้ว่าในปัจจุบันท้องฟ้ากำลังตกและพื้นดินที่ถูกบี้และโลกดูไม่เหมือนก่อนไม่มากที่เกิดขึ้นกับเธอและคุณปู่ของเธอและพวกเขารอดชีวิตมาได้ มันเป็นโชคลาภที่อยู่ในความโชคร้าย. "ใครมันคืออะไร?" แต่เพียงในขณะที่ตายา Zongyun ของสว่างขึ้นและเขานำยาเฟหลังเขาในขณะที่เขาเสียงดังตะโกนใส่หน้าเขา. เห็นว่ายาเฟยยังโยนจ้องมองเธออย่างรวดเร็วใน ทิศทางยา Zongyun ตะโกนด้วยความโกรธที่ ไม่เพียงแล้วที่เธอค้นพบว่าหลายร้อยเมตรห่างจากพวกเขาออกจากสีฟ้ามีปรากฏยืดกว้างใหญ่หมอกสีขาว หมอกที่ไม่ได้อยู่ก่อน. ในทันทีที่ความวิตกกังวลยาเฟถึงจุดสูงสุดเพราะเมื่อเธอตรวจสอบหมอกเธอก็ไม่สามารถตรวจสอบอะไร แต่ในทันทีว่ามากจากหมอกที่มีมาคมชัดและเสียงฝีเท้าที่ชัดเจน. * TA, TA, TA, TA, TA ... * เสียงฝีเท้าของผู้ที่เกิดขึ้นหลังจากนั้นอีกหนึ่งและมาใกล้ชิดและใกล้ชิด ไม่เพียง แต่ยาเฟแม้ Ya Zongyun ขมวดคิ้วแน่นของเขา ดวงตาของเขา glittered โทงเทงและแม้กระทั่งหัวใจของเขาที่เกิดขึ้นก้อนที่ลำคอของเขา. พวกเขาที่ประสบการณ์ส่วนตัวภัยพิบัติที่มีประสบการณ์มีความแข็งแรงและความหวาดกลัวของมือขนาดใหญ่ในท้องฟ้า ในเวลาเช่นนี้พวกเขาไม่สามารถตรวจสอบว่าสิ่งที่สิ่งที่ถูกใกล้พวกเขา. * หวือ * ในขณะที่ทั้งสองกำลังจ้องมองอย่างแน่นหนามีหมอกบางในที่สุดก็แยกย้ายกันไปและในขณะเดียวกันคนที่ปรากฏอยู่ในบรรทัดยาเฟยและยา Zongyun ของสายตา. เมื่อเห็นว่า คนไม่ว่าถ้ามันเป็น Ya Ya Zongyun หรือเฟทั้งสองของพวกเขาตะลึงใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความประหลาดใจ. ในขณะที่มากเป็นผู้หนึ่งที่เข้ามาในอากาศและค่อยๆใกล้พวกเขาคือหญิงสาวคนหนึ่ง