Vodka is a drink which originated i

Vodka is a drink which originated in Eastern Europe, the name stemming from the Russian word 'voda' meaning water or, as the Poles would say 'woda'. The first documented production of vodka in Russia was at the end of the 9th century, but the first known distillery at, Khylnovsk, was about two hundred years later as reported in the Vyatka Chronicle of 1174. Poland lays claim to having distilled vodka even earlier in the 8th century, but as this was a distillation of wine it might be more appropriate to consider it a crude brandy. The first identifiable Polish vodkas appeared in the 11th century when they were called 'gorzalka' originally used as medicines.
During the Middle Ages, distilled liquor was used mainly for medicinal purposes, as well as being an ingredient in the production of gunpowder. In the 14th century a British emissary to Moscow first described vodka as the Russian national drink and in the mid-16th century it was established as the national drink in Poland and Finland. We learn from the Novgorod Chronicles of 1533 that in Russia also, vodka was used frequently as a medicine (zhiznennia voda meaning 'water of life').
In these ancient times Russia produced several kinds of 'vodka' or 'hot wine' as it was then called. There was 'plain wine' (standard), 'good wine' (improved) and 'boyar wine' (high quality). In addition stronger types existed, distilled two ('double wine') or more times.
Since early production methods were crude, vodka often contained impurities, so to mask these the distillers flavoured their spirits with fruit, herbs or spices.
The mid - 15th century saw the first appearance of pot distillation in Russia. Prior to that, seasoning, ageing and freezing were all used to remove impurities, as was precipitiation using isinglass ('karluk') from the air bladders of sturgeons. Distillation became the first step in producing vodka, with the product being improved by precipitation using isinglass, milk or egg white.
Around this time (1450) vodka started to be produced in large quantities and the first recorded exports of Russian vodka were to Sweden in 1505. Polish 'woda' exports started a century later, from major production centres in Posnan and Krakow.
In 1716, owning distilleries became the exclusive right of the nobility, who were granted further special rights in 1751. In the following 50 or so years there was a proliferation of types of aromatised vodka, but no attempt was made to standardise the basic product. Types produced included; absinthe, acorn, anisette, birch, calamus root, calendula, cherry, chicory, dill, ginger hazelnut, horseradish, juniper, lemon, mastic, mint, mountain ash, oak, pepper, peppermint, raspberry, sage, sorrel, wort and water melon! A typical production process was to distil alcohol twice, dilute it with milk and distil it again, adding water to bring it to the required strength and then flavouring it, prior to a fourth and final distillation. It was not a cheap product and it still had not attained really large-scale production. It did not seek to compete commercially with the major producers in Lithuania, Poland and Prussia.

In the 18th century a professor in St. Petersburg discovered a method of purifying alcohol using charcoal filtration. Felt and river sand had already been used for some time in Russia for filtration.
The spread of awareness of vodka continued throughout the 19th century, helped by the presence in many parts of Europe of Russian soldiers involved in the Napoleonic Wars. Increasing popularity led to escalating demand and to meet this demand, lower grade products were produced based largely on distilled potato mash.
Earlier attempts to control production by reducing the number of distilleries from 5,000 to 2,050 between the years 1860 and 1890 having failed, a law was enacted in 1894 to make the production and distribution of vodka in Russia a state monopoly. This was both for fiscal reasons and to control the epidemic of drunkenness which the availability of the cheap, mass-produced 'vodkas' imported and home-produced, had brought about.
It is only at the end of the 19th century, with all state distilleries adopting a standard production technique and hence a guarantee of quality, that the name vodka was officially and formally recognised.
After the Russian Revolution, the Bolsheviks confiscated all private distilleries in Moscow. As a result, a number of Russian vodka-makers emigrated, taking their skills and recipes with them. One such exile revived his brand in Paris, using the French version of his family name - Smirnoff. Thence, having met a Russian émigré from the USA, they set up the first vodka distillery there in 1934. This was subsequently sold to a US drinks company. From this small start, vodka began in the 1940s to achieve its wide popularity in the Western World.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วอดก้าเป็นเครื่องดื่มที่มีถิ่นกำเนิดในยุโรปตะวันออก ชื่อที่เกิดจากน้ำความหมาย 'voda' คำรัสเซีย หรือ เป็นเสาที่จะบอกว่า 'ปลายทาง' การผลิตเอกสารแรกของวอดก้าในรัสเซียถูกที่สุดของศตวรรษที่ 9 แต่โรงกลั่นเป็นที่รู้จักครั้งแรกที่ Khylnovsk ประมาณสองร้อยปีต่อตามที่รายงานในพงศาวดาร Vyatka ของ 1174 แห่งโปแลนด์อ้างมีกลั่นวอดก้าแม้กระทั่งก่อนหน้านี้ในศตวรรษที่ 8 แต่นี้เป็นการกลั่นไวน์ อาจเหมาะสมพิจารณาบรั่นดีดิบ Vodkas โปแลนด์บุคคลแรกที่ปรากฏในศตวรรษที่ 11 เมื่อพวกเขาถูกเรียกว่า 'gorzalka' แต่เดิม ใช้เป็นยาในช่วงยุคกลาง เหล้ากลั่นถูกใช้ส่วนใหญ่เพื่อการรักษาโรค รวมทั้งมีส่วนผสมของดินปืนการผลิต ในศตวรรษที่ 14 ทูตอังกฤษไปมอสโกก่อนอธิบายวอดก้าเป็นเครื่องดื่มประเทศรัสเซีย และในศตวรรษที่ 16 ได้ก่อตั้งเป็นเครื่องดื่มประจำชาติในโปแลนด์และฟินแลนด์ เราเรียนรู้จากพงศาวดาร Novgorod ของ 1533 ว่า รัสเซีย ยัง วอดก้าใช้มักเป็นยา (zhiznennia voda ความหมาย 'น้ำของชีวิต') ในสมัยโบราณเหล่านี้ รัสเซียผลิตหลายชนิด 'วอดก้า' หรือ 'ไวน์ร้อน' แล้วเรียก มี 'ล้วนไวน์' (มาตรฐาน), 'ไวน์' (ดีขึ้น) และ 'boyar ไวน์' (คุณภาพสูง) นอกจากนี้ชนิดแข็งที่มีอยู่ กลั่นสอง ('คู่ไวน์') หรือครั้ง ตั้งแต่ต้นการผลิตได้น้ำมันดิบ วอดก้ามักประกอบด้วยสิ่งสกปรก เพื่อให้หน้ากากเหล่านี้ที่ distillers รสวิญญาณของพวกเขา ด้วยผลไม้ สมุนไพร หรือเครื่องเทศ กลางศตวรรษที่ - 15 เห็นลักษณะแรกของหม้อกลั่นในรัสเซีย ก่อนที่ ปรุงรส อายุ และแช่แข็งทั้งหมดใช้เพื่อเอาสิ่งสกปรก เป็น precipitiation โดยใช้ isinglass ('กลุ่มโอคุซ') จากขวอากาศของ sturgeons กลั่นเป็น ขั้นตอนแรกในการผลิตวอดก้า ผลิตภัณฑ์ที่ปรับปรุง โดยการตกตะกอนโดยใช้ isinglass นม หรือไข่ขาว รอบเวลา (1450) วอดก้าเริ่มผลิตได้ในปริมาณมาก และการส่งออกบันทึกแรกของวอดก้ารัสเซียสวีเดนใน 1505 ส่งออกโปแลนด์ 'ปลายทาง' เริ่มต้นศตวรรษต่อมา จากศูนย์กลางการผลิตหลักใน Posnan และคราคูฟใน 1716 เป็นเจ้าของที่ดินเป็น สิทธิพิเศษของขุนนาง ที่ได้รับเพิ่มเติมสิทธิพิเศษใน 1751 ใน 50 หรือดังนั้นปีมีการแพร่กระจายของชนิดของวอดก้า aromatised แต่ไม่มีความพยายามที่จะ standardise ผลิตภัณฑ์พื้นฐาน ชนิดผลิตรวม absinthe โอ๊ก anisette เบิร์ช รากหวาย ฮอลล์ ซากุระ กาด ผักชี ขิงเฮเซลนัท ฮอร์ส จูนิเปอร์ มะนาว สีโพลิ มิ้นท์ เถ้าภูเขา โอ๊ค พริกไทย เปปเปอร์มินท์ ราสเบอร์รี่ ปราชญ์ เติม wort และน้ำแตงโม กระบวนการผลิตทั่วไปถูก distil แอลกอฮอล์สอง เจือจางนม และ distil อีก เพิ่มน้ำเพื่อให้ความจำ และเครื่องปรุง ที่สี่และสุดท้ายกลั่น ไม่ใช่สินค้าราคาถูก และมันยังได้ไม่บรรลุจริง ๆ ใหญ่ผลิต มันไม่ได้แสวงหาการแข่งขันทางการค้ากับผู้ผลิตรายใหญ่ในประเทศลิทัวเนีย โปแลนด์ และปรัสเซีย ในศตวรรษที่ 18 อาจารย์ในเซนต์ปีเตอร์สเบิร์กค้นพบวิธีทำแอลกอฮอล์โดยใช้ถ่านกรอง รู้สึกและทรายแม่น้ำมีใช้เวลาในรัสเซียสำหรับการกรองการแพร่กระจายของการรับรู้ของวอดก้าต่อเนื่องตลอดศตวรรษที่ผ่านมา ช่วยเหลือ โดยปรากฏตัวในหลายส่วนของยุโรปของทหารรัสเซียในสงครามครามนโปเลียน เพิ่มขึ้นนิยมนำไปกระตุ้นความต้องการ และตอบสนองความต้องการนี้ เกรดต่ำที่ผลิตผลิตภัณฑ์ตามส่วนใหญ่หน่วยผ่ามันกลั่น ก่อนหน้านี้พยายามควบคุมการผลิต โดยการลดจำนวนของสุราจาก 5,000 ถึง 2050 ระหว่างปี 1860 และ 1890 มีล้ม กฎหมายประกาศใช้เมื่อ 1894 เพื่อทำการผลิตและการกระจายของวอดก้าในรัสเซียการผูกขาดของรัฐ นี้ทั้งเหตุผลทางการเงิน และการควบคุมการแพร่ระบาดของฟเครื่องซึ่งความพร้อมราคาถูก มวลผลิต 'vodkas' นำเข้า และ ผลิตบ้าน ได้นำเกี่ยวกับการ เป็นที่สิ้นสุดของศตวรรษที่ 19 กับไทยรัฐทั้งหมดที่ใช้เทคนิคการผลิตมาตรฐาน และดังนั้นจึงรับประกันคุณภาพ ว่า วอดก้าชื่ออย่างเป็นทางการ และอย่างที่เคยรับรู้ หลังจากการปฏิวัติที่รัสเซีย Bolsheviks การยึดที่ดินส่วนตัวทั้งหมดในมอสโก เป็นผล จำนวนรัสเซียวอดก้าผู้อพยพ การทักษะและสูตรด้วย พลัดถิ่นหนึ่งเช่นเวลาแบรนด์ของเขาในปารีส ใช้ชื่อครอบครัวของเขา - สเมอร์นอฟรุ่นภาษาฝรั่งเศส ต่อไปเรื่อย ๆ พวกเขาพบ émigré รัสเซียจากสหรัฐอเมริกา ตั้งค่าการแรกวอดก้ามีในปี 1934 นี้มาขายให้สหรัฐอเมริกาเป็นเครื่องดื่มบริษัท จากเริ่มต้นนี้เล็ก วอดก้าเริ่มในปี 1940 ให้ความนิยมมากมายในโลกตะวันตก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วอดก้าเป็นเครื่องดื่มที่เกิดขึ้นในยุโรปตะวันออกที่ชื่ออันเนื่องมาจากคำว่ารัสเซีย voda 'หมายถึงน้ำหรือเป็นเสาจะบอกว่า' Woda ' การผลิตเอกสารแรกของวอดก้าในรัสเซียในตอนท้ายของศตวรรษที่ 9 แต่โรงกลั่นรู้จักกันครั้งแรกที่ Khylnovsk เป็นประมาณสองร้อยปีต่อมารายงานในเหตุการณ์ของการ Vyatka 1174. โปแลนด์วางเรียกร้องให้มีการกลั่นวอดก้าแม้ก่อนหน้านี้ ในศตวรรษที่ 8 แต่นี้คือการกลั่นไวน์มันอาจจะเหมาะสมกว่าที่จะคิดว่ามันเป็นบรั่นดีน้ำมันดิบ เป็นครั้งแรกที่สามารถระบุตัวว้อดก้าโปแลนด์ปรากฏตัวขึ้นในศตวรรษที่ 11 เมื่อพวกเขาถูกเรียกว่า 'gorzalka' ที่นำมาใช้เป็นยารักษาโรค.
ในช่วงยุคกลางสุรากลั่นส่วนใหญ่ใช้เพื่อการรักษาโรคเช่นเดียวกับการเป็นส่วนผสมในการผลิตดินปืนที่ ในศตวรรษที่ 14 ทูตอังกฤษไปมอสโกแรกที่อธิบายวอดก้าเป็นเครื่องดื่มประจำชาติรัสเซียและในช่วงกลางศตวรรษที่ 16 เริ่มก่อตั้งเป็นเครื่องดื่มประจำชาติในประเทศโปแลนด์และฟินแลนด์ เราเรียนรู้จาก Novgorod พงศาวดารของ 1533 ว่าในรัสเซียยังวอดก้าถูกใช้บ่อยเป็นยา (zhiznennia voda ความหมายของน้ำแห่งชีวิต ').
ในสมัยโบราณเหล่านี้รัสเซียผลิตหลายชนิดของวอดก้า' หรือ 'ไวน์ร้อนเป็นมัน แล้วถูกเรียกว่า มี 'ไวน์ธรรมดา' (มาตรฐาน) 'ไวน์ที่ดี (ดีขึ้น) และ' ไวน์โบยาร์ (คุณภาพสูง) นอกจากนี้ประเภทแข็งแกร่งอยู่กลั่นสอง ('ไวน์คู่) ครั้งหรือมากกว่า.
ตั้งแต่วิธีการผลิตต้นน้ำมันดิบวอดก้ามักจะมีสิ่งสกปรกดังนั้นหน้ากากเหล่านี้กลั่นรสวิญญาณของพวกเขากับผลไม้สมุนไพรหรือเครื่องเทศ.
กลาง - ในวันที่ 15 ศตวรรษที่เห็นปรากฏตัวครั้งแรกของการกลั่นหม้อในรัสเซีย ก่อนที่ปรุงรสริ้วรอยและแช่แข็งถูกนำมาใช้เพื่อเอาสิ่งสกปรกที่เป็น precipitiation ใช้วุ้น (Karluk ') จากกระเพาะอากาศ sturgeons กลั่นกลายเป็นขั้นตอนแรกในการผลิตวอดก้ากับผลิตภัณฑ์ได้รับการปรับปรุงให้ดีขึ้นโดยการตกตะกอนโดยใช้วุ้นนมหรือไข่สีขาว.
รอบคราวนี้ (1450) วอดก้าเริ่มที่จะมีการผลิตในปริมาณมากและการส่งออกบันทึกแรกของวอดก้ารัสเซียไปยังประเทศสวีเดนใน 1505. ส่งออกของโปแลนด์ 'Woda' เริ่มต้นศตวรรษต่อมาจากศูนย์การผลิตที่สำคัญใน Posnan และคราคูฟ.
ใน 1716, การเป็นเจ้าของโรงกลั่นกลายเป็นสิทธิของขุนนางที่ได้รับสิทธิพิเศษต่อไปใน 1751 ในต่อไปนี้ 50 ปีหรือมากกว่านั้น มีการแพร่กระจายของชนิดของวอดก้า aromatised แต่ไม่มีความพยายามใดที่จะสร้างมาตรฐานผลิตภัณฑ์ขั้นพื้นฐาน ประเภทการผลิตรวม; แอ็บซิน, โอ๊ก, สุราที่ทำจากเมล็ดของต้นไม้้แอนิซ, เบิร์ช, ราก calamus, ดาวเรือง, เชอร์รี่, สีน้ำเงิน, ผักชีฝรั่ง, เฮเซลนัทขิงมะรุม, สน, มะนาว, สีเหลืองอ่อน, มิ้นท์, เถ้าภูเขา, โอ๊ค, พริกสะระแหน่, ราสเบอร์รี่, สะระแหน่, สีน้ำตาลสาโทและน้ำ แตงโม! ขั้นตอนการผลิตโดยทั่วไปคือการกลั่นเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ครั้งที่สองเจือจางกับนมและกลั่นอีกครั้งเติมน้ำเพื่อนำมาไว้เพื่อความแข็งแรงที่ต้องการแล้วปรุงรสมันก่อนที่จะมีการกลั่นที่สี่และสุดท้าย มันไม่ได้เป็นสินค้าที่มีราคาถูกและก็ยังไม่ได้บรรลุจริงๆการผลิตขนาดใหญ่ มันไม่ได้พยายามที่จะแข่งขันในเชิงพาณิชย์ที่มีผู้ผลิตรายใหญ่ในลิทัวเนีย, โปแลนด์และปรัสเซีย. ในศตวรรษที่ 18 อาจารย์ในเซนต์ปีเตอร์เบิร์กค้นพบวิธีการของการดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์บริสุทธิ์โดยใช้การกรองถ่าน รู้สึกและทรายแม่น้ำได้ถูกนำมาใช้เป็นบางครั้งในรัสเซียกรอง. การแพร่กระจายของการรับรู้ของวอดก้าอย่างต่อเนื่องตลอดศตวรรษที่ 19 ช่วยโดยการปรากฏตัวในหลายส่วนของยุโรปของทหารรัสเซียมีส่วนร่วมในสงครามนโปเลียน นิยมที่เพิ่มขึ้นนำไปสู่การเพิ่มขึ้นของความต้องการและเพื่อตอบสนองความต้องการนี้ที่ต่ำกว่าสินค้าเกรดถูกผลิตมากขึ้นในบดมันฝรั่งกลั่น. ความพยายามก่อนหน้านี้ในการควบคุมการผลิตโดยการลดจำนวนโรงกลั่นจาก 5,000 ถึง 2,050 ระหว่างปี 1860 และ 1890 ที่มีการล้มเหลวกฎหมาย เป็นตราในปี 1894 ที่จะทำให้การผลิตและการกระจายของวอดก้าในรัสเซียผูกขาดของรัฐ นี้เป็นทั้งด้วยเหตุผลทางการคลังและการควบคุมการแพร่ระบาดของมึนเมาซึ่งความพร้อมของราคาถูก, มวลผลิต 'ว้อดก้า' ที่นำเข้าและบ้านที่ผลิตได้มาเกี่ยวกับ. มันเป็นเพียงในตอนท้ายของศตวรรษที่ 19 โดยมีรัฐทั้งหมด โรงกลั่นการนำเทคนิคการผลิตที่ได้มาตรฐานและด้วยเหตุนี้การรับประกันคุณภาพที่วอดก้าชื่ออย่างเป็นทางการและได้รับการยอมรับอย่างเป็นทางการ. หลังจากการปฏิวัติรัสเซียบอลเชวิคยึดโรงกลั่นเอกชนทั้งหมดในมอสโก เป็นผลให้จำนวนของผู้ผลิตวอดก้ารัสเซียอพยพพาทักษะและสูตรของพวกเขากับพวกเขา หนึ่งในผู้ถูกเนรเทศดังกล่าวฟื้นขึ้นมาแบรนด์ของเขาในกรุงปารีสโดยใช้เวอร์ชันภาษาฝรั่งเศสของครอบครัวของเขาชื่อ - Smirnoff ที่นั่นได้พบกับรัสเซียémigréจากประเทศสหรัฐอเมริกาที่พวกเขาตั้งโรงกลั่นวอดก้าเป็นครั้งแรกที่นั่นในปี 1934 นี้ก็ขายให้กับ บริษัท เครื่องดื่มสหรัฐ จากจุดเริ่มต้นเล็ก ๆ นี้วอดก้าเริ่มต้นขึ้นในปี 1940 เพื่อให้เกิดความนิยมทั้งในโลกตะวันตก