At the time of this story, I was St

At the time of this story, I was Still living at my friend Sherlock Holmes's flat in Baker Street in London. Very early One morning, a Young Woman, dressed in black, Came to see us. She looked tired and unhappy, and her face was very white. 'I'm afraid! Afraid of death 'Mr Holmes!'. she cried. 'Please help me! I'm not thirty yet and look at my grey hair! I'm so afraid! '

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในเรื่องนี้ ผมยังนั่งเล่นที่เพื่อนเชอร์ล็อกโฮลมส์ของแบนในถนนเบเกอร์ในกรุงลอนดอน มากหนึ่งเช้า หญิงสาว แต่งชุดดำ มาดูเรา เธอดูเหนื่อย และไม่มีความสุข และใบหน้าของเธอขาวมาก ' ฉันกลัว กลัวตาย 'นายโฮลมส์' เธอร้องเรียก "ช่วยฉัน ฉันไม่สามสิบยัง และดู ที่ผมสีเทา ฉันกลัว '

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในช่วงเวลาของเรื่องนี้ผมก็ยังคงอาศัยอยู่ที่เพื่อนของฉันแบน Sherlock Holmes ในถนนเบเกอร์ในกรุงลอนดอน มากในช่วงต้นเช้าวันหนึ่งมีหญิงสาวในชุดสีดำมาจะเห็นเรา เธอดูเหนื่อยและไม่มีความสุขและใบหน้าของเธอเป็นสีขาวมาก 'ฉันเกรงว่า! กลัวความตาย 'นายโฮล์มส์' เธอร้องไห้. 'โปรดช่วยฉัน! ฉันไม่สามสิบและยังมองไปที่ผมสีเทาของฉัน! ฉันกลัวมาก! '

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในเวลาของเรื่องนี้ ผมก็ยังอยู่ที่เพื่อนของเชอร์ล็อค โฮล์มส์ แบนใน Baker Street ในลอนดอนของผม มากในตอนเช้า สาว ในชุดสีดำ มาหาเรา เธอดูเหนื่อย และเศร้า ใบหน้าของเธอขาวมาก . ผมกลัว ! กลัวตาย ' โฮมส์ ! เธอร้องไห้ . . . โปรดช่วยฉัน ! ผมยังไม่สามสิบ และมองผมสีเทาของฉัน ผมกลัว !